Σάββατο, 01 Ιουλίου 2023 16:32

«Το τραγούδι της μαύρης τρύπας»: Οι αστρονόμοι άκουσαν για πρώτη φορά τον ήχο των βαρυτικών κυμάτων

Γράφτηκε από την
Ad Slot

Οι αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να ακούσουν το «τραγούδι» των ισχυρών βαρυτικών κυμάτων, που δημιουργούνται από τις συγκρούσεις μεταξύ μαύρων τρυπών, να αντηχεί στο σύμπαν.

Οι παρατηρήσεις τους αποκαλύπτουν ότι τα κύματα εμφανίζονται σε διαφορετικές συχνότητες και ταλαντώνονται για δεκαετίες.

Η ανακάλυψη θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα κοσμικά φαινόμενα όπως οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, και πόσο συχνά συγχωνεύονται οι γαλαξίες.

Τα βαρυτικά κύματα, την ύπαρξη των οποίων προέβλεψε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1916, είναι κυματισμοί στο χωροχρόνο που ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά το 2015.

Οι αστρονόμοι βρήκαν τα κύματα παρακολουθώντας πάλσαρ, αστέρια που προκύπτουν από τα υπολείμματα πυρήνων ογκωδών αστέρων μετά την έκρηξή τους (υπερκαινοφανή ή σουπερνόβα), σε όλο τον γαλαξία μας. Τα πάλσαρ είναι σαν αστρικοί φάροι, που περιστρέφονται ταχύτατα και απελευθερώνουν με σταθερή ακρίβεια δέσμες ραδιοκυμάτων που μοιάζουν να «πάλλονται» όταν τα βλέπουμε με τηλεσκόπια από τη Γη.

Όταν τα βαρυτικά κύματα περνούν μεταξύ της Γης και ενός πάλσαρ, ο χρονισμός των ραδιοκυμάτων του πάλσαρ διαταράσσεται. Ο Αϊνστάιν είχε διατυπώσει τη θεωρία ότι τα βαρυτικά κύματα τεντώνουν και συμπιέζουν τον χώρο καθώς κινούνται στο σύμπαν, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ταξιδεύουν τα ραδιοκύματα. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι από τους παλμούς φτάνουν στη Γη ένα κλάσμα του δευτερολέπτου νωρίτερα ή αργότερα από το αναμενόμενο.

Περισσότεροι από 190 επιστήμονες ξεκίνησαν να ανακαλύψουν τις συχνότητες των βαρυτικών κυμάτων στο πλαίσιο της συνεργασίας NANOGrav (North American Nanohertz Observatory for Gravitational Waves).

Παρακολούθησαν τα ραδιοκύματα από περισσότερα από 60 πάλσαρ για 15 χρόνια χρησιμοποιώντας τρία μεγάλα ραδιοτηλεσκόπια: το Παρατηρητήριο Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο (το οποίο δεν λειτουργεί πλέον), το Τηλεσκόπιο Green Bank στη Δυτική Βιρτζίνια και το Very Large Array στο Νέο Μεξικό.

Τα ευρήματά τους διατυπώνονται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη Τετάρτη στην επιθεώρηση The Astrophysical Journal Letters.

Αναζητώντας μια ουράνια χορωδία

Τα πρόσφατα ανιχνευθέντα βαρυτικά κύματα είναι τα ισχυρότερα που έχουν ποτέ μετρηθεί. Προκλήθηκαν πιθανότατα από συγκρούσεις υπερμεγέθων μαύρων τρυπών και μεταφέρουν περίπου ένα εκατομμύριο φορές περισσότερη ενέργεια σε σχέση με τα μεμονωμένα γεγονότα που ανιχνεύθηκαν τα τελευταία χρόνια και προέκυψαν από συγχωνεύσεις μαύρων τρυπών ή αστέρων νετρονίων.

«Είναι σαν μια χορωδία, με όλα αυτά τα ζεύγη υπερμεγέθων μαύρων τρυπών να “τραγουδούν” σε διαφορετικές συχνότητες», επισημαίνει η επιστήμονας του NANOGrav Κιάρα Μινγκαρέλι, επίκουρη καθηγήτρια φυσικής στο Πανεπιστήμιο Yale. «Ανοίξαμε ένα νέο παράθυρο παρατήρησης του σύμπαντος».

Το υπόβαθρο των βαρυτικών κυμάτων, ένα είδος κοσμικού θορύβου που μέχρι τώρα δεν είχε ανιχνευθεί, προκύπτει από βαρυτικά κύματα εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας. Καθώς οι μαύρες τρύπες συγκρούονται σε όλο το σύμπαν, όλα αυτά τα κύματα βουίζουν και συντονίζονται μαζί στο υπόβαθρο.

Τα βαρυτικά κύματα ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, αλλά οι αστρονόμοι συνειδητοποίησαν ότι μια απλή άνοδος και πτώση ενός από τα κύματα θα μπορούσε να χρειαστεί χρόνια ή δεκαετίες.

«Χρησιμοποιούμε έναν ανιχνευτή βαρυτικών κυμάτων στο μέγεθος του γαλαξία, που είναι φτιαγμένος από πάλσαρ», εξηγεί ο Δρ. Σκοτ Ράνσομ, αστρονόμος στο Εθνικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας.

«Τα προηγούμενα δεδομένα μας έλεγαν ότι ακούγαμε κάτι, αλλά δεν ξέραμε τι. Τώρα ξέρουμε ότι πρόκειται για μουσική που προέρχεται από το βαρυτικό σύμπαν. Καθώς συνεχίζουμε να ακούμε, πιθανότατα θα είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε νότες από τα όργανα που παίζουν σε αυτή την κοσμική ορχήστρα», συμπληρώνει ο Ράνσομ.

