ΚΕΟΣΟΕ: Δυναμική εξαγωγική πορεία των οίνων με ΠΓΕ

Γράφτηκε από Newsroom

Σημαντική μείωση των ΠΟΠ σε αξία και ποσότητα το 2019.

Στην ανάλυση των δεδομένων της ΕΛΣΤΑΤ των ενδοκοινοτικών αποκτήσεων και παραδόσεων και εισαγωγών, εξαγωγών ελληνικών οίνων για τα έτη 2018 και 2019 σε επίπεδο οκταψήφιου κωδικού Συνδυασμένης Ονοματολογίας, προέβη η ΚΕΟΣΟΕ, ώστε να αποκρυπτογραφηθεί το προφίλ των εξαγωγών των κατηγοριών οίνων (ΠΟΠ, ΠΓΕ, ποικιλιακών οίνων και οίνων χωρίς ΓΕ), αλλά και η μορφή με την οποία διακινούνται (χύμα, εμφιαλωμένοι).

Τα ενδιαφέροντα στοιχεία που προκύπτουν, οδηγούν σε σημαντικά συμπεράσματα, προδιαγράφουν τάσεις, αλλά και επιβεβαιώνουν μέχρι πρότινος υποθέσεις.

Μεγάλη σημασία για τον αμπελοοινικό κλάδο της χώρας αποτελούν οι ενδοκοινοτικές παραδόσεις και οι εξαγωγές οίνων, ανά προέλευση προς χώρες της ΕΕ και προς Τρίτες Χώρες, ανάλυση η οποία παρουσιάστηκε σε προηγούμενη ενημέρωση από την ΚΕΟΣΟΕ.

Στην ανάλυση που ακολουθεί παρουσιάζεται το πορτφόλιο των κατηγοριών οίνου, που εξάγονται και η μορφή τους, ανάλογα με τη διαθέσιμη διάρθρωση των 8ψηφίων κωδικών Σ.Ο., που παρέχει στην ΚΕΟΣΟΕ η ΕΛΣΤΑΤ

Να σημειωθεί ότι οι πίνακες ενημερώνονται μέσω του συστήματος VIES από τις Δηλώσεις Intrastat που συμπληρώνουν τα οινοποιεία που προβαίνουν σε διεθνείς συναλλαγές.

ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΙΝΩΝ

Όπως προκύπτει από τον ανωτέρω Πίνακα από τις συνολικές εξαγωγές ελληνικών οίνων, οι οίνοι με ΠΟΠ αντιπροσωπεύουν το 2019 το 30,82% (2018: 36,10%) των συνολικών αποστολών και εξαγωγών οίνου της χώρας, οι οίνοι με ΠΓΕ το 39,81% (2018: 35,71%), οι ποικιλιακοί οίνοι το 3,01% (2018: 3,76%), οι άλλοι οίνοι χωρίς ΓΕ και χωρίς ποικιλία το 26,07% (2018: 24,03%) και οι αποστολές γλευκών το 1,52% (2018: 1,69%).

Συνεχίζει να παραμένει ικανοποιητικό το ποσοστό των εξαγωγών οίνων με ΠΟΠ (και σε ποσότητα και σε αξία), αν και εντύπωση προκαλεί η χαμηλότερη μέση τιμή εξαγωγής τους έναντι των κατηγοριών ΠΓΕ και ποικιλιακών. Οι οίνοι ΠΟΠ εξάγονται με αυξημένη μέση τιμή σε σχέση με το 2018 στα 3,13 ευρώ / kg καθαρού βάρους (2,66 ευρώ / kg/2018), όταν το ποσοστό των εμφιαλωμένων ΠΟΠ στο σύνολο των ΠΟΠ που εξάγονται ανέρχεται στο ύψος του 87,37%. Ωστόσο το 2019 σημειώθηκε σημαντική πτώση εξαγωγών ΠΟΠ έναντι του 2018 κατά 16,08%.

Οι οίνοι με ΠΓΕ εξάγονται με υψηλότερη μέση τιμή από τους οίνους με ΠΟΠ, δηλαδή στα 3,93 ευρώ/kg (2018: 3,59 ευρώ/kg), όταν σχεδόν το σύνολο τους εξάγεται σε εμφιαλωμένη μορφή (99,34%), ενώ παρατηρείται και μικρή αύξηση σε αξία το 2019, έναντι του 2018 (+ 5,02%).

Να σημειωθεί ότι και το 2019 οι ΠΓΕ εξακολουθούν να εξάγονται με την υψηλότερη μέση τιμή, σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες οίνων. Το 2018 με υψηλότερη μέση τιμή, εξάγονταν οι Ποικιλιακοί Οίνοι (3,76 ευρώ/kg)

Η μέση τιμή εξαγωγής των ποικιλιακών οίνων καταγράφει πτωτική πορεία το 2019 (3,23 ευρώ / kg) καθαρού βάρους (2018: 3,76 ευρώ / kg), ενώ σημαντική είναι η αύξηση της αξίας τους κατά 28,23% έναντι του 2018, με αύξηση και σε ποσότητα κατά 17,68%.

Αν και αντιπροσωπεύουν το ? των εξαγωγών οι οίνοι χωρίς ΓΕ και χωρίς ένδειξη ποικιλίας, εξάγονται με μέση τιμή 1,79 ευρώ / kg (2018: 1,69 ευρώ / kg) και το δυσάρεστο είναι ότι πρόκειται για εμφιαλωμένους οίνους, αφού οι χύμα οίνοι αυτής της κατηγορίας αποτελούν το 15,75%. Σύμφωνα με περαιτέρω επεξεργασία που πραγματοποίησε η ΚΕΟΣΟΕ, οι οίνοι αυτοί απευθύνονται στη γερμανική αγορά.

Οι οίνοι χωρίς Γ.Ε. παρουσίασαν αύξηση στις εξαγωγές τους κατ? αξία ίση με 2,20% και μείωση σε ποσότητα 3,78%.

Οι εξαγωγές γλευκών αντιπροσωπεύουν μικρές αξίες και μικρές μέσες τιμές ανά kg (2018: 1,69 ευρώ / kg και 2019: 1,52 ευρώ / kg).

Συμπερασματικά τη μεγαλύτερη αξία όσον αφορά την αξία των διεθνών συναλλαγών αποφέρουν οι οίνοι με ΠΓΕ (31.564.620 ευρώ) ακολουθούν υπολειπόμενοι κατά 7.144.213 ευρώ οι οίνοι ΠΟΠ (οι οποίοι εξήχθησαν και σε μικρότερες ποσότητες) και έπονται οι οίνοι χωρίς ΓΕ (Άλλοι οίνοι με 20.732.902 ευρώ).

Διαφορετική είναι η κατάταξή των κατηγοριών εξαγόμενων οίνων, όσον αφορά την μέση τιμή στις διεθνείς συναλλαγές, με τους οίνους με ΠΓΕ να εξάγονται με την υψηλότερη μέση τιμή (3,93 ευρώ / kg), να ακολουθούν οι Ποικιλιακοί οίνοι (3,23 ευρώ / kg) και τέλος να κατατάσσονται τρίτοι οι οίνοι με ΠΟΠ (3,13 ευρώ / kg).
Ανάλυση δεδομένων σε τύπο και μορφή εξαγωγών ανά κατηγορία

Εξίσου σημαντικές πληροφορίες παρέχει η ανάλυση της ΚΕΟΣΟΕ για κάθε κατηγορία οίνου, ανάλογα με τη μορφή που εξάγονται.

ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΟΙΝΩΝ ΜΕ ΠΟΠ

Οι εξαγόμενοι οίνοι με ΠΟΠ έχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά, ως προς τον τύπο και τη συσκευασία τους:

Το 82,96% των ήσυχων οίνων με ΠΟΠ εξάγονται με τον κωδικό Σ.Ο. κάτω των 2 lt συνεπώς είναι εμφιαλωμένοι με μέση τιμή το 2019 τα 3,70 ευρώ / kg (2018: 3,52 ευρώ / kg). Από τους υπόλοιπους, οι αφρώδεις αντιπροσωπεύουν το 1,42% (2018: 1,20%) των εξαγομένων ΠΟΠ οίνων με μέση τιμή τα 7 ευρώ / kg (2018: 6,35 ευρώ / kg). Μεγαλύτερη μέση τιμή (8,64 ευρώ / kg) καταγράφουν οι οίνοι που εισάγονται και επανεξάγονται (κυρίως γαλλικοί).

Σε άνω των 10 lt και χύμα μορφή οι ΠΟΠ εξάγονται σε συνολικό ποσοστό 11,72% (2018: 23,18%). Βαρόμετρο στον όγκο εξαγωγών χύμα είναι η Γαλλία, οι εξαγωγές στην οποία εξηγούν κατά ένα μέρος την μειωμένη τιμή των οίνων με ΠΟΠ (2019 1,52 ευρώ / kg ? 2018 1,45 ευρώ / kg) έναντι των άλλων κατηγοριών.

Οι εξαγωγές οίνων με ΠΟΠ αντιπροσωπεύουν το 2019 το 30,82% των συνολικών εξαγωγών σε αξία και το 27,5% σε ποσότητα.

ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΟΙΝΩΝ ΜΕ ΠΓΕ

Και όσον αφορά τις εξαγωγές οίνων με ΠΓΕ, η εικόνα τους είναι παρόμοια με αυτήν των οίνων με ΠΟΠ

Η συντριπτική τους πλειοψηφία εξάγεται με την μορφή των εμφιαλωμένων (2019: 99,34% - 2018: 99,54%), ενώ απειροελάχιστες είναι οι εξαγωγές αφρωδών οίνων με ΠΓΕ (2018: 0,56% - 2019: 0,47%) με αξιόλογη όμως μέση τιμή (2018: 4,67 ευρώ / kg - 2019: 4,07 ευρώ / kg). Οι εξαγωγές οίνων με ΠΓΕ διακρίνονται από σταθερότητα όσον αφορά τον όγκο και την αξία, αντιπροσωπεύοντας το 39,81% της συνολικής αξίας εξαγωγών της Ελλάδας και το 28,44% των ποσοτήτων.

Άνευ σημασίας είναι και οι εξαγωγές οίνων με ΠΓΕ σε χύμα μορφή (2019: 1,43% - 2018: 1,71%).

ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΑΚΩΝ ΟΙΝΩΝ

Οι εμφιαλωμένοι οίνοι αυτής της κατηγορίας οίνων πωλούνται με μέση τιμή τα 3,20 ευρώ / kg το 2019 (2018: 2,85 ευρώ / kg) και αντιπροσωπεύουν το 77,45% των συνολικών πωλήσεων των οίνων με ένδειξη ποικιλίας.

Το μερίδιό τους στις συνολικές εξαγωγές αντιστοιχεί στο 3,01% σε αξία και το 2,62% σε επίπεδο ποσοτήτων.

ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΟΙΝΩΝ ΧΩΡΙΣ ΓΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΟΙΚΙΛΙΑ

Τέλος η κατηγορία των «άλλων οίνων» δηλαδή οίνων χωρίς ΓΕ και ποικιλία φωτογραφίζουν τον προορισμό της Γερμανίας με χαμηλή μέση τιμή εμφιαλωμένων το 2019 τα 1,86 ευρώ / kg και το 2018: 1,81 ευρώ / kg). Οι οίνοι της κατηγορίας αυτής καταλαμβάνουν το 26,07% της συνολικής αξίας των εξαγωγών και το 40,84% της συνολικής ποσότητας των εξαγωγών.

Σε συνάρτηση με τις τάσεις στις διεθνείς αγορές, διαφαίνεται ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης εξαγωγών των ελληνικών αφρωδών οίνων, των οποίων οι εξαγωγές σήμερα αντιπροσωπεύουν πολύ μικρό ποσοστό, ενώ ενδυνάμωση των προσπαθειών απαιτείται ώστε να καθιερωθούν τα τοπωνύμια των ΠΟΠ οίνων.

Πηγή: NeaPaseges.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 27 Μαϊος 2020 11:23

Κατηγορία Γεωργία

Ετικέτες

Newsroom

Σχετικά Άρθρα

ΚΕΟΣΟΕ: Πρόσθετα διοικητικά κόστη για τα κρασιά στην αγγλική αγορά
σε Γεωργία

Στις 30 Οκτωβρίου, με την ευκαιρία της παρουσίασης του φθινοπωρινού Finance Act, η βρετανική κυβέρνηση ενδέχεται να αποφασίσει να παρατείνει το μορατόριουμ στο φορολογικό σύστημα μετά το Brexit που αποφασίστηκε από τους προκατόχους της. Στο μεταξύ, οι μεγάλοι έμποροι λιανικής προειδοποιούν τους πελάτες τους για τους μεγάλους κινδύνους που ενυπάρχουν σε αυτό το σύστημα, δηλώνει με σημερινή ανακοίνωσή της η ΚΕΟΣΟΕ.

Τον Αύγουστο του 2023, τέθηκε σε ισχύ μια νέα μέθοδος υπολογισμού του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά, οδηγώντας στη μεγαλύτερη αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη Βρετανία εδώ και 50 χρόνια. Για να εξομαλύνει τον αντίκτυπο αυτού του μέτρου από τις σοβαρές συνέπειες, η κυβέρνηση εκείνη την εποχή έθεσε σε εφαρμογή μια μεταβατική περίοδο, που λήγει την 1η Φεβρουαρίου.

Από την ημερομηνία αυτή και πέρα, το μεμονωμένο εύρος από 11,5% έως 14,5% αλκοόλ – όπου όλα τα κρασιά φορολογούνται με τον συντελεστή που ισχύει για κρασιά αλκοολικού βαθμού 12,5%, δηλαδή με 2,67 £ ή 3,20 ευρώ ανά φιάλη – θα αντικατασταθεί με αυξήσεις ανά 0,1%/ανά βαθμό αλκοόλ. Εάν τα κρασιά αλκοολικού βαθμού 12% φορολογούνται με 2,56 £ ανά φιάλη, ποσό πιο συμφέρον από ό,τι σήμερα, στα 12,7% vol, ενώ ο φόρος αυξάνεται σε 2,71 £ ή 3,09 £ για ένα κρασί που περιέχει 14,5% vol, σύμφωνα με το Wine & Spirit Trade Association που εκπροσωπεί περισσότερους από 300 παραγωγούς, εισαγωγείς, εμπόρους και μεταφορείς κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών.

