Τρίτη, 22 Νοεμβρίου 2022 22:59

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble καμαρώνει γαλαξίες να ενώνονται εις σάρκα μίαν

Γράφτηκε από την
Ad Slot

Το κοσμικό ζευγάρι, στο οποίο δόθηκε η ρομαντική ονομασία Arp-Madore 417-391, βρίσκεται σε απόσταση 670 εκατομμυρίων ετών φωτός.

Έπειτα από εκατομμύρια χρόνια κοσμικού φλερτ, δύο γαλαξίες ενώνονται με ισόβια δεσμά μπροστά στα μάτια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Η εντυπωσιακή νέα εικόνα δείχνει δύο γαλαξίες που συγκρούονται και είναι έτοιμοι να συγχωνευτούν.

Πρόκειται για το κοσμικό ζευγάρι με τη ρομαντική ονομασία Arp-Madore 417-391, το οποίο απέχει 670 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ηριδανού, ορατού μόνο από το νότιο ημισφαίριο.

1/ In our picture of the week, #Hubble went hunting an unusual galaxy 🧐 Lying around 670 million light-years away in the constellation Eridanus, Arp-Madore 417-391 is a galactic collision between two galaxies 🌀🌀 Read more: https://t.co/w98PZwBn7i & 👇 pic.twitter.com/exEX4LAI8l

— HUBBLE (@HUBBLE_space) November 21, 2022

Οι δύο γαλαξίες έχουν χάσει το αρχικό σπειροειδές σχήμα τους λόγω της βαρυτικής αλληλεπίδρασής τους και έχουν σχηματίσει έναν απέραντο δακτύλιο.

Όπως εξηγεί σε ανακοίνωσή της η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA, τα κέντρα των δύο γαλαξιών διακρίνονται το ένα δίπλα στο άλλο στο κάτω τμήμα της εικόνας, ενώ οι σπειροειδείς βραχίονές τους έχουν τεντωθεί και σχηματίζουν τον δακτύλιο.

Η εικόνα θα μπορούσε να θεωρηθεί σκηνή από το μέλλον, καθώς ο Γαλαξίας μας θα έχει τελικά την ίδια τύχη.

Ο γειτονικός γαλαξίας της Ανδρομέδας μάς πλησιάζει με ταχύτητα 110 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και θα συγκρουστεί με τον «Μίλκι Ουέι» σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η σύγκρουση πιθανότατα θα εκτοξεύσει κάποια άστρα στον αχανή διαγαλαξιακό χώρο, πιθανότατα όμως η Γη και ο Ήλιος θα παραμείνουν ασφαλείς.

Δεδομένου ότι οι αποστάσεις που χωρίζουν τα άστρα είναι αστρονομικά μεγάλες, η πιθανότητα σύγκρουσης του Ήλιου με άλλα άστρα θεωρείται αστρονομικά μικρή.

Πηγή: In.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 22 Νοεμβρίου 2022 20:53

Σχετικά Άρθρα

  • Διάστημα: Βρέθηκε «δίδυμος» Γαλαξίας με τον δικό μας
    Διάστημα: Βρέθηκε «δίδυμος» Γαλαξίας με τον δικό μας

    Ο νέος γαλαξίας αλλάζει τις θεωρίες για το πώς εξελίχθηκε το σύμπαν

    Η ανακάλυψη ενός μακρινού γαλαξία παρόμοιου με τον γαλαξία στο όποιον υπάγεται το ηλιακό σύστημα, πλανήτης του οποίου είναι η Γη προκαλεί αμφισβητήσεις σχετικά με τις θεωρίες για το πώς εξελίχθηκε το σύμπαν.

    Ειδικότερα, οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν μακρινό γαλαξία σε σχήμα δίσκου που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με τον δικό μας. Ονομάζεται REBELS-2 και είναι πολύ πιο «τακτοποιημένος» από ό,τι προτείνει η υπάρχουσα επιστήμη για την ηλικία του, σύμφωνα με έρευνα με επικεφαλής αστρονόμους στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν στην Ολλανδία.

    Σύμφωνα με τα όσα επισημαίνουν επιστήμονες στο CNN, ο REBELS-25 είναι πολύ νεότερος από τον γαλαξία μας. Έχει παρόμοια περιστροφή και δομή, αντί να φαίνεται ογκώδης και χαοτικός, όπως άλλοι πρώιμοι γαλαξίες.

    «Με βάση τα όσα γνωρίζουμε για τον σχηματισμό των γαλαξιών, αναμένουμε ότι οι περισσότεροι πρώιμοι γαλαξίες θα είναι μικροί και με άτακτη εμφάνιση», λέει η Jacqueline Hodge, αστρονόμος και μέλος της μελέτης.

    Οι πρώτοι γαλαξίες τείνουν να συνενώνονται σε πιο ομαλά σχήματα, απίστευτα αργά. Η ομάδα των ερευνητών ισχυρίζεται πως το φως που φτάνει στη Γη από το REBELS-25 εκπέμπεται μόλις 700 εκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του Σύμπαντος, δηλαδή πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα για να γίνει τόσο τακτοποιημένο.