«Ο συνδυασμός αυτών των αποτελεσμάτων των βαρυτικών κυμάτων με μελέτες της δομής και της εξέλιξης των γαλαξιών θα φέρει επανάσταση στην κατανόηση της ιστορίας του Σύμπαντός μας».

Κατακλυσμικές συγκρούσεις

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για τη δημιουργία του υποβάθρου των βαρυτικών κυμάτων. Υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες υπάρχουν στα κέντρα των περισσότερων μεγάλων γαλαξιών. Αλλά καθώς οι γαλαξίες συγχωνεύονται, τελικά οι μαύρες τρύπες τους αρχίζουν να περιφέρονται η μία γύρω από την άλλη.

Αυτά τα ογκώδη αντικείμενα, που περιέχουν δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου μας, χορεύουν μέχρι να συγκρουστούν. Όταν το κάνουν, οι κυματισμοί εξαπλώνονται από τον γαλαξία-ξενιστή και τελικά φτάνουν στον δικό μας.

Υπολογίζεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες, ή ίσως εκατομμύρια ζεύγη υπερμεγέθων μαύρων τρυπών υπάρχουν σε όλο το σύμπαν.

Οι ερευνητές πάντως αναγνωρίζουν ότι δεν αποκλείεται να υπάρχουν πολλαπλές προελεύσεις για το υπόβαθρο των βαρυτικών κυμάτων, όπως ακριβώς υπάρχουν εναλλακτικές εξηγήσεις για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν. Η ομάδα θα συνεχίσει να μελετά το υπόβαθρο των βαρυτικών κυμάτων και θα προσπαθήσει να εντοπίσει μεμονωμένες πηγές για να προσδιορίσει την προέλευσή τους.

Επιπλέον, επιστήμονες που χρησιμοποίησαν τηλεσκόπια στην Ευρώπη, την Ινδία, την Κίνα και την Αυστραλία ανέφεραν παρόμοια ευρήματα που δημοσιεύθηκαν επίσης την περασμένη Τετάρτη. Ο συνδυασμός των δεδομένων από το NANOGrav με τους διεθνείς συνεργάτες μπορεί να προσφέρει μια ευρύτερη εικόνα του υποβάθρου των βαρυτικών κυμάτων, επισημαίνουν οι ερευνητές.

Με πληροφορίες από: Astronomers ‘hear’ the celestial choir of gravitational waves for the first time by Ashley Strickland, CNN

Πηγή: Cnn.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 01 Ιουλίου 2023 11:20

Σχετικά Άρθρα

  • Η NASA κατέγραψε τον ήχο μέσα από μια μαύρη τρύπα - Ένας από τους πιο ανατριχιαστικούς θορύβους
    Η NASA κατέγραψε τον ήχο μέσα από μια μαύρη τρύπα - Ένας από τους πιο ανατριχιαστικούς θορύβους

    Ανατριχιάζει ο ήχος του διαστήματος μέσα από το video που κυκλοφόρησε η NASA

    ΗNASA δημιούργησε ένα ανατριχιαστικό ηχητικό κλιπ με ηχητικά κύματα που κυματίζουν από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο διάστημα.

    Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στο κέντρο του σμήνους των γαλαξιών του Περσέα, που βρίσκεται 250 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Και τα ηχητικά κύματα που προέρχονται από αυτό έχουν μετατοπιστεί κατά 57 και 58 οκτάβες για να γίνουν ακουστά στα ανθρώπινα αυτιά.

    Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία κυκλοφόρησε τον ήχο το 2022 και ο καλύτερος τρόπος για να το περιγράψει είναι ένα απόκοσμο ουρλιαχτό που ακούγεται τρομακτικό και θυμωμένο.

    Αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτά τα ηχητικά κύματα εξάγονται και γίνονται ηχητικά.

    Ακούστε τον:

    Διαπίστωσαν ότι τα ακουστικά κύματα ταξίδευαν μέσα από το τεράστιο αέριο που περιβάλλει την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, η οποία είναι πλέον διάσημη για τον ήχο της.

    Στην πραγματικότητα, τα κύματα περιέχουν τη χαμηλότερη νότα που έχει εντοπιστεί ποτέ στο σύμπαν, πολύ πιο κάτω από την ανθρώπινη ακοή.

  • Η ανακάλυψη ενός νεαρού γαλαξία σαν τον δικό μας ανατρέπει τις θεωρίες για την εξέλιξη του σύμπαντος
    Η ανακάλυψη ενός νεαρού γαλαξία σαν τον δικό μας ανατρέπει τις θεωρίες για την εξέλιξη του σύμπαντος

    Ερευνητές ανακάλυψαν έναν μακρινό δισκοειδή γαλαξία που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον δικό μας, και θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόησή μας για το πώς σχηματίζονται οι γαλαξίες.

    Ο γαλαξίας, ο οποίος ονομάστηκε REBELS-25, είναι πολύ πιο οργανωμένος από ό,τι θα περίμενε κανείς για την ηλικία του, σύμφωνα με την έρευνα αστρονόμων από το Πανεπιστήμιο Leiden στην Ολλανδία.