Δημοσιονομική και διοικητική επιβάρυνση

Αυτή δεν είναι η μόνη συνέπεια αυτού του μέτρου. Όχι μόνο απλούστευση του φορολογικού συστήματος δεν υπάρχει, όπως ισχυρίστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά βρετανικές εταιρείες επισημαίνουν σημαντική διοικητική επιβάρυνση που συνδέεται με τα 30 φορολογικά κλιμάκια που δυνητικά επηρεάζουν τα κρασιά μεταξύ 11,5% και 14,5% αλκοόλ. Σε επιστολή προς τους πελάτες της, η βρετανική εταιρεία λιανικής Majestic (περισσότερα από 200 σημεία πώλησης) εκτιμά ότι «εταιρείες όπως η δική μας θα πρέπει να κάνουν εξαψήφιες επενδύσεις μόνο και μόνο για να αναπτύξουν συστήματα ικανά να διαχειρίζονται αυτή τη νέα προσέγγιση. Συνέπεια: τα ποσά αυτά πρέπει απαραίτητα να επιβαρύνουν τις τιμές των κρασιών στο στάδιο της λιανικής πώλησης. Επιπλέον, οι τιμές θα διαφέρουν ανάλογα με τον τρύγο, διότι οποιαδήποτε αλλαγή στον αλκοολικό τίτλο ενός κρασιού – που προκαλείται για παράδειγμα από τις κλιματικές συνθήκες της χρονιάς – θα συνοδεύεται από αύξηση ή μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης». Τέλος, η Majestic αναμένει μια αποδέσμευση ορισμένων παραγωγών από τη βρετανική αγορά λόγω της δυσκινησίας του νέου συστήματος: «Τα μικρά κτήματα που παράγουν υπέροχα κρασιά αναμφίβολα δεν θα τροποποιήσουν τα συστήματα που υπάρχουν για γενιές, ώστε να προσαρμοστούν μόνο στη βρετανική αγορά».

Μεγάλη πτώση των φορολογικών εσόδων

Μαζί με τη Majestic συντάσσονται κορυφαίοι εισαγωγείς και έμποροι όπως οι Laithwaites, The Wine Society και Cambridge Wine Merchants. Ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ξεκινήσουν μια εκστρατεία ενημέρωσης στις αρχές Οκτωβρίου με σκοπό να προειδοποιήσουν τους πελάτες τους για μελλοντικές εξελίξεις και να τους παροτρύνουν να επικοινωνήσουν με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους τους, ώστε η κυβέρνηση να αλλάξει πορεία και, τουλάχιστον, να διατηρήσει το μορατόριουμ.

Οι βρετανοί επαγγελματίες προβάλλουν ένα ισχυρό επιχείρημα: «Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 και Αυγούστου 2024, τα στοιχεία της Φορολογικής και Τελωνειακής Υπηρεσίας δείχνουν ότι τα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο αλκοόλ μειώθηκαν συνολικά κατά 1,3 δισεκατομμύρια λίρες (1,55 δισεκατομμύρια ευρώ) από το ένα έτος στο άλλο. Η πτώση μόνο για τα κρασιά ανέρχεται σε 238 εκατομμύρια £ (284 εκατομμύρια ευρώ). Αυτό συνέβη, μετά από «αύξηση άνω του 10% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα οινοπνευματώδη και τις μπύρες και τουλάχιστον 20% για τα περισσότερα κρασιά», σημειώνει η WSTA. Και σημειώνει ότι «προς το παρόν, η νέα κυβέρνηση δεν έχει δώσει καμία ένδειξη για την πρόθεσή της να διατηρήσει οριστικά τη μείωση».

Πηγή: Etheas.gr
Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου: Παγκόσμια η κρίση στο κρασί
σε Γεωργία

Κοινό ανακοινωθέν 37 υπουργών Γεωργίας και πρέσβεων σε συνάντηση για τα 100 χρόνια του Διεθνή Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου

Η μείωση της κατανάλωσης κρασιού σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και τις γεωπολιτικές εντάσεις οδήγησαν τους εκπροσώπους του 75% των αμπελώνων του κόσμου, που συμμετείχαν σε συνάντηση για τα 100 χρόνια του Διεθνή Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου, να διαμορφώσουν σχέδιο δράσης για τη… σωτηρία του αμπελοοινικού κλάδου.

Συγκεντρώνοντας 37 από τα 50 μέλη του στο παλάτι των Δουκών της Βουργουνδίας στη Ντιζόν, ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV) διοργάνωσε για δεύτερη φορά στην αιωνόβια ιστορία του μια υπουργική διάσκεψη (η πρώτη χρονολογείται από το 1932). Στη συνάντηση που συμμετείχαν 17 υπουργοί, 5 γραμματείς και 6 πρεσβευτές στη Salle des Estates της Βουργουνδίας, η διάσκεψη υψηλού επιπέδου κατέληξε σε κοινή δήλωση για την εκατονταετηρίδα του OIV (ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1924).

«Αυτή η δήλωση είναι ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για τη στήριξη της αμπελουργίας και του κρασιού σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας τους» ανέφερε ο John Barker, διευθυντής του OIV, σε συνέντευξη Τύπου, επισημαίνοντας ότι οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων «έχουν λάβει υπόψη τα βασικά στοιχεία για τον κλάδο: βιώσιμη ανάπτυξη και κλιματική αλλαγή, αλλαγές στην κατανάλωση, αβέβαιο περιβάλλον για το διεθνές εμπόριο, ανάγκη για πολιτιστική ενίσχυση του κλάδου».

Η κρίση είναι ορατή από την τάση «μείωσης της επιφάνειας των αμπελώνων στον κόσμο, καθώς και της ακανόνιστης, ακόμη και μειούμενης, παραγωγής τα τελευταία χρόνια»

Οι 37 υπογράφουσες οινοπαραγωγές χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) σημειώνουν πρώτα τις εμπορικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο παγκόσμιος αμπελώνας (ο OIV αντιπροσωπεύει το 75% της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού).

Η μείωση της κατανάλωσης του κρασιού «είναι ένα γεγονός που δεν αφορά αποκλειστικά τη Γαλλία», αλλά «επηρεάζει όλες τις οινοπαραγωγικές χώρες» σχολιάζει σε συνέντευξη Τύπου η υπουργός Γεωργίας Annie Genevard. Στη δήλωση αναφέρεται ότι, η κρίση είναι ορατή από την τάση «μείωσης της επιφάνειας των αμπελώνων στον κόσμο, καθώς και της ακανόνιστης, ακόμη και μειούμενης, παραγωγής τα τελευταία χρόνια», με την μείωση της κατανάλωσης να εξηγείται από την «εξέλιξη των προτύπων κατανάλωσης κρασιού [με] την εξέλιξη της κοινωνίας, από το αβέβαιο διεθνές περιβάλλον, από τη δημογραφική εξέλιξη και την ανάπτυξη νέων τάσεων κατανάλωσης, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, που κατευθύνουν τις προτιμήσεις τους προς νέα προϊόντα», αλλά και από την «επιβράδυνση του διεθνούς εμπορίου κρασιού και την εμμονή αδικαιολόγητων τεχνικών και μη δασμολογικών φραγμών που επηρεάζουν το εμπόριο σε έναν τομέα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές».

