Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας να κάνετε ασυναίσθητα «κρακ» στα δάχτυλά σας. Έρευνες δείχνουν ότι η κίνηση αυτή επιβαρύνει τις αρθρώσεις, ενώ αυξάνει και τις πιθανότητες για εμφάνιση αρθρίτιδας.
Οι αρθρώσεις λιπαίνονται από αρθρικό υγρό, το οποίο περιέχει διαλυμένο αέριο άζωτο. Όταν τεντώνετε μια άρθρωση, η κοιλότητα που περιέχει αυτό το υγρό διαστέλλεται, προκαλώντας πτώση πίεσης. Αυτό αναγκάζει το διαλυμένο αέριο να βγει από το διάλυμα και να σχηματίσει μια φυσαλίδα και η ταχεία απελευθέρωση του αερίου δημιουργεί έναν ήχο που σκάει.
Η ίδια άρθρωση δεν μπορεί να ξανά ραγίσει αμέσως γιατί χρειάζονται περίπου 20 λεπτά πριν οι φυσαλίδες διαλυθούν ξανά στο υγρό. Αρκετές μελέτες υποδεικνύουν ότι η συνήθεια είναι αβλαβής, συμπεριλαμβανομένης μιας γιατρού από την Καλιφόρνια που πέρασε δεκαετίες σπάζοντας τακτικά τις αρθρώσεις μόνο στο ένα χέρι: μια ακτινογραφία δεν βρήκε διαφορά στην αρθρίτιδα μεταξύ των δύο χεριών της. Μια άλλη μελέτη σε ομάδα 300 ασθενών δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ ιστορικού «σκασίματος» των αρθρώσεων και αρθρίτιδας.
Οι φυσαλίδες αερίου γύρω από τις αρθρώσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν ήχους κρότου από τις αρθρώσεις κατά τη διάρκεια της άσκησης, αν και επαναλαμβανόμενοι ήχοι κρότου μπορεί επίσης να προκληθούν από τένοντες ή συνδέσμους που κινούνται πάνω από οστικές προεξοχές κάτω από την άρθρωση.
Αρθρίτιδα είναι η «φλεγμονή της άρθρωσης», αλλά η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από διαφορετικές αιτίες. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλείται από φθορά και συνήθως επηρεάζει μόνο μία άρθρωση, πιο συχνά το γόνατο ή το ισχίο, και είναι πιο συχνή σε ηλικία άνω των 50 ετών. Τα άτομα των οποίων η εργασία περιλαμβάνει βαριά χειρωνακτική εργασία, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Η παχυσαρκία, είναι ένας ακόμη επιβαρυντικός παράγοντας για τις αρθρώσεις. Υπάρχει όμως και μια γενετική συνιστώσα, με την έρευνα να δίνει στην κληρονομικότητα ποσοστό 40%-70%.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφεται και επιτίθεται στον αρθρικό υμένα που περιβάλλει και προστατεύει τις αρθρώσεις. Είναι λιγότερο συχνή από την οστεοαρθρίτιδα και συναντάται συχνότερα σε άτομα μέσης ηλικίας. Οι γυναίκες έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν την πάθηση συγκριτικά με τους άνδρες.
Για την οστεοαρθρίτιδα, το υπερβολικό βάρος είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου, καθώς επιβαρύνει περισσότερο τις αρθρώσεις, επομένως η διατήρηση ενός υγιούς βάρους συμβάλλει στον μετριασμό του κινδύνου. Για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, το κάπνισμα είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου.
Τα οιστρογόνα βοηθούν στη διατήρηση του χόνδρου και άλλων ιστών των αρθρώσεων. Καθώς τα οιστρογόνα πέφτουν κατά την εμμηνόπαυση, πολλές γυναίκες βιώνουν πόνο στις αρθρώσεις. Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) είναι ευρέως αποδεκτή ως η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στις αρθρώσεις, και λειτουργεί με την αποκατάσταση των επιπέδων οιστρογόνων. Ένας σημαντικός τρόπος για τη βελτίωση του πόνου στις αρθρώσεις είναι μέσω της άσκησης. Η άσκηση με βάρη που ενισχύει το μυοσκελετικό σύστημα είναι ιδιαίτερα καλή για την ανακούφιση των πόνων των αρθρώσεων. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει περπάτημα ή τρέξιμο, για το κάτω μέρος του σώματος ή βάρη στο γυμναστήριο, για το πάνω μέρος του σώματος.
Το κολλαγόνο είναι η πιο άφθονη πρωτεΐνη στο σώμα και παίζει ζωτικό ρόλο στο σχηματισμό του συνδετικού ιστού. Χωρίς αρκετό κολλαγόνο, το δέρμα, τα οστά, οι μύες, οι τένοντες και οι χόνδροι χάνουν την ελαστικότητα και τη δύναμή μας. Το σώμα παράγει λιγότερο κολλαγόνο καθώς γερνάμε, επομένως κάποιοι επιλέγουν τα συμπληρώματα διατροφής. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι αυτό βοηθά σημαντικά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα από μία υγιεινή διατροφή. Η βιταμίνη D είναι η εξαίρεση. Η βιταμίνη D βοηθά το σώμα να απορροφήσει το ασβέστιο, το οποίο είναι απαραίτητο για την οικοδόμηση της οστικής μάζας. Παρασκευάζεται στο δέρμα κατά την έκθεση στο ηλιακό φως και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες αυτή η πηγή είναι συνήθως επαρκής. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν είναι δυνατό να παραχθεί αρκετή βιταμίνη D μόνο μέσω της έκθεσης στον ήλιο και μπορεί να είναι δύσκολο να καλυφθεί το έλλειμμα αποκλειστικά μέσω διατροφικών πηγών όπως τα λιπαρά ψάρια, το κρέας και τα αυγά. Η ανεπάρκεια βιταμίνης D έχει συνδεθεί με πόνο στις αρθρώσεις και είναι επίσης μια κοινή αιτία ραχίτιδας, από την οποία τα οστά μαλακώνουν και παραμορφώνονται.
Η φλεγμονή είναι συχνά αιτία πόνου και δυσκαμψίας στις αρθρώσεις, επομένως η παρακολούθηση μιας δίαιτας που μειώνει τη φλεγμονή θα μπορούσε να βοηθήσει. Δεν υπάρχει κανένα μαγικό συστατικό, αλλά η αποφυγή υπερβολικής ποσότητας κόκκινου κρέατος, επεξεργασμένων τροφίμων και ζάχαρης και η διασφάλιση ότι η διατροφή σας περιλαμβάνει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και βιταμίνες είναι μια καλή αρχή.
