Άρειος Πάγος: Αναβλήθηκε για τις 4/12 η εκδίκαση της αίτησης αναίρεσης των κληρονόμων των ιδιοκτητών του «Παναγιώτη» - Ο δικηγόρος των κληρονόμων μιλά στην «ΗΜΕΡΑ»
Χθες, αναβλήθηκε για τις 4 Δεκεμβρίου του 2024 η εκδίκαση από τον Άρειο Πάγο της αίτησης αναίρεσης των κληρονόμων των ιδιοκτητών του «Παναγιώτη», οι οποίοι διεκδικούν την ιδιοκτησία του πλοίου από το ελληνικό δημόσιο εδώ και χρόνια, προκειμένου, όπως ισχυρίζονται, να ασκήσουν πιέσεις και σε συμφωνία πάντα με δημόσιους φορείς να προχωρήσει η συντήρησή του.
Η αναβολή και η υπόθεση
Αναβολή ζήτησαν ο Δήμος Ζακύνθου και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Το σκεπτικό ήταν ότι ο Δήμος δεν είχε δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και πως δεν έχει συγκληθεί το Δημοτικό Συμβούλιο για να εγκρίνει την πίστωση για να πληρωθεί ο δικηγόρος.
Η δικαστική διαμάχη μεταξύ ιδιοκτητών, δήμου Ζακύνθου και ΤΕΙ Ιονίων Νήσων ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2016 όταν κατατέθηκε από τον Αλέξανδρο Σουλάνη, τον έναν εκ των ιδιοκτητών του πλοίου – οι άλλοι δυο ήταν οι Παναγιώτης Λυσικάτος και Ευστράτιος Σταυράκης, όλοι τους ναυτικοί – αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο Ειρηνοδικείο Ζακύνθου.
Το 2017 το Ειρηνοδικείο απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα και οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν στο Πρωτοδικείο, το οποίο απέρριψε και αυτό τα ασφαλιστικά μέτρα. Το 2021 οι κληρονόμοι των τριών ναυτικών κατέθεσαν αίτηση αναίρεσης της απόφασης του μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου στον Άρειο Πάγο.
Ο δικηγόρος των κληρονόμων μιλά στην «ΗΜΕΡΑ»
Ο δικηγόρος των κληρονόμων των ιδιοκτητών του πλοίου (από την πλευρά του Αλ. Σουλάνη) κ. Δημήτρης Βιδάκης μίλησε στην ΗΜΕΡΑ για την υπόθεση. «Ήταν αστείος ο ισχυρισμός για την αναβολή, ότι ο Δήμος δεν μπορεί να βρει δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και πως δεν έχει συγκληθεί το Δημοτικό Συμβούλιο ώστε να εγκρίνει την πίστωση για να πληρωθεί ο δικηγόρος. Το Πανεπιστήμιο είπε ότι, το ΤΕΙ Ζακύνθου που ήταν εναγόμενο από τους αντίδικους, δεν έστειλε το φάκελο και έτσι δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους».
Τι προσδοκούν οι εντολείς
Ερωτηθείς για το τι προσδοκούν οι εντολείς του και πως βλέπουν την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το πλοίο, σημείωσε: «Έκανε μία ερώτηση στη Βουλή η Βουλευτής, η κ. Βέττα που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Δεν ξέρω αν η κυρία αυτή είχε κάποια ενημέρωση από κάποιον δικηγόρο αλλά ήταν πολύ εμπεριστατωμένη ερώτηση και ουσιαστικά εμείς αυτό ακριβώς λέμε. Περιμένουμε από τον Άρειο Πάγο να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου και Ειρηνοδικείου Ζακύνθου, με την έννοια ότι απέρριψε τη δική μας αίτηση γιατί δεν αποδείξαμε ότι ενδιαφερόμαστε για το πλοίο τόσα χρόνια, με συνέπεια να έχουμε χάσει όχι την κυριότητα, όχι την ιδιοκτησία, αλλά τη φυσική εξουσία, το δικαίωμα, δηλαδή να επισκεπτόμαστε, να χρησιμοποιούμε, να κάνουμε κάποιες διαχειριστικές πράξεις. Τώρα εμείς περιμένουμε -επειδή ακριβώς έγινε μια επιτροπή διετούς διάρκειας, η οποία διαλύθηκε με προεδρικό διάταγμα – και φωνάζουμε από το 2016 στα δικαστήρια ότι δυστυχώς ο Δήμος Ζακύνθου και οι άλλοι φορείς, δεν ασχολούνται σοβαρά με αυτό το αντικείμενο με συνέπεια να είναι διαλυμένο. Και προσδοκούμε με την δική μας πίεση θα καθίσουν στο τραπέζι όλοι οι φορείς, και εμείς θεωρώντας τους εαυτούς μας κατά ένα μέρος ιδιοκτήτες και να βρούμε μια λύση.
Ο Δήμος Ζακύνθου τότε που είχε έρθει εναγόμενος μας είχε πει ότι εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες κάτι το οποίο το δικαστήριο δεν μπορούσε να το πει γιατί δεν είχε την αρμοδιότητα, δεν ήταν το αντικείμενο της δίκης, αλλά όπως λέει και η κ. Βέττα ποτέ το δημόσιο δεν διεκδίκησε νομικά την κυριότητα, με συνέπεια εμείς να έχουμε παραμείνει τυπικά ιδιοκτήτες στο νηολόγιο του Πειραιώς. Η απάντηση την οποία θα πούμε στον Άρειο Πάγο τον Δεκέμβριο είναι ότι το Ελληνικό Δημόσιο και οι διάφοροι φορείς δημόσιου χαρακτήρα όπως είναι ο Δήμος, τα ΤΕΙ και αυτά στην πραγματικότητα κάνουν πάρτι σε ξένο αχυρώνα. Το Δημόσιο δεν τολμά να κάνει αγωγή και να πει «είναι δικό μου το πλοίο», έχουν περάσει 7 χρόνια από το 2016 και δεν έχει γίνει εναντίον μας καμία αγωγή, ούτε έχει κάνει κάποια πράξη για να κατοχυρώσει στο όνομα του το Ελληνικό Δημόσιο αυτό το κουφάρι».
