Ο δημοφιλής καλλιτέχνης θα παρουσιάσει το 48ο Λεχαινίτικο Καρναβάλι
Της Βίκυς Γκουγκουστάμου
Το όνομα του Γιάννη Ζουγανέλη «κλείνει» μέσα του μια πλειάδα τεχνών: μουσική, σύνθεση, τραγούδι, υποκριτική… Και η πολυσχιδής προσωπικότητά του ενσωματώνει τον δάσκαλο, τον ανθρωπιστή, τον αγωνιστή… Τον άνθρωπο που από την δεκαετία του 70, στα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα μέχρι και σήμερα, πορεύεται έχοντας ως πυξίδα μόνο ανθρωποκεντρικές αξίες. Ο Γιάννης Ζουγανέλης σε λίγες ημέρες θα είναι κοντά μας, στην Ηλεία. Είναι ο παρουσιαστής του 48ου Λεχαινίτικου Καρναβαλιού. Δέχτηκε με μεγάλη χαρά την πρόταση του Ομίλου Εθιμοτυπικών Εκδηλώσεων Λεχαινών που διοργανώνει το καρναβάλι με την υποστήριξη του Δήμου Ανδραβίδας Κυλλήνης, και ο λόγος ήταν ένας: να συναντηθεί με απλούς καθημερινούς ανθρώπους, να θαυμάσει τη δημιουργία των κατοίκων σε μια εκδήλωση με ιστορία, και να προσφέρει χαρά και διασκέδαση. Γιατί, και στην περίπτωση του Γιάννη Ζουγανέλη, σε κάθε ερώτηση η απάντηση είναι: ο άνθρωπος!
«Να βρεθούμε όλοι οι άνθρωποι μεταξύ μας. Να δημιουργήσουμε με τις διαφωνίες μας μια τεράστια αρμονία. Να είμαστε πιο υποστηρικτικοί για τον τόπο μας. Να μην “μασάμε” από την ανυπαρξία της έμπνευσης της εξουσίας. Να είμαστε πολίτες, γιατί τους πολίτες οι πολιτικοί τους φοβούνται και να διακρίνουμε ποιοι από τους πολιτικούς είναι τσιράκια ξένων συμφερόντων». Αυτή είναι η ιδεολογία του Γιάννη Ζουγανέλη. Μ’ αυτά τα λόγια έκλεισε την συνέντευξη, και με αυτές τις φράσεις ξεκινάμε για να παραθέσουμε παρακάτω όσα μοιράστηκε μαζί μας.
Ο Γιάννης Ζουγανέλης δεν θα έρθει μόνος του, ούτε με άδεια…χέρια στα Λεχαινά. Έχει γράψει ήδη ένα τραγούδι για το Λεχαινίτικο καρναβάλι και μαζί του θα είναι μια εξαίρετη ομάδα μουσικών, ο πιανίστας Θαλής Τριανταφύλλου, ο Αλέξανδρος Ζουγανέλης, η Τάνια Ρόκα και ο Φίλιππος Βασιλόπουλος όπου μετά την καρναβαλική παρέλαση θα τραγουδήσει με την ορχήστρα του και θα παρουσιάσει διάφορα κωμικά σκετσάκια. Μαζί του στη σκηνή θα είναι και το μέλος του Ομίλου Εθιμοτυπικών Εκδηλώσεων Λεχαινών Σάκης Παναγιώταρος.
»Στα Λεχαινά έχω ξανάρθει αρκετά χρόνια πριν. Έχω γνωρίσει την περιοχή και την έχω «νιώσει» όπως νιώθω κάθε περιοχή της Ελλάδας που επισκέπτομαι. Χάρηκα πάρα πολύ που καλέστηκα, αρχικά από τον φίλο Σάκη Παναγιώταρο, για να παρουσιάσω το καρναβάλι. Όταν παρουσιάζεις κάτι που έχει δημιουργήσει ο κόσμος με την χαρά που τον διακρίνει και του προκαλεί την προδιάθεση να συνυπάρξει με άλλους ανθρώπους, για μένα είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Πιστεύω στη συνύπαρξη, στην ψυχαγωγία και το ξεφάντωμα αρκεί αυτό να λειτουργεί εκτονωτικά για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Όταν ο άνθρωπος ψυχαγωγείται, διασκεδάζει, ξεφαντώνει φεύγουν όλα τα “δηλητήρια”. Υπάρχει μια κάθαρση. Αυτόματα, αφού εξαγνίζεται και συνυπάρχει με τους άλλους ανθρώπους, μπορεί να σκεφτεί τί έχει περάσει αυτός ο τόπος πιο ήρεμα, χωρίς παρωπίδες.
