Ένα φυσικό παράγωγο πασίγνωστου δροσιστικού φυτού παρουσιάζει άμεση επίδραση στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας και της φλεγμονής
Οι θεραπείες για την απώλεια βάρους σύντομα θα μπορούσαν να αποκτήσουν άρωμα… μέντας. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο ανέπτυξαν νέα παράγωγα της μενθόλης, της γνωστής ένωσης που δίνει στη μέντα τις αναζωογονητικές της ιδιότητες, σε μια πιθανή θεραπεία για τη μείωση του βάρους και την ανακούφιση από τη φλεγμονή. Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο Immunology, προσφέρουν νέες ελπίδες στη μάχη κατά αυτών των ευρέως διαδεδομένων προβλημάτων υγείας.
Από την ανακούφιση του πόνου έως τη μείωση της φλεγμονής, η μενθόλη δεν έχει αναγνωριστεί μόνο για τη δροσιστική αίσθηση που χαρίζει, αλλά και για τις διάφορες θεραπευτικές της χρήσεις. Ωστόσο, η ομάδα του Πανεπιστημίου Επιστημών του Τόκιο, με επικεφαλής τον καθηγητή Gen-ichiro Arimura, θέλησε να διερευνήσει εάν θα μπορούσε να ενισχυθούν οι ευεργετικές ιδιότητες της μενθόλης τροποποιώντας την χημικά. Γι’ αυτό, επικεντρώθηκαν στο συνδυασμό της μενθόλης με αμινοξέα, τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών, για να δημιουργήσουν τους λεγόμενους μεθυλεστέρες.
Eιδικότερα, οι ερευνητές ανέλυσαν διαφορετικούς μεθυλεστέρες, εξέταζοντας τις επιδράσεις τους στη φλεγμονή σε κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζονται μακροφάγα. Τα μακροφάγα διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη φλεγμονή, καθώς αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας, που σπεύδουν στα σημεία μόλυνσης ή τραυματισμού. Ωστόσο, όταν τα μακροφάγα γίνονται υπερδραστήρια, μπορούν να συμβάλουν στη χρόνια φλεγμονή, η οποία συνδέεται με διάφορα προβλήματα υγείας.
Η ερευνητική ομάδα συμπέρανε ότι δύο συγκεκριμένοι μεθυλεστέρες –MV και MI- είχαν ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση στα μακροφάγα. Οι ενώσεις αυτές μείωσαν σημαντικά την παραγωγή φλεγμονωδών μορίων όπως ο παράγοντας νέκρωσης όγκων άλφα (TNF-α) και η ιντερλευκίνη-6 (IL-6). Στην πραγματικότητα, τα MV και MI ήταν ακόμη πιο αποτελεσματικά στην καταστολή της φλεγμονής από την ίδια τη μενθόλη.
Πώς ακριβώς λειτουργούν;
Αυτό που παρατήρησαν οι επιστήμονες είναι ότι οι μεθυλεστέρες, σε αντίθεση με τη μενθόλη, οι MV και MI χρησιμοποιούν έναν διαφορετικό μηχανισμό. Αυτές οι ενώσεις μπορούν εύκολα να εισέλθουν στα κύτταρα και να αλληλεπιδράσουν με μια πρωτεΐνη που ονομάζεται υποδοχέας του ήπατος Χ (LXR).
Ο υποδοχέας LXR είναι σαν ένας κύριος διακόπτης για τη ρύθμιση της φλεγμονής και του μεταβολισμού των λιπιδίων στα κύτταρα. Όταν ενεργοποιείται, μπορεί να μειώσει τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Έτσι, διαπιστώθηκε ότι οι μεθυλεστέρες MV και MI δεσμεύονται και ενεργοποιούν τον LXR, λειτουργώντας συνεργιστικά με αυτόν για τη μείωση της φλεγμονής.
Εκτός από τα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματά τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα MV και MI είχαν επίσης εντυπωσιακές ιδιότητες κατά της παχυσαρκίας. Σε πειράματα με καλλιεργημένα λιποκύτταρα, οι μεθυλεστέρες ανέστειλαν την ικανότητα των κυττάρων να συσσωρεύουν λίπος. Επαναλαμβάνοντας τις παρατηρήσεις τους στο εργαστήριο σε πειραματικά ποντίκια, διαπίστωσαν ότι τα ζώα που έλαβαν τα MV και MI από το στόμα παρουσίασαν μειωμένη αύξηση βάρους, μικρότερες εναποθέσεις λίπους και λιγότερο σοβαρή κολίτιδα σε σχέση με τα ποντίκια που δεν έλαβαν θεραπεία.
«Αν και η μελέτη αυτή επικεντρώθηκε στις λειτουργίες και τους μηχανισμούς δράσης τους σε ασθένειες που διαμορφώνονται μετά από φλεγμονή και παχυσαρκία, αναμένουμε ότι οι ενώσεις αυτές θα είναι επίσης αποτελεσματικές κατά ενός ευρέος φάσματος ασθενειών που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής και προκαλούνται από το μεταβολικό σύνδρομο, όπως ο διαβήτης και η υπέρταση, καθώς και αλλεργικά συμπτώματα», καταλήγει ο καθηγητής Δρ Arimura.
Πηγή: Ygeiamou.gr
