Την πρώτη φορά ήταν οι Γαμπροί... Μετά η μαύρη σελίδα της Ηλείας με τις φονικές πυρκαγιές... Την τρίτη φορά καταγράφεται το φαινόμενο των εκλογών στο Δήμο Ζαχάρως με κεντρικό πρόσωπο τον Πανταζή Χρονόπουλο...
Ο σκηνοθέτης Κίμων Τσακίρης με την κάμερά του, αποτυπώνει τα όσα συμβαίνουν στη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου σε μια επαρχιακή πόλη... Όχι όποια κι όποια, αλλά τη δική μας Ζαχάρω... Σε λίγες ημέρες θα δούμε την κινηματογραφική πρεμιέρα και στο Cine Ορφέας στον Πύργο.
Το ντοκιμαντέρ
Ο βραβευμένος δημιουργός Κίμων Τσακίρης ολοκληρώνει μια τριλογία ντοκιμαντέρ με φόντο τη Ζαχάρω και πρωταγωνίστρια την τοπική κοινωνία, ως καθρέφτη ολόκληρης της σύγχρονης Ελλάδας.
Το Sugar Town: Για Μια Χούφτα Ψήφους είναι ένα ντοκιμαντέρ για τη σχέση των πολιτών με τους πολιτικούς στην Ελλάδα, που καταγράφει με αντικειμενικότητα την εκλογική διαδικασία στην ελληνική επαρχία, παρουσιάζοντας τη μικρογραφία μιας χώρας που αναζητά σωτήρες για να εξελιχθεί.
Σύνοψη της πλοκής: Ο έκπτωτος Δήμαρχος Ζαχάρως Πανταζής Χρονόπουλος καταφέρνει μια εβδομάδα πριν τις εκλογές να του επιτραπεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα για το ανώτατο αξίωμα της πόλης. Αποφασισμένος να νικήσει οριστικά τους αντιπάλους του και «να μην ξαναπατήσουν το πόδι τους στην περιοχή» επιστρατεύει όλα τα όπλα που τον κρατούν 12 χρόνια απόλυτο άρχοντα της περιοχής.
Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στους κινηματογράφους στις 16 Μαΐου από τη Feelgood.
Το παρασκήνιο
Ο υποψήφιος δήμαρχος επέτρεψε στην παραγωγή πλήρη πρόσβαση στη διαδικασία της προεκλογικήςτου εκστρατείας. Μία ανορθόδοξη απόφαση, αν αναλογιστούμε τα προηγούμενα δύο ντοκιμαντέρ του δημιουργού. Η εξήγηση που δίνει ο Τσακίρης είναι διαφωτιστική σε ό,τι αφορά στο ύφος και στο ήθος που χαρακτηρίζει την προσέγγιση του: «Νομίζω ότι το κλειδί είναι ότι δεν παραπλανήσαμε κανέναν και δεν μπήκαμε ποτέ στη διαδικασία να κρύψουμε κάτι. Ο δήμαρχος μας έδωσε την πρόσβαση σε μια μάλλον ενοχλητική πραγματικότητα και εμείς την παρουσιάσαμε χωρίς δισταγμό, αλλά με αντικειμενικότητα. Δεν κάναμε ντοκιμαντέρ προπαγάνδας και αφήσαμε το θέμα ανοιχτό για να καταλήξει ο θεατής στα δικά του συμπεράσματα». Άλλωστε, η γνωριμία με τους ανθρώπους της Ζαχάρως μετράει ήδη 15 χρόνια, κάτι που διαφαίνεται στο ντοκιμαντέρ που δεν επικεντρώνεται μόνο στην εξουσία, αλλά και στους ψηφοφόρους.Είναι μια περιοχή στην οποία έχει εμβαθύνει και που τον έχει εμπνεύσει να διευρύνει τη θεματική του σε πεδία που μας αφορούν όλους.
Το τοπικό γίνεται παγκόσμιο
«H Ζαχάρω είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας. Δεν υπάρχει κάτι εδώ, που δε συμβαίνει και αλλού…» ακούγεται κάποια στιγμή στο ντοκιμαντέρ.Πράγματι, τα θέματα της ταινίας ξεπερνάνε την τοπική κοινωνία και αφορούν όλη την Ελλάδα, ακόμα και όλο τον κόσμο. «Από την ευρύτερη περιοχή της Ζαχάρως αντλώ θέματα που νομίζω ότι αφορούν την κοινωνία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Το τοπικό, αν το εξετάσεις βαθιά, γίνεται παγκόσμιο» επισημαίνει ο δημιουργός.
Η ταινία, άλλωστε, προβλήθηκε στο τμήμα Everythingispoliticsτου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. «Αν σκεφτούμε το πόσο επηρεάζει η οικονομία τους ανθρώπους στο πως θα ζήσουν τη ζωή τους, σίγουρα θα καταλήξουμε ότι (σχεδόν) όλα είναι πολιτική» καταλήγει.
Το σύστημα
Το SugarTown: Για Μια Χούφτα Ψήφους εξετάζει τους θεσμούς και τη σχέση πολιτικής και πολιτών. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο δήμαρχος, ενώ γύρω του διακλαδίζονται ένα σωρό σχέσεις με πολίτες που επιθυμούν να εκμεταλλευτούν το σύστημα, είτε πρόκειται για ψηφοφόρους είτε για στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το δίκτυο είναι ευρύ και αποκαλύπτεται σταδιακά. Μπορεί να είναι απογοητευτικό, αλλά την ίδια στιγμή μοιάζει –δυστυχώς– φυσικό, σε μία χώρα που οι πολίτες αποφεύγουν τις ευθύνες τους. «Zητάμε από το κράτος να μας λύσει όλα μας τα προβλήματα αγνοώντας-ηθελημένα ή μη- το γεγονός ότι είμαστε και εμείς μέρος αυτής της κατάστασης. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε και δύναμη αλλά και ευθύνη για όσα συμβαίνουν και θα συμβούν στο μέλλον» σχολιάζει ο δημιουργός.
Το μήνυμα
«Αν ο καθένας αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί, διεκδικήσει τη ζωή του και αναλογιστεί ότι η προσωπική του ευτυχία δεν μπορεί παρά να περνά και μέσα από την κατάσταση που επικρατεί γύρω του (αισθητικά, οικονομικά, κοινωνικά κ.τ.λ.) τότε μόνο θα μπορέσει να αλλάξει η κατάσταση» καταλήγει ο Τσακίρης.
Με πληροφορίες από athensvoice.gr
