Ο φυσικός δορυφόρος της Γης έχει χάσει έως και 100 μέτρα σε περίμετρο τα τελευταία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, καθώς ο πυρήνας του ψύχεται.
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια σταδιακή διαδικασία, αλλά η συρρίκνωση προκαλεί σημαντική στρέβλωση της επιφάνειας σε τμήματα του νότιου πόλου της Σελήνης – συμπεριλαμβανομένων περιοχών που προτείνονται για την προσεδάφιση του επανδρωμένου Artemis III της NASA, λένε ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, όπως σημειώνει ο Independent.
Δεδομένου ότι η συρρίκνωση της Σελήνης συνοδεύεται από σεισμική δραστηριότητα, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι τοποθεσίες κοντά σε ζώνες ρηγμάτων θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για τους μελλοντικούς εξερευνητές.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές συνέδεσαν τα ρήγματα που βρίσκονται στη νότια πολική περιοχή της Σελήνης με έναν από τους ισχυρότερους σεληνιακούς σεισμούς που καταγράφηκαν από τα σεισμόμετρα του Apollo πριν από 50 χρόνια, και διαπίστωσαν ότι ορισμένες περιοχές του νότιου πόλου της Σελήνης είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε κατολισθήσεις από σεισμικές δονήσεις.
Όπως και οι σεισμοί στη Γη, οι σεληνιακοί σεισμοί προκαλούνται από ρήγματα στο εσωτερικό της Σελήνης και μπορεί να είναι αρκετά ισχυροί ώστε να προκαλέσουν ζημιές σε ανθρώπινες κατασκευές και εξοπλισμό στη σεληνιακή επιφάνεια, λένε οι επιστήμονες.
Αλλά σε αντίθεση με τους γήινους σεισμούς, οι οποίοι διαρκούν μόνο μερικά δευτερόλεπτα, οι σεληνιακοί σεισμοί μπορεί να διαρκέσουν για ώρες, ακόμη και για ένα ολόκληρο απόγευμα, πράγμα που σημαίνει ότι αυτοί οι ρηχοί σεισμοί μπορούν να καταστρέψουν μελλοντικούς ανθρώπινους οικισμούς.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Σελήνη έχει χαλαρά ιζήματα στην επιφάνειά της που σχηματίστηκαν από δισεκατομμύρια χρόνια συγκρούσεων αστεροειδών και κομητών.
«Η επιφάνεια της Σελήνης είναι γεμάτη χαλίκια και σκόνη. Κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών, έχει χτυπηθεί από αστεροειδείς και κομήτες, με θραύσματα να εκτινάσσονται συνεχώς από τις συγκρούσεις», σημειώνει ο Δρ. Νίκολας Σμερ από το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ, συν-συγγραφέας της μελέτης.
«Ως αποτέλεσμα, το επιφανειακό υλικό μπορεί να έχει μέγεθος από κόκκο σκόνης έως έναν μεγάλο ογκόλιθο, αλλά όλα είναι πολύ χαλαρά γειωμένα. Τα χαλαρά ιζήματα καθιστούν πολύ πιθανή την εκδήλωση κλυδωνισμών και κατολισθήσεων», εξηγεί ο Δρ. Σμερ.
Πηγή: Cnn.gr