    «Η παρατήρηση ενός γαλαξία τόσο παρόμοιου με τον δικό μας, στον οποίο η περιστροφή είναι εξαιρετικά κυρίαρχη, αμφισβητεί τα όσα γνωρίζουμε για το πόσο γρήγορα οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν εξελίσσονται στους τακτικούς γαλαξίες του σύγχρονου Κόσμου», λέει η Lucy Rowland, φοιτήτρια που κάνει το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν.

    Η περιστροφή και η δομή του γαλαξία παρατηρήθηκαν χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη βόρεια Χιλή. Η ομάδα βρήκε επίσης στοιχεία που δείχνουν ακόμη πιο προηγμένα χαρακτηριστικά, όπως σπειροειδείς βραχίονες, και σχεδιάζει να κάνει πρόσθετες παρατηρήσεις για να επιβεβαιώσει αν υπάρχουν στην πραγματικότητα.

    «Η εύρεση περαιτέρω στοιχείων για πιο προηγμένες δομές θα ήταν μια συναρπαστική ανακάλυψη, καθώς αυτός θα ήταν ο πιο μακρινός γαλαξίας με τέτοιες δομές που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα», τονίζει η Rowland.

    Ο Andrew Blaine, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Leicester, ο οποίος δεν συμμετείχε στην εργασία, είπε ότι το REBELS-25 είναι «λίγο ασυνήθιστο» αλλά «δεν είναι αδύνατον», ενώ εστίασε στον ρόλο του τηλεσκοπίου ALMA.

    Ο Blaine σημειώνει ότι χρειάζεται εκτενέστερη έρευνα προτού οι επιστήμονες αλλάξουν την κατανόησή τους για τον σχηματισμό γαλαξιών.

    Ο Ντέιβ Κλέμεντς, λέκτορας αστροφυσικής στο Imperial College του Λονδίνου που δεν συμμετείχε στην εργασία, είπε ότι ήταν «μεγάλη έκπληξη» να βρεθεί ένας γαλαξίας όπως ο REBELS-25. «Τότε, υπήρχε η θεωρία πως το Σύμπαν ήταν πολύ πιο χαοτικό και οι αλληλεπιδράσεις και οι συγχωνεύσεις γαλαξιών αναμενόταν να διαταράξουν τη σχετικά εύθραυστη δομή του δίσκου», είπε στο CNN.

    *Με πληροφορίες από mk.ru

  • Το τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε πλανήτη μοναδικό στο είδος του
    Το τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε πλανήτη μοναδικό στο είδος του

    Οι επιστήμονες είναι σοκαρισμένοι και ενθουσιασμένοι από την ανακάλυψη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.

    Οι επιστήμονες που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb —αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων— βρίσκονται σε κατάσταση σοκ μετά την ανακάλυψη ενός πλανήτη που είναι ο πρώτος του είδους του.

    Αυτή η μοναδική ανακάλυψη έγινε από την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και θεωρείται αξιοσημείωτη, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο γνωστό στο σύμπαν που να μοιάζει με αυτόν τον πλανήτη.

    Ο πλανήτης αυτός είναι το τελευταίο εύρημα του διαστημικού τηλεσκοπίου, το οποίο συνεχίζει να αποκαλύπτει απίστευτα μυστικά του Διαστήματος.

    Διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη

    «Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο. Ο πλανήτης φαίνεται να αποτελείται κυρίως από ατμό καυτού νερού, γι’ αυτό και τον αποκαλούμε ‘steam world’ (ατμοσφαιρικός κόσμος)».

    Ο πλανήτης, που ονομάζεται GJ 9827 d, είναι περίπου διπλάσιος σε μέγεθος από τη Γη. Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι αυτού του είδους οι πλανήτες υπήρχαν, αλλά δεν είχαν καταφέρει να το αποδείξουν μέχρι τώρα​.

    «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»

    Και για εκείνους που ενδιαφέρονται για τα εξωγήινα θέματα, μην ανησυχείτε. Ο GJ 9827 d, ο οποίος βρίσκεται 100 έτη φωτός από τη Γη, δεν μπορεί να φιλοξενήσει ζωή όπως τη γνωρίζουμε.

    Ωστόσο, η μοναδική του ατμόσφαιρα ανοίγει νέες δυνατότητες για τη μελέτη άλλων μικρών πλανητών και την πιθανότητά τους να φιλοξενήσουν ζωή, σύμφωνα με την ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

    Μέχρι στιγμής, σχεδόν όλοι οι εξωπλανήτες αποτελούνται κυρίως από τα ελαφρύτερα στοιχεία — υδρογόνο και ήλιο — όπως ο Δίας και ο Κρόνος στο ηλιακό μας σύστημα, δήλωσε η Piaulet-Ghorayeb. Αυτό σημαίνει ότι είναι σαφώς διαφορετικοί από το φιλικό προς τη ζωή περιβάλλον της Γης.

