Οι φουσκάλες αυτές στην ουσία καλύπτουν ένα τεράστιο δίκτυο νευρικών απολήξεων που φτάνουν από το δέρμα στον εγκέφαλο μέσω μιας μικρής τρύπας στο κρανίο.
Μέχρι σήμερα οι φουσκαλίτσες στο δέρμα των κροκόδειλων βοηθούσαν τους επιστήμονες να τους κατατάξουν σε είδη, χωρίς να υπάρχει καμιά γνώση για το ποια μπορεί να είναι η χρησιμότητά τους.
Ορισμένοι επιστήμονες πίστευαν ότι οι φουσκαλίτσες ανίχνευαν την περιεκτικότητα του νερού σε αλάτι, ενώ άλλοι πίστευαν ότι βοηθούσαν τα ερπετά να αντιληφθούν τις αναταράξεις στο νερό.
Τελικά, όπως προέκυψε από την έρευνα, οι φουσκαλίτσες αναπτύσσονται από εξειδικευμένα κύτταρα και βοηθούν τους κροκόδειλους στο κυνήγι, χαρίζοντάς τους την ικανότητα να αντιδράσουν ακαριαία και με ακρίβεια όταν εντοπίσουν τη λεία τους.
«Τα σαγόνια του κροκόδειλου είναι μοναδικά», τόνισε σε δηλώσεις του ο Δρ. Duncan Leitch, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, προσθέτοντας ότι χρησιμεύουν για να επιτελέσουν κάποιες από τις πιο λεπτεπίλεπτες δουλειές, τις οποίες οι άνθρωποι κάνουν με τα χέρια.
Οι επιστήμονες μάλιστα υποστηρίζουν ότι επειδή τα μπροστινά τους άκρα είναι πάρα πολύ κοντά, οι κροκόδειλοι χρησιμοποιούν τα σαγόνια τους ακόμα και για να μεταφέρουν τα αυγά τους ή τα μωρά τους.
Αυτό καθίσταται δυνατό χάρη στις μικροσκοπικές φουσκαλίτσες στα σαγόνια τους, οι οποίες τους επιτρέπουν να κάνουν εξαιρετικά ελεγχόμενες κινήσεις.
Αν το δέρμα στην περιοχή των σαγονιών, που κλείνουν με πίεση μέχρι και 2.000 psi, δεν ήταν υπερευαίσθητο, οι κροκόδειλοι δεν θα μπορούσαν να επιτελέσουν βασικές λειτουργίες, πολλές εκ των οποίων συνδέονται με τη μητρική φροντίδα και το κυνήγι, καθώς οι κινήσεις τους δεν θα ήταν απόλυτα ακριβείς, όπως είναι τώρα.
