Διάλεξη για την Κινηματογραφική Παιδεία και συζήτηση με εκπαιδευτικούς και κινηματογραφιστές
Από την πρώτη διοργάνωσή του το 1997, το Φεστιβάλ Ολυμπίας επανέρχεται διαρκώς στο ζήτημα της κινηματογραφικής παιδείας, μελετώντας πρακτικές και προβληματισμούς, τις προόδους που σημειώθηκαν, τις αλλαγές που επέφεραν οι τεχνολογικές εξελίξεις. Φέτος ζήτησε από τον διακεκριμένο σκηνοθέτη Θανάση Ρεντζή, που είναι και το τιμώμενο πρόσωπο του 21ου Φεστιβάλ, να δώσει μια διάλεξη για τον κινηματογράφο, την παιδεία γενικά και την κινηματογραφική παιδεία ειδικότερα, και να συζητήσει με εκπαιδευτικούς –και όχι μόνο– πάνω στα θέματα αυτά.
Η διάλεξη πραγματοποιείται αύριο Πέμπτη, στις 15:15 στο Συνεδριακό Κέντρο της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας.
Ο Θανάσης Ρεντζής δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: ρηξικέλευθος σκηνοθέτης, συνιδρυτής του Κέντρου Πειραματικού Κινηματογράφου (1970-1973), συνεκδότης του περιοδικού “Φιλμ”, άλλοτε διευθυντής του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, διευθυντής του Τομέα Ψυχαγωγίας της ΕΤ-1 και από δεκαπενταετίας διδάσκων Αισθητική του Κινηματογράφου και των Νέων Μέσων στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Βιογραφικά στοιχεία…
Γεννήθηκε το 1947 στο Αίγιο Αχαΐας. Σπούδασε Σκηνοθεσία στην Ανωτάτη Σχολή Θεάτρου - Κινηματογράφου Αθηνών. Το 1968, με τους Φ. Καραμήτσο, Στ. Πουλάκη και Θ. Καστανιώτη συστήνουν μια ομάδα διεπιστημονικής μελέτης και έρευνας όπου και ασχολούνται με τα Μαθηματικά, την Κυβερνητική, τα Νέα Μέσα Επικοινωνίας και κυρίως τον Κινηματογράφο. Τον χειμώνα του 1970 ιδρύει με τον Δημήτρη Σπέντζο το ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ. Το 1974 ιδρύει με τον Θ. Καστανιώτη το περιοδικό ΦΙΛΜ, το οποίο και διευθύνει ως το 1986.
Διετέλεσε τακτικός ομιλητής και πρωτεργάτης για θέματα Κινηματογράφου και Νέων Τεχνολογιών στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ (Πανεπιστήμιο Αθηνών ’75 – ’80).
Το 1977 τίθεται επικεφαλής της αντίδρασης των Ελλήνων Κινηματογραφιστών, κατά της τότε κυβερνητικής πολιτικής και αναλαμβάνει την διοργάνωση του καλούμενου “Αντιφεστιβάλ”.
Στη συνέχεια ασχολείται συστηματικά με τον συνδικαλισμό (μέχρι και το 1982) και διατελεί διαδοχικά Γραμματέας και Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών καθώς και μέλος του τριμελούς Προεδρείου της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ [F. E. R. A.].
Το 1978 συνεργάζεται, ως προς το κινηματογραφικό σκέλος και τους φωτισμούς, με τον Ιάνη Ξενάκη στο ΠΟΛΥΤΟΠΟ ΜΥΚΗΝΩΝ.
Βασικός ομιλητής και για θέματα Κινηματογράφου και Νέων Μέσων των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ (από το 1981 έως το 1986).
Το 1986 αναλαμβάνει την διεύθυνση καθώς και την αναδιοργάνωση του ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ της Θεσσαλονίκης και μετά από δύο χρόνια παραιτείται λόγω ουσιαστικών διαφωνιών με τους συνδικαλιστικούς φορείς του Κινηματογραφικού χώρου.
Στη συνέχεια τοποθετείται διευθυντής του Τομέα Ψυχαγωγίας της ΕΤ 1, απ’ όπου και απεχώρησε το 1990.
Από τις αρχές του 21ου αιώνα διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών ‘ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΕΧΝΗΣ’ το μάθημα της Αισθητικής του Κινηματογράφου και των Νέων Μέσων.
Επιλεγμένη φιλμογραφία: Άσπρο-Μαύρο (με τον Ν. Ζερβό), 1973, Βιο-γραφία, 1974, Corpus, 1979, Ηλεκτρικός Άγγελος, 1981, Η ελληνική τυπογραφία (σειρά ντοκιμαντέρ), 1986-1987, The Athenian Fusion (ντοκιμαντέρ για το ARTE), 1992, Σιωπηλές Μηχανές, 1998
Επιλεγμένες εκδόσεις: Βιογραφία, Εκδόσεις Εξάντας, 1974, Οι πρωτοπορίες στον Κινηματογράφο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1977, Corpus, 1980, Κινηματογράφος: Πρακτική και ιδεολογία, Εκδόσεις Πύλη, 1982, Ελαίας Εικάσματα (με τον Ηρακλή Δ. Λογοθέτη), Εκδόσεις Καστανιώτη, 2001, Ορώμενα, τιμή στον Αριστοτέλη (φωτολιθογραφίες), Έκδοση ΕΚΠΑ-Καστανιώτη, 2002, Το φιλί της Κλεοπάτρας (χαρακτικά), Εκδόσεις Διάττων, 2004
