Εργαζόμενους βρήκε τελικά το πιο απομακρυσμένο και αφιλόξενο νησί του πλανήτη. Το νησί Goudier, ένα νησί στην Ανταρκτική, τόσο μικρό όσο ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, δεν έχει τίποτε απολύτως, μόνο...περίπου 1.000 πιγκουίνους.
Στο νησί θα σταλούν πέντε Βρετανοί για να ζήσουν και να εργαστούν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ομάδα πρόκειται να στελεχώσει το νοτιότερο ταχυδρομείο και μουσείο της Γης στο νησί. Το μικρό σύμπλεγμα κτιρίων στο οποίο θα ζήσουν και θα εργαστούν για πέντε μήνες ονομάζεται «Βάση Α, Port Lockroy».
Η ομάδα αποτελείται από τους: Lou Hoskin, Maggie Coll, George Clarke, Aoife McKenn και Dale Ellis.
Η Dale Ellis, η οποία εργάζεται ως δημοσιογράφος, θα αναλάβει το κατάστημα δώρων του νησιού πουλώντας μπουκάλια τζιν και καρτ ποστάλ στους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων.
Ο George, ο οποίος είναι σκηνογράφος, θα γίνει διευθυντής ταχυδρομείου και θα αναλάβει τις αποστολές των χιλιάδων καρτ ποστάλ που στέλνουν οι τουρίστες. Η ακτιβίστρια Maggie θα μετρά τις φωλιές, τα αυγά και τους νεοσσούς των πιγκουίνων στο νησί, ενώ το μουσείο του νησιού - ένας φόρος τιμής στους παλαιότερους επιστήμονες της Ανταρκτικής - θα τεθεί υπό την εποπτεία της Aoife.
Εργασία κάτω από δύσκολες συνθήκες
Πάντως, τα πράγματα δεν θα είναι ονειρικά για τους πέντε Βρετανούς που θα κοιμούνται σε μια κοινή κουκέτα, δεν θα έχουν τηλέφωνα μαζί τους, ενώ η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι περιορισμένη. Επίσης, δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό ή τουαλέτα με καζανάκι - και αν θέλουν να κάνουν ντους θα πρέπει να περιμένουν μέχρι να επιβιβαστούν σε ένα από τα κρουαζιερόπλοια που σταματούν στο λιμάνι.
