Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος και Σιντάν Καζενμπούρ πέρασαν στιγμές σαν… παραμύθι μαζί με τους μαθητές στο 6ο Δημοτικό Σχολείο Πύργου
Ρεπορτάζ Ελένη Παπαδοπούλου- φωτό Λάμπρος Τσακριλής
Μια πολύ δημιουργική μέρα, με παραμύθια, με ποίηση, με μουσική, με θέατρο, με χρώματα και αρώματα αλλά και γεύσεις από την κουλτούρα της Περσίας, ήταν η χθεσινή για τους μαθητές του 6ου δημοτικού σχολείου Πύργου, που πραγματικά έζησαν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Εξαιρετικά αφιερωμένη, σε έναν μάγο ποιητή, έναν πρόσφυγα Πέρση και φιλέλληνα παραμυθά που μαθήτευσε κοντά στο Γιάννη Ρίτσο και που διαβάζουν στα ανθολόγιά τους στην Ε΄ και ΣΤ΄τάξη. Τον Φερεϊντούν Φαριάντ, που γνώρισαν χθες καλύτερα σαν δημιουργό, μέσα από το βιβλίο του συγγραφέα και δημοσιογράφου Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, ένα παραμύθι με τίτλο «Το ταξίδι του Φερεϊντούν», εμπνευσμένο από τον μεγάλο Πέρση ποιητή που «έφυγε» πριν από δύο χρόνια, καθώς και την προσωπική του φίλη Σιντάν Καζενμπούρ. Και οι δυό τους βρέθηκαν ανάμεσα στα παιδιά του 6ου δημοτικού σχολείου, βομβαρδίστηκαν από δεκάδες ερωτήσεις και απορίες των παιδιών, συζήτησαν για το βιβλίο του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου και ενόψει των Χριστουγέννων στην γιορτή του σχολείου τους είχαν την ευκαιρία να αναμίξουν κουλτούρες, τέχνες και γράμματα! Κι όλα αυτά μέσα από ένα μεγάλο παραμύθι. Μάλιστα στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσίασης του βιβλίου, οι μαθητές και οι γονείς τους γεύτηκαν Πέρσικα φαγητά που μαγείρεψαν οι μαμάδες υπό την καθοδήγηση της Σιντάν Καζενμπούρ, η οποία μάλιστα μαγείρεψε και επί τόπου ένα χειμωνιάτικο φαγητό από την πατρίδα της για να γνωρίσουν την Περσική κουζίνα οι μαθητές.
Όσον αφορά τον Φερεϊντούν Φαριάντ , να πούμε ότι θεωρείται από τους πρωτοπόρους ποιητές και συγγραφείς της Περσίας και έζησε στη Ελλάδα από το 1980. Λάτρεψε τη χώρα μας και τους Έλληνες και τον λάτρεψαν κι αυτοί. Το όνομά του Φερεϊντούν, περσικό, σήμαινε 'αυτός που φέρνει φως!
Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος με το παραμύθι του «Το ταξίδι του Φερεϊντούν» κατέκτησε τη δεύτερη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό του «Αναγνώστη» και όπως και ο ίδιος είπε, γράφτηκε στη μνήμη του φίλου του Φερεϋντούν Φαριάντ.
Η Σιντάν Καζενμπούρ, γνώρισε τον Φερεϊντούν Φαριάντ, σε μια βραδιά ποίησης στην Αθήνα. Η σχέση τους εξελίχθηκε σε μια δυνατή φιλία. Προσπάθησε να «μπει» στην ψυχή του, γιατί εκτός από την καλλιέργεια του πνεύματος, ξεχώρισε την ποιητικότητά του, την μοναχικότητα και την ευαισθησία του χαρακτήρα του. Μάλιστα όπως η ίδια μας είπε, μιλώντας στην ‘Πρωϊνή» η χθεσινή της εμπειρία στο 6ο δημοτικό σχολείο Πύργου ήταν μαγική και συγκινητική ταυτόχρονα «ένα κήπος με λουλούδια ήταν τα παιδιά» κι ένοιωσε πολύ ευτυχισμένη που ήταν παρούσα σε μια εκδήλωση προς τιμήν του φίλου της Φερεϊντούν Φαριάντ. Μας είπε μάλιστα ότι ζει κι εκείνη χρόνια στην Ελλάδα, έχει σπουδάσει αρχαιολογία στο Λονδίνο κι έκανε διδακτορικό στην Ελλάδα όπου ζει εδώ και χρόνια, γεννήθηκε όμως και μεγάλωσε στην Τεχεράνη που είναι η πατρίδα της και εκεί είχε σπουδάσει γλυπτική και ζωγραφική στην Σχολή Καλών Τεχνών.
