Σχετικά Άρθρα

• Η μελιτζάνα της Ηλείας, θύμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή - Σαπίζει αδιάθετη στα χωράφια
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Την τοπική παραγωγή αγροτικών προϊόντων φαίνεται ότι έχει επηρεάσει άμεσα η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Μέση Ανατολή με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παραγωγή μελιτζάνας στην Ηλεία.

  Ο παραγωγός Κωνσταντίνος Χριστόπουλος από το Στρούσι, περιέγραψε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr τις συνέπειες που βιώνει η τοπική γεωργία λόγω του πολέμου, εξηγώντας πως η σύγκρουση έχει προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες στις εμπορικές συμφωνίες με την εγχώρια βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.

  Σύμφωνα με τον κ. Χριστόπουλο, η μελιτζάνα που παράγεται στην περιοχή προορίζεται για επεξεργασία σε μελιτζανοσαλάτα, σε εργοστάσιο στο Τραγανό, το οποίο με τη σειρά του συνεργάζεται με ισραηλινές εταιρείες.

  

  Ωστόσο, όπως έκανε γνωστό, ενημερώθηκαν από τους υπευθύνους του εργοστασίου ότι τα φετινά συμφωνητικά “έκλεισαν” νωρίς και δεν θα πάρουν άλλο προϊόν, παρά μόνο κάποιες μικροποσότητες από άλλους καλλιεργητές.

  «Τώρα αυτό που μας είπανε είναι ότι έχουν κλείσει τα συμφωνητικά μας, τα οποία κάνουμε κάθε χρόνο με το εργοστάσιο και επειδή έτυχε να είμαστε καλοί παραγωγοί εμείς στο Στρούσι και τα κλείσαμε νωρίς τα συμφωνητικά, στην ουσία μας τιμωρούν και σταματάμε την συγκομιδή της καλλιέργειας. Βέβαια όλο αυτό έχει από πίσω του άλλη ερμηνεία και αυτή η ερμηνεία είναι ο πόλεμος που γίνεται στη Μέση Ανατολή καθώς αυτό το προϊόν πήγαινε στην βιομηχανία για μεταποίηση και για μελιτζανοσαλάτα για το οποίο έχουν σύμβαση με τους Ισραηλινούς.

  Αυτά τα αποτελέσματα του πολέμου ήρθαν και σε εμάς και αυτή τη στιγμή μένει το προϊόν στο χωράφι και σαπίζει.

  Έτσι, μας ενημέρωσαν την προηγούμενη εβδομάδα ότι δεν θα πάρουν άλλη μελιτζάνα, θα πάρουν κάποιες μικροποσότητες αυτή την εβδομάδα, από κάποιους καλλιεργητές που στην ουσία δεν έκλεισαν τα συμφωνητικά» αναφέρει ο κ. Χριστόπουλος, τονίζοντας πως σε προηγούμενες χρονιές η συγκομιδή συνεχιζόταν μέχρι και τον Νοέμβριο.

  «Κι άλλες χρονιές βάζαμε μελιτζάνα και την έπαιρναν μέχρι και τέλος Οκτώβρη ενώ πέρυσι δίναμε μέχρι τέλος Νοέμβρη. Φέτος δεν ξέρω τι έχει συμβεί, οι μελιτζάνες είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όμως δεν είναι ένα προϊόν που μπορεί να αντέξει παραπάνω και να μείνει στο χωράφι και κάποια στιγμή θα αρχίσει να σαπίζει».

  

  Καύσωνες και έλλειψη νερού επηρέασαν το προϊόν

  Η χρονιά ξεκίνησε με θετικές προοπτικές για τους παραγωγούς μελιτζάνας, με τη συγκομιδή να ξεκινά στις αρχές Ιουλίου. Ωστόσο, η παραγωγή επηρεάστηκε από πολλούς παράγοντες, όπως η διαχείριση του νερού και οι παρατεταμένοι καύσωνες.

  Αν και η μελιτζάνα είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες, όπως επισημαίνει ο κ. Χριστόπουλος, οι διακοπές στην άρδευση περιόρισαν την ανάπτυξη του καρπού, με αποτέλεσμα πολλές μελιτζάνες να παραμείνουν μικρές και να κιτρινίσουν πριν προλάβουν να αναπτυχθούν.

  Κοστοβόρα η καλλιέργεια της μελιτζάνας

  Ο κ. Χριστόπουλος σημειώνει επίσης πως η καλλιέργεια μελιτζάνας είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Το κόστος του σπόρου φτάνει τα 100 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ τα συνολικά έξοδα για λιπάσματα, φυτοπροστασία και σταγονίδια κυμαίνονται στα 500-600 ευρώ ανά στρέμμα, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το εργατικό κόστος, που εξακολουθεί να αποτελεί “πληγή” για τους καλλιεργητές λόγω της έλλειψης εργατών γης.

  

  “Θα σαπίσουν στο χωράφι μου 30 τόνοι μελιτζάνα”

  «Περιμέναμε αυτή την εποχή να πάρουμε κάποιες ποσότητες καθώς για εμάς τους καλλιεργητές είναι ανέξοδη αφού δρόσισε ο καιρός και το φυτό μπόρεσε και σταθεροποιήθηκε σε κάποιες θερμοκρασίες.