» Δεν έχω παρουσιάσει ξανά καρναβάλι. Πάντοτε όμως, ό,τι και να έκανα είτε στην τηλεόραση, είτε στο θέατρο και τις μουσικές σκηνές, ενσωμάτωνα στην έκφρασή μου το εορτολόγιο των Αποκριών. Είναι λοιπόν μια ευκαιρία και για μένα να ζήσω ένα καρναβάλι. Δεν το έχω ξανακάνει. Το παρακολουθούσα μόνο από την τηλεόραση. Δεν σας κρύβω βέβαια ότι η πρόταση με εξιτάρισε γιατί είναι στα Λεχαινά. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να το κάνω σε άλλες συνθήκες…
«Τάδε έφη άνθρωπος»
Πριν δύο χρόνια περίπου αποτύπωσε την αλήθεια του στο βιβλίο «Τάδε έφη άνθρωπος». Σε μια συλλογή κειμένων ο Γιάννης Ζουγανέλης μιλάει για τη ζωή: την ανάγκη να ξαναγίνουμε αθώοι σαν παιδιά, τον αέναο πόθο της ελευθερίας, το πραγματικό νόημα της ύπαρξης, την αλήθεια και τον πόνο των καθημερινών ανθρώπων, υμνεί το φως της χώρα μας-που τη λατρεύει- και θλίβεται όταν βλέπει να βυθίζεται στο σκοτάδι…
Παλεύει διακαώς και μιλά για την ομορφιά της ψυχής, και μας αφυπνίζει… Όπως και ο ίδιος είναι πάντα σε εγρήγορση.
»Ρωτήθηκα πρόσφατα από συνάδελφό σας, τί κάνω αυτή την εποχή και απάντησα “Είμαι σε εγρήγορση”. Η εγρήγορση έχει ρυθμό. Δεν βιάζομαι ποτέ, γιατί η λέξη αυτή κρύβει μέσα της τη λέξη “βία”. Η εγρήγορση σε παρακινεί να δημιουργείς και καλλιτεχνικά και στην καθημερινότητα. Εγώ πιστεύω ότι η καθημερινότητα είναι η ποίηση της ζωής μας. Είναι αυτό που μας πάει στο μέλλον.
»Έχω μεγάλη αγάπη γι’ αυτόν τον τόπο. Είμαι απολύτως ελληνοκεντρικός. Η Ελλάδα είναι μια τεράστια χώρα αλλά οι τύποι που την επικοινωνούν την λένε ψαροκώσταινα ...μικρή χώρα... Κανένας Βέλγος, Αυστριακός, Ισραηλίτης, Ολλανδός, Ελβετός, Κροάτης, και από τόσες άλλες χώρες, δεν έχουν πει τη χώρα τους μικρή. Που κάποιες από αυτές είναι ίσες με την Πελοπόννησο! Είναι ντροπή να μιλάμε έτσι για τη χώρα μας.
»Ιδεολογικά μονίμως τάσσομαι με το μέρος των ανθρώπων που έχουν ταλαιπωρηθεί και έχουν αδικηθεί. Όπως γνωρίζεται είμαι γόνος αναπήρων. Έχω νιώσει λοιπόν την κοινωνική αδικία. Όλα αυτά συνθέτουν το ενδιαφέρον μου για τον άνθρωπο και όχι την αδιαφορία. Μιλάω με το έργο μου-όπως πολλοί εξάλλου-και αυτή είναι η παρακαταθήκη που αφήνουμε στην καθημερινότητα. Είμαστε υποχρεωμένοι να εξελίσσουμε αυτό που μας έχει παραδοθεί.
»Όλα όσα συνθέτουν το μυαλό μου, μου δημιουργούν ένα πάθος να απαντώ γι’ αυτά που συμβαίνουν. Και είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στους αποδέκτες μας, στο κοινό που μας έχει πληρώσει με το τίμημα να μας επιλέγει και να μας βλέπει. Αν αδιαφορήσω γι αυτόν τον κόσμο σημαίνει ότι είμαι ένα εγωιστικό γουρούνι και δεν έχω καμία υποχρέωση σε όλους αυτούς που μας αξιώσανε. Αφού λοιπόν μας αξιώσανε δεν πρέπει και εμείς και αξιώσουμε; Διότι είμαστε ανταλλαγή ενέργειας.
