Ο έρωτας και το κρασί αλλάζουν τον άνθρωπο…
Μια «μεθυστική» ιστορία έρωτα, που διαδραματίζεται στις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδας με φόντο την οινοποιεία και την αμπελουργία, παρουσίασε ο συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας μέσα από το καινούργιο του βιβλίο «Κρασί από τα χείλη σου»(εκδόσεις Διόπτρα). Στην παρουσίαση του βιβλίου, που διοργάνωσε στο αίθριο του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων το βιβλιοπωλείο Κορκολής, παρευρέθηκαν δεκάδες φιλαναγνώστες του Πύργου και απόλαυσαν το νοητό ταξίδι των λέξεων με ένα ποτήρι κρασί ανά χείρας, από το Abelon Κτήμα Μπριτζίκη.
Ο βραβευμένος συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας, μίλησε για το βιβλίο του, την ξεχωριστή ιστορία και πώς την εμπνεύστηκε στο κοινό του Πύργου, με το οποίο έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια μια ιδιαίτερη σχέση, καθώς η πόλη αποτελεί έναν μόνιμο σταθμό στις παρουσιάσεις του. Τον συγγραφέα προλόγισε η δημοσιογράφος Βίκυ Γκουγκουστάμου, η οποία αναφέρθηκε στην ιδιαιτερότητα των βιβλίων του συγγραφέα να αποτυπώνεται με ρεαλιστικό τρόπο το «φόντο» μέσα από το οποίο πρωταγωνιστεί η μυθοπλασία, ενώ η Δώρα Κορκολή αναφέρθηκε στο πλούσιο βιογραφικό του συγγραφέα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένας έρωτας νεανικός ευδοκιμεί μέσα στην τρέλα των συναισθημάτων και της νιότης κόντρα σε μια οικογενειακή διαμάχη. Ένα άσβεστο μίσος που καλλιεργείται χρόνια τώρα, αφήνοντας το σημάδι του από γενιά σε γενιά, έρχεται αντιμέτωπο με τα θέλω και τα πρέπει.
Σχέσεις που δοκιμάζονται, δεσμοί αίματος που κλονίζονται. Μυστικά και γεγονότα που επηρεάζουν το σήμερα. Το παρελθόν έχει απλώσει τις ρίζες του βαθιά σε συνείδηση και πράξεις, όπως το αμπέλι απλώνει τις δικές του στο εύφορο έδαφος. Αλλά υπάρχουν δύο πράγματα που μεθούν τους ανθρώπους και αλλάζουν ριζικά τη ζωή τους: ο έρωτας και το κρασί...
Και όπως σημειώνει ο συγγραφέας για το νέο του βιβλίο: «Η ζωή μετράει στιγμές. Στιγμές που περιμένεις, που προσμένεις. Στιγμές που φοβάσαι, που θυμάσαι. Στιγμές που φυλάς, κι άλλες που θέλεις να ξεχάσεις. Στιγμές που διαρκώς αλλάζουν και σε αλλάζουν. Στιγμές που πρέπει να αρπάξεις για να μη χαθούν στην αδυσώπητη δίνη του χρόνου. Γιατί αν έρθει εκείνη η στιγμή, η δική σου, και τη χάσεις, τη χάνεις για πάντα. Επειδή είναι βέβαιο πως δεν θα επιστρέψει….».
