Οι επόμενοι κρίσιμοι σταθμοί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν «κλειδώσει» και αισιοδοξία επικρατεί για τη διατήρηση των «ήρεμων νερών» μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στόχος βέβαια είναι να γίνουν προσεκτικές κινήσεις, καθώς στην Αθήνα γνωρίζουν πως ο Τούρκος πρόεδρος είναι ένας απρόβλεπτος παίκτης. Ωστόσο, φαίνεται πως σε αυτή τη συγκυρία επιδιώκει να παραμείνει στην οδό του ρεαλισμού και να προχωρήσει κανονικά ο οδικός χάρτης που έχει συμφωνηθεί.
Τρεις είναι οι μήνες που «κυκλώνονται» στο ημερολόγιο:
- Τον Φεβρουάριο με βάση τον σχεδιασμό θα υπάρξει σειρά επαφών. Ειδικότερα θα υπάρξουν συζητήσεις στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου και ένα ακόμα «ραντεβού» για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στην Αθήνα. Επίσης στόχος είναι να τρέξει και η λεγόμενη θετική ατζέντα, δηλαδή τα θέματα που μπορεί να φέρουν πιο κοντά τις δύο χώρες, όπως για παράδειγμα η οικονομία ( στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να μεταβούν στην Κωνσταντινούπολη επιχειρηματίες για σειρά επαφών).
- Τον Απρίλιο εκτός απροόπτου θα γίνει μία ακόμα συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αυτή τη φορά στην Τουρκία, όπου θα φανεί και αν τηρούνται τα όσα έχουν συμφωνηθεί.
- Τον Ιούλιο θα υπάρξει ένα ακόμα τετ α τετ του πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον. Υπενθυμίζεται εδώ πως φέτος έχουν ήδη γίνει τρία ραντεβού των δύο ηγετών και συγκεκριμένα τον Ιούλιο στο Βίλνιους, τον Σεπτέμβριο στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και την Πέμπτη στην Αθήνα
Το μήνυμα που εκπέμπεται από το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι πως οι δύο χώρες οφείλουν να ζουν ειρηνικά και ακόμα και αν οι διαφορές δε γεφυρώνονται είναι κρίσιμο να μην παράγουν αυτόματα εντάσεις και κρίσεις. Όσον αφορά στην επόμενη φάση του πολιτικού διαλόγου, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν, αυτή μπορεί να είναι η προσέγγιση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, που σύμφωνα με την Ελλάδα συνιστά τη μόνη διαφορά που θα μπορούσε να αχθεί ενώπιον της διεθνούς δικαιοδοσίας, με πυξίδα πάντοτε το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό βέβαια που υπογραμμίζεται από την κυβερνητική πλευρά είναι πως οι κόκκινες γραμμές είναι δεδομένες και καμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.
Πως εξηγείται η στάση του Ερντογάν
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δείχνει πως επιθυμεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την Ελλάδα, καθώς αυτό μπορεί να βελτιώσει γενικότερα και τις σχέσεις του με τη Δύση. Είναι χαρακτηριστικό πως σε δηλώσεις του εν πτήσει προς τους δημοσιογράφους κατά την επιστροφή του από την Αθήνα αναφέρθηκε στις «αερομαχίες» - όπως είπε- στο Αιγαίο και δήλωσε «ας κλείσουμε αυτή τη σελίδα, ας τελειώσουμε με αυτή την υπόθεση».
Μάλιστα επιδιώκει να επεκτείνει τη συνεργασία των δύο χωρών και σε άλλα θέματα και για παράδειγμα έκανε αναφορά και στο ενεργειακό. Βέβαια, μένει να φανεί πως θα κινηθεί ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο και τι ακριβώς εννοεί όταν μιλά για δίκαιη κατανομή του φυσικού πλούτου της περιοχής.
Πάντως, ο Τούρκος πρόεδρος είναι φανερό πως δε σκοπεύει να αλλάξει πλήρως τη στάση του απέναντι στη Δύση και θέλει να εξασφαλίσει ανταλλάγματα. Για παράδειγμα, προσπαθεί να συνδέσει την επικύρωση από την Τουρκία της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από μια «ταυτόχρονη» έγκριση από το αμερικανικό Κογκρέσο της πώλησης μαχητικών αεροπλάνων F-16 στη χώρα του. Σε κάθε περίπτωση μένει να φανεί ποιες κινήσεις θα επιλέξει να κάνει στη διπλωματική σκακιέρα το προσεχές διάστημα και αν θα αφήσει οριστικά στο παρελθόν την αναθεωρητική ρητορική του.