    «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα…»

    «Ο GJ 9827 d είναι ο πρώτος πλανήτης όπου ανιχνεύσαμε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε βαριά μόρια, όπως οι γήινοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος», δήλωσε η Caroline Piaulet-Ghorayeb από το Ινστιτούτο Trottier για την Έρευνα των Εξωπλανητών στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, η οποία ηγήθηκε της μελέτης. «Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα»

    Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αν δεν υπήρχε το τηλεσκόπιο James Webb, αυτές οι ανακαλύψεις απλώς δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Ο αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Ryan MacDonald, ανέφερε: «Ακόμη και με τις πρώτες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου το 2022, οι ερευνητές ανακάλυπταν νέες γνώσεις σχετικά με τις ατμόσφαιρες απομακρυσμένων πλανητών.

    Τώρα, επιτέλους, ερευνούμε από τι είναι φτιαγμένοι αυτοί οι μυστηριώδεις κόσμοι με μεγέθη ανάμεσα στη Γη και τον Ποσειδώνα, για τους οποίους δεν έχουμε παραδείγματα στο ηλιακό μας σύστημα».

    «Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα προς την ανίχνευση ατμοσφαιρών σε κατοικήσιμους εξωπλανήτες τα επόμενα χρόνια»​, τόνισε ο ίδιος.

    Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
  • Η ανακάλυψη ενός νεαρού γαλαξία σαν τον δικό μας ανατρέπει τις θεωρίες για την εξέλιξη του σύμπαντος
    Η ανακάλυψη ενός νεαρού γαλαξία σαν τον δικό μας ανατρέπει τις θεωρίες για την εξέλιξη του σύμπαντος

    Ερευνητές ανακάλυψαν έναν μακρινό δισκοειδή γαλαξία που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον δικό μας, και θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόησή μας για το πώς σχηματίζονται οι γαλαξίες.

    Ο γαλαξίας, ο οποίος ονομάστηκε REBELS-25, είναι πολύ πιο οργανωμένος από ό,τι θα περίμενε κανείς για την ηλικία του, σύμφωνα με την έρευνα αστρονόμων από το Πανεπιστήμιο Leiden στην Ολλανδία.

    Ο REBELS-25 είναι πολύ νεότερος από τον δικό μας γαλαξία, αλλά παρουσιάζει ομοιότητες στη δομή και την περιστροφή του, αντί να εμφανίζεται χαοτικός όπως άλλοι πρώιμοι γαλαξίες, ανέφεραν οι ερευνητές στη μελέτη που πρόκειται να δημοσιευτεί στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

    «Σύμφωνα με την κατανόησή μας για τον σχηματισμό των γαλαξιών, αναμένουμε οι περισσότεροι πρώιμοι γαλαξίες να είναι μικροί και να μοιάζουν ακατάστατοι», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Jacqueline Hodge, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Leiden.

    Οι πρώιμοι γαλαξίες τείνουν να ενώνονται μεταξύ τους και να αναπτύσσουν πιο ομαλά σχήματα απίστευτα αργά – ο δικός μας γαλαξίας χρειάστηκε δισεκατομμύρια χρόνια για να αναπτύξει τακτοποιημένες δομές, είπαν οι ερευνητές.

    Μόλις 700 εκατομμυρίων ετών

    Το φως που φτάνει στη Γη από τον REBELS-25 εκπέμφθηκε μόλις 700 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του σύμπαντος (που εκτιμάται ότι έγινε πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια), ένα εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα για να εμφανίζεται τόσο τακτοποιημένος.

    «Βλέποντας έναν γαλαξία με τέτοιες ομοιότητες με τον δικό μας, αμφισβητούμε την κατανόησή μας για το πόσο γρήγορα οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν εξελίσσονται στους τακτοποιημένους γαλαξίες του σημερινού σύμπαντος», ανέφερε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Lucie Rowland.

    Η περιστροφή και η δομή του γαλαξία παρατηρήθηκαν με το τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη βόρεια Χιλή. Η ομάδα βρήκε επίσης δεδομένα που υπαινίσσονται ακόμη πιο ανεπτυγμένα χαρακτηριστικά, όπως σπειροειδείς βραχίονες, και σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν περισσότερες παρατηρήσεις για να επιβεβαιώσουν αν όντως υπάρχουν.

    «Η εύρεση περαιτέρω ενδείξεων για πιο εξελιγμένες δομές θα ήταν μια συναρπαστική ανακάλυψη, καθώς θα ήταν ο πιο μακρινός γαλαξίας με τέτοιες δομές που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα», δήλωσε η Rowland.

    «Μεγάλη έκπληξη»

    Ο Dave Clements, ερευνητής αστροφυσικής στο Imperial College του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι «είναι μεγάλη έκπληξη» η εύρεση ενός γαλαξία όπως ο REBELS-25.