Κλιματική αλλαγή

Σε αυτές τις παγκόσμιες κοινωνικοοικονομικές τάσεις προστίθενται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που «ενισχύουν τις προκλήσεις που τίθενται» με κινδύνους «που δυσχεραίνουν τη διαχείριση του παραγωγικού δυναμικού», με καιρικές συνθήκες που μπορούν να τροποποιήσουν τις ποικιλίες σταφυλιών και τα χαρακτηριστικά του terroir, χωρίς να ξεχνάμε «μια πιθανή εξέλιξη της γεωγραφίας των υφιστάμενων αμπελουργικών περιοχών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα» που περιλαμβάνει και την παρακμή των παραδοσιακών αμπελώνων που δεν μπορούν πλέον να παράγουν όπως κατά το παρελθόν (λόγω έλλειψης νερού) , αλλά και την εγκατάσταση νέων αμπελώνων σε πιο βόρειες περιοχές.

Για να ανταποκριθούν σε αυτές τις διαρθρωτικές και οικονομικές προκλήσεις, οι υπογράφοντες ζητούν να παρασχεθούν τα μέσα για την προσαρμογή της παραγωγής στις αλλαγές της ζήτησης της αγοράς, διασφαλίζοντας παράλληλα ποιοτικές συνθήκες παραγωγής και δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στον καταναλωτή μέσω της ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της ευαισθητοποίησης για τη σημασία της υπεύθυνης κατανάλωσης».

Διαφορετικός συγχρονισμός και απαντήσεις

«Ο καθένας θα δώσει την κατάλληλη απάντηση» στους αμπελώνες του, απαντά η Γαλλίδα υπουργός Annie Genevard, επισημαίνοντας ότι «για τη Γαλλία, ο κλάδος επιθυμεί να ανταποκριθεί κυκλικά και δομικά δρώντας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και με διαφορετικές απαντήσεις». Υπολογίζοντας ότι 100.000 εκτάρια είναι πλεονασματικά εδώ και αρκετά χρόνια, η πρώτη φάση μείωσης του παραγωγικού δυναμικού περιλαμβάνει οριστική εκρίζωση στα 4.000 ευρώ/εκτάριο που επικυρώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα χρηματοδοτηθεί από τη Γαλλία με ποσό των 120 εκατ. ευρώ για 30.000 ha. «Λιγότερο από το 4% των γαλλικών αμπελώνων» επισημαίνει η Annie Genevard, η οποία δηλώνει ότι θέλει να «πείσει τη γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτρέψει και την προσωρινή εκρίζωση».

«Προσθέτω ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε σε αυτό», προσθέτει η Annie Genevard, σημειώνοντας ότι «αυτές οι εκριζώσεις, οριστικές ή προσωρινές, δεν πρέπει να μειώσουν τις μελλοντικές δυνατότητες του κλάδου».

Σημειώνοντας την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες («η εγκατάλειψη του οικογενειακού μεσημεριανού γεύματος και δείπνου, η μειωμένη κατανάλωση ορισμένων τροφών…»), η υπουργός θέλει «να αποκαταστήσει στις νεότερες γενιές την παράδοση, τον πολιτισμό, τη γνώση και την ευχαρίστηση να μοιράζονται ένα μπουκάλι κρασί. Ένας πολιτισμός που οι πρόγονοί μας είχαν φυσικά το κρασί ως παράδοση και κουλτούρα. Είναι σημαντικό να το μαθαίνουμε», φυσικά «προσέχοντας τη διάσταση της δημόσιας υγείας».

Μοναδική η θέση των αμπελώνων και του κρασιού

Στη διακήρυξη κυριαρχεί η ίδια προσέγγιση για τα 37 μέλη του OIV, που θέλουν να «προωθήσουν την παγκόσμια κληρονομιά των αμπελώνων και του κρασιού και τις ιστορικές, πολιτιστικές, ανθρώπινες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές και να επιβεβαιώσουν τη μοναδική θέση των αμπελώνων και του κρασιού στην παραγωγή και την κατανάλωση χωρών.

Όσον αφορά την ίδια την παραγωγή κρασιού, η κοινή δήλωση ζητά να υποστηριχθούν «καινοτομίες, φιλόδοξες, ανθεκτικές και βιώσιμες πολιτιστικές και οινολογικές πρακτικές που βελτιώνουν την προσαρμογή και συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, καθώς και της βιοποικιλότητας, όπως η διατήρηση και η χρήση διαφοροποιημένων ποικιλιών αμπέλου, ο πειραματισμός με νέες ποικιλίες αμπέλου, η βιώσιμη εντατικοποίηση, οι αγροοικολογικές πρακτικές και άλλες καινοτόμες προσεγγίσεις, καθώς και η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υδάτινων πόρων και του εδάφους».

Να σημειωθεί ότι οι 37 χώρες που υπογράφουν το κοινό ανακοινωθέν είναι: Αλβανία, Γερμανία, Αργεντινή, Αρμενία, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βραζιλία, Βουλγαρία, Χιλή, Κύπρος, Κροατία, Ισπανία, Γαλλία, Γεωργία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ινδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μαρόκο, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία, Περού, Πορτογαλία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Ρουμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ελβετία, Ουκρανία και Ουρουγουάη.

Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
Η μελιτζάνα της Ηλείας, θύμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή - Σαπίζει αδιάθετη στα χωράφια
σε Γεωργία

Της Δήμητρας Βέλμαχου

Την τοπική παραγωγή αγροτικών προϊόντων φαίνεται ότι έχει επηρεάσει άμεσα η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Μέση Ανατολή με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παραγωγή μελιτζάνας στην Ηλεία.

Ο παραγωγός Κωνσταντίνος Χριστόπουλος από το Στρούσι, περιέγραψε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr τις συνέπειες που βιώνει η τοπική γεωργία λόγω του πολέμου, εξηγώντας πως η σύγκρουση έχει προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες στις εμπορικές συμφωνίες με την εγχώρια βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.

Σύμφωνα με τον κ. Χριστόπουλο, η μελιτζάνα που παράγεται στην περιοχή προορίζεται για επεξεργασία σε μελιτζανοσαλάτα, σε εργοστάσιο στο Τραγανό, το οποίο με τη σειρά του συνεργάζεται με ισραηλινές εταιρείες.

Ωστόσο, όπως έκανε γνωστό, ενημερώθηκαν από τους υπευθύνους του εργοστασίου ότι τα φετινά συμφωνητικά “έκλεισαν” νωρίς και δεν θα πάρουν άλλο προϊόν, παρά μόνο κάποιες μικροποσότητες από άλλους καλλιεργητές.

«Τώρα αυτό που μας είπανε είναι ότι έχουν κλείσει τα συμφωνητικά μας, τα οποία κάνουμε κάθε χρόνο με το εργοστάσιο και επειδή έτυχε να είμαστε καλοί παραγωγοί εμείς στο Στρούσι και τα κλείσαμε νωρίς τα συμφωνητικά, στην ουσία μας τιμωρούν και σταματάμε την συγκομιδή της καλλιέργειας. Βέβαια όλο αυτό έχει από πίσω του άλλη ερμηνεία και αυτή η ερμηνεία είναι ο πόλεμος που γίνεται στη Μέση Ανατολή καθώς αυτό το προϊόν πήγαινε στην βιομηχανία για μεταποίηση και για μελιτζανοσαλάτα για το οποίο έχουν σύμβαση με τους Ισραηλινούς.

