Μεγάλη ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στην χθεσινή παρουσίαση των ταινιών του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους στο ανοιχτό θέατρο του Συλλόγου Φιλοπροόδων Κρέστενας.
Ιστορίες, μύθους και γεγονότα που έχουν σημαδέψει την παράδοση και τη ζωή των κατοίκων της Ηλείας, πραγματεύονται οι τέσσερις ταινίες που δημιούργησαν στα κινηματογραφικά εργαστήρια, οι μαθητές και μαθήτριες από τα γυμνάσια Αρχαίας Ολυμπίας, Κρέστενας και Μακρισίων αλλά και το Λύκειο Κρέστενας, στο πλαίσιο της δράσης “Έναν μύθο θα σας πω…”, η οποία πραγματοποιείται σε διάφορες περιοχές της Ηλείας και περιλαμβάνει 18 κινηματογραφικά εργαστήρια και άλλες 30 εκδηλώσεις και δραστηριότητες με αντικείμενο την ιστορική, μυθολογική και πολιτιστική κληρονομιά, το φυσικό περιβάλλον και τα παραδοσιακά προϊόντα της Ηλείας.
Η δράση έχει τριετή διάρκεια, ενισχύεται από το πρόγραμμα CLLD – LEADER μέσω της Αναπτυξιακής Ολυμπίας και ανήκει στα έργα δημόσιου χαρακτήρα που προκηρύχθηκαν από την ΑΝΟΛ το 2018. Η πρόταση του Φεστιβάλ Ολυμπίας έλαβε την υψηλότερη βαθμολογία από την επιτροπή αξιολόγησης και ξεκίνησε να υλοποιείται από τα τέλη της περασμένης χρονιάς. Ολοκληρώθηκαν τέσσερα κινηματογραφικά εργαστήρια, ενώ άλλα δυο που είχαν προγραμματιστεί μέχρι τον Μάιο στο Καράτουλα και το Πελόπιο μετατέθηκαν για το Φθινόπωρο, καθώς δεν κατέστη δυνατό να πραγματοποιηθούν λόγω της πανδημίας COVID-19 και των μέτρων για τον περιορισμό της.
Με τα εργαστήρια και τις άλλες εκδηλώσεις της δράσης “Έναν μύθο θα σας πω…” το Φεστιβάλ, απευθύνεται πρωτίστως στα παιδιά και συγκεκριμένα σε αγόρια και κορίτσια των γυμνασίων και λυκείων. Βασική επιδίωξη είναι να τους δώσει αφορμές για να διερευνήσουν το πλούσιο ιστορικό, μυθολογικό και ευρύτερο πολιτισμικό υπόβαθρο της περιοχής και πώς αυτό σχετίζεται με τη ζωή και την παραγωγική δραστηριότητα των κατοίκων. Παράλληλα, τα εκπαιδεύει ώστε να κατανοήσουν τη γλώσσα της εικόνας και στη συνέχεια να αφηγηθούν και να αναδείξουν τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκαν, μέσα από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδικασία που προσφέρει η κινηματογραφική δημιουργία.
Υπεύθυνοι των κινηματογραφικών εργαστηρίων ήταν τρεις έμπειροι και ταλαντούχοι συνεργάτες του Φεστιβάλ και του Νεανικού Πλάνου, το οποίο είχε την εκτέλεση παραγωγής των ταινιών: οι σκηνοθέτιδες Διονυσία Κοπανά και Άρτεμις Αναστασιάδου και ο σκηνοθέτης Νίκος Σταμπουλόπουλος. Οι σκηνοθέτες ανέλυσαν στα παιδιά βασικές αρχές της κινηματογραφικής γλώσσας, θέματα γύρω από τη συγγραφή σεναρίου, τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία, την ηχοληψία κλπ., ενώ τους έδειξαν τη διαδικασία για τη δημιουργία μιας ταινίας από το σχεδιασμό, την προ-παραγωγή, το χτίσιμο της πλοκής και των χαρακτήρων, μέχρι τεχνικές οδηγίες για το στήσιμο των πλάνων τη χρήση του εξοπλισμού κλπ.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία μύησης στην κινηματογραφική τέχνη και με την εμψύχωση των σκηνοθετών, τα παιδιά πήραν πρωτοβουλίες, επέλεξαν τα θέματά τους, έγραψαν τα σενάρια, προβληματίστηκαν πάνω στην αισθητική, ερμήνευσαν τους ρόλους ή πήραν συνεντεύξεις για τα ντοκιμαντέρ και ολοκλήρωσαν ουσιαστικά μόνα τους τα γυρίσματα των ταινιών τους από την αρχή μέχρι το τέλος. Οι ταινίες που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση ήταν:
• «Άμιλλα» από το Γυμνάσιο Αρχαίας Ολυμπίας. Ταινία μυθοπλασίας βασισμένη στα ολυμπιακά ιδεώδη και τον μύθο του Ηρακλή και της Καλλιστεφάνου Ελαίας.