    «Το σύμπαν τότε πιστεύεται ότι ήταν πολύ πιο χαοτικό, με τις αλληλεπιδράσεις και τις συγχωνεύσεις γαλαξιών να διαταράσσουν τη σχετικά εύθραυστη δομή ενός δίσκου. Και όμως, με αυτό μοιάζει ο REBELS-25», δήλωσε στο CNNi.

    «Είναι απλώς ένας πολύ ασυνήθιστος γαλαξίας, που έζησε μια απροσδόκητα ήσυχη ζωή μέχρι τη στιγμή που τον βλέπουμε, ή μήπως αυτές οι παρατηρήσεις μας λένε ότι τα πρώτα στάδια του σχηματισμού των γαλαξιών δεν λειτουργούν όπως νομίζουμε; Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την απάντηση».

    Πηγή: Cnn.gr
  • Η μεγαλύτερη καταιγίδα στο ηλιακό μας σύστημα αλλάζει συνεχώς σχήμα και θέση
    Η μεγαλύτερη καταιγίδα στο ηλιακό μας σύστημα αλλάζει συνεχώς σχήμα και θέση

    Νέες παρατηρήσεις της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας του Δία που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δείχνουν ότι η 190 ετών καταιγίδα κουνιέται και αλλάζει σχήμα συνεχώς.

    Οι απροσδόκητες παρατηρήσεις, τις οποίες έκανε το Hubble επί 90 ημέρες από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο, δείχνουν ότι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα (Great Red Spot, ή GRS για συντομία) δεν είναι τόσο σταθερή όσο φαίνεται, σύμφωνα με τους αστρονόμους.

    Η GRS είναι ένας αντικυκλώνας, μια μεγάλη κυκλοφορία ανέμων στην ατμόσφαιρα του Δία που περιστρέφεται γύρω από μια κεντρική περιοχή υψηλής πίεσης κατά μήκος της ζώνης νεφών του νότιου μεσαίου γεωγραφικού πλάτους του πλανήτη. Και η μεγαλύτερη στο ηλιακό μας σύστημα, τόσο μεγάλη που η Γη θα μπορούσε να χωρέσει μέσα της.

    Παρόλο που οι καταιγίδες θεωρούνται γενικά ασταθείς, η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα διατηρείται για σχεδόν δύο αιώνες. Αλλά οι παρατηρούμενες αλλαγές φαίνεται να σχετίζονται με την κίνηση και το μέγεθός της. Μια ακολουθία των εικόνων στο παρακάτω βίντεο της NASA δείχνει τη δίνη να «κουνιέται» σαν ζελατίνη και να διαστέλλεται και να συστέλλεται με την πάροδο του χρόνου:

    Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Planetary Science Journal και παρουσιάστηκε στην πρόσφατη 56η ετήσια συνάντηση του Τμήματος Πλανητικών Επιστημών της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας.

    «Ενώ γνωρίζαμε ότι η κίνησή του μεταβάλλεται ελαφρώς στο γεωγραφικό μήκος της, δεν περιμέναμε να δούμε και το μέγεθος να ταλαντώνεται. Απ' όσο γνωρίζουμε, δεν έχει εντοπιστεί στο παρελθόν», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Έιμι Σάιμον, πλανητική επιστήμονας στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA.

    «Με την υψηλή ανάλυση του τηλεσκοπίου Hubble μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η GRS συμπιέζεται και αποσυμπιέζεται, ενώ ταυτόχρονα κινείται ταχύτερα και βραδύτερα. Αυτό ήταν πολύ απροσδόκητο», συμπλήρωσε.

    Μια μεταβαλλόμενη εξωγήινη καταιγίδα

    Οι αστρονόμοι παρατηρούν την Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια. Οι επιστήμονες της NASA χρησιμοποιούν το Hubble για να παρακολουθούν τη συμπεριφορά της μία φορά το χρόνο μέσω του προγράμματος Outer Planet Atmospheres Legacy ή OPAL, του οποίου ηγείται η Σάιμον. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα παρατηρεί τους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και παρακολουθεί πώς αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.

    Όμως οι νέες παρατηρήσεις έγιναν ξεχωριστά μέσω ενός προγράμματος αφιερωμένου στη λεπτομερέστερη μελέτη της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας, παρακολουθώντας πώς η καταιγίδα μεταβάλλεται σε διάστημα μηνών. Οι γνώσεις που συλλέγονται από προγράμματα σαν αυτό μπορούν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς μπορεί να είναι ο καιρός σε εξωπλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα.

    Η ομάδα της Σάιμον χρησιμοποίησε τις εικόνες υψηλής ανάλυσης του Hubble για να ρίξει μια λεπτομερή ματιά στο μέγεθος, το σχήμα και τις χρωματικές αλλαγές της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας.

    «Όταν κοιτάζουμε προσεκτικά, βλέπουμε ότι πολλά πράγματα αλλάζουν από μέρα σε μέρα», δήλωσε η Σάιμον. Στις αλλαγές περιλαμβάνεται η φωτεινότητα του πυρήνα της καταιγίδας όταν η GRS βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέγεθός της, καθώς ταλαντώνεται.

