Οι ελληνικές επιχειρήσεις στις ιχθυοκαλλιέργειες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα που είναι ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα στην ΕΕ προϊόντα
Η επίλυση των θεσμικών ζητημάτων που αφορούν κυρίως τον χωροταξικό σχεδιασμό, αλλά και η νέα φάση επενδύσεων που απαιτούνται για την ανάταξη του κλάδου στο φόντο των εξελίξεων στη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, την Avramar, αποτελούν τα βασικά ζητήματα του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών στην παρούσα στιγμή.
Στο πρόσφατο Συνέδριο Ιχθυοκαλλιέργειας 2024, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Ιουνίου στην Αθήνα, κορυφαίοι ομιλητές έθεσαν τις προκλήσεις και τις ανάγκες του κλάδου για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας στην επόμενη μέρα του τονίζοντας ότι η ιχθυοκαλλιέργεια είναι διάσπαρτη σε όλη την επικράτεια και αναπτύσσεται σε περιοχές που μειονεκτούν και δεν συγκρούονται με τον τουρισμό ενώ αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στην ελληνική οικονομία.
Ο κλάδος είναι από τους βασικούς για τη διατροφική ασφάλεια της χώρας αλλά και εισφέρει στις εξαγωγές.
Ο κλάδος είναι από τους βασικούς για τη διατροφική ασφάλεια της χώρας αλλά και εισφέρει στις εξαγωγές. Συγκεκριμένα, διατηρώντας σταθερά την ηγετική της θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το 2023 η Ελλάδα παρήγαγε 120.000 τόνους μεσογειακών ειδών ιχθύων αξίας 685 εκατ. ευρώ με την αξία εξαγωγών να υπερβαίνει τα 572 εκατ. ευρώ. Ακόμη μια χρονιά οι ελληνικές επιχειρήσεις επιβεβαίωσαν τον ισχυρό τους εξαγωγικό χαρακτήρα με το 80% της παραγωγής να εξάγεται σε 37 χώρες συνεισφέροντας θετικά στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.
Η καταγραφή
Για τον λόγο αυτό η Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ), ξεκινάει για πρώτη φορά ένα έργο καταγραφής του πραγματικού οικονομικού και κοινωνικού αποτυπώματος ενός κλάδου που στις 11 από τις 13 περιφερειακές ενότητες δημιουργεί πάνω από 12.000 θέσεις άμεσες και έμμεσες θέσεις απασχόλησης. Δεν είναι μόνο η αξία των πωλήσεων και ό όγκος των εξαγωγών, αλλά η συνολικά προστιθέμενη αξία του κλάδου σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και υπηρεσίες που εξαρτώνται ή αναπτύσσονται χάρη στην ιχθυοκαλλιέργεια. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ΕΛΟΠΥ, την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου αναστέλλουν η έλλειψη ενός σύγχρονου και ανταγωνιστικού θεσμικού πλαισίου που θα ενισχύσει τη λειτουργία των υφιστάμενων επιχειρήσεων και την προσέλκυση νέων στρατηγικών επενδύσεων. Το κυριότερο έγκειται στην απουσία ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού που εμποδίζει τον σχεδιασμό της αναπτυξιακής στρατηγικής του, καθώς από το 2015 και ύστερα από δύο διαδοχικές παρατάσεις, έχουν ιδρυθεί μόνο 6 από τις 23 περιοχές οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ).
Μάλιστα οι επιχειρηματίες του κλάδου τονίζουν ότι η έλλειψη ενός σύγχρονου και ανταγωνιστικού θεσμικού πλαισίου αναστέλλει την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου και την προσέλκυση νέων στρατηγικών επενδύσεων. Σύμφωνα με τον Απόστολο Τουραλιά, πρόεδρο της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας, είναι παράδειγμα προς μίμηση για την ΕΕ οι ΠΟΑΥ που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Εκτός όμως από την έλλειψη χωροταξικού, οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα που είναι ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα στην Ευρωπαϊκή Ενωση προϊόντα ιχθυηρών από τρίτες χώρες. Οι εξελίξεις στην Avramar που αποτελεί και τη μεγαλύτερη εταιρεία είναι κομβικές. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για την εταιρεία τόσο από Ελληνες όσο και από ξένους επενδυτές και μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου αναμένεται να υπάρξουν εξελίξεις.
Πηγή: Premium έκδοση «Τα ΝΕΑ» - In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ/ EUROKINISSI