  Τώρα που περιμέναμε λοιπόν κι εμείς να βγάλουμε ένα κέρδος, έχουμε αυτή την εξέλιξη. Εγώ συγκεκριμένα στα 15 στρέμματα λίαν επιεικώς έχω γύρω στους 30 τόνους μελιτζάνα που θα σαπίσει στο χωράφι».

  Αντιμέτωπος με την προοπτική να χάσει τη φετινή σοδειά, ο κ. Χριστόπουλος σκέφτεται να προσφέρει τις μελιτζάνες δωρεάν σε κοινωφελή ιδρύματα, πληρώνοντας από την τσέπη του τα έξοδα της συγκομιδής. «Είμαστε τέσσερις παραγωγοί στο Στρούσι που καλλιεργούμε από 15 μέχρι 20 στρέμματα ο καθένας. Όλοι μας βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση», καταλήγει, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την κατάσταση που επικρατεί.

  

• Ηλεία: Κρίση στην καλλιέργεια βιομηχανικής πιπεριάς - Κλιματική αλλαγή, έλλειψη εργατών και άρδευσης απειλούν την παραγωγή
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Σε σοβαρό κίνδυνο τόσο για την παραγωγή όσο και για τη συνέχιση της καλλιέργειας της βιομηχανικής πιπεριάς στην Ηλεία, θέτουν τα έντονα προβλήματα που έχουν προκύψει και έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το ίδιο το προϊόν και κατ΄ επέκταση τους καλλιεργητές.

  Όπως επισημαίνει ο παραγωγός Κώστας Χριστόπουλος, από την περιοχή του Στρουσίου, η βιομηχανική πιπεριά, αυτό το σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν με τη μορφή τουρσιού, βρίσκεται πλέον σε κρίσιμο σημείο.

  Χωρίς την απαραίτητη στήριξη από την πολιτεία, την Περιφέρεια και τους αρμόδιους φορείς, η συνέχιση της καλλιέργειας στο νομό, θα είναι αμφίβολη, θέτοντας σε επισφάλεια το βιοτικό επίπεδο των παραγωγών και την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

  Ο κ. Χριστόπουλος, μίλησε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr για τα σημαντικά θέματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι καλλιεργητές, αναδεικνύοντας την κλιματική αλλαγή, το εργατικό δυναμικό και την άρδευση ως κύρια ζητήματα.

  

  Κλιματική αλλαγή και παρατεταμένος καύσωνας

  Όπως επεσήμανε ο κ. Χριστόπουλος η αλλαγή του κλίματος και οι αυξημένες θερμοκρασίες έχουν επιφέρει σημαντικές και αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγή. Η φετινή χρονιά ήταν εξαιρετικά δύσκολη λόγω του παρατεταμένου καύσωνα, έχοντας ως αποτέλεσμα την πτώση των ανθών και τη μείωση της παραγωγής. «Το φυτό είναι ένας ζωντανός οργανισμός και μετά τους 37 °C σταματάει να παράγει», εξήγησε ο κ. Χριστόπουλος, ο οποίος προσπάθησε με τη βοήθεια γεωπόνου να διατηρήσει τα πιπέρια σε καλή κατάσταση, αλλά αυτό παράλληλα αύξησε σημαντικά το κόστος παραγωγής. «Σήμερα, το κόστος ανά στρέμμα αγγίζει τα 700-800 ευρώ, χωρίς να υπολογιστούν τα εργατικά» τόνισε υπογραμμίζοντας το δυσβάστακτο πλέον κόστος της παραγωγής.

  Έλλειψη Εργατικού Δυναμικού

  Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα ειδικά για την συγκομιδή του πιπεριού, είναι η δυσκολία εύρεσης εργατικών χεριών. «Στο πιπέρι, δεν υπάρχει μηχανική συλλογή όπως σε άλλες καλλιέργειες, και η συγκομιδή είναι μόνο χειρωνακτική», σημειώνει ο παραγωγός, εξηγώντας πως η γραφειοκρατία και η έλλειψη προσωρινών ΑΜΚΑ και ΑΦΜ για τους εργάτες, έχουν καθυστερήσει τη συγκομιδή, επιτείνοντας την πίεση στους παραγωγούς.

  Για τον λόγο αυτό ο κ. Χριστόπουλος απευθυνόμενος στην Περιφέρεια ζητά να προωθήσει λύσεις για την απλοποίηση των διαδικασιών, ώστε να μπορέσουν οι καλλιεργητές να καλύπτουν τις ανάγκες τους σε εργατικό δυναμικό και να ολοκληρώνουν χωρίς πρόβλημα την συγκομιδή.

  Προβλήματα άρδευσης

  Η διαχείριση του νερού άρδευσης αποτελεί ακόμη έναν κρίσιμο παράγοντα για την καλλιέργεια της πιπεριάς. «Η φετινή χρονιά βγήκε με πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα αν ο ταμιευτήρας του Πηνειού δεν γεμίσει νερό για να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε. Οι υπεύθυνοι της διαχείρισης του νερού θεωρώ ότι προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν», λέει ο κ. Χριστόπουλος, εξηγώντας πως η έλλειψη συνεχούς ροής νερού, οδήγησε σε ακανόνιστη άρδευση, με αποτέλεσμα τα φυτά να μην μπορούν να αναπτυχθούν σωστά.