    «Καθώς επιταχύνεται και επιβραδύνεται, η GRS πιέζει τους αεροχείμαρρους στα βόρεια και νότια της», δήλωσε ο Μάικ Ουόνγκ, συν-συγγραφέας της μελέτης, πλανητικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. «Σαν ένα σάντουιτς όπου οι φέτες ψωμιού εξογκώνονται όταν υπάρχει πολύ γέμιση στη μέση».

    Στον Ποσειδώνα, οι σκοτεινές κηλίδες μπορούν να παρασυρθούν σε όλο τον πλανήτη, καθώς δεν υπάρχουν ισχυροί αεροχείμαρροι που να τις συγκρατούν στη θέση τους, ενώ στον Δία η Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα είναι παγιδευμένη ανάμεσα σε αεροχείμαρρους σε νότιο γεωγραφικό πλάτος, σύμφωνα με τον Ουόνγκ.

    Οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει ότι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα συρρικνώνεται από τότε που ξεκίνησε το πρόγραμμα OPAL πριν από μια δεκαετία και προβλέπουν ότι θα συνεχίσει να συρρικνώνεται μέχρι να φτάσει σε ένα σταθερό, λιγότερο μακρόστενο σχήμα, το οποίο θα μπορούσε να μειώσει την ταλάντωση.

    «Αυτή τη στιγμή υπερπληρώνει τη ζώνη πλάτους της σε σχέση με το πεδίο του ανέμου. Μόλις συρρικνωθεί μέσα σε αυτή τη ζώνη, οι άνεμοι θα την κρατήσουν πραγματικά στη θέση της», δήλωσε η Σάιμον.

    Με πληροφορίες από: The largest storm in our solar system is moving unexpectedly, scientists say by Ashley Strickland, CNN

    Πηγή: Cnn.gr
  • Τηλεσκόπιο είδε την επιφάνεια ενός άστρου να κοχλάζει
    Τηλεσκόπιο είδε την επιφάνεια ενός άστρου να κοχλάζει

    Γιγάντιες φυσαλίδες με διάμετρο 75 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο αναδύονται στην επιφάνεια ενός ερυθρού γίγαντα στον αστερισμό της Δοράδος.

    Αστρονόμοι κατέγραψαν για πρώτη φορά την τρικυμιώδη δραστηριότητα στην επιφάνεια ενός άστρου πέρα από τον Ήλιο, ένας τεχνικός άθλος που υπόσχεται να αποκαλύψει νέες λεπτομέρειες για τα γρανάζια της πυρηνικής μηχανής που κινεί τον Ήλιο και μια μέρα θα τον καταστρέψει.

    Από την εποχή του Γαλιλαίου μέχρι πρόσφατα, ακόμα και τα πλησιέστερα και μεγαλύτερα άστρα δεν ήταν ορατά παρά ως σημειακές κουκίδες.

    Τα τελευταία χρόνια όμως οι αστρονόμοι μπορούν πλέον να ζουμάρουν στην επιφάνεια μεγάλων άστρων όπως οι ερυθροί γίγαντες, άστρα σαν τον Ήλιο που έχουν εξαντλήσει τα πυρηνικά τους καύσιμα και έχουν διογκωθεί κατά εκατοντάδες φορές.

    «Ποτέ δεν περιμέναμε ότι τα δεδομένα θα είχαν τόσο καλή ποιότητα»

    Οι νέες εικόνες της συστοιχίας ραδιοτηλεσκοπίων ALMA στη Χιλή δείχνουν γιγάντιες φυσαλίδες πλάσματος (ιονισμένου αερίου) να κοχλάζουν στην επιφάνεια του άστρου «R της Δοράδος», έναν ερυθρό γίγαντα περίπου 300 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο που βρίσκεται στον ομώνυμο αστερισμό, 180 έτη φωτός από τη Γη.

    «Είναι η πρώτη φορά που ο κοχλασμός στην επιφάνεια ενός πραγματικού άστρου αποκαλύπτεται με αυτό τον τρόπο» δήλωσε ο Βάουτερ Βλέμιγκςτου Πανεπιστημίου «Σάλμερς» της Σουδίας, επικεφαλής της μελέτης.

    Σαν καυτή σούπα που βράζει στην κατσαρόλα, το διάπυρο υλικό του άστρου ανεβαίνει στην επιφάνεια σε φυσαλίδες που εκτιμάται ότι έχουν διάμετρο 75 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο.

    Οι φυσαλίδες που ανεβαίνουν, ψύχονται και μετά βυθίζονται για να ξαναρχίσει ο κύκλος είναι ο βασικός μηχανισμός που μεταφέρει θερμότητα από το εσωτερικό όλων των άστρων προς την επιφάνεια.

