Σχετικά Άρθρα

• Η μελιτζάνα της Ηλείας, θύμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή - Σαπίζει αδιάθετη στα χωράφια
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Την τοπική παραγωγή αγροτικών προϊόντων φαίνεται ότι έχει επηρεάσει άμεσα η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Μέση Ανατολή με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παραγωγή μελιτζάνας στην Ηλεία.

  Ο παραγωγός Κωνσταντίνος Χριστόπουλος από το Στρούσι, περιέγραψε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr τις συνέπειες που βιώνει η τοπική γεωργία λόγω του πολέμου, εξηγώντας πως η σύγκρουση έχει προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες στις εμπορικές συμφωνίες με την εγχώρια βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.

  Σύμφωνα με τον κ. Χριστόπουλο, η μελιτζάνα που παράγεται στην περιοχή προορίζεται για επεξεργασία σε μελιτζανοσαλάτα, σε εργοστάσιο στο Τραγανό, το οποίο με τη σειρά του συνεργάζεται με ισραηλινές εταιρείες.

  

  Ωστόσο, όπως έκανε γνωστό, ενημερώθηκαν από τους υπευθύνους του εργοστασίου ότι τα φετινά συμφωνητικά “έκλεισαν” νωρίς και δεν θα πάρουν άλλο προϊόν, παρά μόνο κάποιες μικροποσότητες από άλλους καλλιεργητές.

  «Τώρα αυτό που μας είπανε είναι ότι έχουν κλείσει τα συμφωνητικά μας, τα οποία κάνουμε κάθε χρόνο με το εργοστάσιο και επειδή έτυχε να είμαστε καλοί παραγωγοί εμείς στο Στρούσι και τα κλείσαμε νωρίς τα συμφωνητικά, στην ουσία μας τιμωρούν και σταματάμε την συγκομιδή της καλλιέργειας. Βέβαια όλο αυτό έχει από πίσω του άλλη ερμηνεία και αυτή η ερμηνεία είναι ο πόλεμος που γίνεται στη Μέση Ανατολή καθώς αυτό το προϊόν πήγαινε στην βιομηχανία για μεταποίηση και για μελιτζανοσαλάτα για το οποίο έχουν σύμβαση με τους Ισραηλινούς.

  Αυτά τα αποτελέσματα του πολέμου ήρθαν και σε εμάς και αυτή τη στιγμή μένει το προϊόν στο χωράφι και σαπίζει.

  Έτσι, μας ενημέρωσαν την προηγούμενη εβδομάδα ότι δεν θα πάρουν άλλη μελιτζάνα, θα πάρουν κάποιες μικροποσότητες αυτή την εβδομάδα, από κάποιους καλλιεργητές που στην ουσία δεν έκλεισαν τα συμφωνητικά» αναφέρει ο κ. Χριστόπουλος, τονίζοντας πως σε προηγούμενες χρονιές η συγκομιδή συνεχιζόταν μέχρι και τον Νοέμβριο.

  «Κι άλλες χρονιές βάζαμε μελιτζάνα και την έπαιρναν μέχρι και τέλος Οκτώβρη ενώ πέρυσι δίναμε μέχρι τέλος Νοέμβρη. Φέτος δεν ξέρω τι έχει συμβεί, οι μελιτζάνες είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όμως δεν είναι ένα προϊόν που μπορεί να αντέξει παραπάνω και να μείνει στο χωράφι και κάποια στιγμή θα αρχίσει να σαπίζει».

  

  Καύσωνες και έλλειψη νερού επηρέασαν το προϊόν

  Η χρονιά ξεκίνησε με θετικές προοπτικές για τους παραγωγούς μελιτζάνας, με τη συγκομιδή να ξεκινά στις αρχές Ιουλίου. Ωστόσο, η παραγωγή επηρεάστηκε από πολλούς παράγοντες, όπως η διαχείριση του νερού και οι παρατεταμένοι καύσωνες.

  Αν και η μελιτζάνα είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες, όπως επισημαίνει ο κ. Χριστόπουλος, οι διακοπές στην άρδευση περιόρισαν την ανάπτυξη του καρπού, με αποτέλεσμα πολλές μελιτζάνες να παραμείνουν μικρές και να κιτρινίσουν πριν προλάβουν να αναπτυχθούν.