    Ο REBELS-25 είναι πολύ νεότερος από τον δικό μας γαλαξία, αλλά παρουσιάζει ομοιότητες στη δομή και την περιστροφή του, αντί να εμφανίζεται χαοτικός όπως άλλοι πρώιμοι γαλαξίες, ανέφεραν οι ερευνητές στη μελέτη που πρόκειται να δημοσιευτεί στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

    «Σύμφωνα με την κατανόησή μας για τον σχηματισμό των γαλαξιών, αναμένουμε οι περισσότεροι πρώιμοι γαλαξίες να είναι μικροί και να μοιάζουν ακατάστατοι», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Jacqueline Hodge, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Leiden.

    Οι πρώιμοι γαλαξίες τείνουν να ενώνονται μεταξύ τους και να αναπτύσσουν πιο ομαλά σχήματα απίστευτα αργά – ο δικός μας γαλαξίας χρειάστηκε δισεκατομμύρια χρόνια για να αναπτύξει τακτοποιημένες δομές, είπαν οι ερευνητές.

    Μόλις 700 εκατομμυρίων ετών

    Το φως που φτάνει στη Γη από τον REBELS-25 εκπέμφθηκε μόλις 700 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του σύμπαντος (που εκτιμάται ότι έγινε πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια), ένα εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα για να εμφανίζεται τόσο τακτοποιημένος.

    «Βλέποντας έναν γαλαξία με τέτοιες ομοιότητες με τον δικό μας, αμφισβητούμε την κατανόησή μας για το πόσο γρήγορα οι γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν εξελίσσονται στους τακτοποιημένους γαλαξίες του σημερινού σύμπαντος», ανέφερε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Lucie Rowland.

    Η περιστροφή και η δομή του γαλαξία παρατηρήθηκαν με το τηλεσκόπιο Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) στη βόρεια Χιλή. Η ομάδα βρήκε επίσης δεδομένα που υπαινίσσονται ακόμη πιο ανεπτυγμένα χαρακτηριστικά, όπως σπειροειδείς βραχίονες, και σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν περισσότερες παρατηρήσεις για να επιβεβαιώσουν αν όντως υπάρχουν.

    «Η εύρεση περαιτέρω ενδείξεων για πιο εξελιγμένες δομές θα ήταν μια συναρπαστική ανακάλυψη, καθώς θα ήταν ο πιο μακρινός γαλαξίας με τέτοιες δομές που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα», δήλωσε η Rowland.

    «Μεγάλη έκπληξη»

    Ο Dave Clements, ερευνητής αστροφυσικής στο Imperial College του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι «είναι μεγάλη έκπληξη» η εύρεση ενός γαλαξία όπως ο REBELS-25.

    «Το σύμπαν τότε πιστεύεται ότι ήταν πολύ πιο χαοτικό, με τις αλληλεπιδράσεις και τις συγχωνεύσεις γαλαξιών να διαταράσσουν τη σχετικά εύθραυστη δομή ενός δίσκου. Και όμως, με αυτό μοιάζει ο REBELS-25», δήλωσε στο CNNi.

    «Είναι απλώς ένας πολύ ασυνήθιστος γαλαξίας, που έζησε μια απροσδόκητα ήσυχη ζωή μέχρι τη στιγμή που τον βλέπουμε, ή μήπως αυτές οι παρατηρήσεις μας λένε ότι τα πρώτα στάδια του σχηματισμού των γαλαξιών δεν λειτουργούν όπως νομίζουμε; Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την απάντηση».

    Πηγή: Cnn.gr
  • Οι τρομακτικοί ήχοι που «βγάζει» η Γη - Ηχητικό προσομοίωσης για πρώτη φορά
    Οι τρομακτικοί ήχοι που «βγάζει» η Γη - Ηχητικό προσομοίωσης για πρώτη φορά

    Οι ήχοι που παράγει το φαινόμενο της αναστροφής των πόλων της Γης. Πότε θα ξαναζήσει το μοναδικό φαινόμενο ο πλανήτης.

    Οι πόλοι της Γης αντιστράφηκαν πριν από 41.000 χρόνια, σε ένα ασυνήθιστο γεγονός κατά το οποίο το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθένησε, επιτρέποντας στις κοσμικές ακτίνες να χτυπήσουν την ατμόσφαιρα.

    Πώς όμως έμοιαζαν οι ήχοι από αυτό το ασυνήθιστο γεγονός;

    Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δορυφόρους για να χαρτογραφήσουν τις ακτίνες που έπεφταν πάνω στον πλανήτη μας, καταγράφοντας ήχους που έμοιαζαν με ξύλο που έσπαγε και βράχους που θρυμματίζονταν, όπως μεταδίδει η Daily Mail.

    Το μαγνητικό πεδίο προστατεύει τον πλανήτη μας από τον ηλιακό άνεμο και αν το προαναφερθέν συμβάν συνέβαινε σήμερα, θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή στο ηλεκτρικό δίκτυο και να αφήσει τη ζωή στην επιφάνεια εκτεθειμένη σε υψηλότερες ποσότητες ηλιακής ακτινοβολίας.

    Οι ήχοι που παρήγαγε το φαινόμενο καταγράφηκαν με τη χρήση δεδομένων από έναν αστερισμό δορυφόρων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.

    Οι ερευνητές χαρτογράφησαν την κίνηση των γραμμών του μαγνητικού πεδίου της Γης κατά τη διάρκεια του συμβάντος και δημιούργησαν μια στερεοφωνική ηχητική εκδοχή χρησιμοποιώντας φυσικούς θορύβους.

    Θα αναστραφούν ξανά οι πόλοι;

    Οι επιστήμονες παρακολουθούν το μαγνητικό πεδίο της Γης εδώ και δεκαετίες, περιμένοντας τη στιγμή που θα αναστραφεί ξανά - μια μετατόπιση κατά την οποία ο μαγνητικός νότιος πόλος θα γίνει μαγνητικός βόρειος και το αντίστροφο.

