Ακόμη και μήνες μετά την ολοκλήρωσή τους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ταλανίζονται και στιγματίζονται, αυτή τη φορά από το σκάνδαλο των μεταλλίων.
Οι λεκέδες σκουριάς, η φθορά της επιφάνειας και η θαμπή γυαλάδα εμφανίστηκαν μετά από λίγους μόνο μήνες και έχουν δώσει τη θέση τους στην αρχική στιλπνότητα του μετάλλου.
Περισσότεροι από 100 αθλητές έχουν έρθει σε επαφή με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για να επιστρέψουν τα μετάλλιά τους.
Η κρίση ανάγκασε τη ΔΟΕ να εκδώσει ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία τα ελαττωματικά μετάλλια θα αντικατασταθούν.
Σχολιάζοντας την ομολογουμένως δυσάρεστη αυτή εξέλιξη, κατ’αρχήν θα σημειώσω ότι τα Ολυμπιακά μετάλλια δεν είναι απλά αναμνηστικά ούτε σκέτα κομμάτια μετάλλου: αποτελώντας το σύγχρονο ανάλογο του ιερού κοτίνου των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας, επικυρώνουν, επιβραβεύουν και διαιωνίζουν το υψηλότερο αθλητικό επίτευγμα στο κάθε αγώνισμα και ανοίγουν συμβολικά τις πύλες του Ολύμπου για τον νικητή - κάτοχό τους.
Προσεγγίζοντας με μια άλλη ματιά τη φθαρμένη, διαβρωμένη όψη του Ολυμπιακού Μεταλλίου με το άγαλμα της Νίκης του Παιωνίου της Ολυμπίας και το Καλιμάρμαρο Στάδιο, θα μπορούσαμε να την θεωρήσουμε αποτέλεσμα επιτήδευσης, εσκεμμένης καλλιτεχνικής παρέμβασης, εύστοχης ή άστοχης, δεν έχει σημασία.
Επειδή όμως δεν πρόκειται για μια τέτοια ενέργεια αλλά για μη σκοπούμενη αλλοίωση των χαρακτηριστικών του μεταλλίου που εκδηλώθηκε σε πολύ σύντομο χρόνο, δηλωτικό της αστοχίας των υλικών και αποτυχίας του προϊόντος, το φαινόμενο πιστεύω πως είναι ικανό να προκαλέσει τους κάτωθι προβληματισμούς:
Μήπως η φθορά που εμφανίστηκε στα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων PARIS 2024 είναι σημάδι των καιρών;
Θα μπορούσε ενδεχομένως η “σκουριά”, όπως την χαρακτήρισαν κάποιοι σχολιαστές, να εκληφθεί και ως μια εύγλωττη εικονοποίηση της κρίσης που διέρχεται το Ολυμπιακό Κίνημα;
Είναι άραγε μια θεαματική εκδήλωση, μια αδιαμφισβήτητη εξωτερίκευση της "δια"-φθοράς, της έκπτωσης των ηθών και της ανεπάρκειας των ταγών του Ολυμπιακού Κινήματος;
Θα αντιπαρέλθω των γνωστών χρόνιων και πολυσυζητημένων παθογενειών του Ολυμπιακού Κινήματος όπως τα χρηματοοικονομικά σκάνδαλα (εξαγορά ψήφων), το ντόπινγκ και τις παραβιάσεις των κανονισμών, την εμπορευματοποίηση, τις άνισες ευκαιρίες και μεταχείριση των χωρών.
Θα αναφερθώ επιγραμματικά σε ορισμένα φαινόμενα - παθογένειες εγχώριου και τοπικού ενδιαφέροντος αλλά με παγκόσμια διάσταση, μήπως τυχόν εισακουστούν οι εκκλήσεις για την άμεση θεραπεία τους.
Είναι ή δεν είναι λοιπόν παθογένεια, σκουριά,
- Να επιλέγεται η Μεσσηνία για να φιλοξενήσει την εκλογή του νέου Προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής τον προσεχή Μάρτιο λόγω της πολυτέλειας των ξενοδοχειακών της εγκαταστάσεων και όχι η Ολυμπιακή Γη της Ηλείας ενώ δεν υστερεί καθόλου σε ξενοδοχιακές μονάδες;
- Να ηγείται της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής επί 16 χρόνια το ίδιο πρόσωπο και να διεκδικεί την ίδια θέση, αυτή του Προέδρου, για μια ακόμα θητεία;
- Να μην διαθέτει η Ολυμπία σύγχρονο Αθλητικό Κέντρο και άλλες σημαντικές υποδομές (αεροδρόμιο, τρένο) οπότε να μην δύναται να φιλοξενήσει μεγάλες διοργανώσεις που δικαιούται, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες Νέων;
- Να έχει εκπέσει, λόγω μεθοδεύσεων και άστοχων αποφάσεων, η Ολυμπιακή Φλόγα στην κατηγορία μιας ακόμας φλόγας ανάμεσα στις πολλές και με ποικίλη προέλευση, την οποία διακινούν και περιφέρουν ανά την υφήλιο οι θεματοφύλακες των Ολυμπιακών Συμβόλων για τις ανάγκες μεγάλων Ολυμπιακών διοργανώσεων;
- Να διατηρείται στη θέση του Προέδρου της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας το ίδιο πρόσωπο παρά το σκάνδαλο και μπάχαλο που προκάλεσε των διαπιστεύσεων κατά την Τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στην Ολυμπία για τους Αγώνες Παρίσι 2024 και παρά το γεγονός ότι όρισε τον γιό του Λαμπαδηδρόμο στην Θεσσαλονίκη αφήνοντας εκτός ακόμη και Ολυμπιονίκες;
- Να φυτεύονται κάποιοι κολλητοί, κάποιοι ημέτεροι ή κάποιοι γόνοι οικογενειών μέσα στις Ομοσπονδίες των Ολυμπιακών Αθλημάτων ή και σε φορείς του Ολυμπιακού Κινήματος, εμποδίζοντας άλλους με προσφορά και όραμα να εξελιχθούν ως μέλη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής;
Ο αναγνώστης ας κρίνει…
- O Κωνσταντίνος Β. Αντωνόπουλος είναι Αρχαιολόγος, Μέλος της Διοίκησης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων - Παράρτημα Δυτικής Ελλάδας, Κάτοχος Mεταπτυχιακού Διπλώματος στις Ολυμπιακές Σπουδές της Σχολής Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
