«Ηθελα να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Γονείς δεν είχα. Σε χαμόσπιτο τα μεγάλωσα. Δεν το έκανα για να κάνω πλούτη. Ήθελα να μεγαλώσω εγώ τα παιδιά μου. Τα κατάφερα και είμαι περήφανη που τα μεγάλωσα και ας πληρώνω αυτά που πληρώνω».

Η φωνή της γυναίκας που τις τελευταίες ημέρες έχει γίνει γνωστή στο πανελλήνια ως η «53χρονη καθαρίστρια» αποπνέει αξιοπρέπεια. Μιλά μέσα από τις φυλακές του Ελεώνα Θηβών στη δημοσιογράφο του Ταχυδρόμου του Βόλου Βάσω Σαμακοβλή και περιγράφει μια ζωή τόσο δύσκολη, όσο δύσκολα -οι περισσότεροι, τουλάχιστον- μπορούν να φανταστούν. Αυτά που εξιστορεί μοιάζουν να αφορούν κινηματογραφική ηρωίδα μετεμφυλιακής ελληνικής ταινίας.

«Ευχαριστώ πάρα πολύ όλο τον κόσμο για τη συμπαράσταση», λέει και χαρακτηρίζει άδικη την ποινή της. «Δεν ήξερα ότι ήταν τα πράγματα έτσι», συνεχίζει και εξηγεί: «Μπήκα φυλακή, δεν ήθελα να μπλέξω. Ηθελα μια δουλειά. Δεν είχα δουλειά, ερχόταν η Πρόνοια.... Εμενα σε ένα χαμόσπιτο και δεν ήθελα να μου πάρουν τα παιδιά. Ετσι έκανα αυτό το έγκλημα που έκανα. Για μια τάξη...»
Η φωνή της προδίδει μια γυναίκα που έχει λυγίσει. «Δούλεψα όμως, Ούτε τα έκλεψα, πρόσφερα στο κράτος, ούτε πλούτη έκανα. Δεν ήξερα γράμματα και δεν ήξερα ότι ήταν τόσο κακό. Είπα στο δικαστήριο: σας εκλιπαρώ, δώστε μου μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά δεν με άκουσαν. Εκλαιγα και ζητούσα συγγνώμη. Να πληρώσω έλεγα, αλλά όχι με αυτή την ποινή. Εκανα αδίκημα, να πληρώσω. Οχι με αυτή την ποινή. Στο πρώτο δικαστήριο που έριξαν 15 χρόνια, στο δεύτερο παρακαλούσα: έλεγα μήπως ήταν μάνες και με καταλάβαιναν». Η «53χρονη καθαρίστρια», αποκαλύπτει όμως και άλλη μια παράμετρο της εξοντωτικής ποινής της: «Εχασα τη δουλειά μου και τα 20 χρόνια που δούλεψα. Με έσβησαν από το μητρώο. Ηταν σα να μη δούλεψα ποτέ...»

Μετά την πρωτοφανή θύελλα αντιδράσεων που έχει ξεσπάσει εξαιτίας της απαράδεκτης απόφασης του δικαστηρίου να την καταδικάσει σε 10 χρόνια κάθειρξης η γυναίκα πλέον παρακολουθεί τις εξελίξεις και είπε ότι ελπίζει να αποφυλακιστεί σύντομα.




Η δύσκολη ζωή της 53χρονης και το χρονικό της υπόθεσης
Η καθαρίστρια που εργαζόταν σε σχολείο του Βόλου, είχε παραποιήσει το απολυτήριο δημοτικού ενώ είχε φτάσει μόνο μέχρι την Έ Τάξη, για να διοριστεί στο δημόσιο. Το Εφετείο Λάρισας την καταδίκασε σε 10 χρόνια κάθειρξη για πλαστογραφία και απάτη.