Αυτά τα αποτελέσματα του πολέμου ήρθαν και σε εμάς και αυτή τη στιγμή μένει το προϊόν στο χωράφι και σαπίζει.

Έτσι, μας ενημέρωσαν την προηγούμενη εβδομάδα ότι δεν θα πάρουν άλλη μελιτζάνα, θα πάρουν κάποιες μικροποσότητες αυτή την εβδομάδα, από κάποιους καλλιεργητές που στην ουσία δεν έκλεισαν τα συμφωνητικά» αναφέρει ο κ. Χριστόπουλος, τονίζοντας πως σε προηγούμενες χρονιές η συγκομιδή συνεχιζόταν μέχρι και τον Νοέμβριο.

«Κι άλλες χρονιές βάζαμε μελιτζάνα και την έπαιρναν μέχρι και τέλος Οκτώβρη ενώ πέρυσι δίναμε μέχρι τέλος Νοέμβρη. Φέτος δεν ξέρω τι έχει συμβεί, οι μελιτζάνες είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όμως δεν είναι ένα προϊόν που μπορεί να αντέξει παραπάνω και να μείνει στο χωράφι και κάποια στιγμή θα αρχίσει να σαπίζει».

Καύσωνες και έλλειψη νερού επηρέασαν το προϊόν

Η χρονιά ξεκίνησε με θετικές προοπτικές για τους παραγωγούς μελιτζάνας, με τη συγκομιδή να ξεκινά στις αρχές Ιουλίου. Ωστόσο, η παραγωγή επηρεάστηκε από πολλούς παράγοντες, όπως η διαχείριση του νερού και οι παρατεταμένοι καύσωνες.

Αν και η μελιτζάνα είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες, όπως επισημαίνει ο κ. Χριστόπουλος, οι διακοπές στην άρδευση περιόρισαν την ανάπτυξη του καρπού, με αποτέλεσμα πολλές μελιτζάνες να παραμείνουν μικρές και να κιτρινίσουν πριν προλάβουν να αναπτυχθούν.

Κοστοβόρα η καλλιέργεια της μελιτζάνας

Ο κ. Χριστόπουλος σημειώνει επίσης πως η καλλιέργεια μελιτζάνας είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Το κόστος του σπόρου φτάνει τα 100 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ τα συνολικά έξοδα για λιπάσματα, φυτοπροστασία και σταγονίδια κυμαίνονται στα 500-600 ευρώ ανά στρέμμα, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το εργατικό κόστος, που εξακολουθεί να αποτελεί “πληγή” για τους καλλιεργητές λόγω της έλλειψης εργατών γης.

“Θα σαπίσουν στο χωράφι μου 30 τόνοι μελιτζάνα”

«Περιμέναμε αυτή την εποχή να πάρουμε κάποιες ποσότητες καθώς για εμάς τους καλλιεργητές είναι ανέξοδη αφού δρόσισε ο καιρός και το φυτό μπόρεσε και σταθεροποιήθηκε σε κάποιες θερμοκρασίες.

Τώρα που περιμέναμε λοιπόν κι εμείς να βγάλουμε ένα κέρδος, έχουμε αυτή την εξέλιξη. Εγώ συγκεκριμένα στα 15 στρέμματα λίαν επιεικώς έχω γύρω στους 30 τόνους μελιτζάνα που θα σαπίσει στο χωράφι».

Αντιμέτωπος με την προοπτική να χάσει τη φετινή σοδειά, ο κ. Χριστόπουλος σκέφτεται να προσφέρει τις μελιτζάνες δωρεάν σε κοινωφελή ιδρύματα, πληρώνοντας από την τσέπη του τα έξοδα της συγκομιδής. «Είμαστε τέσσερις παραγωγοί στο Στρούσι που καλλιεργούμε από 15 μέχρι 20 στρέμματα ο καθένας. Όλοι μας βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση», καταλήγει, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την κατάσταση που επικρατεί.
ΚΕΟΣΟΕ: Αυξημένους ελέγχους για ελληνοποιήσεις ζητούν φορείς του αμπελοοινικού τομέα
σε Γεωργία

Να ενταθούν οι έλεγχοι και να παταχθεί η αισχροκέρδεια, η παραοικονομία και η παραπλάνηση του καταναλωτή από τις ελληνοποιήσεις των εισαγόμενων οίνων, ζητούν με ανακοίνωσή τους παραγωγικοί φορείς του αμπελοοινικού τομέα, δηλώνει η ΚΕΟΣΟΕ με σημερινή ανακοίνωσή της.

Η αναμενόμενη μικρού όγκου ελληνική οινοπαραγωγή στα 1.378.706 hl (137.870 tn) σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ΔΑΟΚ και η κατά πάσα βεβαιότητα οριστικοποίηση χαμηλού όγκου αποθεμάτων την 31^η Ιουλίου, στερούν από την αγορά σημαντικές ποσότητες οίνου, γεγονός που ήδη έχει εκκινήσει διαδικασίες εισαγωγών (ερυθρών και λευκών) οίνων, κυρίως από Ιταλία με κατεύθυνση την εγχώρια αγορά και τη διάθεσή τους ως οίνων με ελληνική προέλευση.

Ο κίνδυνος που ελλοχεύει με τις εισαγωγές οίνων δεν είναι μόνο, η επισήμανση με την οποία θα διατεθούν στον Έλληνα καταναλωτή, αλλά οι χαμηλές τιμές με τις οποίες παραδίδονται στα οινοποιεία (0,55 €/lt ερυθροί οίνοι και 0,63 €/lt λευκοί οίνοι), τιμές οι οποίες σύμφωνα με πληροφορίες της ΚΕΟΣΟΕ οφείλονται στο ότι οι εν λόγω οίνοι προέρχονται από Τρίτες Χώρες (κυρίως Χιλή) και αναβαπτίζονται ως ευρωπαϊκοί οίνοι, για να φτάσουν στη χώρα μας και τελικά στον καταναλωτή, είτε ως ευρωπαϊκοί, είτε ως οίνοι ελληνικής προέλευσης.

Οι πρακτικές ενδοκοινοτικών αποκτήσεων οίνων, παρ’ ότι δεν απαγορεύονται, επιβάλλεται από τη νομοθεσία να διατίθενται στον καταναλωτή με την επισήμανση ως οίνοι Ευρωπαϊκής Ένωσης – όταν πράγματι πρόκειται για οίνους που παράγονται στο ευρωπαϊκό έδαφος – γεγονός που αποτελεί το μόνο στοιχείο άμυνας των ελληνικών κρασιών έναντι του ανταγωνισμού.

Οι τιμές με τις οποίες εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος οι οίνοι μη ελληνικής προέλευσης, είναι κατά ανεξήγητο τρόπο ιδιαίτερα χαμηλές, αφού οι συνθήκες παραγωγής στα οινοπαραγωγά Κράτη Μέλη της ΕΕ δεν ευνόησαν, όπως και στην Ελλάδα την παραγωγή οίνων σε επίπεδο κόστους παραγωγής που να αιτιολογεί τόσο χαμηλές τιμές.

Η εξέλιξη αυτή, δημιουργεί ένα σαφές και έντονο ανταγωνιστικό μειονέκτημα στους εγχωρίως παραγόμενους οίνους, το κόστος παραγωγής των οποίων είναι φέτος σημαντικά υψηλότερο, εξαιτίας των αδυναμιών ελέγχου των συντελεστών του κόστους εισροών. Αυτό πλέον που διακυβεύεται σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, είναι η προστασία και το συμφέρον του Έλληνα καταναλωτή, ιδιαίτερα όσον αφορά την επισήμανση των οίνων που προμηθεύεται, ή καταναλώνει στα σημεία εστίασης.

