Παλιές κορνίζες, έπιπλα που φιλοτεχνήθηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα, πορσελάνες, περίτεχνα χειροποίητα κεντήματα σε τούλινα υφάσματα, λάμπες και φωτιστικά, μια παλιά ραπτομηχανή, ένα γραμμόφωνο…Αντικείμενα και έπιπλα που είχαν περίοπτη θέση σε σπίτια άλλων δεκαετιών.
Και τώρα, τι; Θα μείνουν σε έναν σκοτεινό χώρο, κλειδωμένα με τις μυρωδιές και τις αναμνήσεις τους; Τι και αν το 2024 προστάζει το μίνιμαλ. Λάτρης και συλλέκτης των παλιών αντικειμένων ο διακοσμητής Χάρης Κανελλακόπουλος, μας δίνει υπέροχες συμβουλές για το πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τους «θησαυρούς της γιαγιάς μας» σε ένα μοντέρνο, σύγχρονο σπίτι.
Tης Βίκυς Γκουγκουστάμου
Ο προσωπικός του χώρος, ένα μικρό μουσείο. Κάθε αντικείμενο κρύβει μια ξεχωριστή, ανείπωτη, ιστορία. Ο Χάρης, που τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει στη μνήμη των γονιών του, στο ισόγειο του σπιτιού του επί της οδού Γκοτσίνα στον Πύργο, την έκθεση «Πορτραίτα Δωματίων», μας καλοδέχτηκε, μας έδειξε τη συλλογή του, αντικείμενα που κοσμούν το χώρο του και ξεπερνούν τον έναν αιώνα ζωής, μας μίλησε για την αγάπη του για τα παλιά αντικείμενα, το όνειρό του για τη δημιουργία ενός μόνιμου χώρου-λαογραφικού μουσείου, έδωσε πολύτιμες συμβουλές πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παλιά αντικείμενα στο χώρο μας και φύγαμε «μεθυσμένοι» με αρώματα του παρελθόντος. Εξάλλου ο Χάρης έχει μια μοναδική ικανότητα να διηγείται με αμεσότητα και απλότητα κάθε ιστορία…
Μια αγάπη από παλιά…
«Από παιδί είχα αυτή την αγάπη για τα παλιά αντικείμενα. Είχα πραγματικά την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω σε μια γειτονιά του Πύργου με ωραία, πανέμορφα αστικά σπίτια. Όταν λοιπόν με πήγαινε η μητέρα μου, παιδάκι του δημοτικού, επίσκεψη σ’ αυτά τα σπίτια, με «ρούφαγε» όλη αυτή η αισθητική. Η μυρωδιά των σπιτιών, τα αντικείμενα… Χάζευα τα φλιτζανάκια και μετά σχολίαζα στη μητέρα μου ποιο μου άρεσε , ποιο όχι , αν έλειπε κάτι, αν κάτι δεν είχε τοποθετηθεί σωστά…» διηγείται ο Χάρης Κανελλακόπουλος .
Ένας υπέροχος μπουφές δεσπόζει στο καθιστικό του. Ήταν της γιαγιάς του, τον άφησε στον πατέρα του και σήμερα κοσμεί το χώρο του. Ένας μπουφές, τρεις γενιές… «Θέλουν πολλή συντήρηση και φροντίδα. Και δυστυχώς δεν έχω άλλο χώρο να φιλοξενήσω παλιά αντικείμενα. Υπάρχει ενδιαφέρον να μου φέρουν πράγματα για την έκθεση αλλά δυστυχώς δεν χωράει τίποτα! Γι’ αυτό πρέπει να γίνει ένα λαογραφικό μουσείο στην πόλη. Και για να γίνει σωστά και ολοκληρωμένα, απαιτείται το χρονικό διάστημα μιας γενιάς. Να υπάρξουν σχέσεις εμπιστοσύνης για να θελήσει κάποιος να δωρίσει αντικείμενα.