  Αποζημιώσεις και ανάγκη στήριξης από τον ΕΛΓΑ

  Οι παραγωγοί πιπεριάς στην Ηλεία, όπως και σε πολλές άλλες περιοχές, πληρώνουν ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ, αναμένοντας την κάλυψη ζημιών που προκαλούνται από φυσικές καταστροφές όπως οι καύσωνες, επισημαίνει με αγανάκτηση ο κ. Χριστόπουλος καταγγέλλοντας την καθυστέρηση στην απόδοση των πορισμάτων από τον ΕΛΓΑ σχετικά με τις απώλειες παραγωγής λόγω των καιρικών φαινομένων. «Αν δεν πάρουμε αποζημίωση, η καλλιέργεια γίνεται ασύμφορη και αναγκαστικά θα πρέπει να την σταματήσουμε», τονίζει, υπογραμμίζοντας την ανάγκη άμεσης στήριξης από τον Οργανισμό.

  

  

  

• Παρασκευόπουλος: “Για να έχουμε μια αρδευτική περίοδο σαν την περσινή, φέτος χρειαζόμαστε διπλάσιες βροχοπτώσεις και χιόνια”
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Συγκρατημένη αισιοδοξία επικρατεί από τις τελευταίες βροχοπτώσεις σε ό,τι αφορά το φράγμα Πηνειού, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο ανησυχιών και προβληματισμών για την επερχόμενη αρδευτική περίοδο.

  Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΓΟΕΒ Τάκη Παρασκευόπουλο, παρόλο που η στάθμη του νερού είναι ελαφρώς πάνω από τον στόχο που είχε τεθεί για φέτος, βρίσκεται σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με την περσινή χρονιά. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως η πρόκληση για το μέλλον είναι μεγάλη, αφού για να διατηρηθεί η άρδευση στα επίπεδα του προηγούμενου έτους, απαιτούνται όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Παρασκευόπουλος στο ilialive.gr και στο Gaia365.gr διπλάσιες βροχοπτώσεις αυτόν τον χειμώνα.

  «Τις δύο φορές που έβρεξε από τέλη Αυγούστου μέχρι και τις αρχές Σεπτέμβρη βοήθησε γιατί είχαμε κάποιες εισροές νερού στο φράγμα, που ανέβηκε περίπου συνολικά γύρω στους 60 πόντους, ενώ βοήθησε πάρα πολύ ότι είχαμε επίσης και μεγάλα κενά ποτίσματος αυτές τις μέρες. Οπότε ήταν διπλό το όφελος από το νερό που έπεσε. Δεν χάθηκε δηλαδή από τα ποτίσματα. Εμείς είχαμε βάλει στόχο να μην πέσουμε κάτω από τα 70 μέτρα. Για την φετινή χρονιά είμαστε τώρα πάνω από τα 73. Οπότε θεωρώ ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί».

  Ο κρίσιμος ρόλος των βροχοπτώσεων και των χιονοπτώσεων

  Όπως επεσήμανε ο πρόεδρος του ΓΟΕΒ, η επόμενη αρδευτική περίοδος θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις βροχοπτώσεις του χειμώνα. Το φράγμα Πηνειού ξεκινά τη νέα περίοδο σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από πέρυσι, και για να φτάσει στα ίδια επίπεδα απαιτείται σχεδόν διπλάσια ποσότητα βροχοπτώσεων. Εκτός από τις βροχές, καθοριστικό ρόλο θα παίξουν και οι χιονοπτώσεις, οι οποίες θα τροφοδοτήσουν το φράγμα με νερό μέχρι την Άνοιξη, βοηθώντας έτσι στη διατήρηση των αποθεμάτων.

  «Για να μπορέσουμε να είμαστε στα ίδια επίπεδα με πέρυσι θα πρέπει να έχουμε σχεδόν τις διπλάσιες βροχοπτώσεις. Και αυτό γιατί φέτος το φράγμα ξεκινάει πολύ χαμηλότερα.

  Αν συμβεί αυτό θα βγει η χρονιά αλλά ελεγχόμενα και με δυσκολία όπως και φέτος. Χρειαζόμαστε και βροχές αλλά και χιονοπτώσεις διότι το χιόνι δίνει το απόθεμα στην πορεία. Τα χιόνια δηλαδή είναι αυτά που προσφέρουν μέχρι τον Απρίλιο – Μάιο νερό μέσα στο φράγμα. Που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε έναν χειμώνα με βροχές και χιόνια».

  Η σημασία της ορθολογικής διαχείρισης του νερού

  Ένα από τα βασικά συμπεράσματα της φετινής αρδευτικής περιόδου, όπως ανέφερε ο κ. Παρασκευόπουλος, είναι η ανάγκη για ορθολογική διαχείριση του νερού. Τα προηγούμενα χρόνια, η επάρκεια νερού οδήγησε σε υπερβολική κατανάλωση, κάτι που τώρα δείχνει πόσο απαραίτητο είναι να γίνει εξοικονόμηση. Οι καλλιεργητές πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται το νερό με σύνεση, ακόμη και αν υπάρχουν μεγάλες βροχοπτώσεις φέτος επεσήμανε προσθέτοντας ότι:

  «Αυτό που είναι σημαντικό να πούμε είναι ότι παρά τα προβλήματα που υπήρχαν τελικά φάνηκε ότι ήταν αναγκαίο να ακολουθήσουμε ένα πρόγραμμα ακόμα και τις προηγούμενες χρονιές γιατί και οι καλλιέργειες βγήκαν εις πέρας και οικονομία κάναμε μεγάλη στο νερό και ιδιαίτερα προβλήματα δεν υπήρξαν.

