"Με δίδαξε ότι πάντα υπάρχουν χειρότερα, ειδικά εκεί που πήγαμε στην Αμερική. Δεν υπάρχει γιατί σε εμένα. Δίνεις την μάχη μέχρι το τέλος με αισιοδοξία" δήλωσε ο Παναγιώτης Φασούλας
Ο Παναγιώτης Φασούλας ήταν καλεσμένος στην εκπομπή Αυτός και ο Άλλος και μίλησε μεταξύ άλλων για την περιπέτεια υγείας του γιου του.
«Ήταν 27 Δεκεμβρίου του 2004, την ημέρα του τσουνάμι στη νοτιοανατολική Ασία. Δεν θυμάμαι την ημέρα που τελείωσε αυτό. Θυμόμαστε τα άσχημα. Τελειώσαμε 2009 με 2010. Με δίδαξε ότι πάντα υπάρχουν χειρότερα, ειδικά εκεί που πήγαμε στην Αμερική. Δεν υπάρχει γιατί σε εμένα. Δίνεις την μάχη μέχρι το τέλος με αισιοδοξία. Έπρεπε να ζήσουμε τη ζωή μας κανονικά σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Δεν μπορείς να θρηνείς κάτι, το οποίο δεν ξέρεις αν θα συμβεί» είπε ο Παναγιώτης Φασούλας.
«Επίσης είναι πολύ σημαντική η πίστη… Πέρασα δύσκολα αλλά την βασική μάχη την δίνει το παιδί, καμία δεν δώσαμε εμείς. Που τρυπιέται κάθε μέρα για πέντε χρόνια.» συμπλήρωσε ο Παναγιώτης Φασούλας.
Πηγή: Zappit.gr
Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 15 Δεκεμβρίου 2021 10:31
Η θρυλική "αράχνη" του ελληνικού μπάσκετ που ήταν μέλος της Εθνικής που κέρδισε το Eurobasket το 1987 και ταύτισε εν συνεχεία το όνομά του με τον Ολυμπιακό και τον Πειραιά μίλησε για την φετινή Euroleague, τους αιώνιους, τον Ζαγοράκη αλλά και την ομοσπονδία.
Οι δηλώσεις του Παναγιώτη Φασούλα
Για Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Final Four: «Είναι μία πολύ καλή ομάδα ο Ολυμπιακός, μπορεί να μην έχει τον αρχισκόρερ που θα σκοράρει κατά ριπάς, ωστόσο βασίζεται στην ομαδική λειτουργία υπό την καθοδήγηση του κορυφαίου προπονητή της Ευρώπης. Έχει όλα τα φόντα να φτάσει στο Final Four, όπως και ο Παναθηναϊκός γιατί αν δεν είναι και οι δύο μοιάζει χωριάτικη δίχως φέτα. Το 1994 και το 1995 αν δεν υπήρχε ο Παναθηναϊκός θα είχαμε την απόλυτη πίκρα».
Για τα χαμένα Final Four του Τελ Αβίβ και της Σαραγόσα: «Ήμασταν καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό και δεν το λέω για να τους μειώσω, είχαμε ομαδάρα, για παράδειγμα είχαμε τέσσερις παίκτες στην πεντάδα πάνω από τα 2.10 και δεν ήταν δεινόσαυροι έκαναν τα 10 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα, ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Βέβαια δεν μπορεί να συγκριθεί το άθλημα με πριν από 30 χρόνια, ενδεχομένως με τα σημερινά δεδομένα ο Κορνέλιους Τόμπσον να μην ευστοχούσε σε εκείνο το τρίποντο. Το ζήτημα είναι ότι είχαμε την τύχη να παίξουμε σε αυτές τις μεγάλες ομάδες».
Για την επιτυχία του 1987: «Ήταν μία τεράστια επιτυχία όχι μόνο για τον ελληνικό αθλητισμό, αλλά και για την ελληνική κοινωνία. Μία επιτυχία, που ξεπέρασε τα όρια του αθλητισμού. Τότε, εμείς δεν είχαμε αντιληφθεί άμεσα το πόσο τεράστιο ήταν αυτό το επίτευγμα. Θα πω απλώς, πως με συναντούν άνθρωποι στον δρόμο και μου λένε πως πέρασαν στο Πανεπιστήμιο παίρνοντας δύναμη από αυτό που κάναμε».
