Τις τελευταίες τουλάχιστον 15 ημέρες η θεατρική μας ομάδα προετοιμαζόταν πυρετωδώς, σχεδόν καθημερινά, για την παράσταση Η Μακαρίτισσα Μητέρα της Κυρίας(Feulamère de Madame)τουΖωρζ Φεϋντό (GeorgesFeydeau).
Οι πρόβες λάμβαναν χώρα στο δημοτικό θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ με πάσα διαφάνεια και δημοσιότητα, τόσο μέσα από τις ανακοινώσεις της ομάδας στα socialmedia και στον τοπικό τύπο, όσο και από τη συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι συντελεστές της παράστασης. Όλα αυτά στο χώρο του δημοτικού θεάτρου ΑΠΟΛΛΩΝ το οποίο έχει παραχωρηθεί την ομάδα μας από τον Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού του Δήμου Πύργου (ΔΟΠΠ) για το σκοπό αυτό.
Κι ενώ όλα ήταν έτοιμα για την πρεμιέρα της παράστασης η οποία έχει οριστεί για το Σάββατο 5/3/2022, ξαφνικά, την Παρασκευή, 4/3, μια μέρα πριν και χωρίς να έχουμε ενημερωθεί, ο Πρόεδρος του ΔΟΠΠ συγκάλεσε έκτακτο ΔΣ με τη διαδικασία της δια περιφοράς ψηφοφορίας προκειμένου να αναστείλει την παραχώρηση του χώρου στην ομάδα μας ώστε να μη γίνει η παράσταση.
Όπως εξηγεί το σκεπτικό της απόφασης, η πράξη αυτή έγινε για να προστατεύσει ο Πρόεδρος αλλά και ο Δήμαρχος ο οποίος, όπως αναφέρεται συνεπικουρεί την απόφαση, την φήμη του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων και την υπόληψη της πόλης, από κάποιον κίνδυνο τον οποίο ουδέποτε εξήγησε, κινούμενος μάλιστα όπως αναφέρει το σκεπτικό από διαμαρτυρίες τόσο στον τοπικό τύπο όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Βρισκόμαστε επομένως στο σημείο η πόλη να απειλείται από ένα ηθικό παράπτωμα, το οποίο προφανώς εκπορεύεται από την πολιτιστική μας ομάδα, ένα παράπτωμα
το οποίο, σύμφωνα πάντα με την απόφαση, αμαυρώνει την ιστορία του θεάτρου ΑΠΟΛΛΩΝ και παρεκκλίνει από τις αρχές της Τέχνης η οποία αντί να ποιεί ήθος δημιουργεί και μεταδίδει καταδικαστέες πράξεις και συμπεριφορές. Δεν τα λέμε εμείς αυτά. Η απόφαση του ΔΟΠΠ τα λέει.
Εμείς λοιπόν, τα μέλη μιας πολιτιστικής, θεατρικής ομάδας που απαρέγκλιτα εδώ και δυο δεκαετίες και με πολλή αγάπη γι΄αυτό που κάνουμε, ανεβάζουμε παραστάσεις στον ίδιο χώρο, στο θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ, είμαστε εκείνοι που απειλούμε την ηθική μιας ολόκληρης κοινωνίας και σπιλώνουμε την ιστορία της πόλης μας!
Έξοχο το σκεπτικό, αλλά πάσχει σε ένα σημείο: δεν μας λέει τι είναι αυτό το τόσο κατακριτέο που δικαιολογεί αυτή την απόφαση; Και μάλιστα μια ημέρα πριν την πρεμιέρα όταν όπως προαναφέρθηκε εδώ κι εβδομάδες, ήταν όλα στο φως: Το έργο, οι συντελεστές του, οι ημερομηνίες κτλ.
Εφόσον τίποτα συγκεκριμένο δεν αναφέρεται στο σκεπτικό, ρωτάμε:
Για ποιο λόγο ανακαλείτε την άδεια με συνεπακόλουθο την ακύρωση της παράστασης;
Για ποιο λόγο μας προσβάλλετε και θίγετε την αξιοπρέπειά μας την οποία επιφυλασσόμαστε να προασπίσουμε με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό τρόπο;
Και αλήθεια, γιατί τόσες αναφορές σε θέματα έμφυλης βίας με το λογικό συνειρμό να παραπέμπει σε υπαινιγμούς ότι κάτι συμβαίνει με αυτό τον θίασο; Γνωρίζουν μήπως στον ΔΟΠΠ κάτι που όλοι οι υπόλοιποι αγνοούμε; Υπάρχει μήπως συντελεστής της παράστασης που να έχει καταδίκη η έστω εκκρεμή δικαστική υπόθεση για θέματα έμφυλης βίας; Κι αν το γνωρίζουν γιατί δεν το αναφέρουν στην απόφαση που εξέδωσαν;
Πιστεύαμε ότι σε αυτή την μικρή κοινωνία όπου όλοι γνωριζόμαστε κάποιες θέσεις και απόψεις ήταν αυτονόητες. Εντούτοις, επειδή αυτό φαίνεται ότι δε συμβαίνει επαναλαμβάνουμε σε όλους τους τόνους με δυνατή φωνή και απόλυτη καθαρότητα ότι είμαστε αμετατόπιστα αντίθετοι και καταδικάζουμε απερίφραστα όλες τις μορφές σεξουαλικής ή έμφυλης βίας, αποδοκιμάζουμε την ευκολία με την οποία γίνονται ανεκτές οι πράξεις αυτές και στεκόμαστε στο πλάι των θυμάτων.
Γιατί πρόκειται για ζητήματα δημοκρατίας.
Μια δημοκρατία όμως που για να λειτουργήσει απαιτεί κάθε τέτοια καταγγελία να αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα με συγκεκριμένες αποδείξεις και να μη στηρίζεται σε φήμες ή κουτσομπολιά.
Διότι όποιος ηθικολογεί στηριζόμενες σε φήμες, είναι επιρρεπής σε στρατηγήματα, σε διαθέσεις μωσαϊκού εξαγνισμού αυτής της κοινωνίας και φυσικά σε μορφές λογοκρισίας ιεροεξεταστικού χαρακτήρα τύπου και απόρριψης της ελευθερίας της έκφρασης μέσω της Τέχνης.
Γιατί η Τέχνη είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος που οι ιδέες και οι αξίες που διέπουν μια κοινωνία τίθενται υπό κρίση και συχνά οι εξουσιαστικές δυνάμεις της κοινωνίας δέχονται την κριτική του καλλιτέχνη.
Γι΄αυτό άλλωστε η Τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη και πάντα διαλεκτική σε κάθε μορφή εξουσιαστικότητας.
Αυτή την Τέχνη υπηρετούμε εμείς 20 χρόνια τώρα, αυτή θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε. Γι΄αυτό δεν μπορούμε να δεχθούμε καμιά απόφαση διοικητικού οργάνου που επιχειρεί να παρεμβληθεί ανάμεσα στη σχέση της Τέχνης με το κοινό της.
Ο κόσμος είναι αυτός που αποφασίζει αν ένα έργο είναι καλό ή κακό. Με αυτό τον τρόπο η τέχνη της υποκριτικής ποιεί ήθος. Όχι ηθική.
Καλούμε όλους τους συμπολίτες να έρθουν απόψε στην πρεμιέρα μας και να είναι αυστηροί μαζί μας. Να μας κρίνουν θετικά ή αρνητικά, αλλά να είναι αυτοί οι κριτές μας. Αυτοί και μόνο αυτοί.
