Αυτό που κάποτε θα θεωρούνταν αιρετικό, σήμερα θεωρείται ευκαιρία για την ανάπτυξη μιας παραγωγής που «χτυπάται» από την κλιματική κρίση: Στους αμπελώνες του Μπορντό έχει αρχίσει να παράγεται κρασί... χωρίς αλκοόλ.
Όπως αναφέρει περιπαικτικά το BBC «οι καλλιεργητές που σε άλλες εποχές θα είχαν πυρπολήσει στους αμπελώνες τους, αντί να υποκύψουν σε τέτοια "ιεροσυλία", τώρα κατευθύνονται με γοργούς ρυθμούς στον οίνο που δεν θα έχει αλκόολ».
«Όταν ξεκινήσαμε πριν από μερικά χρόνια, αυτό που φτιάχναμε ήταν ειλικρινά σκουπίδι» σημειώνει ο οινολόγος Φρέντερικ Μπροσέ από το Μπορντό, ο οποίος έχει βοηθήσει στη δημιουργία μιας σειράς κρασιών χωρίς αλκοόλ.
«Αλλά έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο και σήμερα πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά στον στόχο μας. Νομίζω ότι θα είναι μια επανάσταση στον κόσμο του κρασιού».
Στο Μπορντό μόλις πραγματοποιήθηκε το λανσάρισμα του πρώτου του οινοποιείου, αφιερωμένου αποκλειστικά σε κρασιά χωρίς αλκοόλ. Πρόκειται για μια κίνηση που αντανακλά μια αλλαγή στις αντιλήψεις, που έχει εκπλήξει πολλούς στον κλάδο.
«Ανοίξαμε μόλις πριν από τέσσερις εβδομάδες και ήδη έχουμε αμπελουργούς από την περιοχή που έρχονται και ρωτούν για την αγορά» σημειώνει ο Αλεξάντερ Κετανέ, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης του Les Belles Grappes με τη σύζυγό του Αν.
«Δεν ξέρουν τίποτα για το πώς μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, αλλά θέλουν να γίνουν μέρος αυτής της νέας ευκαιρίας».
Βραβευμένοι αρχαίοι αμπελώνες εκριζώνονται
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο γαλλικός οινικός κόσμος βρίσκεται σε βαθιά περιδίνηση. Η εγχώρια κατανάλωση συνεχίζει να μειώνεται και η κινεζική αγορά δεν είναι αυτή που ήταν, ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προειδοποιεί με νέους δασμούς. Βραβευμένοι αρχαίοι αμπελώνες σε όλη τη Γαλλία εκριζώνονται.
Παράλληλα, οι καταναλωτικές συνήθειες αλλάζουν, ειδικά στους νέους. Τα σούπερ μάρκετ δίνουν πλέον περισσότερο χώρο στην μπύρα απ' ό,τι στο κρασί. Οι περισσότεροι Γάλλοι 20άρηδες, φαίνεται να είναι είναι επίσης πολύ πιο ευαισθητοποιημένοι για την υγεία τους από τους μεγαλύτερους.
Ένας τρόπος ζωής χωρίς αλκοόλ έχει αρχίσει να εξαπλώνεται. Προς το παρών, το 10% της γαλλικής αγοράς μπύρας είναι χωρίς αλκοόλ. Στην Ισπανία είναι 25%.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η τεχνολογία έχει βελτιωθεί με άλματα, αλλά έχει θέσει επίσης και νέα όρια.
Στο παρελθόν η κύρια μέθοδος παραγωγής ήταν απλώς να βράσει το αλκοόλ και μετά να προστεθούν αντισταθμιστικές γεύσεις. Τέτοια ποτά αυτοαποκαλούνται κρασί «ποτά με βάση το αποαλκοολισμένο κρασί».
Τώρα όμως, υπάρχουν νέες μέθοδοι απόσταξης σε χαμηλή θερμοκρασία και «αιχμαλώτισης» αρωμάτων για επαναφορά στο κρασί που έχει αφαιρεθεί από το αλκοόλ. Το αποτέλεσμα είναι κρασιά που μπορούν να αποκαλούνται κρασιά και αρχίζουν να καθιερώνουν τη θέση τους μεταξύ απαιτητικών καταναλωτών.
«Με τα κόκκινα, πρέπει να προετοιμαστείτε για μια εμπειρία που δεν θα είναι ίδια με ένα παραδοσιακό κρασί με αλκοόλ. Δεν μπορούμε να προσποιηθούμε ότι μπορούμε να αναπαράγουμε, ωστόσο, την πλήρη αίσθηση στον ουρανίσκο των καταναλωτών» σημειώνει ο Φαμιπέν Μαρσάντ-Κασάν του Moderato.
«Αλλά αυτό που θα πάρετε είναι μια αυθεντική στιγμή κρασιού. Λουλούδια, τανίνες, φρούτα, ισορροπία - είναι όλα εκεί για να τα απολαύσετε».
Στο κτήμα Clos De Bouard κοντά στο Σεν Εμιλιόν, το ένα τρίτο των πωλήσεων είναι πλέον από τις δύο ετικέτες μη αλκοολούχων. Η ιδιοκτήτριά του Κοραλί ντε Μπουάρντ είδε για πρώτη φορά τις δυνατότητες σε αυτή την παραγωγή όταν της ζητήθηκε το 2019 να αναπτύξει ένα μη αλκοολούχο κρασί για τους ιδιοκτήτες της ποδοσφαιρικής ομάδας PSG από το Κατάρ.
«Η οικογένειά μου δεν μου μιλούσε για ένα χρόνο»
«Η οικογένειά μου δεν μου μιλούσε για ένα χρόνο, τέτοια ήταν η "προδοσία" μου. Ακόμη και σήμερα λαμβάνω μηνύματα μίσους από αμπελουργούς που λένε ότι καταστρέφω την αγορά» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.
«Αν επιβιώνουμε σήμερα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, είναι επειδή έχουμε στραφεί προς την αγορά χωρίς αλκοόλ» σημειώνει.
«Πρέπει να εξελιχθούμε» λέει από την πλευρά του ο Μπερνάν Ραμπουί, αμπελουργός του συνεταιρισμού Bordeaux Families.
Οι υποστηρικτές του κρασιού χωρίς αλκοόλ πιστεύουν σε μεγάλο βαθμό ότι επιτρέπει σε όσους δεν πίνουν –που συνήθιζαν να αισθάνονται αποκλεισμένοι– να συμμετέχουν σε όλη την «τελετουργία» του κρασιού. Έτσι, αυτή η τελετουργία του ανοίγματος, της όσφρησης, της περιγραφής και της σύγκρισης είναι πλέον ανοιχτά σε όλους.
«Τα πράγματα εξελίσσονται. Κάποτε το βαρέλι ήταν μια καινοτομία. Ο φελλός ήταν μια καινοτομία, οι ποικιλίες σταφυλιού ήταν μια καινοτομία. Και τώρα αυτή είναι μια νέα καινοτομία, που θα μπορούσε να βοηθήσει να σωθεί ο κλάδος και το υπέροχο τοπίο και ο πολιτισμός που την συνοδεύει» σημειώνουν.
