Εξαιρετική η εκδήλωση τιμής και μνήμης στον ποιητή Γιώργη Παυλόπουλο
Τα δέκα χρόνια απουσίας του ποιητή Γιώργη Παυλόπουλου που έφυγε από την ζωή στις 26 Νοεμβρίου του 2008, ήταν και η αφορμή για την εξαιρετική εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Γιώργη Παυλόπουλο, τον ποιητή τη ς Άμμου, που διοργανώθηκε την Παρασκευή το απόγευμα στον κατάμεστο θέατρο Απόλλων. Μάλιστα από προχθές το βράδυ, ο Γιώργης Παυλόπουλος επέστρεψε στο «σπίτι» του, στον αγαπημένο του Απόλλωνα, αφού επιτέλους η προτομή του πήρε την θέση που οφείλαμε στον ποιητή, στον αύλειο χώρο του θεάτρου.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, οι Φίλοι του Γιώργη Παυλόπουλου και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Πύργου με την υποστήριξη του Συνδέσμου Φιλολόγων Πύργου και του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Εκπαιδευτικών Περιφερειών Πύργου. Κεντρικοί ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο δημοσιογράφος και ποιητής Παντελής Μπουκάλας και ο επίκουρος καθηγητής του ΕΚΠΑ Γιάννης Ξούριας, ενώ ποιήματα του Γιώργη Παυλόπουλου διάβασαν αριστοτεχνικά ο Γιάννης Μανώλης και η Μαριάννα Μαρτέλη.
Η βραδιά ξεκίνησε με συγκινητικό τρόπο, τον Γιώργη Παυλόπουλο σε… πρώτο ενικό, να μιλά για τον εαυτό του και το έργο του, μέσα από ένα οπτικοακουστικό υλικό από το αρχείο της ΕΡΤ. Ο ποιητής μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στον Πύργο, την γιαγιά του που όπως μας είπε «μιλούσε τα πιο όμορφα ελληνικά» χωρίς να είναι εγγράμματη, για την σχέση του με τον Τάκη Σινόπουλο, το Μητροπολίτη Αντώνιο, την νεανική του φιλία με τον Μίκη Θεοδωράκη στα 14-15 τους χρόνια όπου ο Μίκης φοιτούσε σε σχολείο του Πύργου και συναντιόντουσαν στα παγκάκια του Επαρχείου να μιλούν για μουσική και ποίηση και φυσικά για τον Γιώργο Σεφέρη που καθόρισε κατά ένα μεγάλο μέρος και το έργο του Γιώργη Παυλόπουλου.
Ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος εκ μέρους του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας, καλωσόρισε το κοινό σε αυτήν την βραδιά που ήταν όπως είπε μια οφειλόμενη εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Γιώργη Παυλόπουλο, ένα χρέος απέναντι στον ποιητή που μάγευε με το λόγο του και την απλότητα του και μάλιστα ο ίδιος αγάπησε το φεστιβάλ και το στήριξε από τα πρώτα του βήματα όντας και μέλος της οργανωτικής επιτροπής. Όπως είπε ο κ. Κωνσταντόπουλος, την ιδέα όμως της εκδήλωσης την είχε ο Γιάννης Σιδηροκαστρίτης, που ήταν όλα του τα χρόνια πολύ κοντά στον ποιητή και ο οποίος με την σειρά του τόνισε ότι ο χώρος αυτός μας θυμίζει τον Γιώργη Παυλόπουλο και επιτέλους ήρθε η στιγμή, μετά από τέσσερα χρόνια η προτομή του να πάρει τη θέση του στον αύλειο χώρο του Απόλλωνα. Για τον Γιώργη Παυλόπουλο και την ποίησή του μίλησε ακόμα ο πρόεδρος της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Πύργου Αθανάσιος Φωτόπουλος ως μέλος της παρέας των φίλων του ποιητή, καθώς και η νέα πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Πυργου- Ολυμπίας κ. Τζένη Μπίθα κάνοντας μια πολύ ωραία λογοτεχνική προσέγγιση στο έργο του.
«Είναι μια βραδιά βαθιά συγκίνησης…»
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Παντελής Μπουκάλας ανέφερε ότι είναι μια βραδιά βαθιάς συγκίνησης και αγάπης για τον ποιητή και όχι μια φιλολογική βραδιά, αν και εκείνος δεν είχε την τύχη να γνωρίσει εν ζωή τον Γιώργη Παυλόπουλο παρότι υπήρξαν οι ευκαιρίες, όμως τον γνώρισε μέσα από το έργο του και τα ποιήματά του που τον συγκίνησαν βαθιά και μάλιστα έγραψε γι την ποίησή του τρεις φορές στην εφημερίδα «Καθημερινή», καταθέτοντας τα αισθήματά του. Όπως τόνισε ο Γιώργης Παυλόπουλος πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα αρκετά νωρίς και το πρώτο του βιβλίο « ΤΟ ΚΑΤΏΓΙ» κυκλοφόρησε το 1970 ένα έτος αρκετά σκοτεινό. Ήταν στενός φίλος με τον Τάκη Σινόπουλο , με τον Νίκο Καχτίτση, Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλο, καθώς και με τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη αναφέροντας μάλιστα ότι « ο Γιώργης Παυλόπουλος κινήθηκε στη ρότα του Σεφέρη, καθώς η σχέση του με τον Σεφέρη υπήρξε καθοριστική για την ποιητική του διαμόρφωση…» Στην συνέχεια ανέλυσε την ποίηση του Γιώργη Παυλόπουλου με ειδική αναφορά στα «Αντικλείδια» του που όπως είχε γράψει και ο Δημήτρης Μαρωνίτης, «δεν είχαν έτοιμο το ζύγι για να μετρήσουν τον καρπό μιας ποίησης που μέστωσε και ανέβηκε η στάθμη της ψηλά».
«Ότι έγινα σήμερα, το χρωστά στον Γ.Π»
Ο Πυργιώτης Καθηγητής Γιώργος Ξούριας με την σειρά του ανέφερε ότι έζησε κοντά στον Γιώργη Παυλόπουλο, ήταν στην ουσία ο μέντοράς του αναφέροντας πως «ότι έγινα σήμερα, το χρωστάω στον Γιώργη Παυλόπουλο».
Τόνισε ότι ο Παυλόπουλος χρησιμοποιεί στην ποίησή του λόγο λιτό, απλό, ζεστό παραστατικό και συναισθηματικό, δεν θεωρούσε τον εαυτό του μεγάλο ποιητή παρόλο που ο Γιώργος Σεφέρης είχε πει για εκείνον: '' Μ΄ενδιαφέρει η ποίηση του Γ.Π. γιατί είναι αποτελεσματική, χωρίς ψιμύθια.»
Τόνισε ακόμα ότι τα ποιήματα του Παυλόπουλου, όλα σε ελεύθερο στίχο, έχουν έντονα βιωματικό χαρακτήρα. «Αυτό που γράφω το έχω ζήσει», είχε πει ο ίδιος. Στα πρώτα του ποιήματα σκιαγραφούνται οι τραυματικές εμπειρίες της Κατοχής και του Εμφυλίου (Το κατώγι, Το σακί). Στα τελευταία του ποιήματα, ο λόγος του συγκεντρώνεται στις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου: τον έρωτα και τον θάνατο (Τα αντικλείδια, Λίγος άμμος) και αναφέρθηκε και στην πρόσφατη έκδοση «ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1943-2008» από την ΚΙΧΛΗ.
Ελένη Παπαδοπούλου
Πηγή: Εφημερίδα Πρωινή - Φωτογραφίες: Γιάννης Τσούκας/ilialive.gr
