Επίκαιρη ερώτηση Τσίπρα σε Μητσοτάκη: Θα αναλάβει την ευθύνη για τις ελλείψεις στα φάρμακα ή θα συνεχίζει να ευνοεί την αισχροκέρδεια;

Επίκαιρη ερώτηση για τις ελλείψεις στα φάρμακα κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης ρώτα μεταξύ άλλων τον πρωθυπουργό εάν θα αναλάβει την ευθύνη για τις ελλείψεις στα φάρμακα ή θα συνεχίσει να ευνοεί την αισχροκέρδεια.

Παράλληλα ρώτα τον Κυριάκο Μητσοτάκη αν έχει σχέδιο αντιμετώπισης των δραματικών ελλείψεων σε φάρμακα ή θα επιμείνει στην δήθεν αυτορρύθμιση της αγοράς, στην εξυπηρέτηση της αισχροκέρδειας με τις παράλληλες εξαγωγές και στη μετακύληση του κόστους στους πολίτες με την αύξηση στις τιμές του φαρμάκου.

Αναλυτικά η ερώτηση:

«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ: τον Πρωθυπουργό, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

ΘΕΜΑ: «Θα αναλάβει ο Πρωθυπουργός την ελάχιστη πολιτική ευθύνη για την υγειονομική ανασφάλεια στη χώρα, τις δυσκολίες πρόσβασης στην αναγκαία υγειονομική φροντίδα και τις πρωτοφανείς ελλείψεις σε φάρμακα ή θα συνεχίζει να ευνοεί την αισχροκέρδεια σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας;»

Η χώρα μας βιώνει μία παρατεταμένη κρίση δημόσιας υγείας ως απότοκο των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον χώρο της υγείας. Η υγειονομική κρίση αναζωπυρώνεται, τη στιγμή που το Εθνικό Σύστημα Υγείας εξαιτίας των κυβερνητικών επιλογών, βιώνει μία από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας του, με αναστολή λειτουργίας πολλών κλινικών, τμημάτων και υπηρεσιών. Το δημόσιο σύστημα υγείας λειτουργεί με 10.000 υγειονομικούς λιγότερους σε σχέση με πέρυσι, ενώ οι πολίτες κατευθύνονται στην επί πληρωμή απογευματινή λειτουργία των νοσοκομείων ή στον ιδιωτικό τομέα και επιβαρύνονται για τις εξετάσεις και τη συνταγογράφηση.

Ακόμη και στο μέτωπο της πανδημίας, που οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν αφήσει πίσω, η χώρα μας συνεχίζει να καταγράφει «μαύρη» πρωτιά, τόσο σε θανάτους, όσο και σε κρούσματα. Η Ελλάδα είναι στις πρώτες θέσεις σε κρούσματα σε άτομα άνω των 65 ετών, αλλά και στον γενικό πληθυσμό. Αυτή η εξέλιξη σε συνδυασμό με την αύξηση των κρουσμάτων γρίπης και άλλων αναπνευστικών λοιμώξεων πιέζει ακόμη περισσότερο τα νοσοκομεία, ιδίως τους κρίσιμους βραχίονες των ΤΕΠ, των παθολογικών και παιδιατρικών κλινικών και των ΜΕΘ.

Αυτές τις μέρες ένα παιδί 6 χρονών έχασε τη ζωή του, γιατί ξεκίνησε από τα Γρεβενά και, για να βρει διαθέσιμη ΜΕΘ, έπρεπε να φτάσει στο Ρίο επειδή σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα δεν υπήρχε μία ΜΕΘ για ένα παιδί και έπρεπε να κάνει 300 χιλιόμετρα με ένα ασθενοφόρο, το οποίο έπαθε βλάβη στο δρόμο. Αυτή είναι δυστυχώς μόνο μία εικόνα από την τραγική κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά φαίνεται ότι δεν θα είναι η τελευταία.

Εδώ και μήνες στο σύνολο της χώρας παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις σε φάρμακα καθημερινής χρήσης και πρώτης ανάγκης. Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) ανάρτησε λίγο πριν το κλείσιμο του έτους τον μεγαλύτερο κατάλογο ελλείψεων φαρμάκων που έχει δημοσιευτεί ποτέ, καταγράφοντας αθροιστικά 232 ελλειπτικά ή εντελώς εξαφανισμένα σκευάσματα. Η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη το τελευταίο διάστημα λόγω της της αύξησης των κρουσμάτων γρίπης και άλλων αναπνευστικών λοιμώξεων που

οδήγησαν στα ύψη τη ζήτηση για μία σειρά από φάρμακα, ιδίως παιδιατρικά, σιρόπια και εισπνεόμενα καθώς και φάρμακα για το κρυολόγημα που δεν διατίθενται στα φαρμακεία.

Στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη απέτυχε να αντιμετωπίσει άλλη μία δυσκολία, αφήνοντάς την να εξελιχθεί σε κρίση, καθώς η πολύμηνη πλέον έλλειψη φαρμάκων έφτασε να αναγνωρίζεται ως πρόβλημα από το Υπουργείο Υγείας μόλις λίγο πριν τις γιορτές. Από τότε ο Υπουργός Υγείας επιχειρηματολογεί με ασάφειες και υπερβολές, κάνοντας λόγο άλλοτε για παγκόσμιο φαινόμενο, άλλες φορές για «γονείς που αποθηκεύουν φάρμακα για τα παιδιά τους με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη στην αγορά», ή ακόμα και για ανεύθυνους γιατρούς που υπερσυνταγογραφούν.

Επειδή οι ακάλυπτες ανάγκες υγείας στη χώρα έχουν εκτοξευθεί.

Επειδή τα νοικοκυριά εν μέσω κρίσης εισοδήματος και ακρίβειας δεν μπορούν να επιβαρύνονται και με ανελαστικές δαπάνες υγείας.

Επειδή η Κυβέρνηση με τις πολιτικές της δεν μπορεί να εγγυηθεί την υγειονομική ασφάλεια ούτε των ενήλικων, ούτε των παιδιών, ιδίως σε μία περίοδο επαναλειτουργίας των σχολείων και όξυνσης των παιδιατρικών αναγκών υγείας.

Επειδή η πρόσβαση στο φάρμακο δεν μπορεί να είναι σαν την πρόσβαση σε οποιοδήποτε άλλο εμπορικό προϊόν, όπου περιμένουμε την αγορά να «αυτορρυθμιστεί».