• «Σταφίδα – Ο μαύρος χρυσός της Ηλείας» από Γυμνάσιο Κρέστενας. Ταινία ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ιστορία της μαύρης σταφίδας, τη συλλογική μνήμη και την παράδοση στην περιοχή της Κρέστενας από τις αρχές του 20ού αι. έως σήμερα.
• «Τα Χοιροσφάγια» από το Γυμνάσιο Μακρισίων. Ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει πτυχές του εθίμου των χοιροσφαγίων στα Μακρίσια, το οποίο, σύμφωνα με τους κατοίκους του χωριού, μένει ζωντανό από την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
• «Φλόγα αναμνήσεων» από το Λύκειο Κρέστενας. Ταινία μυθοπλασίας με θέμα τις φονικές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία και τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις καθώς και τα ψυχικά τραύματα που επέφερε σε πολλούς ανθρώπους η μεγάλη καταστροφή.
Ο καλλιτεχνικός του διευθυντής Δημήτρης Σπύρου αναφερόμενος στην πορεία του Φεστιβάλ τα τελευταία 23 χρόνια τόνισε ότι: «Το Φεστιβάλ Ολυμπίας εδώ και 23 χρόνια ασχολείται με την κινηματογραφική παιδεία, όχι μόνο θεωρητικά αλλά επί της ουσίας. Δηλαδή προσπαθούμε τα παιδιά να μπορούν να εκφράζονται με οπτικό ακουστικά μέσα.
Αλλά να εκφράζονται, για να αντιληφθούν και πολύ ουσιαστικά θέματα της καθημερινής ζωής, της ιστορίας μας, της μυθολογίας της περιοχής, των προϊόντων, της ουσίας του πολιτισμού του τοπικού. Το πρόγραμμα αυτό που λέγεται ¨Έναν μύθο θα σας πω...¨, το υλοποιούμε με την υποστήριξη της ΑΝΟΛ σε διάφορα σχολεία της περιοχής μας και θα παραχθούν 18 ταινίες από τα ίδια τα παιδιά με την συνεργασία επαγγελματιών του κινηματογράφου, σκηνοθετών κ.α. Απόψε και για μένα είναι τρομερά ενδιαφέρον ότι για μία εκδήλωση τέτοιο είδους παιδείας και πολιτισμού, βλέπετε τι κόσμος έχει μαζευτεί, για να δει τέσσερις ταινίες που μέσα από αυτό το πρόγραμμα έχουν κάνει τα ίδια τα παιδιά σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς τους, μέσα στο σχολικό τους περιβάλλον.
Είναι μία όμορφη βραδιά, θα μας μιλήσουν τα ίδια τα παιδιά για αυτή την εμπειρία, θα μας μιλήσουν οι εκπαιδευτικοί για την δική τους εμπειρία και θα μας μιλήσουν και οι σκηνοθέτες, οι επαγγελματίες επίσης για την δική τους εμπειρία. Πιστεύω ότι ο κόσμος είναι έτοιμος πάντα και δέχεται την υψηλή ποιότητα, όταν γίνεται αθόρυβα και επί της ουσίας. Και γι’ αυτό είναι συγκινητικό ότι ένα ανοιχτό θέατρο απόψε εδώ στην Κρέστενα γεμίζει τηρουμένων βέβαια των μέτρων, προκειμένου να δούμε τέσσερις ταινίες που έχουν γίνει σε τέσσερα σχολεία της περιοχής».
Από την πλευρά της η σκηνοθέτης Διονυσία Κοπανά η οποία τα τελευταία πέντε χρόνια συμμετέχει ενεργά στα εργαστήρια που γίνονται από το Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, τόνισε ότι: «Με τα παιδιά εδώ στο σχολείο στην Κρέστενα, κάναμε μία ταινία ντοκιμαντέρ για την σταφίδα. Ήτανε μία πολύ ωραία εμπειρία το να δουλεύω με τα παιδιά εδώ, καταρχάς θα ήθελα να πω ότι η καταγωγή μου είναι από την Ηλεία, ήταν πολύ ευχάριστη η εμπειρία μου να είμαι εδώ και να δουλεύω με αυτά τα παιδιά τα οποία πραγματικά είναι απίστευτα εύστροφα, απίστευτα δημιουργικά και όταν τους δίνεται η δυνατότητα να εκφραστούν, το κάνουν με πάρα πολύ μεγάλη φαντασία και με πάρα πολύ μεγάλη διάθεση.
