Ο δεύτερος κατά σειρά μήνας του φθινοπώρου είναι ο Οκτώβριος. Πήρε το όνομα του Οκτόμπερ, από το ρωμαϊκό ημερολόγιο, γιατί ήταν ο 8ος μήνας του ημερολογίου αυτού.
Ο ελληνικός λαός του έχει δώσει διάφορες ονομασίες, όπως: Αϊ-Δημήτρης ή Αϊ-Δημητριάτης, επειδή τιμάμε τη μνήμη του Αγίου στις 26 του μήνα, Βροχάρης, λόγω των πολλών βροχοπτώσεων, Σποριάτης ή Σποριάς ή Σπαρτός, διότι είναι ο πιο κατάλληλος για την καλλιέργεια και τη σπορά των χωραφιών, Μπρουμάρης (ομιχλώδης, σκοτεινός) και Παχνιστής (από την πάχνη που πέφτει στους αγρούς).
Ο Άγιος Δημήτριος έζησε και μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη την εποχή του Διοκλητιανού στο τέλος του 3ου και στις αρχές του 4ου αιώνα. Το όνομά του Μυροβλύτης το πήρε από το μύρο που ανέβλυσε από τα λείψανά του.
Η απεικόνισή του με σπαθί ή με ακόντιο παραπέμπει συμβολικά στο γιατρό που με το νυστέρι του θα εξολοθρεύσει το κακό που κάνει το σώμα να νοσεί. Θεωρείται υπερασπιστής των αδυνάτων πάνω στο κακό.
Είναι προστάτης της Θεσσαλονίκης, όπως όλοι γνωρίζουμε, από τους βυζαντινούς χρόνους, επειδή η απελευθέρωσή της από τους Τούρκους έγινε την ημέρα της γιορτής του το 1912.
Είναι ένας μήνας που κατά τη διάρκειά του έχουν γίνει δυο ακόμα σημαντικά ιστορικά γεγονότα για το Ελληνικό Έθνος. Το πρώτο στις 12 Οκτωβρίου, που έχουμε την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς και το άλλο στις 28, που έχουμε την επέτειο του «ΟΧΙ».
Στις αρχές Οκτωβρίου του 1944 Βρετανικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο κατεχόμενο από τις δυνάμεις του Άξονα, ελληνικό έδαφος. Οι γερμανικές δυνάμεις ξεκινούν τη σταδιακή εκκένωση της Πελοποννήσου και των νησιών και στις 12 Οκτωβρίου εγκαταλείπουν την Αθήνα.
Η Μεγάλη δύναμη της 2ης Μεραρχίας με επικεφαλής τον καπετάνιο Νικηφόρο (Δημήτριο Δημητρίου), κατευθύνεται προς τη Μαγούλα, με σκοπό να προλάβει τους Γερμανούς, γιατί στην υποχώρησή τους κατέστρεφαν τα πάντα. Συγκρούσθηκε μαζί τους και προχώρησε προς την Ελευσίνα.
Οι καμπάνες χτυπούσαν δαιμονισμένα και οι κάτοικοι είχαν ξεχυθεί στους δρόμους για να υποδεχθούν τους αγωνιστές των βουνών.
Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αποχωρούν από την Αθήνα. Η ελληνική σημαία υψώνεται και πάλι στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Το πρωί της 13ης Οκτωβρίου, οι πολίτες κατακλύζουν τα κεντρικά σημεία της Αθήνας και του Πειραιά, πανηγυρίζοντας και εκφωνώντας συνθήματα υπέρ του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και των τριών συμμάχων, Βρετανίας, Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ.
Η ατμόσφαιρα του μεγάλου λαϊκού ενθουσιασμού αποτυπώνεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της εποχής.
Η Επέτειος του «ΟΧΙ» μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940.
Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, πολλές ελληνικές κοινότητες παγκοσμίως γιορτάζουν την Επέτειο του ΟΧΙ.
- H Καλλιόπη Γραμμένου είναι Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Παιδαγωγός - Εμψυχώτρια
