Ο Αλέξης Τσίπρας δέχτηκε χτες τον Διονύση Τεμπονέρα στο γραφείο που διατηρεί ο πρώην πρωθυπουργός στην Αμαλίας σε μια στιγμή που η εσωστρέφεια στον ΣΥΡΙΖΑ καλά κρατεί. Το τετ-α-τετ ήρθε σε μια στιγμή που στην Κουμουνδούρου επικρατεί έντονη δυσαρέσκεια για την κίνηση Τεμπονέρα να βρεθεί στο ίδιο τραπέζι με τον Μανώλη Χριστοδουλάκη και την Έφη Αχτσιόγλου. Ο μεν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει τα βέλη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για κινήσεις που τον εμφανίζουν ως δελφίνο. Η δε βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς είναι «κόκκινο πανί» για το μπλοκ που στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να συναντήσει τον Διονύση Τεμπονέρα, και μάλιστα να δημοσιοποιηθεί η συνάντηση και λίγες λεπτομέρειές της σε απόλυτο συντονισμό των δυο πλευρών, ανακατεύει την τράπουλα τόσο στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και ευρύτερα στο προοδευτικό στρατόπεδο.
Ανακατεύει την τράπουλα;
Έτσι ακριβώς συμβαίνει κάθε φορά που ο Αλέξης Τσίπρας πραγματοποιεί μια τέτοια συνάντηση. Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός είχε συναντήσει τον περασμένο Οκτώβριο τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη -και μάλιστα είχαν συμφάγει δημοσίως- σε μια στιγμή ιδιαίτερα κρίσιμη για τον ΣΥΡΙΖΑ, στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην εσωκομματική ήττα της Έφης Αχτσιόγλου και την αποχώρηση 11 βουλευτών που έφτιαξαν την Νέα Αριστερά. Τις ίδιες μέρες είχε συναντήσει και άλλα στελέχη όπως τον Νάσο Ηλιόπουλο, τον στέφανο Κασσελάκη και τον Διονύση Τεμπονέρα, με αρκετούς εκείνη την περίοδο να λένε για ύστατη προσπάθεια του Τσίπρα να αποσοβήσει την διάσπαση.
Το περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα ξορκίζει, βέβαια, κάθε σενάριο που τον φέρει να ανακατεύεται στα του ΣΥΡΙΖΑ. «Παρακολουθεί, αλλά δεν παρεμβαίνει» λένε επίμονα οι συνεργάτες του. Είναι όμως αδιαμφισβήτητο ότι οι συναντήσεις του έχουν ισχυρό αντίκτυπο και προκαλούν συγκεκριμένα δεδομένα.
Το γεγονός, επί παραδείγματι, ότι πραγματοποιήθηκε η συνάντηση Τσίπρα – Τεμπονέρα, αμέσως καθιστά τον δεύτερο υπολογίσιμο μέγεθος στον ευρύτερο χώρο. Σε ισχυρή μερίδα του σύμπαντος του ΣΥΡΙΖΑ είναι, άλλωστε, σημαντικό χαρακτηριστικό το να συνομιλεί ένα στέλεχος απευθείας με τον πολιτικό που τον έφερε στην εξουσία και έδωσε κυβερνητικά χαρακτηριστικά στην Αριστερά.
Επιπρόσθετα, αναγνωρίζεται στον Διονύση Τεμπονέρα ο ρόλος του διαύλου με ένα συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό, που δεν ακολουθεί πιστά τις γραμμές των κομματικών ηγεσιών στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, ένα προσωπικό που αναζητά τη διέξοδο και θέλει να προλάβει τις εξελίξεις. Αλλά και που δεν διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα ή αισθήματα αντιπάθειας απέναντι στους αποχωρήσαντες της Νέας Αριστεράς.
Και όλα αυτά, την ώρα που ο Στέφανος Κασσελάκης φέρεται να έχει προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω του το χαρακτηριστικό ενός πολιτικού που άγεται και φέρεται από εσωκομματικές ομάδες, είτε αυτές πρόσκεινται στον Νίκο Παππά είτε στον Παύλο Πολάκη. Στην προσπάθειά του για αυτόνομη πορεία, δείχνει να αγνοεί επιδεικτικά τα εσωκομματικά ζητήματα και να επιμένει στην προσωπική του «αδιαμεσολάβητη» επαφή με τους ψηφοφόρους του.
Το ερώτημα είναι εάν ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να βάλει «πάγο» στα σχέδια Τεμπονέρα. Κάτι τέτοιο δεν φαινόταν από την πολύ προσεκτική «διαρροή» προς τα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να εμφανιστεί στα πράγματα, δείχνει το ενδιαφέρον του για τις εξελίξεις, που δεν περιορίζονται στην μικροπολιτική διάσταση μιας πρωτοβουλίας. Δεν λείπουν άλλωστε τα στελέχη εκείνα στην Κουμουνδούρου, που ομνύουν στον κατ ουσίαν ιδρυτή του ΣΥΡΙΖΑ, συζητούν μαζί του και ακολουθούν τη σκέψη του. Και ορισμένα από αυτά επιθυμούν την δραστηριοποίησή του σε ευρύτερο ρόλο, πάνω από τα ήδη υπάρχοντα σχήματα. Στα τέλη Φεβρουαρίου θα ξεκαθαρίσουν πολλά, όταν και θα φανεί εάν ο Αλέξης Τσίπρας θα λάβει το λόγο στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Και αν το πράξει, τα λόγια του, λένε αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να δρομολογήσουν εξελίξεις.