  Αυτή η πίεση δηλαδή που βιώσαμε την φετινή χρονιά ίσως μας έδωσε να καταλάβουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια κάναμε πολύ μεγάλη σπατάλη νερού. Ήταν και ένας τρόπος να καταλάβει ο παραγωγός την αξία του νερού, να εκπαιδευτεί και να κάνει πιο ορθολογική χρήση.

  Πρέπει να μη θεωρούμε αυτονόητο το νερό και να είμαστε μαθημένοι και για τα δύσκολα. Διότι μέχρι τώρα είχαμε νερό και το σπαταλούσαμε. Από εδώ και πέρα ακόμα κι αν έχουμε νερό, δηλαδή αν πάει καλά η φετινή χρονιά, θα πρέπει αυτό το νερό να το διαχειριστούμε πολύ φειδωλά γιατί δε γνωρίζουμε πως θα πάει η επόμενη χρονιά. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, να κάνουμε πολύ προσεγμένη χρήση, έτσι ώστε να αφήσουμε νερό στο φράγμα για να μη βρεθούμε στην πορεία σε αδιέξοδο. Διότι όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι θα γίνει αν μία χρονιά δεν καλλιεργηθεί η Ηλεία» υπογράμμισε ο κ. Παρασκευόπουλος κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου προς πάσα κατεύθυνση.

  Συμπέρασμα

  Καταλήγοντας ο πρόεδρος του ΓΟΕΒ και θέλοντας να θέσει προ των ευθυνών τους όλους τους εμπλεκόμενους κατέστησε σαφές πως η αρδευτική περίοδος στο φράγμα Πηνειού αποτελεί μια σοβαρή πρόκληση για τους αγρότες και τους διαχειριστές υδάτινων πόρων της περιοχής, καθώς η εξάρτηση από τις βροχοπτώσεις και οι ανάγκες των καλλιεργειών καθιστούν απαραίτητη μια στρατηγική διαχείρισης του νερού που θα βασίζεται στην εξοικονόμηση και την ορθολογική χρήση των διαθέσιμων πόρων. Μόνο έτσι θα μπορέσει να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη ευημερία της γεωργίας στην Ηλεία.

• Η Πατάτα Νάξου απειλείται με εξαφάνιση λόγω λειψυδρίας - «Έρχονται» ελλείψεις και ακρίβεια
  σε Γεωργία
  

  Πρόβλημα αντιμετωπίζει η πατάτα Νάξου, σύμφωνα με τον Δημήτρη Καπούνη, Πρόεδρο της Ένωσης Αγροτικών Συναιτερισμών Νάξου, καθώς η λειψυδρία και οι καύσωνες έχουν σοβαρές επιπτώσεις και στην αγροτική παραγωγή.

  «Αυτή την στιγμή υπάρχει πρόβλημα με τις ποσότητες που παράγονται» σημειώνει χαρακτηριστικά και εξηγεί πως η παραγωγή πατάτας στο νησί έχει μειωθεί κατά 70% από το 2022, όταν η Νάξος παρήγαγε περίπου 6.000 τόνους. Το '23 είχε παραγωγή 4.000 τόνων και το 2024 βρίσκεται στους 1.800 τόνους μέχρι στιγμής.

  Ο κ. Καπούνης σημειώνει πως η Νάξος φέτος θα έχει ακαρπία, καθώς οι ελλείψεις νερού δεν επιτρέπει στους παραγωγούν να φυτέψουν νέες πατάτες τον Αύγουστο για τον χειμώνα.

  Μάλιστα, εξηγεί πως όταν δεν υπάρχει νερό η πατάτα δεν έχει όγκο. Στη Νάξο η πατάτα καλλιεργείται δύο φορές τον χρόνο, μια την άνοιξη και μια το φθινόπωρο.

  Φέτος το φθινόπωρο όμως δεν έχει νερό. Τα αποθέματα της πατάτας φέτος θα φτάσουν «μέχρι τέλη Σεπτέμβρη, το πολύ 10 Οκτώβρη, μετά δεν θα υπάρχει πατάτα».

  Σημαντικές ελλείψεις και ακρίβεια

  Ωστόσο η λειψυδρία δεν επηρεάζει μόνο την Νάξο και το συγκεκριμένο προϊόν. Οι παραγωγοί σε όλη την Ελλάδα κρούουν τον κώδωνα για σημαντικές ελλείψεις και ακρίβεια, κάτι που ήδη φαίνεται στις τιμές που πληρώνει ο καταναλωτής.

  Μείωση παραγωγής έως και 50% παρατηρείται και στα παραδοσιακά προϊόντα του «μήνα», όπως είναι τα σύκα και τα σταφύλια, κάτι που ανεβάζει και τις τιμές.

  Ειδικότερα, η τιμή στα σύκα κυμαίνεται περί τα 5 ευρώ το κιλό στις λαϊκές αγορές, σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ.

  Πηγή: Cnn.gr

• Μέλι: Σε ασφυκτικό κλοιό η μελισσοκομία – Λιμοκτονούν οι μέλισσες
  σε Μελισσοκομία
  

  Ακόμα και στο 90% αναμένεται να είναι μειωμένη η παραγωγή μελιού σε παραγωγικές περιοχές της χώρας

  Σε δεινή θέση βρίσκεται η μελισσοκομία της χώρας, καθώς η παραγωγή μελιού φέτος αναμένεται λιγότερη από ποτέ, ενώ οι μελισσοκόμοι προειδοποιούν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ο αφανισμός τόσο του κλάδου όσο και του ζωικού κεφαλαίου.

  Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το αυξημένο κόστος παραγωγής και τα «βαφτίσια» εισαγόμενων μελιών συγκροτούν ένα ασφυκτικά αρνητικό περιβάλλον για το μέλλον της μελισσοκομίας και τους παραγωγούς.

  Η ξηρασία και οι πρώιμοι και σε μεγάλη ένταση καύσωνες δημιούργησαν προβλήματα στην παραγωγή από τον Έβρο έως και τη Γαύδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Κρήτη και τα νησιά το μέλι θα είναι λιγοστό ακόμα και σε ποσοστό που αγγίζει το 80% με το 90%, ενώ στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας η μείωση φτάνει στο 60%.

  Οι καλοκαιρινές ποικιλίες, όπως το παλιούρι, το έλατο ή ακόμα και το θυμάρι έχουν σχεδόν χαθεί

  «Φέτος είναι μια τραγική χρονιά. Είμαι από παιδί μελισσοκόμος και τέτοια χρονιά δεν θυμάμαι ποτέ», λέει στον ΟΤ, ο Κώστας Λεονταράκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΜΣΕ).

  Οι καλοκαιρινές ποικιλίες, όπως το παλιούρι, το έλατο ή ακόμα και το θυμάρι έχουν σχεδόν χαθεί. «Στην Κρήτη, που είναι η μάνα του θυμαρίσιου μελιού δεν τρυγήσαμε καθόλου», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Λεονταράκης.

  Οι μέλισσες λιμοκτονούν

  Το μέλι είναι ένα από τα αγροτικά προϊόντα, τα οποία έχουν πληγεί από την κλιματική αλλαγή. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν οι μελισσοκόμοι, οι μέλισσες καταρρέουν, καθώς δεν ολοκληρώνεται ο βιολογικός τους κύκλος. «Έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχει λιμοκτονία των μελισσών, ενώ παρατηρείται και μεγάλη μείωση του ζωικού μας κεφαλαίου, το οποίο αυτή την στιγμή κινδυνεύει και αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση, τότε θα αποδεκατιστεί», υπογραμμίζει ο κ. Λεονταράκης.

  «Οι τζίροι που γίνονται από τη νοθεία και τις ελληνοποιήσεις είναι τεράστιοι»

  Σημειώνει δε, ότι η μελισσοκομία είναι ένας δυναμικός κλάδος της Ελλάδας, ο οποίος βρίσκεται εκτός ενισχύσεων, επιδοτήσεων από την ΚΑΠ, αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ: «Κρατιόμαστε μόνοι μας από τον κόπο μας. Η πολιτεία οφείλει να αγκαλιάσει το επάγγελμά μας. Σαν Ομοσπονδία προσδοκούμε σε μια γενναία ενίσχυση από την πολιτεία γιατί αλλιώς δεν θα υπάρξει μελισσοκομία στην Ελλάδα. Κανένας μελισσοκόμος δεν μπορεί να αντέξει τα υψηλά κοστολόγια. Δεν μπορούσαμε να τα αντέξουμε σε φυσιολογικές συνθήκες πόσο μάλλον φέτος».

  Η νοθεία και οι ελληνοποιήσεις στο μέλι βασιλεύουν

  Τα βαφτισμένα εισαγόμενα μέλια ως ελληνικά έχουν κατακλύσει την αγορά. «Οι τζίροι που γίνονται από τη νοθεία και τις ελληνοποιήσεις είναι τεράστιοι. Το πιο τραγικό στην όλη κατάσταση δεν είναι ότι καταστρέφεται μόνο ο μελισσοκόμος, αλλά έχουν διοχετευθεί στην αγορά επικίνδυνα μέλια, τα οποία κυκλοφορούν με παραπλανητικές ετικέτες. Το καμπανάκι ηχεί καθημερινά για την υγεία των καταναλωτών. Όμως, για την καταπολέμηση αυτών των πρακτικών, εδώ και χρόνια η πολιτεία φαίνεται ότι αδιαφορεί, καθώς δεν έχει πάρει κανένα δραστικό μέτρο έτσι ώστε να προστατέψει τον Έλληνα παραγωγό και τους καταναλωτές», τονίζει στον ΟΤ ο κ. Λεονταράκης.

  Ταυτόχρονα, όπως επισημαίνει, τα χαμηλής ποιότητας και φθηνά μέλια που εισάγονται από την Ουκρανία χωρίς δασμούς ή από την Κίνα με χαμηλές τιμές, «εμείς δεν μπορούμε να τα ανταγωνιστούμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι τα μέλια μας υποτιμημένα, να μην πιάνουν την τιμή που πρέπει αλλά και αδιάθετα στις αποθήκες γιατί την θέση τους την έχουν πάρει αυτά τα επικίνδυνα μέλια».

  Σημειώνει δε, ότι η πολιτεία πρέπει να πραγματοποιεί εντατικούς ελέγχους, να «κλείσει» τα νομοθετικά κενά που υπάρχουν και βάση αυτών δρουν οι επιτήδειοι, καθώς επίσης να προβλέπονται και υψηλά πρόστιμα για όσους παραβατούν.

