Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στο παρεκκλήσι των Αγίων Θεοδώρων στις 15.00 - Με δημοτική δαπάνη η κηδεία τιμής ένεκεν
«Είναι μια ώρα δύσκολη/ του χωρισμού η ώρα/ Βαρύς ο πόνος και βουβός/ σαν βουρκωμένος ουρανός/ προτού ξεσπάσει η μπόρα...»: Οι στίχοι αυτοί της πολυτραγουδισμένης επιτυχίας του Τόλη Βοσκόπουλου θα τον συνοδεύσουν σήμερα στο τελευταίο του επίγειο «ραντεβού» με τους πιο αγαπημένους του ανθρώπους. Για πρώτη φορά δεν θα το τραγουδά ο ίδιος αλλά θα το σιγομουρμουρίζουν, με πόνο και βαθιά συγκίνηση, όσοι βρεθούν σήμερα το μεσημέρι, στο Α' Νεκροταφείο, για την στερνή του παράσταση.
Από τις 12 το μεσημέρι η σορός του πολυαγαπημένου τραγουδιστή, που έφυγε από τη ζωή προχθές, σε ηλικία 81 ετών, μετά από ανακοπή καρδιάς που υπέστη, θα βρίσκεται στην ειδική κλιματιζόμενη αίθουσα του κοιμητηρίου προκειμένου να έχουν την ευκαιρία να τον αποχαιρετήσουν οι δικοί του. Είναι βέβαιο ότι αν δεν υπήρχαν οι υγειονομικοί περιορισμοί εξαιτίας της πανδημίας θα εκτίθετο σε λαϊκό προσκύνημα μιας είναι πολλοί εκείνοι, ανάμεσά τους και εκατοντάδες απλοί άνθρωποι που τον λάτρεψαν μέσα από τα τραγούδια του, που θα ήθελα να τού πουν το στερνό αντίο και να συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία εκείνον που επί δεκαετίες τούς συντρόφευε, στις χαρές και στις λύπες τους. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν είναι εφικτό καθώς στην τελετή θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας.Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στις 3 το μεσημέρι, στο παρεκκλήσι των Αγίων Θεοδώρων, που βρίσκεται εντός του Α' Νεκροταφείου.
Να σημειωθεί πως η κηδεία του Τόλη Βοσκόπουκου θα πραγματοποιηθεί, τιμής ένεκεν, με δημοτική δαπάνη μετά από απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη. «Ο πρίγκιπας ξεκίνησε σήμερα για το τελευταίο του ταξίδι. Μοναδικός σε όλα του, έγραψε τη δική του ιστορία στο ελληνικό τραγούδι και ήταν πάντα εκεί. Στη χαρά, στη λύπη, στην αγάπη. Καλό ταξίδι Τόλη. Ανεπανάληπτος» ήταν το μήνυμα του Δημάρχου Αθηναίων για την απώλεια του τραγουδιστή.
Πρόκειται για ένα από τα εκατομμύρια μηνύματα, προφορικά ή γραπτά, που έχουν δημοσιευτεί από το πρωί της Δευτέρας που έσκασε σαν βόμβα η θλιβερή είδηση πως η καρδιά του Τόλη Βοσκόπουλου σταμάτησε να χτυπά για πάντα: «Αγαπημένε μου κύριε! Λατρεμένε του κόσμου! Πάντα θα θυμάμαι την αγκαλιά σου που με τόση ευγένεια και στοργή με έκλεισε στα πρώτα μου βήματα στο τραγούδι. Όλοι σ' αγαπήσαμε Τόλη! Καλό ταξίδι αγαπημένε μου!» έγραψε η Χάρις Αλεξίου ενώ ο Γιώργος Νταλάρας επισήμανε: «Ήταν ο τελευταίος της γενιάς του! Άνθρωπος με ιδιαίτερο ταμπεραμέντο στην προσωπική και στην καλλιτεχνική του ζωή. Ο κόσμος τον αγάπησε πολύ και εκείνος τους το ανταπέδωσε, τους διασκέδασε και τους ψυχαγώγησε για πάρα πολλά χρόνια, πράγμα που δεν είναι καθόλου εύκολο. Με τις χαρακτηριστικές ιδιαίτερες ερμηνείες του σφράγισε τα τραγούδια του κι έκανε ολόκληρη σχολή, τη σχολή Βοσκόπουλου στο τραγούδι. Καλός, γενναιόδωρος σαν χαρακτήρας, καλός συνεργάτης. Έχει σημασία να θυμόμαστε ότι ξεκίνησε σαν μουσικός και έγραψε και μερικά πολύ ωραία τραγούδια. Έζησε μια γεμάτη ζωή και έδωσε χαρά και αγάπη. Καλό του ταξίδι».
Πράγματι, φεύγοντας ο Τόλης Βοσκόπουλος, έκλεισε οριστικά την πόρτα μιας γενιάς που έβγαλε σπουδαίους τραγουδιστές, οι οποίοι κατάφεραν να ταυτιστούν διαχρονικά με τον κόσμο που τούς λάτρεψε, κι εκείνους και τα τραγούδια τους και δεν έχανε ευκαιρία να βρεθεί κοντά τους για να τους απολαύσει ζωντανά. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο, πως ο Βοσκόπουλος, ο σούπερ σταρ του ελληνικού τραγουδιού που γέμιζε ασφυκτικά τη «Νεράϊδα» κάθε βράδυ την δεκαετία του '70, αντιμετωπιζόταν από το κοινό του με την ίδια, ίσως και περισσότερη θέρμη - σίγουρα πάντως με πάθος – τον Φεβρουάριο του 2020, στο «Baraonda» όπου πραγματοποίησε τις τελευταίες ζωντανές εμφανίσεις της τεράστιας καριέρας του αλλά και της πλούσιας σε εμπειρίες ζωής του.
Όλα αυτά συνέβαιναν χάρη στη λάμψη που κουβαλούσε από τα πρώτα του κιόλας βήματα, μια λάμψη που τον έκανε να ξεχωρίζει, σε ότι κι αν καταπιανόταν, από τον κινηματογράφο και το θέατρο που τόσο αγάπησε μέχρι τις μεγαλύτερες πίστες της Αθήνας αλλά και τις σκηνές που στήθηκαν για χάρη του στο εξωτερικό. Ο Βοσκόπουλος ήταν ένα καλούπι μοναδικό, δεν θύμιζε σε τίποτα κανέναν άλλο. Οι χαρακτηριστικές ένρινες ερμηνείες του, το στήσιμό του πάνω στο πάλκο, οι κινήσεις των χεριών του, ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο κρατούσε το μικρόφωνο, ο αριστοκρατικός αέρας που απέπνεε και κυρίως ο κώδικας επικοινωνίας που είχε καταφέρει να δημιουργήσει με το κοινό του ήταν πραγματικά ανεπανάληπτα. Γι' αυτό και η απώλειά του σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής.
