Από δημοσιεύματα του τοπικού τύπου και του διαδικτύου ενημερωνόμαστε ότι στις εκδηλώσεις εορτασμού του προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας Αρχαγγέλου Μιχαήλ την περασμένη Παρασκευή, 08 Νοεμβρίου στην Αεροπορική Βάση της Ανδραβίδας, παρευρέθησαν ως πολιτειακοί εκπρόσωποι η βουλευτής Ηλείας ΝΔ, Διονυσία – Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, εκπρόσωπος του βουλευτή Ηλείας του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Κατρίνη καθώς και εκπρόσωποι του Δημάρχου Πύργου και του Δημάρχου Πηνειού.
Κανείς από την Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας, κανείς από τους υπολοίπους πέντε δήμους της Ηλείας... κανείς από τους υπολοίπους βουλευτές… Ας μην αναφερθώ στους φορείς και υπηρεσίες του δημοσίου που επίσης έλαμψαν δια της απουσίας τους, πάλι με κάποιες εξαιρέσεις, ευτυχώς.
Είναι αλήθεια ότι φέτος η γιορτή των Ταξιαρχών, των Παμμέγιστων Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ συνέπεσε με το Ετήσιο Τακτικό Συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο, οπότε εύλογα, οι "άρχοντες" των δήμων και της Π.Ε. της Ηλείας, υποθέτω πως έσπευσαν στην όμορφη πρωτεύουσα της Δωδεκανήσου να δηλώσουν το "παρών".
Αναρωτιέμαι, πήγαν όλοι στη Ρόδο; Δεν έμεινε ούτε ένας αντιδήμαρχος / εκπρόσωπος Δημάρχου πίσω στους Δήμους και την Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας για τις υπόλοιπες υποχρεώσεις;
Τόσο ασήμαντη είναι τελικά η γιορτή της Πολεμικής μας Αεροπορίας ώστε να σημειωθούν αυτές οι εκκωφαντικές απουσίες;
Ο λόγος που επιλέγω για ακόμη μια φορά να εστιάσω και να επιμείνω σε όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν στην Ηλεία σε σχέση με την Αεροπορική Βάση της Ανδραβίδας, δεν είναι κάποια ιδεοληψία ή εμμονή, είναι κυρίως ανησυχία.
Ανησυχώ δικαιολογημένα πιστεύω, διότι σε συζητήσεις που είχα με διαφόρους αξιωματούχους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όχι μόνο με αφορμή το πρόσφατο άρθρο μου "Η 117 Πτέρυγα Μάχης της Ανδραβίδας, ο αεροπορικός - στρατιωτικός τουρισμός και η αναπτυξιακή ευκαιρία της Ηλείας" το οποίο φιλοξενείται στο "ilialive.gr", επιβεβαίωσα ότι κάποιοι, ευτυχώς όχι όλοι, έχουν μια εντελώς επιφανειακή θεώρηση για τον ρόλο που διαδραματίζει η Πολεμική Αεροπορία στις ζωές των Ελλήνων πολιτών και ότι εν γένει παραγνωρίζουν τον τεράστιο θετικό αντίκτυπο της λειτουργίας της Αεροπορικής Βάσης της Ανδραβίδας στο κοινωνικό-οικονομικό γίγνεσθαι του τόπου.
Χρειάστηκε στις συζητήσεις αυτές να υπερτονίσω ότι ο εφησυχασμός και η αντίληψη που θεωρεί δεδομένα κάποια αγαθά και αιωνίως κατοχυρωμένα, ενώ δεν είναι, ξεγύμνωσαν την Ηλεία από τις υποδομές και τα αναπτυξιακά της εργαλεία, την άφησαν χωρίς σύγχρονο αυτοκινητόδρομο (τι θα γίνει με το τμήμα Πύργος - Τσακώνα;) χωρίς πολιτικό αεροδρόμιο, χωρίς σιδηρόδρομο, χωρίς πανεπιστημιακά τμήματα, χωρίς γιατρούς, χωρίς όλα όσα κάνουν την ζωή των πολιτών καλύτερη, ειδικά όσων επιμένουν να ζουν στη περιφέρεια και όχι στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Εννοείται ότι αυτές οι ήττες βαραίνουν το πολιτικό και αυτοδιοικητικό σύστημα του τόπου χωρίς καθόλου να απαλλάσσονται οι πολίτες του, οι οποίοι κυρίως υφίστανται τις συνέπειες.