    Τα δεδομένα έχουν εκτιμήσει ότι ο βόρειος και ο νότιος μαγνητικός πόλος της Γης αναστρέφονται κάθε 200.000-300.000 χρόνια.

    Μια μελέτη το 2018 αποκάλυψε ότι έχουν περάσει περίπου 780.000 χρόνια από το τελευταίο τέτοιο γεγονός, γεγονός που κάνει πολλούς να υποψιάζονται ότι έχουμε καθυστερήσει.

    Ο καθηγητής Ρόμπερτς από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας δήλωσε: «Το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο υπάρχει εδώ και τουλάχιστον 3,45 δισεκατομμύρια χρόνια, παρέχει μια ασπίδα προστασίας από την άμεση επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας.

    Ακόμη και με το ισχυρό μαγνητικό πεδίο της Γης σήμερα, είμαστε ακόμη ευάλωτοι σε ηλιακές καταιγίδες που μπορούν να βλάψουν την κοινωνία μας που βασίζεται στην ηλεκτρική ενέργεια».

    Η έρευνα ανέλυσε το παλαιομαγνητικό αρχείο από 107.000 έως 91.000 χρόνια πριν, αναλύοντας έναν σταλαγμίτη από ένα σπήλαιο στη νοτιοδυτική Κίνα.

    Η ομάδα πραγματοποίησε μαγνητική ανάλυση και ραδιομετρική χρονολόγηση στο δείγμα μήκους ενός μέτρου, αποκαλύπτοντας τη συμπεριφορά του αρχαίου μαγνητικού πεδίου.

    Και, διαπίστωσαν ότι το μαγνητικό πεδίο γνώρισε μια ταχεία μετατόπιση κατά τη διάρκεια περίπου δύο αιώνων, μειώνοντας την ισχύ του κατά περίπου 90% όταν συνέβη μια αντιστροφή του πεδίου.

    Τι είναι το «Γεγονός Adams»

    Μια πιο πρόσφατη μελέτη το 2021 απέδωσε την εξαφάνιση των Νεάντερταλ στην αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου της Γης.

    Αυστραλοί ερευνητές ανέλυσαν το αρχείο ραδιοάνθρακα από αρχαία δέντρα στη Νέα Ζηλανδία που ήταν ζωντανά όταν αντιστράφηκαν οι μαγνητικοί πόλοι.

    Τα δέντρα αποκάλυψαν αιχμές στα ατμοσφαιρικά επίπεδα ραδιοάνθρακα, που προκλήθηκαν από την κατάρρευση του μαγνητικού πεδίου της Γης και την αλλαγή των ηλιακών ανέμων.

    Οι ερευνητές ονόμασαν αυτή την επικίνδυνη περίοδο «Μεταβατικό Γεωμαγνητικό Γεγονός Adams» ή εν συντομία «Γεγονός Adams» - ένας φόρος τιμής στον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Douglas Adams.

    Ο βρετανός συγγραφέας έγραψε «The Hitchhiker's Guide to the Galaxy» ότι το «42» ήταν η απάντηση στη ζωή, στο σύμπαν και στα πάντα.

    Ο Chris Turney, συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Για πρώτη φορά, είμαστε σε θέση να χρονολογήσουμε με ακρίβεια τον χρόνο και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της τελευταίας αλλαγής μαγνητικού πόλου.

    Τα ευρήματα έγιναν δυνατά με τα αρχαία δέντρα kauri της Νέας Ζηλανδίας, τα οποία έχουν διατηρηθεί σε ιζήματα για πάνω από 40.000 χρόνια.

    Χρησιμοποιώντας τα αρχαία δέντρα μπορέσαμε να μετρήσουμε και να χρονολογήσουμε την αιχμή στα επίπεδα του ατμοσφαιρικού ραδιοάνθρακα που προκλήθηκε από την κατάρρευση του μαγνητικού πεδίου της Γης», είπε.

    Η ομάδα διαπίστωσε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθένησε μόνο έως και 6%, αφήνοντας «ουσιαστικά καθόλου μαγνητικό πεδίο».

    Κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης του μαγνητικού πεδίου, ο Ήλιος βίωσε αρκετά μεγάλα ηλιακά ελάχιστα (GSM) - μακροχρόνιες περιόδους ήρεμης ηλιακής δραστηριότητας.

    Παρόλο που ένα GSM σημαίνει λιγότερη δραστηριότητα στην επιφάνεια του Ήλιου, η αποδυνάμωση του μαγνητικού του πεδίου μπορεί να σημαίνει ότι περισσότερες διαστημικές καιρικές συνθήκες -όπως οι ηλιακές εκλάμψεις και οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες- θα μπορούσαν να κατευθυνθούν προς τη Γη.

    «Η αφιλτράριστη ακτινοβολία από το διάστημα διαλύει τα σωματίδια του αέρα στη γήινη ατμόσφαιρα, διαχωρίζοντας τα ηλεκτρόνια και εκπέμποντας φως - μια διαδικασία που ονομάζεται ιονισμός», δήλωσε ο καθηγητής Turney.

    «Ο ιονισμένος αέρας έψησε το στρώμα του όζοντος, προκαλώντας κλιματική αλλαγή σε ολόκληρο τον πλανήτη».

