Συνέντευξη με την Ηλεία υποψήφια Ευρωβουλευτή ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
Της Βίκυς Γκουγκουστάμου
«Έχω μια αρχή. Χρησιμοποιώ πάντα τους αριθμούς για τους ανθρώπους. Οι αριθμοί είναι το εργαλείο μου, για να καταφέρω να πετύχω το στόχο μου. Και ο στόχος μου είναι η ευημερία του πολίτη». Σε μια εποχή που οι ανάγκες των πολιτών έχουν αντικατασταθεί από άψυχους δείκτες και ποσοστά, η δικηγόρος Μαρινίκη Θεοδώρου, με εξειδίκευση στο Εμπορικό και Φορολογικό Δίκαιο συνεχίζει να πορεύεται με έναν άκρατο ρομαντισμό στην πολιτική. Και μ’ αυτή τη ρομαντική διάθεση, πως κάτι μπορεί να αλλάξει σ’ αυτόν τον κόσμο αρκεί κάποιοι να προσπαθήσουν πραγματικά, θέτει τον εαυτό της στη διάθεση των ψηφοφόρων στις προσεχείς Ευρωεκλογές.
Η Μαρινίκη Θεοδώρου, υποψήφια Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, γέννημα-θρέμμα Πυργιώτισσα, μας συστήνεται μέσα από την πρώτη της εκλογική μάχη σε έναν αγώνα δύσκολο, χαοτικό-όπως θα μας πει η ίδια παρακάτω-έχοντας θέσει ένα μεγάλο προσωπικό στοίχημα: η κάθε της προσπάθεια να έχει σημείο αναφοράς τον άνθρωπο!
Θαυμάζει δύο μεγάλους άντρες της πολιτικής: τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Φρανσουά Μιτεράν. Το πρότυπό της όμως δεν είναι άλλο από τον πατέρα της. Τον Αντιδήμαρχο Οικονομικών του Δήμου Πύργου, Νίκο Θεοδώρου. Στην περίπτωσή τους ισχύει απόλυτα το μήλο που έπεσε κάτω από τη μηλιά, αφού από πολύ μικρή η Μαρινίκη Θεοδώρου μυήθηκε στην πολιτική χάρη στον πατέρα της και σε αρχές που ακολουθεί πιστά σε όλη της την πορεία. Τόσο στη δικηγορία όσο και την πολιτική… Όπως λέει και η ίδια: «Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που μου έμαθε ότι η ατομική ευθύνη είναι η προϋπόθεση για μια δίκαιη κοινωνία».
Μ’ αυτήν την ιδέα και τα ιδανικά πορεύεται. Και με την ελπίδα ότι η νέα γενιά, με γνώσεις και κατάρτιση μπορεί να συμβάλλει σε μια αλλαγή που τόσο έχει ανάγκη η κοινωνία… Η Μαρινίκη Θεοδώρου μιλά στο ilialive.gr για την απόφασή της να είναι υποψήφια στις Ευρωεκλογές, τον ρόλο που έχει παίξει η οικογένειά της στη διαμόρφωση των ιδεών της, τη θέση της γυναίκας στην πολιτική και την εργασία, τί έχει αποκομίσει από την συναναστροφή της με τους πολίτες όλο αυτό το διάστημα πώς ονειρεύεται τον τόπο της, την Ηλεία, και τα εφόδια που έχει πάρει από το επάγγελμά της για να νιώσει έτοιμη σ’ αυτό το μεγάλο άλμα.
»Καταρχάς το επάγγελμά μου και μόνο, είναι ένα λειτούργημα και γι’ αυτό το λόγο το επέλεξα. Είμαι υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, ένθερμη υποστηρίκτρια του Δικαίου και θέλω να βοηθάω πάντα όσο μπορώ και με όσα μέσα διαθέτω τον άνθρωπο.. . Μέσω της εργασίας μου διατηρώ συνεργασίες σε πολλές χώρες του εξωτερικού-εντός και εκτός Ε.Ε. Ταξιδεύοντας λοιπόν σε πολλά Ευρωπαϊκά κράτη, τολμώ να πω ότι ένιωθα λίγο περίεργα… μειονεκτικά. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί οι άλλοι είναι καλύτεροι από εμάς, σε πολλούς τομείς, όταν έχουμε όλα τα φόντα ως χώρα. Γιατί οι άξιοι και ικανοί επιστήμονές μας φεύγουν και δεν μπορούμε να τους κρατήσουμε στην Ελλάδα. Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε μία καλύτερη θέση σε όλες τις κατατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μας δείχνουν συνέχεια στις μεσαίες ή και στις τελευταίες. Για αυτό και αποφάσισα να συμμετέχω στις Ευρωεκλογές. Στις εθνικές εκλογές δεν θα έλεγα το «ναι» σε αυτή τη φάση της ζωής μου.