  Στη λίστα με τα θύματα της κλιματικής αλλαγής προστίθενται εκτός από το αγροτικό προϊόν και τους παραγωγούς, επιχειρήσεις και αγροτικοί συνεταιρισμοί

  SOS για το μέλι «Σίθων»

  Στη λίστα με τα θύματα της κλιματικής αλλαγής προστίθενται εκτός από το αγροτικό προϊόν και τους παραγωγούς, επιχειρήσεις και αγροτικοί συνεταιρισμοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί ένας από τους λίγους και μεγάλους μελισσοκομικούς συνεταιρισμούς της χώρας, που ιδρύθηκε και λειτουργεί από το 1955, ο Αγροτικός Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Νικήτης Χαλκιδικής με το μέλι «Σίθων», ο οποίος τα τρία τελευταία χρόνια παλεύει να σταθεί όρθιος.

  Οι μειωμένες παραγωγές, το βάρος από τον τραπεζικό δανεισμό, αλλά και οι αθρόες εισαγωγές, αποτελούν τους βασικούς λόγους που συνέβαλαν ώστε ο Συνεταιρισμός, , σύμφωνα με τον πρόεδρο του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Αχιλλέα Παπαστεργίου να βρίσκεται στα πρόθυρα χρεωκοπίας.

  «Εδώ και τρία χρόνια η παραγωγή είναι μειωμένη, με τους παραγωγούς να μην έχουν μέλι να παραδώσουν. Η μείωση ξεκίνησε από το 40%, πρόπερσι έφτασε στο 60%, πέρσι στο 70% και φέτος στο 80%», εξηγεί στον ΟΤ ο κ. Παπαστεργίου, τονίζοντας ότι χωρίς την απαιτούμενη συγκέντρωση μελιού, ο Συνεταιρισμός δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στα έξοδα.

  Ταυτόχρονα, το λιθαράκι στην καταστροφή μπήκε και από τις αλόγιστες εισαγωγές μελιού, ποσότητες που όπως λέει νοθεύονται, στη συνέχεια τα ονομάζουν ελληνικά και κυκλοφορούν στην αγορά φθηνότερα. «Έρχονται μέλια από την Ουκρανία με 0,80 ευρώ/κιλό και εμείς αγοράζουμε με 4 ευρώ/κιλό. Πώς μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε αυτό», επισημαίνει.

  Αυτή η κατάσταση, όπως επισημαίνει στον ΟΤ ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού, είχε και ως αποτέλεσμα να μένουν απλήρωτα δάνεια προς την τράπεζα, η οποία από πέρσι δέσμευσε τους λογαριασμούς POS. Μέχρι το τέλος του προηγούμενο χρόνου, το 2023, οι οφειλές από τα δάνεια στην τράπεζα έφταναν τα 2,1 εκατ. ευρώ και 1 εκατ. ευρώ προς το Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές και τρίτους.

  Σήμερα, ο Συνεταιρισμός, υπολειτουργεί και προκειμένου να σωθεί βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις τόσο με την τράπεζα όσο και με τον επιχειρηματία, που θέλει να επενδύσει. «Βρισκόμαστε στο τραπέζι των συζητήσεων και μέχρι το τέλος του Αυγούστου αναμένονται οι τελικές αποφάσεις», επισημαίνει ο κ. Παπαστεργίου.

  «Είμαστε ένας από τους ελάχιστους συνεταιρισμούς στο χώρο της μελισσοκομίας με μπράντα το μέλι Σίθων. Αυτό που ζητάμε είναι μια αναδιάρθρωση του χρέους. Αν ο Συνεταιρισμός κλείσει, τελειώνει και η μελισσοκομία. Και αυτό όχι γιατί κάνουμε μεγάλη παραγωγή αλλά γιατί είμαστε το αντίβαρο ώστε με τις παρεμβάσεις μας να μπορούμε να διασφαλίζουμε την τιμή του παραγωγού», σημείωσε.

  Πηγή: ΟΤ - In.gr
• Το παρεξηγημένο τρόφιμο που αποδεικνύεται εκπληκτική υπερτροφή για τους διαβητικούς
  σε Υγεία
  

  Ένα από τα αγαπημένα αλλά παρεξηγήμενα λαχανικά, τελικά προσφέρει σημαντικά οφέλη στη ρύθμιση του σακχάρου και στη μείωση της περιφέρειας της μέσης

  Παρότι πρόκειται για ένα από τα πιο πολυμορφικά λαχανικά, η πατάτα δεν έχει την καλή φήμη των υπόλοιπων ζαρζαβατικών, λόγω της υψηλής της περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες. Μια νεότερη μελέτη έρχεται, όμως, να αποκαταστήσει αυτή την διατροφική… αδικία, αποδεικνύοντας ότι η ψητή πατάτα θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μυστικό όπλο για τους ενήλικες με διαβήτη τύπου 2. Ειδικότερα, η κατανάλωσή τους σχετίστηκε με απώλεια πόντων από τη μέση και τη μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

  Η νεότερη αυτή έρευνα, με επικεφαλής τη Δρα Neda Akhavan, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα του Λας Βέγκας (UNLV), χρηματοδοτήθηκε από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Alliance for Potato Research and Education και δημοσιεύθηκε στο National Library of Medicine. Τα αποτελέσματά της καταρρίπτουν έναν από τους πιο κοινούς μύθους για την πατάτα: «Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν την πατάτα με την τηγανητή της κυρίως μορφή ή με τα πολλά λιπαρά, Έτσι, θελήσαμε να ρίξουμε φως στο πώς η πατάτα – όταν προετοιμάζεται σωστά – μπορεί να είναι και λειτουργική και υγιεινή» εξηγεί.