    «Ποτέ δεν περιμέναμε ότι τα δεδομένα θα είχαν τόσο καλή ποιότητα ώστε να διακρίνουμε τις λεπτομέρειες της μεταφοράς θερμότητας στην αστρική επιφάνεια» σχολίασε ο Βλέμιγκς.

    Γνωστό ως συναγωγή, το φαινόμενο είναι επίσης γνωστό από τις διακοσμητικές λάμπες «lava lamp» με χρωματιστές φυσαλίδες υγρών.

    Περιέργως, οι πελώριες φυσαλίδες του R της Δοράδος δείχνουν να βυθίζονται πίσω στο εσωτερικό του άστρου μέσα στον ένα μήνα που καλύπτουν οι παρατηρήσεις, τρεις φορές ταχύτερα από ό,τι υποδεικνύουν οι θεωρητικοί υπολογισμοί, λένε οι ερευνητές.

    Για την εξήγηση των παρατηρήσεων απαιτούνται περισσότερα δεδομένα. Αν μη τι άλλο, όμως, οι εικόνες δείχνουν πώς θα μοιάζει ο Ήλιος όταν φτάσει στο τέλος της ζωής του, οπότε ο Ερμής και η Αφροδίτη θα χαθούν μέσα στις πύρινες φυσαλίδες.

    Οι αστροφυσικοί ακόμα διαφωνούν για το εάν το άστρο μας θα καταπιεί τελικά και τη Γη.

    Πηγή: In.gr
  • Άστρο δραπετεύει από το γαλαξία μας με τρομερή ταχύτητα – Τι λένε οι επιστήμονες της NASA
    Άστρο δραπετεύει από το γαλαξία μας με τρομερή ταχύτητα – Τι λένε οι επιστήμονες της NASA

    Αν το μυστηριώδες αντικείμενο είναι πράγματι ένας καστανός νάνος αστέρας, θα είναι η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση υπερταχείας τροχιάς ικανής να ξεφύγει από τον γαλαξία μας.

    Επιστήμονες της NASA εντόπισαν ένα μυστηριώδες αντικείμενο που κινείται με υπερταχύτητα στο διάστημα και τους έχει αφήσει άναυδους.

    Το αντικείμενο, το οποίο εκτιμάται ότι είναι πάνω από 27.306 φορές το μέγεθος της Γης, κινείται προφανώς τόσο γρήγορα μέσα στον γαλαξία μας που θα μπορούσε να ξεφύγει από τον Γαλαξία μας.

    Το μυστηριώδες αντικείμενο που μοιάζει με αστέρι εντοπίστηκε να κινείται με ένα επιβλητικό εκατομμύριο μίλια την ώρα σε απόσταση άνω των 400 ετών φωτός από τη Γη.

    Εντοπίστηκε για πρώτη φορά από επιστήμονες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Backyard Worlds: Planet 9 της NASA.

    Έκπληκτοι οι επιστήμονες από το άστρο

    Ενώ η ταυτότητα του αντικειμένου δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, οι ειδικοί εικάζουν ότι πρόκειται για ένα άστρο καφέ νάνο, το οποίο είναι συνήθως μεγαλύτερο από έναν πλανήτη, αλλά δεν έχει τη μάζα για να διατηρήσει μακροχρόνια πυρηνική σύντηξη στον πυρήνα του, όπως ο ήλιος της Γης.

    Αν το μυστηριώδες αντικείμενο είναι πράγματι ένα καστανό νάνο αστέρι, θα είναι η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση υπερταχείας τροχιάς ικανής να ξεφύγει από τον γαλαξία μας. «Δεν μπορώ να περιγράψω το επίπεδο ενθουσιασμού», δήλωσε σε δήλωσή του ο Martin Kabatnick, επιστήμονας-πολίτης και επί μακρόν μέλος του προγράμματος Backyard Worlds της NASA.

    «Όταν είδα για πρώτη φορά πόσο γρήγορα κινείται, ήμουν πεπεισμένος ότι πρέπει να έχει ήδη αναφερθεί», πρόσθεσε.

    Ο Kabatnik συμμετείχε στην ανακάλυψη μαζί με τους άλλους επιστήμονες-πολίτες Thomas P. Bickle και Dan Caselden. Έχουν ονομάσει το αντικείμενο CWISE J124909.08+362116.0 ή CWISE J1249 για συντομία.

    Γιατί κινείται τόσο γρήγορα

    Σύμφωνα με έναν αστρονόμο που συνεργάστηκε μαζί τους για την κατανόηση του πιθανού καφέ νάνου, τον Dr. Kyle Kremer, υπάρχουν διάφορες θεωρίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς ο CWISE J1249 κινείται τόσο γρήγορα.

    Η μία είναι ότι εκτοξεύτηκε από ένα σύστημα δύο αστέρων ή δυαδικών αστέρων αφού το αδελφό άσπρο νάνο αστέρι του κατέρρευσε σε μια αντίδραση πυρηνικής σύντηξης γνωστή ως σουπερνόβα.