  Κοστοβόρα η καλλιέργεια της μελιτζάνας

  Ο κ. Χριστόπουλος σημειώνει επίσης πως η καλλιέργεια μελιτζάνας είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Το κόστος του σπόρου φτάνει τα 100 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ τα συνολικά έξοδα για λιπάσματα, φυτοπροστασία και σταγονίδια κυμαίνονται στα 500-600 ευρώ ανά στρέμμα, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το εργατικό κόστος, που εξακολουθεί να αποτελεί “πληγή” για τους καλλιεργητές λόγω της έλλειψης εργατών γης.

  

  “Θα σαπίσουν στο χωράφι μου 30 τόνοι μελιτζάνα”

  «Περιμέναμε αυτή την εποχή να πάρουμε κάποιες ποσότητες καθώς για εμάς τους καλλιεργητές είναι ανέξοδη αφού δρόσισε ο καιρός και το φυτό μπόρεσε και σταθεροποιήθηκε σε κάποιες θερμοκρασίες.

  Τώρα που περιμέναμε λοιπόν κι εμείς να βγάλουμε ένα κέρδος, έχουμε αυτή την εξέλιξη. Εγώ συγκεκριμένα στα 15 στρέμματα λίαν επιεικώς έχω γύρω στους 30 τόνους μελιτζάνα που θα σαπίσει στο χωράφι».

  Αντιμέτωπος με την προοπτική να χάσει τη φετινή σοδειά, ο κ. Χριστόπουλος σκέφτεται να προσφέρει τις μελιτζάνες δωρεάν σε κοινωφελή ιδρύματα, πληρώνοντας από την τσέπη του τα έξοδα της συγκομιδής. «Είμαστε τέσσερις παραγωγοί στο Στρούσι που καλλιεργούμε από 15 μέχρι 20 στρέμματα ο καθένας. Όλοι μας βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση», καταλήγει, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την κατάσταση που επικρατεί.

  

• Εξαγωγές: Καμπανάκι για την παράνομη διακίνηση ακατάλληλων ακτινιδίων
  σε Γεωργία
  

  Πλήγμα για τις ελληνικές εξαγωγές η επιστροφή φορτίων νωπών φρούτων και λαχανικών

  Σήμα κινδύνου για τη διακίνηση φορτίων ακτινιδίων, που δεν πληρούν τις απαραίτητες εμπορικές προϋποθέσεις, εκπέμπουν για ακόμη μια φορά οι εξαγωγείς της χώρας.

  Αφορμή στάθηκε αυτή τη φορά η επιστροφή φορτίων με ντομάτες, καθώς οι ποσότητες, που διακινήθηκαν δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές εμπορίας, που απορρέουν από την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία και τις διμερείς συμφωνίες.

  «Είναι πλήγμα για τις ελληνικές εξαγωγές-επανεξαγωγές η επιστροφή φορτίων νωπών φρούτων και λαχανικών (ντοματών).Ελπίζουμε ότι η πολιτεία δεν θα επιτρέψει να παρατηρηθούν παρεμφερή περιστατικά επιστροφής και στα ακτινίδια, που εξάγονται πριν από τις 15 Οκτωβρίου», σχολιάζει ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Εξαγωγής Φρούτων, Λαχανικών και Χυμών «Incofruit Hellas» Γιώργος Πολυχρονάκης.

  «Υπονομεύουν όλη την προσπάθεια της χώρας για διατήρηση της φήμης των προϊόντων της κινδυνεύοντας να διατεθούν ακατάλληλα προς νωπή κατανάλωση προϊόντα», τονίζουν οι εξαγωγείς

  Σύμφωνα με τους εξαγωγείς, και την τρέχουσα περίοδο ακτινιδίων παρατηρούνται φαινόμενα διακίνησης ατυποποίητων φρούτων και λαχανικών κατευθείαν από τον αγρό, από «Έλληνες και βαλκάνιους εμπόρους», ενώ «κάποιοι “έμποροι κ.ά” επιζητούν την επίσπευση συγκομιδής της ποικιλίας Hayward» . Πρόκειται για φαινόμενα που «υπονομεύουν όλη την προσπάθεια της χώρας για διατήρηση της φήμης των προϊόντων της κινδυνεύοντας να διατεθούν ακατάλληλα προς νωπή κατανάλωση προϊόντα», επισημαίνουν χαρακτηριστικά.

