Η επιστημονική φαντασία ως πηγή έμπνευσης για τους ερευνητές
Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας εκφράζουν το φόβο αλλά και την αισιοδοξία για το μέλλον, όπως αναφέρει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ, καθηγητής Δημήτρης Πλεξουσάκης. Ωστόσο, επισημαίνει πως η μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων χαρακτηρίζεται από μικρές ή μεγάλες υπερβολές. Θεωρεί πως οι σεναριογράφοι ή οι σκηνοθέτες δεν φροντίζουν να ελέγξουν την επιστημονική βάση όσων προβάλλουν στις ταινίες τους και αναφέρει πως, σε ένα βαθμό, κάποια έχουν γίνει πραγματικότητα ενώ τα περισσότερα δεν υπάρχει πιθανότητα να τα συναντήσουμε στη δική μας ζωή ή των παιδιών μας.
Ως παράδειγμα ταινίας που επαληθεύεται, σε ένα σημείο, αναφέρει τη Minority Report με τον Τομ Κρουζ. Βλέπουμε έναν τρόπο αλληλεπίδρασης με τα υπολογιστικά συστήματα που σήμερα είναι πραγματικότητα. Βλέπουμε χωρίς να ακουμπάει σε ένα πληκτρολόγιο ή άλλη συσκευή, με απλές κινήσεις στον αέρα, να χειρίζεται το υπολογιστικό σύστημα που έχει στη διάθεσή του και το αποτέλεσμα να εμφανίζεται μπροστά του σα σε αόρατη επιφάνεια. Ανάλογους τρόπους αλληλεπίδρασης έχουμε σήμερα υλοποιήσει στο Ινστιτούτο Πληροφορικής του ΙΤΕ.
Την παρουσία τους σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας κάνουν συχνά ανθρωπόμορφα ρομπότ, τα οποία εμφανίζονται να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες ή να έχουν συναισθήματα.
Ο καθηγητής Δημήτρης Πλεξουσάκης αναφέρει πως έχουμε αυτόνομα συστήματα, όπως τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, που καλούνται να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τις επόμενες κινήσεις τους με βάση του τι προσλαμβάνουν από το περιβάλλον. Ωστόσο, το να αποκτήσουν συνείδηση και να αναπτύξουν συναισθήματα είναι κάτι εντελώς μακριά από την πραγματικότητα, ο ίδιος θεωρεί πως είναι ένα κλασικό παράδειγμα μεγάλης υπερβολές στην 7η τέχνη.