»Επισκέπτεται αρκετός κόσμος την έκθεση «Πορτραίτα Δωματίων» και πολλά σχολεία. Τα παιδιά ενθουσιάζονται, τους αρέσει πολύ, κάνουν ερωτήσεις, χαζεύουν και επεξεργάζονται τα παλιά αντικείμενα…
Θυμάμαι ένα παιδάκι, που με συγκίνησε πολύ γιατί μου θύμισε τον εαυτό μου στην ηλικία του. Παρατηρούσα ότι χάζευε τα εκθέματα και άγγιζε τα κεντήματα. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Γιατί; Γιατί τα κεντήματα είχαν χρώματα. Τα χρώματα μου τραβούσαν το βλέμμα, όχι το κέντημα σαν εργόχειρο…
Ένα παλιό αντικείμενο προσθέτει αξία στον μοντέρνο χώρο
«Κάθε τι παλιό μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα σύγχρονο σπίτι ως μεμονωμένο αντικείμενο. Με γούστο, με τέχνη, σαν διακοσμητικό και όχι να «φορτώσουμε» το χώρο» μας λέει ο Χάρης Κανελλακόπουλος. «Η νέα τάση είναι το μίνιμαλ που για μένα προσωπικά είναι ένα αριστούργημα. Μου αρέσει πολύ το αφαιρετικό στοιχείο που υπάρχει στα σύγχρονα σπίτια. Όπως και η «ανάπτυξη» της κουζίνας που γίνεται επέκταση του καθιστικού. Εκεί, μπορεί να μπει με γούστο το παλιό κομμάτι. Ένας μίνιμαλ χώρος με ένα παλιό τραπεζάκι, ένα κάδρο, μια λάμπα…αναβαθμίζει περισσότερο την αισθητική του.
»Σίγουρα κάποια έπιπλα καταργούνται , όπως μια παλιά μεγάλη ντουλάπα. Αλλά μπορεί να μπει μια ωραία κονσόλα με έναν καθρέφτη. Ένας ωραίος πίνακας, μια λάμπα. Όλα έχουν μια πολύ ωραία αισθητική για μια διακριτική χρήση. Δεν είναι για να γεμίζουν το χώρο.
»Όπως οι παλιές καρέκλες και τα σαλόνια δεν ταιριάζουν στα μοντέρνα σπίτια. Δεν μπορείς να καθίσει εκεί για να δεις τηλεόραση ή να χαλαρώσεις. Μπορεί όμως ένα απ’ όλα αυτά να μπει στο καθιστικό ως μια ωραία αισθητική πινελιά του περασμένου αιώνα.
»Μια ωραία πρόταση για το καθιστικό είναι να βάλουμε σε έναν τοίχο μια συλλογή από παλιούς πίνακες. Μια κρεμαστή λάμπα που να έχει διακοσμητικό ρόλο. Ή, διακριτικά πάντα και μια κουρτίνα, αν το παράθυρο μπορεί να τη δεχτεί.
» Ό,τι ισχύει για το σαλόνι και το καθιστικό, ισχύει και για το υπνοδωμάτιο. Τα παλιά κρεβάτια δεν είναι εύχρηστα να τα χρησιμοποιήσουμε γιατί είναι μικρά. Μπορούμε όμως να βάλουμε πινελιές με διάφορα αντικείμενα ή και παλιές κουρτίνες που θα χαρίσουν κομψότητα και αρχοντιά στο χώρο.
»Σε μια παλιά ραπτομηχανή μπορεί να τοποθετηθεί ένα μάρμαρο πάνω της και να γίνει ένα υπέροχο τραπέζι για την βεράντα.
» Οι πορσελάνες είναι πάντα ωραίες στο χώρο μας. Ένα σερβίτσιο μπορεί να μπει ένα ωραίο έπιπλο-βιτρίνα και φυσικά να χρησιμοποιούνται!
»Τα παλιά κεντήματα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε με διάφορους τρόπους ως διακοσμητικά στοιχεία. Αν είναι κάτι πάρα πολύ ωραίο, μπορούμε να το κορνιζάρουμε και το τοποθετούμε όπου μας αρέσει και ταιριάζει. Υπάρχουν όμως ωραίοι τρόποι να καδραριστούν τα κεντήματα. Μπορούν επίσης να μπούνε σε μια μοντέρνα κατασκευή με πλεξιγκλάς δίνοντας μια διαφορετική εικαστική διάσταση. Τα παλιά κεντήματα απαιτούν μεγάλη προσοχή και φροντίδα. Ειδικά κάποια κομμάτια που είναι κεντημένα σε τούλι δεν αγγίζονται και δεν πλένονται εύκολα γιατί μπορεί να καταστραφούν.
»Να μην φοβούνται όσοι έχουν σύγχρονα σπίτια να εκμεταλλευτούν ένα παλιό αντικείμενο στο χώρο τους. Αντιθέτως, θα προσθέσει μεγαλύτερη αισθητική αξία στο χώρο, καταλήγει ο Χάρης με τις πολύτιμες συμβουλές του.