    Το «Γεγονός Άνταμς» θα μπορούσε να εξηγήσει πολλά άλλα εξελικτικά μυστήρια, όπως η εξαφάνιση των Νεάντερταλ και η ξαφνική εκτεταμένη εμφάνιση της παραστατικής τέχνης σε σπήλαια σε όλο τον κόσμο.

    Πηγή: iEidiseis.gr
  • Η ανακάλυψη τεράστιων πιδάκων μαύρης τρύπας αναγκάζει αστρονόμους να... ξανασκεφτούν τη δομή του σύμπαντος!
    Η ανακάλυψη τεράστιων πιδάκων μαύρης τρύπας αναγκάζει αστρονόμους να... ξανασκεφτούν τη δομή του σύμπαντος!

    Αστρονόμοι εντόπισαν δύο τεράστιους πίδακες ύλης, που εκτοξεύονται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα σε απόσταση 7,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

    «Οι μαύρες τρύπες θεωρούνται οι σκουπιδοφάγοι του σύμπαντος, που καταβροχθίζουν οτιδήποτε τους πλησιάζει. Πριν ρουφήξει το αντικείμενο η μαύρη τρύπα, εκρέει ένα κλάσμα του, σχηματίζοντας έναν πίδακα», επεσήμανε ο Martijn Oei, μεταδιδακτορικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

    Οι πίδακες των μαύρων τρυπών αυξάνουν την ακτινοβολία και τα σωματίδια κοντά στην ταχύτητα του φωτός, με αποτέλεσμα να λάμπουν σε μήκη κύματος ορατά στα ραδιοτηλεσκόπια.

    Οι αστρονόμοι τους έδωσαν το παρατσούκλι Πορφύριος

    Μια τέτοια λάμψη τράβηξε το 2018 την προσοχή των αστρονόμων που υπογράφουν μελέτη, καθώς εξέταζαν τον ουρανό χρησιμοποιώντας το ευρωπαϊκό ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR, ή LOw Frequency ARray.

    Η ισχύς των πιδάκων που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ισοδυναμεί με εκείνη τρισεκατομμυρίων ήλιων. Είναι τόσο τεράστιοι που οι ερευνητές τους έδωσαν το παρατσούκλι Πορφύριος, από τον γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας.

    Μπροστά στην ανακάλυψη αυτή οι αστρονόμοι καλούνται να επανεξετάσουν όσα γνώριζαν για το μέγεθος των πιδάκων καθώς και για το πώς μπορούν να επηρεάσουν το περιβάλλον τους και τη δομή του σύμπαντος.

    «Δεν έχουν το μέγεθος ενός ηλιακού συστήματος ή ενός γαλαξία. Έχει τη διάμετρο 140 γαλαξιών. Ο Γαλαξίας μας θα ήταν μια μικρή κουκκίδα μπροστά σε αυτές τις δύο γιγάντιες εκρήξεις», τόνισε.

    Πηγή: Ethnos.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ
  • Μαύρη τρύπα με πίδακες 140 φορές μεγαλύτερους από τον γαλαξία μας, ανακάλυψαν αστρονόμοι
    Μαύρη τρύπα με πίδακες 140 φορές μεγαλύτερους από τον γαλαξία μας, ανακάλυψαν αστρονόμοι

    Αστρονόμοι ανακάλυψαν τους μακρύτερους πίδακες μαύρης τρύπας που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον ουρανό, σε έναν πολύ, πολύ μακρινό γαλαξία.

    Οι εκρήξεις-ρεκόρ εκτείνονται σε 23 εκατομμύρια έτη φωτός από άκρη σε άκρη, κάτι που ισοδυναμεί με το να βάλεις στη σειρά 140 γαλαξίες σαν τον δικό μας, σύμφωνα με τους ερευνητές.

    Με το όνομα Πορφυρίων, από έναν γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας, αυτές οι δύο γιγαντιαίες εκροές – οι οποίες εκτοξεύονται πάνω και κάτω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα – σχηματίστηκαν όταν το σύμπαν ήταν μόλις 6,3 δισεκατομμυρίων ετών, λιγότερο από το μισό της σημερινής του ηλικίας των σχεδόν 14 δισεκατομμυρίων ετών.

    Αν και αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι πίδακες από μια μαύρη τρύπα που έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι τέτοιοι γιγάντιοι πίδακες δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζαμε προηγουμένως, με περισσότερους από 10.000 να έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, αναφέρει ο Independent.

    Οι δύο πίδακες, οι οποίοι προέρχονται από απόσταση περίπου 7,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, έχουν συνδυασμένη ισχύ που ισοδυναμεί με τρισεκατομμύρια ήλιους, δήλωσαν οι ερευνητές.

    Προέρχονται από έναν γαλαξία περίπου 10 φορές μεγαλύτερης μάζας από τον δικό μας, πρόσθεσαν.

    Πριν τον Πορφύριο, ο μεγαλύτερος επιβεβαιωμένος πίδακας ήταν ο Αλκυονέας (επίσης όνομα γίγαντα της ελληνικής μυθολογίας), ο οποίος εκτείνεται σε έκταση που αντιστοιχεί σε περίπου 100 δικούς μας γαλαξίες.

    Τα ευρήματα των επιστημόνων, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature, υποδηλώνουν ότι αυτά τα γιγάντια συστήματα πιδάκων μπορεί να έχουν παίξει μεγαλύτερο ρόλο στο σχηματισμό των αρχαίων γαλαξιών από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

    Διασχίζοντας τον κοσμικό ιστό

    Ο Πορφύριος υπήρχε κατά τη διάρκεια μιας εποχής κατά την οποία τα νήματα που συνδέουν και τροφοδοτούν τους γαλαξίες, γνωστά ως κοσμικός ιστός, ήταν πιο κοντά μεταξύ τους απ' ό,τι τώρα. Αυτό σημαίνει ότι τεράστιοι πίδακες σαν αυτόν, έφταναν σε μεγαλύτερο τμήμα του κοσμικού ιστού από ό,τι πιστεύαμε, είπαν οι ερευνητές.