    Μια άλλη θεωρία θεωρεί ότι το CWISE J1249 μπορεί να προήλθε από ένα στενό σμήνος αστέρων, που ονομάζεται σφαιρικό σμήνος, όπου απελευθερώθηκε από την έλξη μιας μαύρης τρύπας.

    «Όταν ένα αστέρι συναντά μια διπλή μαύρη τρύπα, η πολύπλοκη δυναμική αυτής της αλληλεπίδρασης τριών σωμάτων μπορεί να πετάξει το αστέρι έξω από το σφαιρωτό σμήνος», εξήγησε ο Dr. Kyle Kremer σε δήλωσή του.

    Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι αυτό το αντικείμενο μπορεί να είναι το πρώτο του είδους του.

    Πηγή: In.gr
  • NASA: Τον ψυχρότερο εξωπλανήτη που έχει βρεθεί ποτέ «έπιασε» το τηλεσκόπιο James Webb
    NASA: Τον ψυχρότερο εξωπλανήτη που έχει βρεθεί ποτέ «έπιασε» το τηλεσκόπιο James Webb

    Η μάζα του εξωπλανήτη είναι πάνω από έξι φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 ετών φωτός από τη Γη

    Παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb οδήγησαν τους επιστήμονες στην ανακάλυψη ενός γιγάντιου εξωπλανήτη, ενός «σούπερ Δία» σε τροχιά γύρω από ένα κοντινό αστέρι ηλικίας περίπου 3,5 δισεκατομμυρίων ετών. Η ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature».
    Ο πλανήτης, με την ονομασία Epsilon Indi Ab, είναι εντυπωσιακά φωτεινός και είναι ο ψυχρότερος εξωπλανήτης σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο πλανήτη που έχει απεικονιστεί πέρα από το Ηλιακό μας Σύστημα. Η μάζα του είναι πάνω από έξι φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 ετών φωτός από τη Γη. Τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτός είναι πιθανώς ο μόνος γιγάντιος πλανήτης στο σύστημά του.
    «Αυτή η ανακάλυψη είναι συναρπαστική επειδή ο πλανήτης είναι αρκετά παρόμοιος με τον Δία. Είναι λίγο θερμότερος και έχει μεγαλύτερη μάζα, αλλά μοιάζει περισσότερο με τον Δία από οποιονδήποτε άλλο πλανήτη που έχει απεικονιστεί μέχρι στιγμής», επισημαίνει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ελίζαμπεθ Μάθιους από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Αστρονομία.

    Προηγούμενες μελέτες είχαν εντοπίσει τον πλανήτη, αλλά η ύπαρξή του δεν είχε επιβεβαιωθεί μέχρι που το τηλεσκόπιο James Webb τον απεικόνισε. Μόνο μερικές δεκάδες εξωπλανήτες έχουν απεικονιστεί απευθείας από διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια κατά το παρελθόν. Οι εξωπλανήτες που είχαν απεικονιστεί προηγουμένως τείνουν να είναι νεότεροι και θερμότεροι. Καθώς οι πλανήτες ψύχονται και συστέλλονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους γίνονται σημαντικά πιο αμυδροί και επομένως δυσκολότεροι στην απεικόνιση.

    Ο Epsilon Indi Ab είναι ο δωδέκατος πλησιέστερος στη Γη εξωπλανήτης που έχει γίνει γνωστός μέχρι σήμερα και ο πλησιέστερος με μάζα μεγαλύτερη από τον Δια.
    Πηγή: Protothema.gr
  • James Webb: Το τηλεσκόπιο κατέγραψε τη σύγκρουση γιγάντιων αστεροειδών σε γειτονικό γαλαξία
    James Webb: Το τηλεσκόπιο κατέγραψε τη σύγκρουση γιγάντιων αστεροειδών σε γειτονικό γαλαξία

    Τη σύγκρουση γιγάντιων αστεροειδών που συνέβη πιθανότατα σε γειτονικό ηλιακό σύστημα και σημειώθηκε πριν 20 χρόνια, κατάφεραν να παρατηρήσουν επιστήμονες.

    Ο Beta Pictoris

    Ο γειτονικός γαλαξίας, Beta Pictoris, που βρίσκεται μόλις 63 έτη φωτός από τη Γη, έχει από καιρό κεντρίσει το ενδιαφέρον των αστρονόμων λόγω της εγγύτητας και της ηλικίας του.

    Ενώ το ηλιακό μας σύστημα εκτιμάται ότι έχει ηλικία περίπου 4,5 δισεκατομμυρίων ετών, το Beta Pictoris θεωρείται «εφηβικό πλανητικό σύστημα» ηλικίας 20 εκατομμυρίων ετών, δήλωσε στο CNN η αστρονόμος Κριστίν Τσεν, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη.

    «Αυτό σημαίνει ότι είναι ακόμη υπό διαμόρφωση», δήλωσε και πρόσθεσε «είναι ένα μερικώς διαμορφωμένο πλανητικό σύστημα, αλλά δεν έχει τελειώσει ακόμα».