»Αυτή η εκλογική διαδικασία, είναι και ένα προσωπικό μου στοίχημα. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου, από μικρό παιδί, να θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική, Αλλά με την αυθεντική έννοια της πολιτικής όπως, ίσως ρομαντικά, την έχω στο μυαλό μου. Ήξερα και πίστευα ότι αυτός που θα ασχοληθεί με την πολιτική, σκοπός του είναι να βοηθήσει τον άνθρωπο και την κοινωνία. Όχι να πάρει απλά μία θέση. Πάντα ήθελα να συμμετέχω σε μία ομάδα ανθρώπων, όπου με τις δικές μου δυνάμεις να μπορέσω να συμβάλλω προς το καλύτερο. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο αλλά ο καθένας μας, από το πόστο, τη θέση και τις γνώσεις που διαθέτει μπορεί να αλλάξει σε κάποια κλίμακα τα πράγματα. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Πρότυπο για την ίδια ο πατέρας της
Η αλήθεια είναι ότι όταν μεγαλώνεις σε ένα σπίτι που η πολιτική είναι σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας, δύσκολα δεν ακολουθείς αυτό το μονοπάτι. Πώς αντέδρασε λοιπόν η οικογένεια της Μαρινίκης, όταν ανακοίνωσε την απόφασή της;
»Και το περίμεναν και όχι(γέλια). Πιστεύω όμως ότι περίμεναν πως θα γινόταν κάποια στιγμή, γιατί είμαι ένα πολιτικό ον. Ακόμη και στη Λευκωσία που έζησα για τρία χρόνια σχεδόν, ασχολήθηκα με τα κοινά. Είναι κάτι που με γεμίζει. Θεωρώ ότι μόνο με το επάγγελμα, εγώ προσωπικά, δεν νιώθω ολόκληρος άνθρωπος. Υπήρχε πάντα έντονα και η επιρροή στο σπίτι από τον πατέρα μου. Είναι ένας άνθρωπος με βαθιά πολιτική συνείδηση, ιδεολόγος και έντονο το συναίσθημα της προσφοράς. Οπότε είχα ένα πάρα πολύ καλό πρότυπο. Το πρώτο και σημαντικότερο που μου έχει διδάξει ο πατέρας μου είναι ένα μην αδικήσω ποτέ κανέναν. Ποτέ να μην βιαστώ να βγάλω συμπέρασμα για κάποιον, να μην κρίνω και σε όποιο περιβάλλον και αν βρίσκομαι να προσπαθώ να βελτιώνομαι, να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος για να μπορέσω μετά να βοηθήσω και να προσφέρω στην κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ δίνει χώρο στους νέους ανθρώπους
»Γιατί με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ; Γιατί καταρχάς, είναι ένας δημοκρατικός, προοδευτικός χώρος. Είναι ένας χώρος που έχει κερδίσει πολλές μάχες αλλά έχει μάθει και να χάνει. Έχει κάνει λάθη αλλά έχει αναλάβει την ευθύνη του και δείχνει και έχει έναν αέρα ανανέωσης. Το γεγονός ότι πρότειναν σε μένα, που δεν είμαι «κομματικό προϊόν» να συμμετέχω στο πολιτικό στίβο για πρώτη φορά, και μάλιστα στις Ευρωεκλογές πού είναι ίσως ο πιο δύσκολος αγώνας, είναι κάτι που μου δίνει ελπίδα. Είναι ένας πολιτικός θεσμός στην Ελλάδα και αποδεικνύει ότι αφήνει χώρο να μπούνε μέσα νέοι άνθρωποι, επιστήμονες με κατάρτιση. Δυστυχώς στην Ελλάδα είχαμε τεράστιο έλλειμμα από επιστημονικό προσωπικό σε όλα τα κόμματα. Και διαπιστώνω ότι αυτή τη φορά το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον, προσπάθησε να κρατήσει ένα επιστημονικό προφίλ στο ευρωψηφοδέλτιο. Αυτή η ανανεωτική διάθεση ήταν σημαντική για μένα στην τελική μου απόφαση.