    Ο Πορφύριος και άλλοι τεράστιοι πίδακες βρέθηκαν χρησιμοποιώντας τα ραδιοτηλεσκόπια LOFAR (LOw Frequency ARray), τα οποία βρίσκονται σε επτά χώρες της Ευρώπης, με το κύριο δίκτυο κεραιών στην Ολλανδία.

    Όσον αφορά το ερώτημα γιατί αυτοί οι πίδακες είναι τόσο μεγάλοι, ο Μάρτιν Χάρντκασλ, καθηγητής αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσαϊρ στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε ότι αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η συσσώρευση – η διαδικασία με την οποία οι μαύρες τρύπες καταναλώνουν το υλικό που τις περιβάλλει – θα ήταν μακρά και σταθερή, επιτρέποντας στους πίδακες να στρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση για δισεκατομμύρια χρόνια. «Χρειάζεται ο συνδυασμός μεγάλης ισχύος και μεγάλης διάρκειας ζωής για να φτάσει κανείς σε αυτά τα πολύ μεγάλα μεγέθη», εξήγησε.

    Πηγή: Cnn.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

  • Μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους ίσως είναι ο «χαμένος κρίκος» της Κοσμολογίας
    Μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους ίσως είναι ο «χαμένος κρίκος» της Κοσμολογίας

    Η παλιά διαμάχη για το εάν υπάρχουν μαύρες τρύπες μεσαίου μεγέθους φαίνεται πως βρήκε απάντηση.

    Εξετάζοντας την κίνηση των άστρων σε μια σχετικά μικρή γειτονιά του Γαλαξία, διεθνής ομάδα ερευνητών πιστεύει ότι εντόπισε μια μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους, ένα αντικείμενο που οι αστρονόμοι υποθέτουν ότι υπάρχει αλλά δεν μπορούν μέχρι σήμερα να το αποδείξουν.

    Όλες οι μαύρες τρύπες που γνωρίζουμε χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τις μικρές μαύρες τρύπες που συνήθως σχηματίζονται όταν ένα μεγάλο άστρο εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα και καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος· και τις «υπέρμαζες» μαύρες τρύπες που κρύβονται στα κέντρα όλων των γαλαξιών και έχουν μάζα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου.

    Η κρατούσα θεωρία θέλει τις υπέρμαζες μαύρες τρύπες να προκύπτουν από μικρότερες που μεγαλώνουν σταδιακά καταπίνοντας υλικό από το περιβάλλον τους ή άλλες μαύρες τρύπες. Αυτό θα σήμαινε ότι κάπου στο Σύμπαν πρέπει να υπάρχουν και ενδιάμεσα μεγέθη, τα οποία όμως δεν έχουν γίνει αντιληπτά. Προηγούμενες μελέτες που υπεδείκνυαν την ύπαρξη «μικρομεσαίων» μελανών οπών» αμφισβητήθηκαν και μένουν αναπόδεικτες.

    Νέες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τέτοιου σώματος εντοπίστηκαν τώρα στο αστρικό σμήνος του Ωμέγα του Κενταύρου, μια ομάδα περίπου 10 εκατομμυρίων άστρων που θεωρείται υπόλειμμα ενός μικρού γαλαξία που απορροφήθηκε από τον δικό μας πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

    «Υπάρχει εδώ και καιρό μια διαμάχη για το εάν οι μαύρες τρύπες ενδιάμεσου μεγέθους υπάρχουν γενικά και ειδικά στο Ωμέγα του Κενταύρου. Το αντικείμενο που ανιχνεύσαμε μπορεί να δώσει οριστική απάντηση» δήλωσε ο Μαξιμίλιαν Χέμπερλε του Ινστιτούτου Αστρονομίας «Μαξ Πλανκ» στη Γερμανία, πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

    Εξετάζοντας παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble που καλύπτουν διάστημα 20 ετών, αστρονόμοι εντόπισαν στο Ωμέγα του Κενταύρου επτά άστρα που κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες, τόσο μεγάλες που θα περίμενε κανείς ότι πρόκειται σύντομα να εγκαταλείψουν το σμήνος.

    Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι τα επτά άστρα επιταχύνθηκαν από ένα αόρατο αντικείμενο (το τετράγωνο σημειώνει τη θέση του) με μάζα τουλάχιστον 8.200 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, λένε οι ερευνητές. Η υποθετική μελανή οπή, σε απόσταση 17.000 ετών φωτός από το Ηλιακό Σύστημα, θα ήταν η πλησιέστερη που γνωρίζουμε και η δεύτερη μεγαλύτερη στον Γαλαξία μετά την κεντρική μαύρη τρύπα, γνωστή ως Τοξότης Α*, η οποία έχει μάζα τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.

    Σύμφωνα με το σενάριο που προτείνει η μελέτη, η μικρομεσαία μαύρη τρύπα θα είχε κι αυτή μεγαλώσει αν είχε αφεθεί να καταπίνει όλο και περισσότερο αέριο από τον γαλαξία της.

    Αυτό όμως δεν συνέβη επειδή η σφαίρα επιρροής της υπέκυψε στον δικό μας Γαλαξία, ο οποίος ήταν πολύ μεγαλύτερος και απορρόφησε τα περισσότερα άστρα και το αέριο του μικρότερου.

