Ως αναφορά κατέθεσε στη Βουλή ο Διονύσης Καλαματιανός, Βουλευτής Ηλείας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, την επιστολή φορέων και συλλογικοτήτων απ’ όλη την Ελλάδα, στην οποία καταγγέλλονται περικοπές των ειδικών θεραπειών των ατόμων που χρήζουν ειδικής αγωγής μετά τα 18 τους έτη.
Είναι γεγονός ότι τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν καθημερινά μεγάλα εμπόδια, ορισμένες φορές και ανυπέρβλητα, στην προσπάθειά τους για αξιοπρεπή διαβίωση.
Τα προβλήματα είναι πολλά, όπως, η αδυναμία πρόσβασης σε δημόσιους χώρους και σε μέσα μεταφοράς, οι διακρίσεις στο περιβάλλον εργασίας, η μείωση του αριθμού των δικαιούχων των προνοιακών επιδομάτων και αναπηρικών συντάξεων, η μη ισότιμη συμμετοχή στην άθληση και στη διασκέδαση, ακόμα και η αδυναμία ένταξης των παιδιών στην εκπαίδευση.
Όλα αυτά συνθέτουν ένα δυσχερές πλαίσιο, το οποίο η πολιτεία οφείλει να φροντίσει να αλλάξει και να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα βελτιώσουν και θα καλυτερέψουν την ποιότητα ζωής των ατόμων με αναπηρία. Όπως, επίσης, χρέος της είναι να μεριμνήσει για την περίθαλψη των ατόμων αυτών, με την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική δαπάνη και τις κατάλληλες ιατροτεχνικές υποδομές.
Δυστυχώς, τα πράγματα φαίνεται πως δεν προχωρούν προς την σωστή κατεύθυνση, καθώς, όπως καταγγέλλουν φορείς και συλλογικότητες, πολλές οικογένειες που έχουν μέλος με νοητικές και κινητικές αναπηρίες, βρίσκονται στην δυσάρεστη θέση να ανακαλύπτουν ότι μόλις το παιδί τους ενηλικιώνεται (μετά τα 18 έτη), συχνά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί περικόπτουν τις μισές θεραπείες με τη δικαιολογία πως δεν είναι πλέον απαραίτητες. Μάλιστα, αυτό συμβαίνει δίχως επαναξιολόγηση, χωρίς κάποια εκτίμηση των αναγκών που είναι, κατά βάση, ισόβιες. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι η διακοπή παροχής των απαραίτητων θεραπειών έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις οδηγίες των ιατρών και των θεραπευτών, αλλά και κατά παράβαση των ιδίων των νόμων, που ορίζουν την συνέχιση των θεραπειών στην ενήλικη ζωή.
Για το σοβαρό αυτό ζήτημα κατέθεσα αναφορά προς τον αρμόδιο Υπουργό Υγείας, με την επιστολή-καταγγελία των φορέων και συλλογικοτήτων, προκειμένου να εξεταστεί το ζήτημα ενδελεχώς και να προχωρήσει άμεσα η διαδικασία διόρθωσης των αδικιών που έχουν προκύψει, οι οποίες διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες.
Η ουσιαστική ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία και το δικαίωμα στις ίσες ευκαιρίες είναι υποχρέωση και χρέος όλων μας. Η περίθαλψη, η εκπαίδευση, η αποκατάσταση και η αυτόνομη διαβίωση των ΑΜΕΑ είναι ζήτημα υψίστης σημασίας σ’ ένα κράτος δικαίου, κάτι που πρέπει να γίνει πλήρως κατανοητό και αποδεκτό απ’ όλους. Είναι ανεπίτρεπτο να περικόπτονται θεραπείες και παροχές που είναι απαραίτητες, ιδίως μέσα στην υγειονομική και οικονομική κρίση.
Είναι απαραίτητο η κυβέρνηση να επιδείξει τη στοιχειώδη ευαισθησία και να επιλύσει το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Οφείλει ν’ αναλάβει πρωτοβουλίες, που θα εξομαλύνουν την κατάσταση, στηρίζοντας και ενισχύοντας έμπρακτα τα άτομα με αναπηρίες. Δυστυχώς, οι μέχρι στιγμής κυβερνητικοί χειρισμοί στα θέματα που ταλανίζουν τα άτομα με αναπηρία κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση.
(Δελτίο Τύπου)
