Για άλλη μια φορά ο αγιασμός το ΕΕΕΕΚ Πύργου, έγινε απουσία των παιδιών. Γονείς και φορείς ήταν παρόντες στο ξεκίνημα της χρονιάς, όπου τα προβλήματα και τα παράπονα δεν λείπουν. Οι θεσμικοί και τοπικοί φορείς ήταν παρόντες να μιλήσουν με κολακευτικά λόγια για την προσπάθεια που γίνεται στο συγκεκριμένο σχολείο, αλλά και κάποιοι εξ αυτών να αναγνωρίζουν πως τα τελευταία χρόνια τα ευχολόγια είναι πολύ περισσότερα από τις λύσεις που αναζητούν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί με βασικότερο το στεγαστικό.
Τα παράπονα για την πραγματικότητα που δυστυχώς δεν αλλάζει
Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων - Κηδεμόνων και ΑΜΕΑ Αγαθή Ρηγοπούλου, δεν έκρυψε το παράπονό της που η χρονιά ξεκίνησε χωρίς τους μαθητές στο χώρο του σχολείου. “Λυπάμαι πάρα πολύ που σήμερα αρχίζει η σχολική χρονιά χωρίς τα παιδιά. Είναι απαράδεκτο. Κάθε χρονιά αυτό γίνεται”.
Η κα Ρηγοπούλου στάθηκε σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και τα παιδιά με αναπηρία, στις συνθήκες του κορωνοϊού. “Άνοιξαν δύο ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ στην πόλη μας πέρυσι και φέτος το υπουργείο Εργασίας έβγαλε μία εγκύκλιο η οποία λέει ότι τα παιδιά που είναι ανεμβολίαστα δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα ΚΔΑΠ. Αυτό είναι απαράδεκτο. Εμένα το παιδί μου έχει πιστοποιητικό νόσησης. Υπάρχουν όμως παιδιά που δεν μπορούν να υποστούν τον εμβολιασμό. Όπως παιδιά που έχουν βαρύ αυτισμό. Εμένα ο δικός μου για να κάνει μία εξέταση αίματος πρέπει να τον κρατάνε τέσσερις. Εννοείται ότι πρέπει να εμβολιαστούν τα περισσότερα παιδιά όμως πρέπει να γίνει μία εξαίρεση στα παιδιά που δεν μπορούν. Τα παιδιά με αυτισμό δεν ανέχονται να τα ακουμπήσεις” σημείωσε η κα Ρηγοπούλου.
Σε ένα δεύτερο ζήτημα, το θεσμό του προσωπικού βοηθού, επισήμανε πως “… ο προσωπικός βοηθός λοιπόν από ότι φαίνεται αφορά μόνο το αμαξίδιο. Οι δικές μας αναπηρίες των παιδιών είναι αόρατες. Άντε να δούμε τι θα γίνει και με αυτό” σχολίασε και έκλεισε λέγοντας ότι “… γι’ αυτό εδώ το σχολείο πριν από 15 χρόνια, εμείς οι γονείς, γιατί τα παιδιά μας μετά το δημοτικό δεν είχαν που να πάνε, κάναμε αγώνα και κάθε χρόνο λέμε τα ίδια και τα ίδια, έρχεται ο Δέσποτας κάθε χρόνο και λέει παιδιά σας έδωσα το οικόπεδο φτιάξτε ένα σχολείο κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα απολύτως προκειμένου να γίνει ένα σχολείο προσβάσιμο στην ειδική αγωγή. Είμαι πάρα πολύ πικραμένη. Έφτασε το παιδί μου 30 χρονών και ακούω κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια”…
“Για να βρίσκεσαι σε τέτοιο σχολείο θέλει ψυχή”
Ο διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Γιώργος Φωτεινόπουλος σε δηλώσεις του εξήρε την προσπάθεια των εκπαιδευτικών του ΕΕΕΕΚ Πύργου. “Για να είσαι σε αυτά τα σχολεία πρέπει να το λέει ψυχή σου, πρέπει να έχεις δύναμη. Έπρεπε να ήταν σήμερα και τα παιδιά του σχολείου εδώ για να καταλάβετε τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι. Η χρονιά η φετινή είναι μία καλή χρονιά, ξεκινάμε με ελάχιστες ελλείψεις, από πέρυσι έγιναν αρκετές προσλήψεις εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής όπως και φέτος, θα είναι μία καλή χρονιά.
Θα ήθελα όμως να απευθυνθώ τώρα στους εκπαιδευτικούς και να πω ότι το ποσοστό μας τους εμβολιασμούς είναι αρκετά ψηλά θα ήθελα να σας παρακαλέσω να εμβολιαστείτε όλο γιατί είναι το μοναδικό όπλο που έχουμε να κρατήσουμε τα σχολεία μας ανοιχτά και να ζήσουμε ελεύθεροι” είπε χαρακτηριστικά.
Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηλείας Τρύφωνας Αθανασόπουλος ανέφερε ότι “… γνωρίζοντας και παρακολουθώντας χρόνια το σχολείο έχω διαπιστώσει ότι το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στις οικογένειές είναι το τι θα γίνει μετά. Και ξέρουμε όλοι τι εννοώ. Εκεί λοιπόν αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι θα πρέπει όλοι μας να σκεφτούμε και να δώσουμε μία απάντηση στο επόμενο βήμα. Να ευχηθώ στους συναδέλφους καλή δύναμη, καλή χρονιά και να γνωρίζετε ότι η ΕΛΜΕ είναι δίπλα σας σε ό,τι χρειαστείτε δυναμικά και αποφασιστικά”.
“Έχετε κουραστεί να ακούτε λόγια συμπάθειας και συμπαράστασης”
Ο βουλευτής Ηλείας Μιχάλης Κατρίνης από την πλευρά του δήλωσε ότι “… θέλω να ευχηθώ και εγώ καλή χρονιά σε έναν χώρο ιδιαίτερο, σε έναν χώρο που αποδεικνύει ότι η πολιτεία μπορεί εμπράκτως να στηρίξει τους συνανθρώπους μας με αναπηρία, παιδιά που σε άλλες εποχές βρισκόταν στο σκοτάδι, σήμερα με την αγάπη κυρίως των εκπαιδευτικών και όλων όσοι εργάζονται σε αυτό τον χώρο αλλά και με βήματα που γίνονται με λιγότερο ή περισσότερο ταχύ ρυθμό, αυτά τα παιδιά μπορούν να καλλιεργήσουν κάποιες δεξιότητες, μπορούν να αισθανθούν και να είναι μέρος του κοινωνικού γίγνεσθαι και της καθημερινότητας. Τα προβλήματα είναι γνωστά, έχετε κουραστεί να ακούτε λόγια συμπάθειας, αγάπης και συμπαράστασης και περιμένετε και εμπράκτως να υπάρξουν κάποια πιο γοργά βήματα από την πολιτεία. Εμείς το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε, είναι ότι με τις δικές μας δυνάμεις στα δικά σας δίκαια αιτήματα που αλλάζουν τη ζωή των παιδιών αυτών και των γονιών τους, για μας είναι ιερή υποχρέωση να τα στηρίξουμε και να τα βάλουμε πρώτη προτεραιότητα”.
Ο βουλευτής Ηλείας Ανδρέας Νικολακόπουλος σε δηλώσεις του ανέφερε ότι “… είμαστε ακόμα μία χρονιά εδώ πέρα και βρισκόμαστε με ιδιαίτερη χαρά σε ένα σχολείο που ξέρουμε ότι επιτελεί ένα ξεχωριστό έργο. Σκοπό έχει να δώσει ίσες ευκαιρίες σε αυτά τα παιδιά, όλοι ξέρουμε τι δύσκολο έργο επιτελείται. Θα ήθελα να συγχαρώ όλους αυτούς που σηκώνουν ένα μεγάλο βάρος και να σας πω ότι θα είμαστε δίπλα σας”.
Ο δήμαρχος Πύργου Τάκης Αντωνακόπουλος σε δήλωσή του τόνισε ότι “… για να είμαστε δίκαιοι, να μην ξεχνάμε τι συνέβαινε στον τομέα αυτό στην χώρα πριν 10 – 15 χρόνια και τι υπάρχει σήμερα. Έχουν γίνει βήματα αλλά πρέπει να γίνουν κι άλλα πολλά. Δε λέει κάτι το να μπαίνουμε σε έναν καταγγελτικό λόγο και μία υπερβολική γκρίνια. Η δημιουργία θέλει ηρεμία, άθροιση δυνάμεων, συνεργασίες διακομματικές, θεσμικές κλπ. Και τα λέω αυτά γιατί κάποτε δεν υπήρχε ούτε αυτό το σχολείο, ούτε στον Αγ. Ιωάννη υπήρχε κάτι αντίστοιχο, για το οποίο φροντίζουμε να πάει σε καλύτερη στέγαση το σχολείο του Αγ. Ιωάννη.
Υπάρχει μία σύμπτωση ότι όλες αυτές οι δομές δεν είναι μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης. Όχι, δεν είναι η αφοριστική διάθεση της κοινωνίας, είναι το ότι δεν υπάρχει χρήση γης να χτίσεις τέτοια δομή. Ήδη με το 1ο Λύκειο 10 – 15 χρόνια τώρα και τώρα που αλλάζει το σχέδιο της πόλης μπορούμε να οικοδομήσουμε σε ένα οικόπεδο. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να τα λέμε.
Εμείς ως Δήμος προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε, να αποδείξουμε με πράξη αυτή μας την συμπάθεια και την ευαισθησία, είμαστε σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να ενταχθούν στον οικιστικό ιστό της πόλης αυτές οι δομές και να μην είναι έξω. Μέχρι να γίνει όμως τότε θα πρέπει να έχουμε συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης και της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά και στα σπίτια των ανθρώπων αυτών” κατέληξε ο δήμαρχος Πύργου.
