Διαβάζουμε τις επιγραφές στο εσωτερικό του μηχανισμού των Αντικυθήρων και μαθαίνουμε πληροφορίες για πλανήτες και αστρονομικά φαινόμενα.
Στο φως, νέα στοιχεία για τον τόπο κατασκευής και χρήσης του μοναδικού μηχανήματος.
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ένας αρχαίος αναλογικός μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.
Σε ειδική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί σήμερα στην Ιστορική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη στον Πειραιά, θα έχουμε, για πρώτη φορά, την ευκαιρία να μάθουμε τι λένε οι επιγραφές στο εσωτερικό του μηχανισμού των Αντικυθήρων, οι οποίες αποτελούν το εγχειρίδιο λειτουργίας του και ταυτόχρονα αποκαλύπτουν τις αστρονομικές γνώσεις που εμπεριέχει.
Η ομάδα μελέτης του μηχανισμού των Αντικυθήρων θα παρουσιάσει τη συνολική ανάγνωση των επιγραφών του μηχανισμού που είναι αποτέλεσμα διεθνούς ερευνητικής προσπάθειας κατά τα δέκα τελευταία χρόνια.
Με αυτή την εξέλιξη μπορούμε να έχουμε νεα στοιχεία για τα μηχανικά τμήματα του Μηχανισμού και για τις επιγραφές που δεν έχουν βρεθεί ακόμη αλλά παραμένουν εδώ και πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια στον βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων.
Πρώτο το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να μάθει, με τον ειδικό τομογράφο που χρησιμοποιήθηκε, για το αστρονομικό ημερολόγιο του Μηχανισμού και για το πώς αυτό συνδέεται με τους τόπους καταγραφής των αστρονομικών φαινομένων, για το πρωτότυπο και ανερμήνευτο έως σήμερα σύστημα πρόγνωσης εκλείψεων, για το πλήρες πλανητάριο που έδειχνε τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, αλλά και για τα αποκρυπτογραφημένα ημερολόγια που ίσως μας δώσουν νέα στοιχεία για τον τόπο κατασκευής και χρήσης του μοναδικού αυτού μηχανήματος.
Το κύριο θραύσμα του μηχανισμού
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του ΑΠΕ, ήδη από την ανακάλυψη των θραυσμάτων του Μηχανισμού το 1902, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, οι πρώτες λέξεις που διαβάστηκαν -«Αφροδίτη» και «Ηλίου ακτίνα»- ανέδειξαν την αστρονομική χρήση του αντικειμένου.
Στην πρώτη αρχαιολογική δημοσίευση είχαν αποκρυπτογραφηθεί περίπου 600 χαρακτήρες. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 είχαν διαβαστεί περίπου 923 χαρακτήρες, ενώ η πρώτη δημοσίευση της Ομάδας Μελέτης του Μηχανισμού, το 2006, υπερδιπλασίασε το πλήθος των χαρακτήρων, ανεβάζοντάς το στους 2.160. Σταδιακά αποκαλυπτόταν έτσι ο ρόλος των επιγραφών ως ενός είδους συνοδευτικού εγχειριδίου που σχετίζεται με τη λειτουργία του οργάνου και με τις αστρονομικές γνώσεις που αυτό εμπεριέχει.
Η νέα και ολοκληρωμένη ανάγνωση των σωζόμενων θραυσμάτων του μηχανισμού ανέβασε τον αριθμό των χαρακτήρων στους 3.400, προσφέροντας επίσης καλύτερη ποιότητα ανάγνωσης.