Για το αν είχε πρόταση από κάποιο κόμμα να πολιτευτεί στις Ευρωεκλογές:«Δεν το επιδίωξα καταρχάς εγώ. Με την πολιτική έχω σχέση πάθους. Πρέπει κάποιος να με εμπνεύσει για να συστρατευτώ μαζί του. Αυτή τη στιγμή βλέπετε κάποιον που να μπορεί να εμπνεύσει και να γεννήσει πέντε καινούργιες ιδέες. Άκουγα το πρωί στο Ραδιόφωνό σας τα νέα μέτρα για την παραβατικότητα στα σχολεία και βλέπω πολλούς αθλητές που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια».
Για τις μεταγραφές και στον πολιτικό χώρο και τον κ. Ζαγοράκη, ο οποίος μεταπήδησε ως εν ενεργεία Ευρωβουλευτής της ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ:«Καταρχάς ο Θόδωρος είναι φίλος και τον εκτιμώ πολύ. Αισθάνομαι άσχημα να τον κρίνω, γιατί έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Ωστόσο από την πλευρά μου διαφωνώ με αυτή την λογική. Θα ήθελα να έχει πολιτική άποψη η κίνηση του καθενός που προχωρά σε τέτοιες αλλαγές. Να υπάρχει ένα ιδεολογικό υπόβαθρο από πίσω. Δεν βλέπω κάτι τέτοιο στις μέρες μας».
Για την τοποθέτηση του Γιώργου Βασιλακόπουλου ως επίτιμο πρόεδρο της ΕΟΚ από τον Βαγγέλη Λιόλιο: «Δεν υπήρχε ανάγκη. Ο κ. Βασιλακόπουλος έχει μεγάλη προσφορά στο ελληνικό μπάσκετ και τα εύσημα του έχουν απονεμηθεί. Δεν θα ακυρώσουμε βέβαια την πορεία του.Ημασταν συνοδοιπόροι το 1987, ήταν πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Κάποια στιγμή όταν ιδρυματοποιήθηκε στην Ομοσπονδία, άρχισε να κάνει απανωτά λάθη, με αποτέλεσμα όλα αυτά που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Το μπάσκετ χρειάζεται σημεία αναφοράς και ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να το καταφέρει, όπως είχα προτείνει προεκλογικά είναι ο Νίκος Γκάλης. Όχι να είναι σε ένα γραφείο. Δεν θέλουμε να δουλεύει, αλλά να πάμε μαζί στη κυβέρνηση και να πούμε ότι με 2 εκατομμύρια το χρόνο μπάσκετ δεν υπάρχει, τα πρόβλήματα δεν επιλύονται με τα ζητήματα μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, ενώ υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που οι γονείς τους αγωνίζονται να πληρώσουν 50-100 ευρώ το μήνα για την άθληση τους.
Αν το πουν άνθρωποι σημαντικοί του αθλητισμού, ο λόγος τους έχει άλλη βαρύτητα. Δεν μπορεί να υποστηριχθεί σωματειακός αθλητισμός στην Ελλάδα με επιχορηγήσεις των 2 εκατομμυρίων ευρώ και δεν θα έρθουν οι χορηγοί χωρίς να υπάρχει ένα κρατικό υπόβαθρο. Ειδικότερα στις γειτονιές και την επαρχία, εκεί γεννιούνται οι αθλητέςκαι όχι τόσο στα κέντρα των πόλεων».
Αιχμηρές ατάκες στην απάντηση του Φασούλα μέσω Facebook σε όσα ανέφερε ο Λιθουανός παλαίμαχος περί απόπειρας χρηματισμού Σοβιετικών παικτών από Έλληνες, πριν τον τελικό του 1987 στην Αθήνα - «Δεν πίστευα πως θα σου αφήναμε τόσα συμπλέγματα - Λένε ότι η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Δυστυχώς μας το χάλασες»
δεν φανταζόμουν ποτέ ότι μπορεί να υπάρχει τόση μικροψυχία σε έναν τόσο σπουδαίο αθλητή όπως εσύ.
Ήδη από τις πρώτες μέρες μετά τον θρίαμβο της Ελλάδας το '87 ακούγαμε ότι μας συκοφαντούσατε ως «ντοπαρισμένους». Άλλωστε είχε προηγηθεί ο ρατσιστικός χαρακτηρισμός του προπονητή σας «Μαυριτανοί» για την Εθνική μας ομάδα. Δεν πρέπει να λησμονείς ότι στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, η Εθνική Ελλάδος πέραν από την ΕΣΣΔ κέρδισε δυο φορές την ενιαία τότε Γιουγκοσλαβία που είχε στις τάξεις της τον ανθό του τότε παγκόσμιου Μπάσκετ.