Και αυτό είναι το πάρα πολύ σημαντικό, αυτή η δυνατότητα που δίνεται στα παιδιά, με αυτά τα εργαστήρια, να μπουν σε μία διαδικασία, να γεννήσουν ιδέες, να γεννήσουν εικόνες και να φτιάξουν μία ταινία. Δουλέψαμε για πέντε ημέρες, στις σχολικές τους ώρες και κάναμε μία ταινία για την σταφίδα στην Κρέστενα, που είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό προϊόν, που έθρεψε κόσμο και δυστυχώς τώρα πια αρχίζει και εκλείπει. Παρόλα αυτά, μέσα από την ταινία προσπαθήσαμε να δώσουμε και ένα θετικό μήνυμα, και είδαμε νέους ανθρώπους που πια ξαναγυρνάνε στην λογική της καλλιεργείας της σταφίδας. Αυτό ήταν και μία επιθυμία των ίδιων των παιδιών, να δώσουμε και ένα θετικό μήνυμα ότι μπορεί να συνεχιστεί αυτή η πολύ δημιουργική διαδικασία της παραγωγής της σταφίδας, που φέρνει και πλούτο και χαρά σε αυτόν τον τόπο. Υπάρχει ταλέντο, εγώ ήδη σε αυτή την ιστορία του εργαστηρίου είδα μικρά ταλεντάκια, είδα παιδιά που έχουν διάθεση και επιθυμία να κάνουν πράγματα και σε σχέση με τον κινηματογράφο και μάλιστα οι ιδέες που κατατέθησαν για τη δημιουργία του ντοκυμαντέρ ήταν από τα ίδια τα παιδιά. Τα παιδιά δηλαδή ήταν αυτά που εμένα με οδήγησαν στο να φτιάξουμε ομαδικά αυτή την μικρή ταινία των 10 λεπτών».
Για την μοναδική εμπειρία να δουλεύει με τα παιδιά μίλησε στην συνέχεια ο σκηνοθέτης Νίκος Σταμπουλόπουλος, ο οποίος επεσήμανε ότι «Συνεργάζομαι με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, πάνω από 15 χρόνια, κάνοντας εργαστήρια με παιδιά γυμνασίου η λυκείου, κινηματογραφικά εργαστήρια για μικρού μήκους ταινιάκια. Η εμπειρία αυτή είναι μοναδική, γιατί τα παιδιά κάθε φορά αποδεικνύουν ότι μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα από ότι εμείς περιμένουμε. Έχουν δηλαδή απεριόριστες δυνατότητες, όταν τους δοθεί η ευκαιρία να εκφραστούν, να μάθουν τα βασικά της γλώσσας στον κινηματογράφο και να μπορέσουν να βγάλουν από μέσα τους πράγματα τα οποία έχουν και πολλές φορές δεν τα ξέρουν ούτε τα ίδια τα παιδιά.
Στην συγκεκριμένη ταινία που κάναμε φέτος, στο πλαίσιο του εργαστηρίου, τολμήσαμε κάτι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Τολμήσαμε να αγγίξουμε ένα ευαίσθητο θέμα, για την περιοχή αλλά και για την Ελλάδα ολόκληρη που είναι οι φονικές πυρκαγιές του 2007, όπου σημειωτέον τα παιδιά που συμμετείχαν, παιδιά λυκείου ήταν 3 και 4 χρονών τότε, δηλαδή δεν έχουν τα ίδια το βίωμα που έχουμε εμείς οι μεγαλύτεροι. Παρ´ όλα αυτά, καταφέραμε με την βοήθεια της Πυροσβεστικής και του Κέντρου Υγείας, να αναπαραστήσουμε σε μία μικρή κλίμακα, πράγματα τα οποία είναι πάρα πολύ δύσκολο να κινηματογραφηθούν, τα παιδιά όμως μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους. Ήταν μία πολύ μεγάλη πρόκληση για τα παιδιά αλλά και για εμάς να το κινηματογραφήσουμε. Πιστεύω ότι το καταφέραμε, τα παιδιά έβγαλαν πολύ μεγάλη ευαισθησία από μέσα τους, έδειξαν ότι σέβονται το θέμα, το γνωρίζουν το θέμα, έφτιαξαν τις δικές τους ιστορίες, έπαιξαν, και ανέδειξαν πολλά ταλέντα τα οποία έχουν κρυμμένα».