Οι προθέσεις και το ενδιαφέρον
Σε σχέση με όσα ακούγονται από την τοπική κοινωνία περί ξαφνικού ενδιαφέροντος από την πλευρά των εντολέων του, αναφέρει: «Ο Αλ. Σουλάνης έχει δημόσια έγγραφα από τις αρχές του 2008, 2009 από το Λιμεναρχείο Ζακύνθου, από το Λιμεναρχείο Πειραιά και έκανε αιτήματα με τα οποία ζητούσε να του δώσουν τα πιστοποιητικά ιδιοκτησίας, ορισμένα έγγραφα κλπ. Έχουν εμφανιστεί πιο παλιά, αρκετά χρόνια πριν, κάτι που έχουμε καταθέσει στο δικαστήριο, τα οποία δεν τα έλαβε υπόψη του. Το δικαστήριο είπε ότι «από το 1998 μέχρι το 2016 που εμφανιστήκατε δεν είχατε πράξεις νομής και άρα χάσατε τα δικαιώματα σας», το οποίο δεν είναι απολύτως αληθές, αλλά θέλω να πω ότι η κεντρική ιδέα δεν είναι έτσι όπως ακούγεται, δεν υπήρχε εγκατάλειψη. Τι πράξεις νομής να κάνουν οι ιδιοκτήτες; Τι να κάνουν στο κουφάρι, να το πάρουν, να το διαλύσουν, να το πάρουν από την παραλία; Αντικειμενικά ήταν αδύνατο και εν πάση περιπτώσει δεν ήταν και η πρόθεση τους να το πάρουν. Είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ιδέα».
Προσφυγή και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια
Τέλος, όπως αναφέρει ο κ. Βιδάκης στην ΗΜΕΡΑ, έχει ήδη υπάρξει επικοινωνία με ποινικολόγο – διεθνολόγο, ώστε η υπόθεση να εξεταστεί από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Για αυτό το σκεπτικό, σημειώνει: «Έχω μιλήσει με τον κ. Βασίλη Χειρδάρη, ποινικολόγο και διεθνολόγος για αυτή την υπόθεση και έχουμε προγραμματίσει πως ότι και να πει ο Άρειος Πάγος, θα προσφύγουμε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, με το σκεπτικό ότι εφόσον το Ελληνικό Δημόσιο νομικά τυπικά δεν έχει το έχει στην ιδιοκτησία του και από τη στιγμή που αυτούς που φέρονται ως ιδιοκτήτες με τα έγγραφα και με τους νόμιμους τίτλους τους αγνοεί και δεν τους δέχεται, προσβάλει τα δικαιώματα τους. Οπότε θα προσφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με σκοπό να βρούμε κάποια δικαίωση».
Η διάσωση
Τέλος, ερωτηθείς για τους λόγους που επιθυμούν οι εντολείς του να γίνουν άρσεις των ασφαλιστικών μέτρων σημειώνει πως στόχος τους είναι να ασκήσουν πιέσεις για να συντηρηθεί. «Να συντηρηθεί, να υπάρξει μια βελτίωση όλης αυτής της κατάστασης. Στα δικαστήρια, το 2016 και το 2017, ήρθαν κάποιοι από τον Δήμο και μας έλεγαν ότι είμαστε απατεώνες και ότι θέλουμε να πάρουμε το πλοίο και να φάμε το ψωμί των Ζακυνθινών. Αυτά είναι ψέματα, αισχρά και δόλια. Ο Αλ. Σουλάνης ποτέ δεν ήρθε να πάρει το πλοίο, ούτε να το διαλύσει, ούτε να κόψει το ψωμί των απλών ανθρώπων. Ίσα – ίσα εμφανίστηκε με κάποια απλά έγγραφα και είπε «παιδιά, εδώ κάνετε επιτροπές, διαχειριστικές πράξεις…Εγώ έχω ένα ποσοστό στην κυριότητα. Ακούστε και την άποψη μου». Μάλιστα είχε κάνει και μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση κατά του Ν. Τσίπηρα. Είχε πει ότι είναι απατεώνας ο Αλ. Σουλάνης. Ο άνθρωπος είχε τουριστικά γραφεία, ήταν σοβαρός επιχειρηματίας. Δεν δικάστηκε, γιατί πέθανε ο Αλ. Σουλάνης, ειδάλλως θα είχε καταδικαστεί».
Όπως εξηγεί ο κ. Βιδάκης «με βάση τα επίσημα δημόσια έγγραφα του κράτους (Λιμεναρχείο –Νηολόγιο Πειραιώς) οι Παναγιώτης Λυσικάτος, Σουλάνης Αλέξανδρος και Ευστράτιος Σταυράκης είναι οι νόμιμοι συνιδιοκτήτες. Επίσης το ελληνικό δημόσιο, από το 2016, δεν έχει εμφανιστεί να κάνει αναγνώριση κυριότητας, ενώ έχουν στείλει σε όλα τα υπουργεία και την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και την αίτηση αναίρεσης.
Πηγή: ImeraZante.gr