Σε ηλικία έντεκα ετών ένα από τα εννέα παιδιά πολύτεκνης οικογένειας, που έχουν διασκορπιστεί σε ιδρύματα, φεύγει από το Χατζηκυριάκειο ορφανοτροφείο και πηγαίνει στο Βόλο προκειμένου να μεγαλώσει δίπλα στον παππού και τη γιαγιά του. Πριν καλά καλά ενηλικιωθεί, παντρεύεται τον αγαπημένο της. Τα προβληματικά χρόνια της εφηβείας της θα της στερήσουν τη δυνατότητα να τελειώσει ακόμη και το δημοτικό, σταματώντας στην πέμπτη τάξη.

Μερικά χρόνια μετά, το κορίτσι, που έχει γίνει πια μια ώριμη γυναίκα, επιστρέφει στο σχολείο όπου φοιτούσε για να πάρει ένα πιστοποιητικό. Καταθέτει το έγγραφο σε διαγωνισμό πρόσληψης τακτικού προσωπικού σε θέση καθαρίστριας ενός κρατικού παιδικού σταθμού. Για να καλύψει τις προϋποθέσεις του διαγωνισμού, παραποιεί το πιστοποιητικό, το οποίο έγραφε πως είχε φοιτήσει στην Ε' τάξη και το αλλάζει σε ΣΤ΄ τάξη. Η αρμόδια επιτροπή και το τότε διοικητικό συμβούλιο του σταθμού δεν αντιλαμβάνονται την πλαστογραφία και τη διορίζουν το 1996.

Επί είκοσι χρόνια η γυναίκα πηγαίνει καθημερινά στην εργασία της και ανταποκρίνεται στα δύσκολα καθήκοντα της καθαρίστριας. Μέχρι που η πλαστογράφηση του πιστοποιητικού γίνεται αντιληπτή. Η καθαρίστρια κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων και το 2016 καταδικάζεται σε 15 χρόνια κάθειρξη για πλαστρογραφία και απάτη με αναστέλλουσα δύναμη στη έφεση. Δύο χρόνια η υπόθεση εξετάζεται από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας. «Ήμουν σε απελπιστική κατάσταση. Δεν γνώριζα πως αυτό που έκανα ήταν τόσο επιβαρυντικό. Εγώ το έκανα το παραδέχομαι όμως δεν μπορώ να το πάρω πίσω. Ζητάω από το δικαστήριο μια δεύτερη ευκαιρία» θα πει στην απολογια τη η γυναίκα, ενώ θα επικαλεστεί τα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνη την περίοδο, οπότε και πίστευε ότι ο διορισμός της θα της έδινε μια λύση.

Οι ισχυρισμοί της καθαρίστριας δεν θα συγκινήσουν το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας που θα την καταδικάσει σε ποινή κάθειρξης 10 ετών. Από τις 5 Νοεμβρίου η 53χρονη πια καθαρίστρια εκτίει την ποινή της στις φυλακές της Θήβας. «Σαν πολίτης ντρέπομαι, το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Δεν ξέρω αν ο εφέτης κακουργημάτων που την καταδίκασε, κοιμήθηκε, αλλά αυτή η απόφαση συνιστά κοινωνική ντροπή» θα δηλώσει ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης Θανάσης Διαμαντόπουλος σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ακαδημαϊκών, βουλευτών και απλών πολιτών έξω από τη Βουλή. Οι διαμαρτυρόμενοι κρατούσαν πανό με συνθήματα όπως «φονιάδες έξω - καθαρίστριες μέσα (νόμος Παρασκευόπουλου)».

Η καταδίκη σε δεκαετή κάθειρξη μιας καθαρίστριας επειδή πλαστογράφησε πτυχίο της Ε΄δημοτικού για να βρει δουλειά, προκάλεσε εύλογα θύελλα αντιδράσεων. Με χθεσινή της παρέμβαση η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου ζήτησε την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα άσκησης αναίρεσης στην απόφαση που έστειλε στη φυλακή την 53χρονη, καθώς και αντίγραφο της δικογραφίας για να κρίνει αν συντρέχει λόγος να ελεγχθούν πειθαρχικά οι δικαστές που εξέδωσαν την απόφαση. Ο δικηγόρος της καθαρίστριας Γιώργος Σινέλης κατέθεσε στον Άρειο Πάγο αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής, η οποία θα συζητηθεί τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου.