Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό της ΟΡΤ στον Πύργο της Ηλείας, ο πρώην Υπουργός Βασίλης Κοντογιαννόπουλος αναφέρθηκε στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις τονίζοντας τα εξής:
ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ
Η συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας που προκάλεσε ο Αλ. Τσίπρας κατέληξε σε ένα θεαματικό αυτογκόλ. Προσέφερε την ευκαιρία στον Κυρ. Μητσοτάκη να μεταθέσει τη συζήτηση από τις παρακολουθήσεις στη σύγκριση των δύο τετραετιών. Στο πεδίο όπου η υπεροχή της Κυβέρνησης είναι καταλυτική. Το επιβεβαιώνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Αποτελεί πρωτοφανές φαινόμενο σε όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης η Κυβέρνηση να διατηρεί την ίδια διαφορά με την Αξ. Αντιπολίτευση, που σημειώθηκε στις εκλογές, έπειτα από 3,5 χρόνια διακυβέρνησης. Η δε υπεροχή του Κυρ. Μητσοτάκη στην καταλληλότητα για την Πρωθυπουργία σε σύγκριση με τον Αλ. Τσίπρα έχει εκτοξευθεί σε διψήφια ποσοστά. Ο λόγος είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτών αναγνωρίζει το θετικό έργο της Κυβέρνησης παρά τις αλλεπάλληλες μέγα-κρίσεις και μέγα-απειλές, οι οποίες όμως ανέδειξαν τις ικανότητες διακυβέρνησης του Πρωθυπουργού.
Η μετάθεση της συζήτησης από τα μείζονα θέματα που απασχολούν τους πολίτες, οικονομία, ακρίβεια, ενέργεια, εθνική ασφάλεια κλπ, στο θέμα των παρακολουθήσεων, που είναι τελευταίο στις προτεραιότητες των πολιτών αποδεικνύει δύο σημαντικές αδυναμίες του Αρχηγού της Αξ. Αντιπολίτευσης. Πρώτον, το διαζύγιο του με την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Δεύτερον, την πολιτική του ένδεια και απουσία αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης,
Η απόφαση του Αλ. Τσίπρα να απέχουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από τις ψηφοφορίες στη Βουλή, μετά το φιάσκο της πρότασης δυσπιστίας, αποκαλύπτει ότι βρίσκεται σε κατάσταση «τρικυμίας εν κρανίω». Ενώ θα μπορούσε να επικαλεστεί ως όφελος από τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας τη δημιουργία μετώπου κατά της Κυβέρνησης από σύσσωμη την Αντιπολίτευση με τη αψυχολόγητη απόφαση της αποχής αυτοαπομονώθηκε. Όλα τα κόμματα την καταδίκασαν. Χειρότερα, ενώ επιχειρεί να προσάψει στον Κυρ. Μητσοτάκη την κατηγορία της «εκτροπής», επιχειρεί ο ίδιος πρωτοφανή κοινοβουλευτική εκτροπή. Πλήττει τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και τη συνταγματική τάξη.
Στο εύλογο ερώτημα για τον λόγο που ο Αλ. Τσίπρας οδηγείται στα αλλεπάλληλα λάθη, η απάντηση είναι απλή. Προ του φάσματος της επερχόμενης βέβαιης ήττας επιχειρεί να συσπειρώσει την εκλογική του βάση προκειμένου να διασφαλίσει τη θέση του στην ηγεσία του κόμματός του που θα αμφισβητηθεί έπειτα από τις ανερχόμενες ήττες.
Αποκαλύπτεται πλέον η στρατηγική που θα ακολουθήσουν οι δύο ηγέτες στην πορεία προς τις εκλογές.
Ο Αλ. Τσίπρας επιχειρεί να αναβιώσει το πολιτικό κλίμα του 2015 που τον ανέβασε στην εξουσία. Πόλωση, τοξικότητα και διχασμός. Επιδιώκει τη σύγκρουση και την πολιτική ανωμαλία.
Αντίθετα, ο Κυρ. Μητσοτάκης επιδιώκει τη σύγκριση. Ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης των πολιτών εν ονόματι του έργου του. Ζητά τη σύγκριση των πεπραγμένων των δύο περιόδων διακυβέρνησης, αλλά και των προτάσεων τους για το μέλλον. Πάνω σε αυτά τα δύο πεδία θα κληθούν οι πολίτες να επιλέξουν. Και στα δύο η υπεροχή του Κυρ. Μητσοτάκη είναι συντριπτική.