  Πού εντοπίζονται τα οφέλη

  Διερευνώντας την επίδραση της κατανάλωσης της ψητής πατάτας σε 24 ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 υπό έλεγχο σε ένα διάστημα 12 μηνών, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες που ενσωμάτωσαν μια καθημερινή μερίδα πατάτας στη διατροφή τους παρουσίασαν μέτριες μειώσεις στα επίπεδα γλυκόζης αίματος νηστείας, βελτιώσεις στο σωματότυπο, μείωση της περιφέρειας μέσης και ακόμη και μείωση του καρδιακού ρυθμού ηρεμίας. Τα ευρήματα αυτά έρχονται σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, η οποία εδώ και καιρό προειδοποιεί τους διαβητικούς να αποφεύγουν τις πατάτες λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε υδατάνθρακες και της πιθανότητας να ανεβάσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

  Το σημείο κλειδί που κρύβει αυτά τα οφέλη είναι η φλούδα, σύμφωνα με τους ερευνητές. Στη φλούδα βρίσκεται σε αφθονία ένας τύπος φυτικών ινών, το ανθεκτικό άμυλο, το οποίο έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τον έλεγχο της γλυκόζης, το προφίλ των λιπιδίων και το αίσθημα του κορεσμού. Η δράση του μπορεί να εξηγήσει γιατί οι συμμετέχοντες της μελέτης που έτρωγαν πατάτες με τη φλούδα παρουσίασαν βελτιώσεις στους δείκτες υγείας τους.

  Τα πλεονεκτήματα, ωστόσο, δε σταματούν εκεί, καθώς οι πατάτες περιέχουν περισσότερο κάλιο από μια μπανάνα, ένα βασικό μέταλλο που παίζει κρίσιμο ρόλο στην υγεία της καρδιάς και στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. «Είτε το πιστεύετε είτε όχι, μια ψητή πατάτα είναι ένα από τα πιο χορταστικά τρόφιμα που καταναλώνονται στο πλαίσιο της δυτικής διατροφής. Και, όταν καταναλώνεται ψητή, αυξάνει την ικανότητά μας να αισθανόμαστε πιο χορτάτοι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας» συμπληρώνει η Δρ Akhavan.

  Επισημαίνεται, παρόλα αυτά, ότι οι μέθοδοι προετοιμασίας έχουν σημασία. Η Δρ Akhavan τονίζει ότι το μέτρο και οι μέθοδοι μαγειρέματος είναι το κλειδί για να αποκομίσετε τα πιθανά οφέλη των πατατών. Η ίδια προτείνει επίσης το ψήσιμο της πατάτας παρά το βράσιμο, για να διατηρηθεί το κάλιο από τη φλούδα.

  «Τα αποτελέσματα της μελέτης μας παρέχουν αποδείξεις ότι οι πατάτες μπορούν να ενσωματωθούν στη διατροφή των ατόμων με διαβήτη τύπου 2, όταν αντικαθίστανται από άλλα τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό φορτίο, όπως το λευκό ρύζι», καταλήγει η Δρ Akhavan. «Επιπλέον, δεν υπήρξαν επιβλαβείς επιδράσεις στις μετρούμενες εκβάσεις υγείας και παρουσιάστηκαν κάποια οφέλη για την καρδιομεταβολική υγεία, τα οποία ευθυγραμμίζονται με αυτό που περιμέναμε να δούμε. Επομένως, οι διαβητικοί δε θα πρέπει να αποφεύγουν τις πατάτες».

  Πηγή: Ygeiamou.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
• ΓΟΕΒ: Ζητά από τους Δήμους τα χρήματα των ανταποδοτικών τελών για να συνεχίσει τις εργασίες αντιπλημμυρικής θωράκισης
  σε Επίκαιρα
  

  Π. Παρασκευόπουλος: «Ζωτικής σημασίας για τον Οργανισμό»

  Της Βίκυς Γκουγκουστάμου

  Σε συνεχή επικοινωνία με τους Δήμους του κάμπου βρίσκεται η διοίκηση του ΓΟΕΒ Πηνειού-Αλφειού ώστε να δρομολογηθούν οικονομικά θέματα των ανταποδοτικών τελών για την απρόσκοπτη συνέχιση των εργασιών αντιπλημμυρικής θωράκισης των περιοχών. Τα οφειλόμενα ποσά των Δήμων προς τον Οργανισμό, είναι ζωτικής σημασίας-όπως σημειώνει ο πρόεδρος Παναγιώτης Παρασκευόπουλος, για έργα καθαρισμού που έχουν ήδη ξεκινήσει και πρέπει να ολοκληρωθούν αλλά και για την άμεση επισκευή του αντλιοστασίου στην δ.κ. Μυρσίνης.

  Στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ έγινε ενημέρωση για τον προγραμματισμό ενεργειών και τη δρομολόγηση έργων και εργασιών στραγγιστικής προστασίας του εγγειοβελτιωτικού έργου αρμοδιότητας του Οργανισμού, με στόχο την αποτροπή εμφάνισης και τη μείωση των επιπτώσεων πλημμυρικών προβλημάτων ενόψει της χειμερινής περιόδου. Ο κ. Παρασκευόπουλος ενημέρωσε το Σώμα για τις εργασίες που εκτελούνται αυτή την περίοδο και όσες ακολουθήσουν αμέσως μετά ενώ υπογράμμισε την επιτακτική ανάγκη άμεσης επισκευής του αντλιοστασίου στη Μυρσίνη Λεχαινών. «Αγκάθι» σε όλα τα παραπάνω, οι οφειλές των Δήμων από τα ανταποδοτικά τέλη στον Οργανισμό.