    Για να επιβεβαιωθεί όμως αυτό το σενάριο απαιτούνται περαιτέρω παρατηρήσεις. Στα 20
    χρόνια που κάλυψε η νέα μελέτη, ακόμα και το ταχύτερο από τα επτά άστρα μετακινήθηκε
    μόνο δύο pixel στις εικόνες του Hubble, παρά το γεγονός ότι κινείται με ταχύτητα 113
    χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

    Οι παρατηρήσεις θα πρέπει να συνεχιστούν για να επιβεβαιωθεί ότι τα επτά άστρα δεν κινούνται σε ευθεία γραμμή μέχρι να βγουν από το μητρικό τους σμήνος αλλά όντως περιφέρονται σε κύκλους γύρω από τη μαύρη τρύπα.

    Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ

  • Διάστημα: Επιστήμονες εντοπίζουν μαύρη τρύπα να ξυπνά σε πραγματικό χρόνο
    Διάστημα: Επιστήμονες εντοπίζουν μαύρη τρύπα να ξυπνά σε πραγματικό χρόνο

    Στα τέλη του 2019 ο γαλαξίας SDSS1335+0728 άρχισε ξαφνικά να λάμπει πιο έντονα από ποτέ. Έπειτα από μελέτη, οι αστρονόμοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι παρακολούθησαν ζωντανά την ξαφνική αφύπνιση της τεράστιας μαύρης τρύπας στον πυρήνα του.

    «Φανταστείτε ότι παρατηρούσατε έναν μακρινό γαλαξία για χρόνια και πάντα φαινόταν ήρεμος και ανενεργός. Ξαφνικά ο πυρήνας του αρχίζει να παρουσιάζει δραματικές αλλαγές στη φωτεινότητα σε αντίθεση με οποιαδήποτε τυπικά γεγονότα που έχουμε δει στο παρελθόν», περιγράφει η Πόλα Σάντσεθ Σαέζ, αστρονόμος στο Ευρωπαϊκό Νότιο Παρατηρητήριο (ESO) στη Γερμανία και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Astronomy & Astrophysics».

    Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν δεδομένα από διάφορα διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια για να παρακολουθήσουν πώς μεταβλήθηκε η φωτεινότητα του γαλαξία, ο οποίος βρίσκεται 300 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό της Παρθένου. Όπως επισημαίνεται, ορισμένα φαινόμενα, όπως οι εκρήξεις σουπερνόβα, μπορούν να κάνουν τους γαλαξίες να φωτιστούν ξαφνικά, όμως αυτές οι μεταβολές της φωτεινότητας διαρκούν συνήθως μερικές (δεκάδες ή εκατοντάδες) ημέρες. Ο συγκεκριμένος γαλαξίας εξακολουθεί να γίνεται φωτεινότερος σήμερα, περισσότερα από τέσσερα χρόνια αφότου παρατηρήθηκε για πρώτη φορά αυτή η φωτεινότητα. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι οι μεταβολές που ανιχνεύθηκαν στον γαλαξία δεν μοιάζουν με καμία άλλη μεταβολή που έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν.

    Συγκρίνοντας τα δεδομένα που ελήφθησαν πριν και μετά τον Δεκέμβριο του 2019 οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο συγκεκριμένος γαλαξίας εκπέμπει τώρα πολύ περισσότερο φως σε υπεριώδη και υπέρυθρα μήκη κύματος, ενώ τον Φεβρουάριο του 2024 άρχισε να εκπέμπει και ακτίνες Χ.

    Οι μαύρες τρύπες, «αυτά τα γιγάντια τέρατα συνήθως κοιμούνται και δεν είναι άμεσα ορατά. Στην περίπτωση του SDSS1335+0728 καταφέραμε να παρατηρήσουμε το ξύπνημα της τεράστιας μαύρης τρύπας. 'Αρχισε ξαφνικά να τρέφεται με το αέριο που ήταν διαθέσιμο στο περιβάλλον της, με αποτέλεσμα να γίνει πολύ φωτεινή», εξηγεί ο Κλαούντιο Ρίτσι από το Πανεπιστήμιο Diego Portales, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.

    Προηγούμενες μελέτες ανέφεραν ότι ανενεργοί γαλαξίες γίνονται ενεργοί έπειτα από αρκετά χρόνια, αλλά οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που η ίδια η διαδικασία, το ξύπνημα της μαύρης τρύπας, παρατηρείται σε πραγματικό χρόνο.

    Διευκρινίζουν πάντως ότι χρειάζονται επακόλουθες παρατηρήσεις για να αποκλειστούν εναλλακτικές εξηγήσεις. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι βλέπουμε ένα συμβάν παλιρροϊκής διακοπής, κατά το οποίο ένα αστέρι περνά τόσο κοντά από μια μαύρη τρύπα, που απομακρύνεται από την παλιρροϊκή δύναμη της μαύρης τρύπας. Επίσης, δεν αποκλείουν ότι θα μπορούσε να συμβαίνει και ένα νέο φαινόμενο.

    Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ESO/M. Kornmesser

  • Διάστημα: Πέντε εντυπωσιακές όψεις του σύμπαντος από την διαστημική αποστολή Euclid
    Διάστημα: Πέντε εντυπωσιακές όψεις του σύμπαντος από την διαστημική αποστολή Euclid

    Πέντε εντυπωσιακές νέες όψεις του σύμπαντος, τις οποίες «αιχμαλώτισε» η διαστημική αποστολή Euclid του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) δημοσιεύονται σήμερα, σχεδόν έντεκα μήνες μετά την εκτόξευση της αποστολής.