Θα πρέπει κατά συνέπεια οι καταναλωτές, να ελέγχουν την προέλευση των οίνων που καταναλώνουν, είτε σε εμφιαλωμένη συσκευασία, είτε σε καράφα ( bag in box- ασκούς), μιας και η υφιστάμενη νομοθεσία τους παρέχει σημαντικές δυνατότητες.

Όπως προβλέπει η απόφαση για τους κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (ΔΙΕΠΠΥ) του υπουργείου Ανάπτυξης (ΦΕΚ 2044/Β/22.8.2013), τα σημεία εστίασης (εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ) είναι υποχρεωμένα να αναγράφουν στους τιμοκαταλόγους τους, όταν διαθέτουν κρασί σε καράφα, την χώρα προέλευσης και τον παραγωγό. Παράλληλα, η ίδια απόφαση δίνει τη δυνατότητα στον καταναλωτή εφόσον το ζητήσει να γίνεται παρουσία του, η μετάγγιση της ποσότητας οίνου που παρήγγειλε, ώστε να μπορεί να διαβάσει την επισήμανση της συγκεκριμένης συσκευασίας και συνεπώς (σσ. ΚΕΟΣΟΕ) να ταυτοποιήσει το προϊόν σε σχέση με αυτό που αναγράφεται στον τιμοκατάλογο.

Οι σχετικές διατάξεις που προστατεύουν τον Έλληνα καταναλωτή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν περιλαμβάνονται στους τιμοκαταλόγους των σημείων εστίασης και ουδέποτε αποτέλεσαν αντικείμενο ελέγχου από το αρμόδιο υπουργείο. Ειδικά η μη αναγραφή στους τιμοκαταλόγους της χώρας προέλευσης και του παραγωγού του οίνου, έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο να παραπλανάται ο Έλληνας καταναλωτής, αλλά να δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός, συνοδευόμενος σε πολλές περιπτώσεις με διακίνηση οίνων χωρίς παραστατικά.

«Να επισημάνουμε ότι οι οίνοι αυτοί αποτελούν αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής που έχει τα χαρακτηριστικά της αισχροκέρδειας, αφού πωλούνται στον τελικό καταναλωτή έως 15 φορές ακριβότεροι, σε σχέση με την τιμή αγοράς τους, καταστρέφοντας κατ’ ουσίαν τον κλάδο του κρασιού στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τις πρακτικές που εφαρμόζονται στα οινοπαραγωγά Κράτη Μέλη της ΕΕ.

Για τους λόγους που προαναφέραμε καλούμε τους συναρμόδιους κρατικούς φορείς, να προβούν σε ελέγχους εφαρμογής της νομοθεσίας, προκειμένου να προστατευθεί ο Έλληνας καταναλωτής από την παραπληροφόρηση και την οικονομική νοθεία των προϊόντων, που καταναλώνει», καταλήγει η ανακοίνωση της ΚΕΟΣΟΕ.

Πηγή: Εtheas.gr
Εξαγωγές: Καμπανάκι για την παράνομη διακίνηση ακατάλληλων ακτινιδίων
σε Γεωργία

Πλήγμα για τις ελληνικές εξαγωγές η επιστροφή φορτίων νωπών φρούτων και λαχανικών

Σήμα κινδύνου για τη διακίνηση φορτίων ακτινιδίων, που δεν πληρούν τις απαραίτητες εμπορικές προϋποθέσεις, εκπέμπουν για ακόμη μια φορά οι εξαγωγείς της χώρας.

Αφορμή στάθηκε αυτή τη φορά η επιστροφή φορτίων με ντομάτες, καθώς οι ποσότητες, που διακινήθηκαν δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές εμπορίας, που απορρέουν από την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία και τις διμερείς συμφωνίες.

«Είναι πλήγμα για τις ελληνικές εξαγωγές-επανεξαγωγές η επιστροφή φορτίων νωπών φρούτων και λαχανικών (ντοματών).Ελπίζουμε ότι η πολιτεία δεν θα επιτρέψει να παρατηρηθούν παρεμφερή περιστατικά επιστροφής και στα ακτινίδια, που εξάγονται πριν από τις 15 Οκτωβρίου», σχολιάζει ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Εξαγωγής Φρούτων, Λαχανικών και Χυμών «Incofruit Hellas» Γιώργος Πολυχρονάκης.

«Υπονομεύουν όλη την προσπάθεια της χώρας για διατήρηση της φήμης των προϊόντων της κινδυνεύοντας να διατεθούν ακατάλληλα προς νωπή κατανάλωση προϊόντα», τονίζουν οι εξαγωγείς

Σύμφωνα με τους εξαγωγείς, και την τρέχουσα περίοδο ακτινιδίων παρατηρούνται φαινόμενα διακίνησης ατυποποίητων φρούτων και λαχανικών κατευθείαν από τον αγρό, από «Έλληνες και βαλκάνιους εμπόρους», ενώ «κάποιοι “έμποροι κ.ά” επιζητούν την επίσπευση συγκομιδής της ποικιλίας Hayward» . Πρόκειται για φαινόμενα που «υπονομεύουν όλη την προσπάθεια της χώρας για διατήρηση της φήμης των προϊόντων της κινδυνεύοντας να διατεθούν ακατάλληλα προς νωπή κατανάλωση προϊόντα», επισημαίνουν χαρακτηριστικά.

Εν αναμονή των κυρώσεων

Από την 1η Σεπτεμβρίου και μέχρι σήμερα 4 Οκτωβρίου, οι εξαγωγές ακτινιδίων σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Incofruit Hellas, ανέρχονται σε περίπου 5.500 τόνους έναντι 3.600 τόνων το αντίστοιχο διάστημα 2023. Οι ποσότητες αυτές κατευθύνθηκαν προς την Ινδία, τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο, την Ουκρανία, την Βραζιλία και άλλες κυρίως τρίτες χώρες εκτός ΕΕ.

«Χαιρετίσαμε την δραστηριοποίηση των αρμοδίων δημόσιων ελεγκτικών υπηρεσιών, που εντόπισαν και απέρριψαν φορτία ανώριμων ακτινιδίων (δεν πληρούσαν ούτε τον δείκτη σακχάρων ούτε της ξηράς ουσίας). Ακόμα όμως δεν έχει δημοσιοποιηθεί η ανακοίνωση των κυρώσεων που προβλέπονται σε βάρος των παραβατών, την στιγμή μάλιστα που καταγγέλθηκαν αφίξεις ακτινιδίων με λάθος σήμανση ως προς την ποικιλία. Η ποικιλία που πραγματικά κατευθύνθηκε στην εξαγωγή ήταν Hayward (που η ημερομηνία συγκομιδής της είναι η 15/10). Σε κάθε περίπτωση κύρωση παραβάτη δεν είναι το ότι “τίθεται εύλογο χρονικό διάστημα συμμόρφωσης ενός μηνός ” στην περίπτωση διαπίστωσης μη εγγραφής επιχείρησης στο Μητρώο Νωπών Οπωροκηπευτικών Προϊόντων (ΜΕΝΟ) στο πλαίσιο διενέργειας ελέγχων με σκοπό την τήρηση της ισχύουσας νομοθεσίας», επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης.