Ενώ η ύπαρξη και λειτουργία της 117 Π.Μ. με την οποία έχουν συνδεθεί άρρηκτα οι ζωές χιλιάδων ηλείων πολιτών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, είναι ζωτικής σημασίας, κάποιοι εκπρόσωποι της κοινωνίας και αξιωματούχοι την απαξιώνουν, την υποτιμούν και την υποβιβάζουν.
Πριν κλείσω την σύντομη αυτή παρέμβαση, ρωτώ τον κάθε ηλείο πολίτη και όλους τους αιρετούς εκπροσώπους τους:
Έχουν όλες οι 13 Περιφέρειες, οι 74 Περιφερειακές Ενότητες, οι 332 Δήμοι της Ελλάδος Αεροπορικές Βάσεις όπως έχει η Ηλεία την 117 Πτέρυγα Μάχης, στην οποία μάλιστα πρόσφατα φιλοξενήθηκε η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα, για τα δεδομένα της χώρας, αεροπορική άσκηση (RAMSTEIN FLAG) του ΝΑΤΟ με 1800 συμμετέχοντες;
Θεωρούμε άραγε δεδομένη την στρατηγική αναβάθμιση της Αεροπορικής Βάσης της Ανδραβίδας, η οποία τις επόμενες δεκαετίες θα πρωταγωνιστήσει στην αμυντική θωράκιση της χώρας μας, υποδεχόμενη τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F35 ή μήπως οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση μέχρι αυτό να γίνει πραγματικότητα;
Δεν είναι μια απόδειξη των δυσμενών επιπτώσεων του εφησυχασμού η μεταφορά της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στην Πύλο, όταν όλοι θεωρούσαν δεδομένο ότι θα λάβει χώρα στην Αρχαία Ολυμπία και την οποία τρέχουμε εκ των υστέρων να αποτρέψουμε;
Τι έχει πράξει η τοπική κοινωνία για να κερδήσει ή να κατοχυρώσει αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα και τι εμποδίζει την παρούσα ή την εκάστοτε Κυβέρνηση, να μεταφέρει εκτός Ηλείας, ας πούμε στον Άραξο, την έδρα των F35 και να κλείσει / συγχωνεύσει την Αεροπορική Βάση, στην οποία σήμερα υπηρετούν πάνω από 700 εργαζόμενοι, τώρα μάλιστα που τα θρυλικά Phantom πέρνουν την άγουσα για το μουσείο;
Εν κατακλείδι, αναρωτιέμαι, μπορούμε να ανεχόμαστε την επιδερμική και λίαν ανεπαρκή αντιμετώπιση της πραγματικότητας από κάποιους αιρετούς, που έχουν παρεισφρήσει στη τοπική αυτοδιοίκηση και στην πολιτική, ευαγγελιζόμενοι ότι θα προσφέρουν λύσεις απέναντι στην καθημερινή μάχη επιβίωσης και προόδου που σύσσωμη δίνει η ελληνική κοινωνία; Όταν, αρνούνται την οφειλόμενη αναγνώριση της ηρωϊκής στάσης του προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας και των Σωμάτων Ασφαλείας και δεν μεριμνούν ώστε να ενισχυθούν τα μεγάλα αλλά παραγνωρισμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου;
Η απάντηση είναι μια και ξεκάθαρη: όχι, δεν θα την ανεχθούμε!
* O Κωνσταντίνος Β. Αντωνόπουλος είναι Αρχαιολόγος, Μέλος της Διοίκησης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων - Παράρτημα Δυτικής Ελλάδας, Κάτοχος Mεταπτυχιακού Διπλώματος στις Ολυμπιακές Σπουδές της Σχολής Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