Η εποχή μας διαφοροποιείται μυστήρια…
»Αλλάζουν με ραγδαία ταχύτητα οι καταστάσεις γιατί χάθηκαν πράγματα που αφορούν τις ψυχές των ανθρώπων, την διαφορετικότητα...Μπήκαμε στην παγκοσμιοποίηση που είναι το life style της πολιτικής και χάθηκαν οι αξίες μας. Έχω σιχαθεί τη σοβαροφάνεια των πολιτικών και την αγνωσία. Και μονίμως προβάλλεται το έλλειμμα της γνώσης. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι γίνονται πολύ σημαντικά πράγματα αλλά υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στο παρουσιάζειν. Αυτό οφείλουμε να το αλλάξουμε. Πρέπει να αφουγκράζεται ο ένας τον άλλον. Ζούμε μια εποχή πάρα πολύ μυστήρια που διαφοροποιείται.
» Με στεναχωρεί η ύπαρξη και αναφορά της βίας σε τραγούδια, της φαλλοκρατίας, των ναρκωτικών...και όμως τα αφήνουμε και υπάρχουν. Έχουμε φτάσει σε σημείο να είναι ποινικά κολάσιμα πολύ πιο ασήμαντα πράγματα, και ένας που μιλάει για το πουλί του, το μέγεθος, τα ναρκωτικά είναι ακόλαστος...Δεν προβάλλεται η πνευματικότητα. Τα νέα παιδιά που έχουν ταλέντο πληρώνουν για να βγούνε στην επιφάνεια αλλά και πάλι δεν τους προβάλλει κανείς.
»Όταν έχεις στη ζωή σου ηθικές αξίες, πολιτισμικές αξίες, γνωρίζεις τι έχει συμβεί στην Ελλάδα κατά το παρελθόν, ξέρεις ότι εδώ γεννήθηκαν τα πάντα, δεν μπορείς να εκπέσεις και να ακούς τραπ μουσική που δεν είναι καν μουσική. Οφείλουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε αυτό το περιβάλλον που θα «ξεράσει» τέτοιες εκφράσεις.
Φίλοι που χάθηκαν
Αναφερόμαστε σε ένα βιντεάκι που υπάρχει χρόνια τώρα στο διαδίκτυο, από κοινή του συνεργασία με μια πλειάδα αγαπημένων καλλιτεχνών. Τους σατιρίζει όλους, από την εμφάνιση μέχρι το χαρακτήρα, με τον μοναδικό του τρόπο και το κοινό από κάτω δεν σταματά να γελάει. Ανάμεσα στα «θύματα» της σάτιρά του οι δύο καλοί του φίλοι που δεν είναι πλέον κοντά μας: Σάκης Μπουλάς και Λαυρέντης Μαχαιρίτσας…
» Η παρουσία τους μου λείπει πάρα πολύ. Γιατί, η παρουσία των ανθρώπων είναι που σε κάνει να τους “γεύεσαι”. Από την άλλη όμως, η πνευματική τους παρουσία και οι θύμησες είναι πάντα παρούσες. Τον Σάκη, είχαμε χούντα όταν τον γνώρισα, ήμουν 15 χρονών. Ήμασταν φίλοι 50 χρόνια. Τον Λαυρέντη τον γνώρισα το ‘77 στην Πλάκα....Οι άνθρωποι φεύγουν...Αν έχουν κάνει κάτι μένει και μπορεί εν απουσία τους να εξελίσσουν ακόμη τη ζωή.
Ο μπαμπάς της Ελεωνόρας
Η αλήθεια είναι ότι η οικογένεια Ζουγανέλη συντροφεύει και θα συντροφεύει πολλές γενιές. Πριν χρόνια οι παλαιότεροι γνωρίσανε την Ελεωνόρα ως κόρη του Ζουγανέλη και η νέα γενιά τον μαθαίνει ως «μπαμπά της Ελεωνόρας».
»Με πλησιάζουν, κυρίως μητέρες, με πολλή αγάπη και σεβασμό και λένε στα παιδιά τους “να αυτός είναι ο μπαμπάς της Ελεωνόρας”. Και έτσι μάλλον με συμπαθούν και παιδιά που δεν με γνωρίζουν καν. Σ’ αυτό έχει βοηθήσει πολύ η κόρη μου!
Φωτογραφίες ΑΠΕ-ΜΠΕ Θωμάς Δασκαλάκης/ Νίκος Αξελής