Μειωμένες εξαγωγές ντομάτας

Την ίδια στιγμή, που οι εξαγωγές ελληνικής ντομάτας καταγράφουν αρνητικό πρόσημο, οι αντίστοιχες εισαγωγές στη χώρα μας κινούνται ανοδικά.

Ειδικότερα, οι εξαγωγές ντομάτας από τις αρχές του χρόνου έως και τις 4 Οκτωβρίου 2024 εκτιμώνται σε 30.400 τόνους έναντι 31.400 τόνων (μείωση κατά 3,38%) το αντίστοιχο διάστημα 2023, με ποσότητες να έχουν εξαχθεί και προς το Ισραήλ.

Ταυτόχρονα, μετά την 1η Σεπτεμβρίου οι εισαγωγές ντομάτας στη χώρα μας αυξήθηκαν αλματωδώς. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από 1/9 έως 4/10 ανήλθαν σε 9.700 τόνους, εκ των οποίων οι 7.700 τόνοι προήρθαν από την Τουρκία, ενώ από τις αρχές του 2024 μέχρι και την 1η Σεπτεμβρίου είχαν εισαχθεί συνολικά 13.000 τόνοι.

Πηγή: In.gr
Κρασί: Στα περσινά επίπεδα η ελληνική οινοπαραγωγή – Οι πρώτες εκτιμήσεις
σε Γεωργία

Τι δείχνουν τα στοιχεία για τον όγκο παραγωγής κρασιού 2024 – 2025

Ελαφρώς αυξημένη κατά 0,15% εμφανίζεται φέτος η παραγωγή κρασιού στη χώρα μας (1.378.706 hl το 2024 έναντι 1.376.763 hl το 2023), σύμφωνα με τα στοιχεία που απέστειλε το τμήμα Αμπέλου Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην Κομισιόν.

«Το στοιχείο που βασίζεται σε εκτιμήσεις των κατά τόπους ΔΑΟΚ, είναι αρκετά επισφαλές και δεδομένου ότι ο τρύγος συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές ο τελικός όγκος οινοπαραγωγής που υπολογίζεται βάσει των Δηλώσεων Παραγωγής, θα διαφοροποιηθεί, συνήθως όμως ο τελικός όγκος είναι κατώτερος των εκτιμήσεων των ΔΑΟΚ», εκτιμά η ΚΕΟΣΟΕ, η οποία επεξεργάστηκε και τα στοιχεία με τις προβλέψεις της ελληνικής οινοπαραγωγής με περίοδο αναφοράς 1/8/2024 έως 31/7/2025.

Σχεδόν όλες οι Περιφέρειες της χώρας, κατέγραψαν μείωση της σταφυλικής παραγωγής τουλάχιστον κατά 50% σε σύγκριση με τα προ τριετίας επίπεδα, εκτιμά η ΚΕΟΣΟΕ

Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η οινοπαραγωγή 2023-2024, κατέγραψε ιστορική πτώση σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο κατά 35,27%.

Η πρόβλεψη του υπουργείου ανά κατηγορία εμφανίζει επίσης μεγάλο όγκο παραγωγής γλευκών και χυμών σταφυλής (450.710 hl), που εφόσον πρόκειται για γλεύκη (σ.σ. χυμός σταφυλής δεν παράγεται συνήθως), θα μεταποιηθεί πιθανότατα σε οίνο σε επόμενο χρονικό διάστημα.

Είναι βέβαια προφανές ότι σχεδόν όλες οι Περιφέρειες της χώρας, κατέγραψαν μείωση της σταφυλικής παραγωγής τουλάχιστον κατά 50% σε σύγκριση με τα προ τριετίας επίπεδα, γεγονός που αναμένεται να επιβεβαιωθεί ασφαλέστερα με την οριστική δήλωση παραγωγής.

Οι μεταβολές

Σύμφωνα με τις πρώτες προβλέψεις, η μεγαλύτερη μείωση αναμένεται στους ποικιλιακούς οίνους χωρίς ΠΟΠ/ΠΓ (κατά 43,08%) και στους οίνους ΠΓΕ (κατά 11,21%). Αντίστοιχα, η μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγής κατά 37,11%παρατηρείται στις ποσότητες γλεύκης και χυμό σταφυλής.

Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπ’ όψη, η εικόνα και οι μεταβολές της πρόβλεψης 2024 σε σύγκριση με την οριστική οινοπαραγωγή 2023 είναι η ακόλουθη:

Από το 1990 μέχρι σήμερα, παρατηρείται διαχρονική μείωση της παραγωγής οίνου στη χώρα μας, που όμως δεν οφείλεται στην κλιματική κρίση μόνο, αλλά και στην εγκατάλειψη εκτάσεων αμπελοκαλλιέργειας. Οι εγκαταλελειμμένες εκτάσεις σύμφωνα με πληροφορίες της ΚΕΟΣΟΕ είναι πολύ μεγαλύτερες από τις επίσημα εμφανιζόμενες, δεδομένου ότι πολλοί αμπελουργοί έχουν αλλάξει ήδη καλλιέργεια, λόγω του ασύμφορου της αμπελοκαλλιέργειας (π.χ. σε καλλιέργεια φράουλας στην Αχαΐα), την οποία δεν έχουν δηλώσει στο Αμπελουργικό Μητρώο.

Αποτέλεσμα επίσης του χαμηλού όγκου οινοπαραγωγής είναι και η αύξηση, που παρατηρείται στις εισαγωγές οίνων, κυρίως από Ιταλία, σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.

Πηγή: In.gr
Γλυκοπατάτα Ηλείας: Ένα "αναδυόμενο" αγροτικό προϊόν με διεθνείς προοπτικές
σε Γεωργία

Της Δήμητρας Βέλμαχου

Η γλυκοπατάτα, ένα τρόφιμο με μεγάλη διατροφική αξία, κατακτά ολοένα και περισσότερο χώρο στην ελληνική κουζίνα τα τελευταία χρόνια. Αν και στο παρελθόν αποτελούσε σχεδόν άγνωστο προϊόν στο ελληνικό τραπέζι, σήμερα έχει μετατραπεί σε αναπόσπαστο μέρος των συνταγών πολλών γνωστών σεφ, προσφέροντας γεύσεις υψηλής γαστρονομίας.

Η εξέλιξη αυτή οφείλεται εν μέρει στην αυξανόμενη ενημέρωση για τα διατροφικά της οφέλη, καθώς και στην ανάδειξή της από τις δημιουργικές προτάσεις της σύγχρονης ελληνικής κουζίνας.

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι η Ελλάδα διαθέτει σημαντικές καλλιεργητικές εκτάσεις γλυκοπατάτας, με τον νομό Ηλείας να ξεχωρίζει ως μία από τις βασικές περιοχές παραγωγής της.

Ο Βασίλης Τόγιας, παραγωγός γλυκοπατάτας από το Λεβεντοχώρι, μίλησε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η καλλιέργεια αυτού του προϊόντος, το οποίο προορίζεται τόσο για την εγχώρια αγορά όσο και για εξαγωγές.