  

  «Θα πρέπει και οι Δήμοι να καταβάλουν την οικονομική εισφορά που μας βοηθάει πολύ ώστε να λειτουργήσουμε σωστά, και να κάνουμε περισσότερα έργα. Οι οφειλές δυστυχώς μας εμποδίζουν» δηλώνει στο ilialive.gr ο πρόεδρος του ΓΟΕΒ Πηνειού-Αλφειού Παν. Παναγιωτόπουλος. «Είμαστε σε διαρκή επαφή με τους Δήμους του κάμπου ώστε να καταβληθούν οι οφειλές των ανταποδοτικών τελών για να συνεχίσουμε με καθαρισμούς αντιπλημμυρικής θωράκισης. Αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι οι Δήμοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, αλλά αυτά τα χρήματα είναι ζωτικής σημασίας για τον Οργανισμό» συνεχίζει.

  Όπως ενημερώνει ο κ. Παναγιωτόπουλος, από τον περασμένο Απρίλιο ξεκίνησαν αντιπλημμυρικά έργα. «Καθαρίζουμε τους τελευταίους μήνες με το μοναδικό μηχάνημα του Οργανισμού. Έχουμε καθαρίσει ήδη στην περιοχή του Δήμου Ανδραβίδας –Κυλλήνης, τώρα εκτελούνται εργασίες στην περιοχή Σώστι-Κόροιβος-Αγία Μαύρα και μετά θα κατευθυνθούμε προς Σαβάλια και Αμαλιάδα. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τη χειμερινή περίοδο, γιατί αυτό που βοηθάει πολύ στην αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων είναι η πρόληψη».

  Άμεση ανάγκη η επισκευή

  Επιπλέον ο κ. Παναγιωτόπουλος κάνει λόγο για σοβαρή βλάβη στο αντλιοστάσιο της δ.κ. Μυρσίνης που χρήζει άμεσης επιδιόρθωσης. «Πρέπει να επισκευαστεί οπωσδήποτε το αντλιοστάσιο των Λεχαινών στη Μυρσίνη, το οποίο έχει παρουσιάσει μια μεγάλη βλάβη. Το συγκεκριμένο αντλιοστάσιο στραγγίζει όλη την περιοχή των Λεχαινών, είναι πολύ κρίσιμη η επισκευή του και πρέπει να γίνει άμεσα γιατί το πρόβλημα παρουσιάστηκε πρόσφατα. Και δυστυχώς μας κυνηγάει ο χρόνος. Δεν έχει νόημα να γίνει η επισκευή τον Δεκέμβριο. Η βλάβη είναι μεγάλη και εμείς δεν έχουμε την δυνατότητα επισκευής χωρίς βοήθεια. Αυτή είναι η αγωνία μας και πρέπει οι Δήμοι να πάρουν τις αποφάσεις τους άμεσα.

• Πατάτα: Πώς κινήθηκε η παραγωγή στην ΕΕ το 2023
  σε Κτηνοτροφία
  

  Το 2023, στην ΕΕ, συγκομίστηκαν 48,3 εκατ. τόνοι πατάτας, σημειώνοντας μια ελαφρά αύξηση από το 2022, όταν συγκομίστηκαν 47,5 εκατ. τόνοι, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat.

  Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, τα τελευταία 23 χρόνια, καταγράφεται μείωση της παραγωγής πατάτας, καθώς το 2023, η παραγωγή ήταν κατά 27,9 εκατομμύρια τόνους λιγότερη από το 2000, σημειώνοντας μια πτώση της τάξεως του 36,7%.

  Αξίζει να σημειωθεί πως μεταξύ 2000 και 2023, η συνολική έκταση καλλιέργειας πατάτας στην ΕΕ μειώθηκε περισσότερο από το ήμισυ, δηλαδή από 3 εκατ. εκτάρια σε 1,3 εκατ. εκτάρια. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μείωσης οφείλεται στις αλλαγές, που σημειώθηκαν στην Πολωνία, όπου η καλλιεργήσιμη έκταση το 2023 ήταν κατά 1,1 εκατ. εκτάρια μικρότερη σε σχέση με το 2000 (ισοδυναμεί με μείωση 84,9%). Μάλιστα δε, καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά μείωσης στις εκτάσεις σε όλες τις χώρες της ΕΕ, εκτός από το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Δανία.

  

  Για το 2023, η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός πατάτας στην ΕΕ (11,6 εκατομμύρια τόνοι, 24% του συνόλου της ΕΕ), ακολουθούμενη από τη Γαλλία (17,9%) και την Ολλανδία (13,4%). Οι τρεις αυτές χώρες της ΕΕ αντιπροσώπευαν το 55,4% της συνολικής παραγωγής πατάτας στην ΕΕ.

  Εξαγωγές

  Τέλος, να αναφέρουμε πως το 2023, η ΕΕ εξήγαγε 1,1 εκατ. τόνους πατάτας αξίας 663,6 εκατ. ευρώ. Οι εξαγωγές αυτές αφορούσαν κυρίως σπόρους πατάτας και καλλιεργήσιμες πατάτες.

  Πηγή: Etheas.gr