Παραδοσιακός θερισμός στη Μάκιστο: Έπιασαν δουλειά τα δρεπάνια… Με τραγούδια στο χωράφι (photos & video)

Του Γιάννη Σπυρούνη

Είναι παρήγορο, να βλέπεις στην ελληνική επαρχία που αργοπεθαίνει, ανθρώπους που εν έτη 2024, πασχίζουν να κρατούν τις παραδόσεις ζωντανές. Όχι τόσο για πρακτικούς λόγους, αλλά για να μην ξεχνάμε τις ρίζες μας και για να μεταφέρεται στους νεότερους η ιστορία, που κουβαλά ο κάθε τόπος…

Έτσι λοιπόν όταν μάθαμε ότι ο Στάθης Κοκκαλιάρης και αυτό το καλοκαίρι θα θερίσει με το δρεπάνι το σιτάρι του, δεν χάσαμε την ευκαιρία. Πήγαμε στο χωριό την προκαθορισμένη ώρα και ζήσαμε την εμπειρία μέσα από το ρεπορτάζ…

Και ήταν μια όμορφη έκπληξη το ότι μαζί με τη σύζυγό του Γιαννούλα, είδαμε στο χωράφι και την αγαπημένη Τριανταφυλλιά Νιάρχου (πρώην και επί σειρά ετών πρόεδρο του Συλλόγου της Καλλίδονας “Σάρενα”) και τη φίλη τους κα Βάσω, να πιάνουν όλοι μαζί τα δρεπάνια, αλλά και το τραγούδι και πραγματικά όπως παλιά να θερίζουν…

Έτσι μάθαμε για τις “δανεικαριές”, τις “χεριές”, τα “δεματικά”, είδαμε τα δρεπάνια να δουλεύουν, γνωρίσαμε το “μαυραγάνι” και μάθαμε το πόσο νόστιμο είναι το φρέσκο καρβέλι ζυμωτού σπιτιού ψωμιού, με το σιτάρι της περσινής χρονιάς… Κεραστήκαμε σπιτικό μπακλαβά και γαλόπιτα γιατί, ο θερισμός στα χωριά είναι γιορτή…

Την ώρα που άλλοι περιμένουν με αγωνία μπροστά στην τηλεόραση να ακούσουν τα νέα από την Ουκρανία, για το αν θα αναχωρήσουν τα πλοία με το σιτάρι λόγω του πολέμου, μια οικογένεια στη Μάκιστο, θα σπείρει το σιτάρι της, θα το θερίσει, θα το αλέσει και θα παράξει το αλεύρι που θα καλύψει τις ανάγκες της για όλη τη χρονιά, όπως μας είπε ο Στάθης Κοκκαλιάρης.

Κρατάμε και τις κουβέντες της Τριανταφυλλιάς Νιάρχου, που είχε να πιάσει δρεπάνι από το 1970, όταν θέριζε δίπλα στους γονείς της. “Φυσικά δεν θέλω να επανέλθει ο κόσμος να θερίζει, γιατί έχουμε εξελιχθεί. Όμως γιατί να μην σπέρνουμε τα χωράφια μας με σιτάρι και να κάνουμε εισαγωγές από την Ουκρανία και τη Ρωσία… Δεν θέλω να πω ότι δεν είναι καλή η ζωή σήμερα, παλιότερα ζούσαμε πιο απλά. Τώρα κάθε μέρα ακούμε για προβλήματα…”.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•