    Οι νέες εικόνες συνοδεύουν τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα της αποστολής που επίσης δημοσιοποιούνται σήμερα και δέκα προσεχείς επιστημονικές εργασίες.

    Η επιστήμονας του προγράμματος Euclid, Βαλέρια Πετορίνο, κάνει λόγο για «ένα σημαντικό ορόσημο». «Οι εικόνες και τα σχετικά επιστημονικά ευρήματα είναι εντυπωσιακά διαφορετικά όσον αφορά στα αντικείμενα και τις αποστάσεις που παρατηρούνται. Περιλαμβάνουν μια ποικιλία επιστημονικών εφαρμογών και παρόλα αυτά αντιπροσωπεύουν μόλις 24 ώρες παρατηρήσεων. Δίνουν απλώς μια ιδέα για το τι μπορεί να κάνει ο Euclid. Ανυπομονούμε για άλλα έξι χρόνια δεδομένων που έρχονται», σημειώνει.

    Οι πρώτες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου στόχευσαν 17 αστρονομικά αντικείμενα, από κοντινά νέφη αερίου και σκόνης έως μακρινά σμήνη γαλαξιών και αποκάλυψαν πάνω από έντεκα εκατομμύρια αντικείμενα στο ορατό φως και επιπλέον πέντε εκατομμύρια στο υπέρυθρο φως.

    Το τηλεσκόπιο στοχεύει να αποκαλύψει τα μυστικά του σκοτεινού σύμπαντος. Θα χαρτογραφήσει δισεκατομμύρια γαλαξίες σε περισσότερο από το ένα τρίτο του ουρανού, θα εξερευνήσει πώς σχηματίστηκε και εξελίχθηκε το σύμπαν και θα μελετήσει τα πιο μυστηριώδη συστατικά του: την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη. Σύμφωνα με την ESA, οι εικόνες που λαμβάνονται από αυτό το διαστημικό τηλεσκόπιο είναι τουλάχιστον τέσσερις φορές πιο ευκρινείς από εκείνες που μπορούμε να πάρουμε από επίγεια τηλεσκόπια.

    Η πρώτη εικόνα που δημοσιεύεται αφορά στο σμήνος γαλαξιών Abell 2390 και αποκαλύπτει περισσότερους από 50.000 γαλαξίες. Η δεύτερη παρουσιάζει το Messier 78, ένα φυτώριο αστεριών που περιβάλλεται από διαστρική σκόνη, στο οποίο το τηλεσκόπιο εντόπισε κρυφές περιοχές σχηματισμού άστρων για πρώτη φορά χαρτογραφώντας τα πολύπλοκα νήματα αερίου και σκόνης με λεπτομέρεια και αποκαλύπτοντας νεοσχηματισμένα αστέρια και πλανήτες.

    Στην τρίτη εικόνα το τηλεσκόπιο παρουσιάζει τον NGC 6744, ένα αρχέτυπο του είδους του γαλαξία που σχηματίζει τα περισσότερα αστέρια. Το μεγάλο οπτικό πεδίο του Ευκλείδη καλύπτει ολόκληρο τον γαλαξία αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες σε μικρές χωρικές κλίμακες.

    Η τέταρτη εικόνα απεικονίζει το σμήνος γαλαξιών Abell 2764, το οποίο περιλαμβάνει εκατοντάδες γαλαξίες μέσα σε ένα τεράστιο κομμάτι σκοτεινής ύλης. Επίσης, στο προσκήνιο φαίνεται ένα πολύ φωτεινό αστέρι που βρίσκεται στον δικό μας γαλαξία (V*BP-Phoenicis).

    Τέλος, παρουσιάζεται η ομάδα γαλαξιών Dorado Group και το τηλεσκόπιο καταγράφει γαλαξίες που εξελίσσονται και συγχωνεύονται.

    Σημειώνεται ότι η αποστολή Euclid λειτουργεί από την ESA σε συνεργασία με τη NASA. Η κοινοπραξία Euclid αποτελείται από περισσότερους από 2.000 επιστήμονες από 300 ινστιτούτα σε 15 χώρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά και της Ιαπωνίας και είναι υπεύθυνη για την παροχή των επιστημονικών οργάνων και την ανάλυση των επιστημονικών δεδομένων.

    Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Dorado Group/ Credit: ESA/Euclid/Euclid Consortium/NASA, image processing by J.-C. Cuillandre (CEA Paris-Saclay), G. Anselmi; CC BY-SA 3.0 IGO or ESA Standard Licence

Sites του Ομίλου

Αγ. Κυριακής 4 | Πύργος Ηλείας | Τηλ: 26210 30400 | Δημοσιογραφικό τμήμα: 6976 869414 | Εμπορικό Τμήμα: 6945 556212 | email: [email protected]

Μ.Η.Τ. 242102 | ΑΦΜ: 105224221 - ΔΟΥ Πύργου | Aρ.Γ.Ε.ΜΗ. 141319425000 | Ατομική Επιχείρηση | Ιδιοκτήτρια - διευθύντρια - διαχειρίστρια - δικαιούχος ονόματος τομέα: Δήμητρα Βέλμαχου | Διευθυντής σύνταξης: Γιάννης Σπυρούνης

Up & High Media & Productions

ilia live smallCopyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Μέλος του 
Μητρώο ΜΗ

Βλαχαντώνη Ολυμπία - Μεσιτικό Γραφείο