Επίσης καλά θα θυμάσαι ότι το '89 στο Ζάγκρεμπ η ΕΣΣΔ ηττήθηκε ξανά από την Ελλάδα. Αντιλαμβάνομαι ότι οι ήττες της χώρας για τα χρώματα της οποίας αγωνιζόσουν τότε από την ανερχόμενη μπασκετικά Ελλάδα, προκάλεσαν ρωγμές στο προφίλ της αθλητικής υπερδύναμης. Δεν πίστευα ποτέ όμως ότι θα σου άφηναν τέτοια συμπλέγματα, ώστε 34 χρόνια μετά να ακούγονται τέτοια ανυπόστατα ψεύδη όπως αυτό περί απόπειρας χρηματισμού.
Φαντάζομαι ότι αυτή θα έγινε κάτω από την μύτη των αξιωματούχων της ΕΣΣΔ που συνόδευαν την αποστολή σας…Λένε ότι η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Δυστυχώς μας το χάλασες, έστω και τρεισήμισι δεκαετίες μετά.
Με αθλητικούς χαιρετισμούς, Παναγιωτης Φασούλας
(Απάντηση στον Σαρούνας Μαρτσουλιόνις για την πρόσφατη συνέντευξη του και αναφορά περί προσπάθειας χρηματισμού της Σοβιετικής Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ το 1987)».
Ο βετεράνος διεθνής σέντερ συγκίνησε αναφερόμενος στον γιο του που εμφάνισε λευχαιμία σε ηλικία 4 ετών
Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε στο παρελθόν ο γιος του Γιάννης τον έκανε να αλλάξει στάση ζωής. Ο Παναγιώτης Φασούλαςπροκάλεσε συναισθήματα συγκίνησης στην διάρκεια της εξομολόγησης του στην εκπομπή «Μεσάνυχτα» της Ελεονώρας Μελέτη. «Περισσότερο με άλλαξε στη ζωή μου το πρόβλημα του Γιάννη μου. Όλο αυτό που έγινε. Όταν σε ηλικία τεσσάρων ετών, το 2004, εμφάνισε λευχαιμία.
Ξεκινήσαμε να το λέμε όταν μας ζήτησε ο ίδιος να το πούμε. Εμείς δεν το κρύβαμε ακριβώς, δεν ντρεπόμασταν, απλά λέγαμε γιατί να μη ξέρει όλος ο κόσμος ότι ο Γιάννης είναι survivor. Θεώρησε και ίδιος πως είναι καλό παράδειγμα σαν ένα παιδί που σήμερα είναι 19, 20 χρονών και το έχει ξεπεράσει. Υπάρχουν τόσα παιδιά που παλεύουν μαζί με τους γονείς τους για να το ξεπεράσουν και ευτυχώς τα περισσότερα παιδιά το ξεπερνάνε».
Η «αράχνη» του ελληνικού μπάσκετ πρόσθεσε: «Ο ίδιος έκανε χημειοθεραπείες από το 2004 μέχρι το 2008. Ήταν σε σοβαρό πρόγραμμα, το 2009 σε λίγο πιο χαλαρό και μετά τελείωσε». Σχετικά με τον ίδιο και την ζωή του σε παιδική ηλικία είπε: «Το να είσαι 2,05 μ. το 1976 σε χωριό της Ελλάδας και να μην είσαι ο παλαβός του χωριού δεν γίνεται, είσαι αξιοθέατο, είσαι κάτι ανώμαλο. Τα παιδιά ειδικά σε αυτή την ηλικία είναι και σκληρά και θέλουν να είναι ίδιος ο ένας με τον άλλον. Όταν είσαι ψηλός είσαι εκ των πραγμάτων κάτι διαφορετικό, δεν είναι ευχάριστο ομολογώ, αλλά το μπάσκετ έδωσε λύση και γι’ αυτό.
Ο πατέρας μου είναι στρατιωτικός και πήρε μετάθεση για να πάει από τη Θεσσαλονίκη σε ένα χωριό του Έβρου, την Καρωτή Διδυμοτείχου. Και αποφάσισε να μείνω με την μάνα μου στη Θεσσαλονίκη γιατί εγώ τότε είχα αρχίσει το μπάσκετ. Το μπάσκετ τότε δεν ήταν καμιά διέξοδος σοβαρή επαγγελματική. Τέλος πάντων και εμένα με εντυπωσιάζει πώς οι άνθρωποι αυτοί πήραν αυτή την προοδευτική, για μένα, απόφαση».
Σχετικά με την απόφαση του να αποχωρήσει από τον ΠΑΟΚ είπε: «Ήμουν πολλά χρόνια αγαπημένος στον ΠΑΟΚ, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια υπήρχε ένα μεγάλο κομμάτι που με έβλεπε ως πρόβλημα, οπότε ήθελα να πάω κάπου να αισθανθώ ξανά χαρούμενος με αυτό που κάνω».
Copyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