» Με τιμά ιδιαίτερα και πραγματικά με συγκινεί πάρα πολύ το γεγονός ότι είμαι η μόνη υποψήφια από την Ηλεία. Παρόλο που τα ψηφοδέλτιο είναι για όλη την επικράτεια, το γεγονός ότι είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που καλούμαι να εκπροσωπήσω τον τόπο μου με κάνει να νιώθω μία ιδιαίτερη συγκίνηση και μου δίνει περισσότερη ώθηση και δύναμη να παλέψω πιο πολύ και με μεγαλύτερη διάθεση. Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι Ευρωεκλογές είναι ένας χαοτικός αγώνας…
Η θέση της γυναίκας στην πολιτική και την εργασία
Η συζήτηση στρέφεται γύρω από τη θέση της γυναίκας στο πολιτικό σκηνικό της χώρας καθώς στις Ευρωεκλογές του 2019 εξελέγησαν 16 άντρες και μόλις 5 γυναίκες, με την Μαρινίκη Θεοδώρου να καταθέτει την προσωπική της άποψη στο θέμα:
»Η γυναίκα δεν έχει κατακτήσει τη θέση που της αξίζει γενικώς ανά τον κόσμο τόσο στην εργασία όσο και την πολιτική. Αυτό το θέμα κατά την άποψή μου είναι πολυπαραγοντικό. Θεωρώ ότι δεν δίνονται τόσες πολλές ευκαιρίες στις γυναίκες. Έχουμε γυναίκες άξιες, ικανές με πάρα πολλά προσόντα και όλα τα εφόδια να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία, να εκπροσωπούν τη χώρα και κάθε πολίτη. Και μάλιστα, τις περισσότερες φορές είναι πιο ευέλικτες στο να βρίσκουν λύσεις. Αλλά δυστυχώς θα πρέπει να παλέψουν πολύ περισσότερο για να το αποδείξουν. Βέβαια δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στο πόσο ικανός είναι κάποιος, τι δεξιότητες διαθέτει και να μας ενδιαφέρει μόνο η ποσόστωση. Υπάρχουν παντού ικανοί και μη ικανοί. Ναι μεν θα πρέπει να δίνεται παραπάνω ώθηση ώστε να ενισχυθεί ο ρόλος της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία και την Ευρώπη. Θα πρέπει παράλληλα όμως να είμαστε προσεκτικοί διότι ο άνθρωπος που ασχολείται με την πολιτική, για να δώσει λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας, πρέπει να έχει και τη γνώση και την εμπειρία.
Το όραμα για την Ευρώπη
»Ιδανικά θα ήθελα να επιστρέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις καταστατικές της διακηρύξεις. Να έχει πάντα γνώμονα τον άνθρωπο γιατί έχει λίγο λοξοδρομήσει… Ασχολούμαστε περισσότερο με τους αριθμούς, τους δείκτες και όχι με τους ανθρώπους. Επίσης θα πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε για το μέλλον. Συζητάμε πολύ για το παρελθόν και το τι έγινε και όχι με το πώς να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για μια καλύτερη προοπτική. Για όλες τις ηλικίες όχι μόνο για τους νέους. Γιατί στην Ελλάδα, οι πολίτες ανεξαρτήτου ηλικίας, βασανίζονται ….
»Δεν γίνεται ένας πολίτες να τρέμει μην πάθει κάτι γιατί ξέρει ότι δεν θα ανταπεξέλθει οικονομικά ή γιατί δεν υπάρχουν οι δομές ή ο εκσυγχρονισμός των δομών ή θα πρέπει να δανειστεί για να πάει σε ιδιώτη γιατρό γιατί δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από το ΕΣΥ. Αυτό που επιθυμώ, είναι οι πολίτες να μπορέσουν να νιώθουν ασφαλείς. Και ασφαλής σημαίνει να μπορώ να έχω όσες ευκαιρίες στο χώρο της εργασίας για να μπορώ να εξελίσσομαι. Να μπορώ να έχω πρόσβαση στα βασικά είδη διατροφής. Να ξέρω ότι, αν μου τύχει κάτι στο κομμάτι της υγείας θα έχω την καλύτερη περίθαλψη αλλά και πρόληψη. Και το πιο σημαντικό, να νιώθει ο πολίτης ασφαλής στο σπίτι του και όταν κυκλοφορεί στο δρόμο. Να νιώθει ασφάλεια για να μπορεί να δημιουργήσει. Γιατί όταν ο πολίτης δεν νιώθει ασφαλής ή αγωνίζεται για το πώς θα βγάλει την επόμενη μέρα δεν μπορεί να σκεφτεί το μέλλον του. Και όταν δεν συμβαίνει αυτό, μένει στάσιμος.
