«Στοίχειωσε» το Μανωλοπούλειο του Πύργου. Το παλιό νοσοκομείο της πόλης, δωρεά των οικογενειών Μανωλόπουλου και Κανδυλιέρη που κατασκευάστηκε πιθανότατα σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλερ το 1886, είναι από τα ελάχιστα κτίρια της πόλης, ηλικίας 131 ετών που γλίτωσαν το σεισμό του 1993. Οι εργασίες για την αποκατάστασή του ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίες του 2000, όμως σήμερα βρίσκεται εγκαταλελειμμένο, με μια επίστρωση τσιμεντοκονιάματος, που οριακά το προστατεύει από την ατμοσφαιρική καταπόνηση. Σε περίπτωση ισχυρού σεισμού, κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η κατάληξή του.
Του Γιάννη Σπυρούνη
Η ιστορία
Το εν λόγω κτίριο το 1902 ονομάστηκε "Μανωλοπούλειο Δημοτικό Νοσοκομείο Πύργου". Από την αρχή λειτούργησε ως νοσοκομείο. Το 1936 ανακαινίσθηκε. Επεμβάσεις, ανακαινίσεις και επισκευές έγιναν στο κτίριο τη δεκαετία του '60. Οι σεισμοί του 1993 επέφεραν εκτεταμένες ζημιές στο κτίριο. Το νοσοκομείο λειτούργησε έκτοτε στη νέα πτέρυγα και από το 1993 εγκαταλείφθηκε. Έχει χαρακτηριστεί από το ΥΠΠΟ ως μνημείο και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της νεότερης ιστορίας της πόλης και μαζί με τα υπόλοιπα νεότερα μνημεία συνιστούν δείγμα της πολιτιστικής και οικονομικής άνθισης του Πύργου. Δηλαδή «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»…
Οι μελέτες
Μετά την μεταφορά του νοσοκομείου στο νέο κτίριο της Συντριάδας, το 2004, ξεκίνησαν μελέτες για την ανακαίνισή του. Χαρακτηρίστηκε ως νεότερο μνημείο και σύμφωνα με πληροφορίες, τεχνικά ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού. Μάλιστα επί δημαρχίας Μάκη Παρασκευόπουλου και θητεία στο ΥΠΠΟ του Κώστα Τζαβάρα έγινε και μελέτη μορφολογικής και κτιριοδομικής χρήσης, όπου σύμφωνα με πληροφορίες επρόκειτο να ληφθεί χρηματοδότηση μέσα από κονδύλια για τα σεισμόπληκτα, χρήματα που αγνοείται η τύχη τους. Σήμερα ο δήμαρχος Πύργου, Γαβρίλης Λιατσής σύμφωνα με πληροφορίες δεν σκέπτεται την πολιτιστική χρήση του κτιρίου, αλλά κάποια άλλη, κάτι που θα απαιτήσει νέα μελέτη μορφολογικής και κτιριοδομικής χρήσης.
Οι εργασίες που σταμάτησαν
Στο διάστημα των εργασιών που είχαν ξεκινήσει για την ανακαίνιση του Μανωλοπούλειου έγινε η αποξήλωση της στέγης που κατέρρεε σιγά – σιγά. Παράλληλα έγιναν οι καθαιρέσεις επιχρισμάτων (σοβάδων), ο καθαρισμός των λιθοδομών και εκβάθυνση αρμών. Αυτό που απέμενε ήταν να ξεκινήσουν οι επισκευής και ενίσχυσης. Στο κτίριο ξεκίνησαν οι εργασίες για τις τσιμεντενέσεις ώστε να θωρακιστεί, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν. Ο ανάδοχος πέρασε την λιθοδομή εσωτερικά και εξωτερικά και μια απλή στρώση τσιμεντοκονιάματος (εκτοξεύομενο) για να μείνει σταθερή από διάβρωση και ατμοσφαιρικές καταπονήσεις και επιδράσεις προκειμένου να μην πέσει το κτίριο και επί της ουσίας δεν έχει γίνει βαθύ αρμολόγημα. Οι σωληνίσκοι είχαν τοποθετηθεί για να ξεκινήσει η επόμενη φάση των εργασιών αλλά όμως εκεί «πάγωσε» το έργο.
