Η Μαρτσελλιάννα Χριστοπούλου άνοιξε τον ορίζοντα της αναδοχής και της υιοθεσίας
Της Βίκυς Γκουγκουστάμου
«Κάποια στιγμή κατάλαβα γιατί έφυγα από τον Πύργο και πήγα να ζήσω στην Αθήνα. Γιατί εκεί, με περίμενε ο γιος μου…». Κάπως έτσι ξεκίνησε η Μαρτσελλιάννα Χριστοπούλου να διηγείται την προσωπική της ιστορία. Τη στιγμή που ο Στέφανος, μωρό ακόμη στην κούνια ενός ιδρύματος, μπήκε στην ζωή της και έγινε το παιδί της καρδιάς της….Σε μια πραγματικά συγκλονιστική παρουσίαση του νέου της βιβλίου «Είμαι παιδί της καρδιάς»(εκδ. Δερέ) στο κατάμεστο θέατρο «Απόλλων». Εκεί, όπου ήταν δύσκολο για τη συγγραφέα και το κοινό να συγκρατήσουν τα δάκρυα συγκίνησης με τόση αγάπη γύρω….
Η Πυργιώτισσα ειδική παιδαγωγός και συγγραφέας επέστρεψε στα πάτρια εδάφη με το νέο, και τρίτο κατά σειρά, βιβλίο της. Με πυξίδα την προσωπική της ιστορία, οδήγησε το κοινό σε νέους ορίζοντες, αυτούς της αναδοχής και της υιοθεσίας. «Με τον Στέφανο γίναμε οικογένεια. Αρχικά οι δυο μας. Μετά ήρθε ο Γιώργος και ήμασταν οι τρεις μας. Και μετά οι δίδυμες κόρες μας, η Εύα και η Ειρήνη…
Δεν είναι ο βιολογικός δεσμός που μετράει τελικά. Αλλά ο δεσμός καρδιάς. Είναι ο μεγαλύτερος που έχει υπάρξει. Αν απόψε καταφέρουμε και περάσει έστω από το μυαλό σας, ο θεσμός της αναδοχής και της υιοθεσίας τότε νομίζω ότι ο σκοπός του βιβλίου θα έχει επιτελεστεί» είπε εμφανώς συγκινημένη η Μαρτσελλιάννα Χριστοπούλου παρουσιάζοντας το βιβλίο της. Και το αφιέρωσε στους γονείς της, που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή αλλά σίγουρα την καμαρώνουν από ψηλά…
Η συγγραφέας αναφέρθηκε εκτενώς στα παιδιά των ιδρυμάτων, στη λαχτάρα τους να αποκτήσουν και να γίνουν μέλη μιας οικογένειας. Στον θεσμό της αναδοχής που αυτό που απαιτείται πάνω απ’ όλα είναι η αγάπη. Σύστησε τον Στέφανο στο κοινό και το κοινό υποκλίθηκε στο μεγαλείο της αγάπης. Και όλα αυτά «ντυμένα» με υπέροχες μουσικές που χάρισε στο πιάνο η Κωστούλα Σακκά.