Η επαφή με τους πολίτες
»Στην καθημερινή μου επαφή με τους πολίτες, διαπιστώνω ότι ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς. Δεν πιστεύει πια τους πολιτικούς. Έχει πραγματικά προβλήματα. Θεωρεί ότι είναι παραμελημένος, ότι ανήκει στο περιθώριο, ότι «χρησιμοποιείται» μόνο και μόνο από κάποιους για να του εκμαιεύσουν την ψήφο και μετά ξαναμπαίνει στο «συρτάρι» . Νιώθουν ότι δεν έχουν φωνή. Αυτό που προσπαθώ, όταν συνομιλώ με πολίτες, είναι να τους δίνω και μια άλλη οπτική. Δυσκολεύονται να το πιστέψουν και δεν τους αδικώ… Αυτό το βαρύ φορτίο έχει πέσει στη νέα γενιά των πολιτικών και γι’ αυτό και το στοίχημα είναι ακόμη πιο μεγάλο. Υποτίθεται πως η νέα γενιά, ερχόμαστε για να αλλάξουμε κάτι και να δώσουμε μια άλλη τροπή στα πράγματα. Να γίνουμε η φωνή που δεν υπήρχε και δεν υπάρχει μέχρι τώρα. Αυτό που βλέπω καθημερινά σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και πραγματικά με σοκάρει, είναι ότι ο κόσμος δεν ξέρει τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξέρει τι ρόλο παίζει το κάθε όργανο της Ε.Ε. οι θεσμοί… Δεν γνωρίζει βασικά στοιχεία και φυσικά δεν φταίει ο απλός πολίτης. Όλοι εμείς που καλούμαστε να τους εκπροσωπήσουμε, αν δεν τους τα εξηγήσουμε και δεν ανοίξουμε διάλογο μαζί τους, πώς θα τα μάθουν;
Πόσο μακριά είναι οι Βρυξέλλες από την Ηλεία; »Γεωγραφικά είναι μακριά αλλά θεωρώ ότι με τη δική μου υποψηφιότητα είναι πάρα πολύ κοντά. Γιατί, έχω την εμπειρία, τη γνώση, έχω ταξιδέψει και εργαστεί στις Βρυξέλλες και γι’ αυτό θέτω τον εαυτό μου διαθέσιμο σε κάθε πολίτη στην Ελλάδα και κυρίως στην Ηλεία να με ρωτήσει ότι θέλει και να φέρω στο «τραπέζι» θέματα τα οποία ίσως δεν έχουν έρθει ποτέ μέχρι σήμερα. Να τους ακούσω και να τα μεταφέρω.
»Έχω θέσει ακόμη ένα μεγάλο στοίχημα: αν καταφέρω να εκλεγώ θα ήθελα καθημερινά, ο κάθε πολίτης και στην Ηλεία να είναι ενήμερος και να μαθαίνει το τι γίνεται εκεί και τι ψηφίζεται. Να βρω τον τρόπο και να μεταφέρω τα έργο που επιτελείται. Μόνο έτσι ο κόσμος θα έρθει πιο κοντά στις Βρυξέλλες και θα καταλάβει την σπουδαιότητα του να ψηφίζει κανείς στις Ευρωεκλογές,. Το μεγαλύτερο ποσοστό λήψης αποφάσεων που επηρεάζουν την καθημερινότητα όλων μας λαμβάνονται στις Βρυξέλλες και όχι στην Ελλάδα. Αυτό δυστυχώς ο έλληνας πολίτης δεν το γνωρίζει.
»Η Ηλεία έχει πάρα πολλές δυνατότητες και αυτό που πραγματικά επιθυμώ για τον τόπο μου είναι, οτιδήποτε έχουμε σαν πηγή πλούτου να προωθηθεί. Δεν γίνεται να έχουμε διαρκώς μια συνεχιζόμενη δικαιολογία ότι δεν μπορούμε στην Ηλεία να προοδεύσουμε. Πώς γίνεται να προοδεύουν άλλοι νομοί δίπλα μας και εμείς όχι; Είμαι πολύ περήφανη για τον τόπο μου γιατί ξέρω τις δυνατότητες της Ηλείας και των ανθρώπων της. Οφείλουμε λοιπόν να προωθήσουμε, όλοι μαζί ενωμένοι, με τον καλύτερο τρόπο τα πλεονεκτήματά μας. Να βάλουμε στην άκρη τις διαφορές μας, τα ατομικά συμφέροντα και να ασχοληθούμε σοβαρά με τον τόπο μας. Και πραγματικά μπορούμε να κάνουμε «θαύματα» για την Ηλεία.