    Η Τσεν παρατήρησε για πρώτη φορά τον Beta Pictoris, ο οποίος έχει δύο γνωστούς γίγαντες αέριους πλανήτες που ονομάζονται Beta Pictoris b και c, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που έχει πλέον αποσυρθεί το 2004 και το 2005.

    «Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη που θα παρατηρούσα ξανά αυτό το σύστημα το 2023 χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb», δήλωσε. «Και ήλπιζα πραγματικά να κατανοήσω το πλανητικό σύστημα με πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια, και σίγουρα το κάνουμε αυτό».

    Από τότε που το Webb άνοιξε το υπέρυθρο μάτι του στο σύμπαν το 2022, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν το διαστημικό παρατηρητήριο για να κοιτάξουν μέσα από το αέριο και τη σκόνη για να μελετήσουν υπερκαινοφανείς, εξωπλανήτες και μακρινούς γαλαξίες.

    Η σύγκρουση πριν από 20 χρόνια

    Η ομάδα πιστεύει ότι τα δεδομένα του Spitzer υποδηλώνουν ότι ένα ζευγάρι γιγάντιων αστεροειδών έτυχε να συγκρουστεί λίγο πριν από τις παρατηρήσεις του συστήματος από το τηλεσκόπιο.

    «Ο Beta Pictoris βρίσκεται σε μια ηλικία κατά την οποία ο σχηματισμός πλανητών στη ζώνη των γήινων πλανητών βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη μέσω γιγαντιαίων συγκρούσεων αστεροειδών, οπότε αυτό που θα μπορούσαμε να δούμε εδώ είναι ουσιαστικά πώς σχηματίζονται σε πραγματικό χρόνο βραχώδεις πλανήτες και άλλα σώματα», δήλωσε η Τσεν.

    Όταν η Τσεν και η ομάδα της παρατήρησαν τον Beta Pictoris μεταξύ του 2004 και του 2005, πιθανότατα έβλεπαν φευγαλέα στοιχεία ενός «ενεργού πλανητικού συστήματος με συγκρούσεις», αλλά δεν το είχαν συνειδητοποιήσει ακόμα, είπε.

    Εκτός από τους δύο γνωστούς πλανήτες, προηγούμενες έρευνες εντόπισαν στοιχεία για κομήτες και αστεροειδείς που περιφέρονται στο νεαρό σύστημα. Καθώς οι κομήτες και οι αστεροειδείς συγκρούονται μεταξύ τους, δημιουργούν σκονισμένα συντρίμμια και βοηθούν στο σχηματισμό βραχωδών πλανητών.

    Η σύγκρουση που συνέβη μετέτρεψε έναν αστεροειδή σε λεπτά σωματίδια σκόνης που ήταν μικρότερα από γύρη ή ζάχαρη άχνη, δήλωσε ο Τσεν.

    Είπε ότι η μάζα της σκόνης που δημιουργήθηκε ήταν περίπου 100.000 φορές μεγαλύτερη από το μέγεθος του αστεροειδούς που σκότωσε τους δεινόσαυρους, ο οποίος εκτιμάται ότι είχε πλάτος μεταξύ 6,2 και 9,3 μιλίων (10 και 15 χιλιομέτρων). Η σκόνη στη συνέχεια ωθήθηκε έξω από το πλανητικό σύστημα από την ακτινοβολία του κεντρικού άστρου, το οποίο είναι ελαφρώς θερμότερο από τον ήλιο μας.

    Αρχικά, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι μικρά σώματα συγκρούονταν και αναπλήρωναν τα σύννεφα σκόνης που παρατηρήθηκαν στο Beta Pictoris με την πάροδο του χρόνου. Αλλά το ισχυρό τηλεσκόπιο Webb δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει σκόνη.

    Η μελέτη του γειτονικού ηλιακού συστήματος μπορεί να βοηθήσει τους αστρονόμους να κατανοήσουν καλύτερα πώς ήταν οι πρώτες μέρες του δικού μας ηλιακού συστήματος.

    Πηγή: Ethnos.gr
Sites του Ομίλου

Αγ. Κυριακής 4 | Πύργος Ηλείας | Τηλ: 26210 30400 | Δημοσιογραφικό τμήμα: 6976 869414 | Εμπορικό Τμήμα: 6945 556212 | email: [email protected]

Μ.Η.Τ. 242102 | ΑΦΜ: 105224221 - ΔΟΥ Πύργου | Aρ.Γ.Ε.ΜΗ. 141319425000 | Ατομική Επιχείρηση | Ιδιοκτήτρια - διευθύντρια - διαχειρίστρια - δικαιούχος ονόματος τομέα: Δήμητρα Βέλμαχου | Διευθυντής σύνταξης: Γιάννης Σπυρούνης

Up & High Media & Productions

ilia live smallCopyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Μέλος του 
Μητρώο ΜΗ

Βλαχαντώνη Ολυμπία - Μεσιτικό Γραφείο