Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, το φάρμακο που λαμβάνεται συχνά ως πρόληψη έναντι του καρδιαγγειακού κινδύνου, μπορεί υπό προϋποθέσεις, να έχει αρνητικά αποτελέσματα για τους ηλικιωμένους
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν μια μικρή αλλά σαφή διαφορά:
- οι ενήλικες που λάμβαναν ασπιρίνη είχαν 20% περισσότερες πιθανότητες να έχουν αναιμία συγκριτικά με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου
- σύμφωνα με το παραπάνω, οι ερευνητές εκτίμησαν ότι το 24% των ηλικιωμένων από την ομάδα της ασπιρίνης θα εμφάνιζε αναιμία μέσα σε πέντε χρόνια, συγκριτικά με το 20% εκείνων στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
- η λήψη ασπιρίνης σχετίστηκε με ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα αιμοσφαιρίνης και φερριτίνης, οι οποίες βοηθούν τα κύτταρα του αίματος να μεταφέρουν οξυγόνο.
Οι παραπάνω σχέσεις διατηρήθηκαν ακόμη και μετά την προσαρμογή των ευρημάτων σε μεταβλητές που μπορούν να επηρεάσουν τα ευρήματα, όπως ο καρκίνος και τα μείζονα αιμορραγικά συμβάντα κατά τη διάρκεια της μελέτης ή άλλες διαφορές στο πληθυσμιακό δείγμα όπως η ηλικία, το φύλο, ο διαβήτης, η νεφρική νόσος και η χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ).
Οι πιθανοί μηχανισμοί
Αν και η μελέτη δεν αναζήτησε τους υπαίτιους μηχανισμούς πίσω από τη σύνδεση ασπιρίνης και αναιμίας, δύο δράσεις του φαρμάκου θα μπορούσαν να εξηγήσουν τον συσχετισμό, σύμφωνα με την υπόθεση των ερευνητών.
Αφενός, η ασπιρίνη παρεμποδίζει τη διαδικασία πήξης του αίματος με τις αντιαιμοπεταλιακές της ιδιότητες. Αφετέρου, μπλοκάρει την παραγωγή του ενζύμου COX-1 (κυκλοοξυγενάση 1), το οποίο εμπλέκεται στην παραγωγή των προστατευτικών για τον βλεννογόνο του εντέρου και του στομάχου προσταγλανδινών. Με τον τρόπο αυτό, αυτός ο προστατευτικός φραγμός εξασθενεί και επιτρέπει σε μικρές ποσότητες αίματος να διαρρέουν από το έντερο που θα οδηγήσουν εν τέλει σε αναιμία.
Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα, το γεγονός ότι οι επιπτώσεις της συχνής λήψης ασπιρίνης ήταν εμφανείς σε πολλές διαφορετικές ομάδες ανεξαρτήτως της υποκείμενης υγείας, θα πρέπει μάλλον να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε άτομα με προδιαθεσικούς παράγοντες για αναιμία όπως αρθρίτιδα ή χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και άλλες φλεγμονώδοι νόσοι. Αντίστοιχα, οι γιατροί θα πρέπει να σκεφτούν τη στενότερη παρακολούθηση των ασθενών για τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης σε περίπτωση πολλαπλών παραγόντων κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ασπιρίνης.
Πηγή: Ygeiamou.gr