Ο Γρ. Χαλιακόπουλος μας μιλά για τον Φερεϊντούν Φαριάντ
Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος σχολιάζοντας στην ‘Πρωϊνή’ την παρουσία του στο 6ο δημοτικό τόνισε ότι είναι η δεύτερη φορά που έρχεται, γιατί πριν από δεκαπέντε μέρες ήταν πάλι στο ίδιο σχολείο, όπου έκανε την παρουσίαση του βιβλίου του.
«Σήμερα όμως με αφορμή το βιβλίο έγινε μια πολύ ωραία συζήτηση και τα παιδιά μας προσφέρανε μια πολύ μεγάλη χαρά γιατί αφενός μεν είδαμε θέατρο, είδαμε τραγούδι, βίντεο και γενικά και μόνο το χαμόγελό τους αρκούσε για να μας κάνει ευτυχισμένους.»
Μιλώντας για τον Φερεϊντούν Φαριάντ μας είπε ότι ήταν προσωπικός φίλος, έτυχε δημοσιογραφικά να του πάρει την πρώτη συνέντευξη και την τελευταία της ζωής του.
«Την πρώτη για την εφημερίδα ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ αρχές του ΄90 και την τελευταία το 2012 λίγες μέρες πριν πεθάνει. Ο Φερεντούν ήταν φιλέλληνας, αγάπησε τους Έλληνες, στην αρχή κυνηγήθηκε γιατί δεν είχε χαρτιά, αλλά σπουδαίοι άνθρωποι όπως ο Σαμαράκης, ο Ρίτσος, ο Τίτος Πατρίκιος, ο Νάνος Βαλαωρίτης τον στήριξαν και μάλιστα κάποτε ο Σαμαράκης είχε γράψει ένα άρθρο λέγοντας ότι «αν ήταν ποδοσφαιριστής θα τον είχατε κάνει αμέσως Έλληνα. Τώρα που φέρνει αυτήν την κουλτούρα, τα γράμματα, γιατί δεν τον κάνετε Έλληνα;» Έτσι βοηθήθηκε, έγινε Έλληνας, δίδαξε Περσικά στο Αριστοτέλειο Παν/μιο της Θεσσαλονίκης, πήρε το βραβείο Άντερσεν για το έργο «Με χαρταετούς και περιστέρια», το οποίο το υπουργείο Παιδείας το έχει ανθολογήσει και διδάσκεται στην Ε΄και ΣΤ΄δημοτικού. Τα περισσότερα παιδιά δεν γνώριζαν ότι αυτός ήταν ο συγκεκριμένος Φερεϊντούν και θα έπαιζε μάλιστα Θόδωρο Αγγελόπουλο με τον οποίο η διαφορά που σκοτώθηκε και πέθανε ο άλλος, ήταν μια εβδομάδα! Τον είχε για πρωταγωνιστή σε ένα ρόλο ενός Πέρση πρόσφυγα και ήταν μια τραγική συγκυρία αυτή για τον Φερεϊντούν. Βοήθησε όμως πάρα πολύ τη χώρα, γιατί εκτός του ότι μετέφρασε 100 Έλληνες ποιητές στην Περσία, μετέφρασε και πολλούς Πέρσες στην Ελλάδα. Το έργο του έχει προλογίσει ο Γιάννης Ρίτσος και θα μπορούσαμε να πούμε ότι ουσιαστικά τον υιοθέτησε. Βλέποντάς τον πόσο σπουδαίος ήταν, τον πήρε κοντά του και τον στήριξε και τον έλεγε ο Φερεϊντούν δάσκαλο και είχε το Ρίτσο σαν πατέρα.
Εγώ προσωπικά έγραψα αυτό το βιβλίο έχοντας εμπνευστεί από τον Φερεντούν και έχω πάει σε 15000 μαθητές σε όλη την Ελλάδα- μάλλον στην μισή, έχει μείνει η άλλη μισή- αλλά στον Πύργο έζησα τις πιο συγκινητικές στιγμές γιατί εδώ στο 6ο δημοτικό οι δάσκαλοι έχουν κάνει μια καταπληκτική δουλειά και αισθάνθηκα πολύ ωραία γιατί ουσιαστικά είναι πατρίδα μου, αφού είμαι από τα Φιλιατρά και είχα έρθει και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και είχα πάει και σε άλλα σχολεία.»