Οι δυσκολίες της καλλιέργειας

Η καλλιέργεια της γλυκοπατάτας έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη τα τελευταία χρόνια, λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής και της έλλειψης εργατικού δυναμικού. Όπως επισημαίνει ο κ. Τόγιας, τα έξοδα καλλιέργειας κυμαίνονται από 700 έως 1.000 ευρώ ανά στρέμμα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες ενώ το εργατικό κόστος είναι υψηλό και οι εργάτες σπάνιοι.

Επιπλέον, οι παραγωγοί έχουν να αντιμετωπίσουν τις εισαγωγές από τρίτες χώρες, όπου χρησιμοποιούνται φάρμακα και λιπάσματα πολύ φθινότερα που δεν επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που επιβαρύνει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων προϊόντων.

Παρά τις δυσκολίες, οι καλλιεργητές της περιοχής έχουν επενδύσει σημαντικά ποσά σε μηχανήματα και υποδομές για την καλλιέργεια της γλυκοπατάτας και δεσμεύονται να συνεχίσουν την παραγωγή, ελπίζοντας σε καλύτερες τιμές αγοράς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η τιμή της γλυκοπατάτας όπως αναφέρει ο κ. Τόγιας, αναμένεται να κυμανθεί από 0,50 έως 0,60 ευρώ το κιλό, αν και δεν υπάρχουν ακόμη επίσημες προβλέψεις.

Η συνεργασία και οι εξαγωγές

Η γλυκοπατάτα της Ηλείας φτάνει στα ελληνικά σουπερμάρκετ όπως επισημαίνει ο κ. Τόγιας, μέσω συνεργασιών με συσκευαστήρια της περιοχής, ενώ σιγά σιγά πραγματοποιούνται και οι πρώτες εξαγωγές, με την διαδικασία αυτή να παίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας αλλά και στην προώθηση ενός προϊόντος που έχει τη δυνατότητα να σταθεί ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά.

Το μέλλον της γλυκοπατάτας στην Ελλάδα

Παρά τις προκλήσεις, η γλυκοπατάτα φαίνεται να έχει ένα υποσχόμενο μέλλον στην Ελλάδα, ιδίως λόγω της διατροφικής της αξίας και της δυνατότητας να ενσωματωθεί σε πλήθος γευστικών και υγιεινών συνταγών. Οι παραγωγοί της Ηλείας, όπως ο κ. Τόγιας, συνεχίζουν να στηρίζουν την καλλιέργεια, ενώ η αυξανόμενη ζήτηση εντός και εκτός Ελλάδας υποδεικνύει ότι η γλυκοπατάτα θα παραμείνει ένα βασικό προϊόν στη σύγχρονη αγροτική παραγωγή της χώρας.

Με την κατάλληλη στήριξη και τον σωστό σχεδιασμό, η καλλιέργεια της γλυκοπατάτας μπορεί να συνεχίσει να αναπτύσσεται, προσφέροντας νέες ευκαιρίες τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές που αναζητούν ποιοτικά, ελληνικά προϊόντα.
Κρασί: Όσα ισχύουν για την πιστοποίηση των ανεξάρτητων μικρών οινοπαραγωγών
σε Γεωργία

Με υπουργική απόφαση καθορίζονται οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και οι αρμόδιες αρχές για την πιστοποίηση των ανεξάρτητων μικρών οινοπαραγωγών. Προκειμένου ένας εγκατεστημένος στη χώρα μας οινοπαραγωγός να χαρακτηρίζεται ως «ανεξάρτητος μικρός οινοπαραγωγός», οφείλει να πληροί σωρευτικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

Η ετήσια συνολική του παραγωγή οίνου να μην υπερβαίνει τα χίλια (1.000) εκατόλιτρα.

Ως ετήσια συνολική παραγωγή οίνου θεωρείται η μέση ετήσια παραγωγή για τουλάχιστον τρεις συνεχόμενες αμπελοοινικές περιόδους. Ως αμπελοοινική περίοδος νοείται κάθε διαδοχική περίοδος 12 μηνών από την 1η Αυγούστου έως 31η Ιουλίου. Στην περίπτωση οινοπαραγωγού που δραστηριοποιείται για πρώτη φορά λαμβάνεται υπόψη η εκτιμώμενη ετήσια παραγωγή, κατά δήλωσή του, η οποία πρέπει να υπολείπεται του ως άνω ορίου.

Στην περίπτωση αποστολής προϊόντων στη Δημοκρατία της Μάλτας, η ετήσια συνολική του παραγωγή οίνου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα είκοσι χιλιάδες (20.000) εκατόλιτρα κρασιού.

Nα είναι νομικώς και οικονομικώς ανεξάρτητος από οποιονδήποτε άλλον οινοπαραγωγό.

Το κριτήριο της ανεξαρτησίας από άλλον οινοπαραγωγό θεωρείται ότι δεν πληρούται όταν υφίστανται δεσμοί, του οινοποιείου ή των προσώπων που το διοικούν, με άλλα οινοποιεία ή, το εύρος των συνεργασιών του οινοποιείου με άλλα οινοποιεία, που έχουν ως αποτέλεσμα να τεκμαίρεται ότι ένα άλλο οινοποιείο άμεσα ή έμμεσα δύναται να επηρεάσει την εμπορική συμπεριφορά και την χρηματοοικονομική πολιτική του και συνεπώς, το υπό κρίση οινοποιείο δεν καθορίζει ή δύναται να μην καθορίζει κατά τρόπο αυτόνομο, ως ανταγωνιστικό προς άλλο, τη συμπεριφορά του στην αγορά.

Προκειμένου για την εξέταση του κριτηρίου της νομικής και οικονομικής ανεξαρτησίας ελέγχεται:

α) Η νομική μορφή του οινοποιείου και τα στοιχεία των μετόχων, εταίρων ή ιδιοκτητών μέχρι του τελικού φυσικού προσώπου.

β) Η μετοχική σύνθεση και τα εταιρικά μερίδια καθώς και τα δικαιώματα ψήφου των μετόχων ανάλογα με την εταιρική μορφή του οινοποιείου.

γ) Εάν τα πρόσωπα τα οποία συμμετέχουν στη διοίκηση του οινοποιείου συμμετέχουν με δικαίωμα ψήφου ή ασκούν καθήκοντα σε άλλο οινοποιείο, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυνατότητα επηρεασμού των εμπορικών δραστηριοτήτων αυτών.

δ) Εάν υπάρχουν συμβόλαια ή συμφωνίες του οινοποιείου για κάθε μορφής συνεργασία με τρίτους ή αδειοδότηση από τρίτους για παραγωγή ή εμφιάλωση κρασιού.

Να χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις που βρίσκονται χωριστά από εκείνες οποιουδήποτε άλλου οινοπαραγωγού και δεν λειτουργεί βάσει άδειας εκμετάλλευσης άλλου επιτηδευματία.

Όταν δύο ή περισσότεροι μικροί οινοπαραγωγοί συνεργάζονται και η συνδυασμένη ετήσια παραγωγή τους δεν υπερβαίνει τα 1.000 εκατόλιτρα ή τις 20.000 εκατόλιτρα, κατά περίπτωση, οι εν λόγω οινοπαραγωγοί μπορούν να θεωρούνται ως ένας και μόνος ανεξάρτητος μικρός οινοπαραγωγός.

Δείτε αναλυτικά τη σχετική απόφαση ΕΔΩ.

Πηγή: Etheas.gr