Πώς μια προκατάληψη των αρχαίων Ρωμαίων οδήγησε στο ημερολογιακό έτος, όπως το ξέρουμε σήμερα.
Το Γρηγοριανό Ημερολόγιο έχει καθιερωθεί στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη ήδη από τον 16ο αιώνα μ.Χ., προκαλώντας σε πολλούς από εμάς την εύλογη απορία: «Μα είναι δυνατόν το καλύτερο ημερολόγιο που θα μπορούσε να επινοήσει η ανθρωπότητα να είναι τόσο περίπλοκο;».
Πράγματι, σε μια πρώτη ανάγνωση, το εν λόγω ημερολόγιο φαντάζει αρκετά περίπλοκο. Η αστάθεια του δεύτερου μήνα της χρονιάς, ο οποίος διαρκεί μόνο 28 ή -σε ορισμένες περιπτώσεις- 29 ημέρες, είναι μονάχα ένας από τους παράγοντες που προκαλούν σύγχυση στο μέσο άνθρωπο.
Τόσο η καθόλου στρογγυλοποιημένη διάρκεια του μέσου έτους (365,2425 ημέρες), όσο και η εναλλασσόμενη διάρκεια των μηνών έχουν αποτελέσει αντικείμενο κριτικής, ενώ αρκετοί είναι και εκείνοι που θεωρούν πως ο κάθε μήνας θα έπρεπε να αποτελείται από ακριβώς τέσσερις εβδομάδες, προκειμένου να είναι πιο εύκολος ο υπολογισμός των διαφόρων ημερομηνιών.
Γιατί ο Φεβρουάριος έχει μόνο 28 μέρες
Ο Φεβρουάριος καθιερώθηκε ως ο μικρότερος σε διάρκεια μήνας από τον δεύτερο αυτοκράτορα της Ρώμης, Numa Pompilius.
Μέχρι τότε, το έτος αποτελούταν από 10 μήνες (με πρώτο το Μάρτιο και τελευταίο τον Δεκέμβριο). Μετά το Δεκέμβριο, περίσσευαν οι άγριες χειμερινές ημέρες, οι οποίες όμως δεν περιλαμβάνονταν σε κάποιο μήνα, καθώς επρόκειτο για ημέρες μη παραγωγικές, σύμφωνα με τους Ρωμαίους.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Pompilius αποφάσισε να αλλάξει το ημερολόγιο, προκειμένου να έχει συνολική διάρκεια 355 ημερών, ακολουθώντας πιο πιστά την τροχιά του πλανήτη.
Τελικά, προστέθηκαν δύο ακόμα μήνες (Ιανουάριος και Φεβρουάριος), προκειμένου να προσμετρώνται και οι 12 σεληνιακοί κύκλοι της χρονιάς, με τις «νεκρές μέρες» να περιλαμβάνονται στους δύο επιπλέον αυτούς μήνες.
Σύμφωνα με την ρωμαϊκή παράδοση, οι ζυγοί αριθμοί θεωρούνταν γρουσούζικοι, επομένως σχεδόν όλοι οι μήνες είχαν διάρκεια 29 ή 31 ημέρες. Ωστόσο, εφόσον συνολικά το έτος είχε 355 μέρες και οι μήνες ήταν 12, κάποιος μήνας θα έπρεπε να διαρκέσει 28 μέρες και να θεωρηθεί άτυχος. Καθώς ο Φεβρουάριος ήταν ο μήνας που οι Ρωμαίοι τιμούσαν τους νεκρούς, πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η απόφαση να επιλεγεί ως ο «γρουσούζικος μήνα» ήταν αρκετά εύκολη.
Έτσι, καθιερώθηκε η μικρή διάρκεια του Φεβρουαρίου, η οποία ισχύει ακόμα και σήμερα, παρά το γεγονός ότι έχουμε πλέον υιοθετήσει το Γρηγοριανό Ημερολόγιο.
Πηγή: iEidiseis.gr