  Εν αναμονή των κυρώσεων

  Από την 1η Σεπτεμβρίου και μέχρι σήμερα 4 Οκτωβρίου, οι εξαγωγές ακτινιδίων σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Incofruit Hellas, ανέρχονται σε περίπου 5.500 τόνους έναντι 3.600 τόνων το αντίστοιχο διάστημα 2023. Οι ποσότητες αυτές κατευθύνθηκαν προς την Ινδία, τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο, την Ουκρανία, την Βραζιλία και άλλες κυρίως τρίτες χώρες εκτός ΕΕ.

  «Χαιρετίσαμε την δραστηριοποίηση των αρμοδίων δημόσιων ελεγκτικών υπηρεσιών, που εντόπισαν και απέρριψαν φορτία ανώριμων ακτινιδίων (δεν πληρούσαν ούτε τον δείκτη σακχάρων ούτε της ξηράς ουσίας). Ακόμα όμως δεν έχει δημοσιοποιηθεί η ανακοίνωση των κυρώσεων που προβλέπονται σε βάρος των παραβατών, την στιγμή μάλιστα που καταγγέλθηκαν αφίξεις ακτινιδίων με λάθος σήμανση ως προς την ποικιλία. Η ποικιλία που πραγματικά κατευθύνθηκε στην εξαγωγή ήταν Hayward (που η ημερομηνία συγκομιδής της είναι η 15/10). Σε κάθε περίπτωση κύρωση παραβάτη δεν είναι το ότι “τίθεται εύλογο χρονικό διάστημα συμμόρφωσης ενός μηνός ” στην περίπτωση διαπίστωσης μη εγγραφής επιχείρησης στο Μητρώο Νωπών Οπωροκηπευτικών Προϊόντων (ΜΕΝΟ) στο πλαίσιο διενέργειας ελέγχων με σκοπό την τήρηση της ισχύουσας νομοθεσίας», επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης.

  Μειωμένες εξαγωγές ντομάτας

  Την ίδια στιγμή, που οι εξαγωγές ελληνικής ντομάτας καταγράφουν αρνητικό πρόσημο, οι αντίστοιχες εισαγωγές στη χώρα μας κινούνται ανοδικά.

  Ειδικότερα, οι εξαγωγές ντομάτας από τις αρχές του χρόνου έως και τις 4 Οκτωβρίου 2024 εκτιμώνται σε 30.400 τόνους έναντι 31.400 τόνων (μείωση κατά 3,38%) το αντίστοιχο διάστημα 2023, με ποσότητες να έχουν εξαχθεί και προς το Ισραήλ.

  Ταυτόχρονα, μετά την 1η Σεπτεμβρίου οι εισαγωγές ντομάτας στη χώρα μας αυξήθηκαν αλματωδώς. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από 1/9 έως 4/10 ανήλθαν σε 9.700 τόνους, εκ των οποίων οι 7.700 τόνοι προήρθαν από την Τουρκία, ενώ από τις αρχές του 2024 μέχρι και την 1η Σεπτεμβρίου είχαν εισαχθεί συνολικά 13.000 τόνοι.

  Πηγή: In.gr
• Γλυκοπατάτα Ηλείας: Ένα "αναδυόμενο" αγροτικό προϊόν με διεθνείς προοπτικές
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Η γλυκοπατάτα, ένα τρόφιμο με μεγάλη διατροφική αξία, κατακτά ολοένα και περισσότερο χώρο στην ελληνική κουζίνα τα τελευταία χρόνια. Αν και στο παρελθόν αποτελούσε σχεδόν άγνωστο προϊόν στο ελληνικό τραπέζι, σήμερα έχει μετατραπεί σε αναπόσπαστο μέρος των συνταγών πολλών γνωστών σεφ, προσφέροντας γεύσεις υψηλής γαστρονομίας.

  Η εξέλιξη αυτή οφείλεται εν μέρει στην αυξανόμενη ενημέρωση για τα διατροφικά της οφέλη, καθώς και στην ανάδειξή της από τις δημιουργικές προτάσεις της σύγχρονης ελληνικής κουζίνας.

  Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι η Ελλάδα διαθέτει σημαντικές καλλιεργητικές εκτάσεις γλυκοπατάτας, με τον νομό Ηλείας να ξεχωρίζει ως μία από τις βασικές περιοχές παραγωγής της.

  

  Ο Βασίλης Τόγιας, παραγωγός γλυκοπατάτας από το Λεβεντοχώρι, μίλησε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η καλλιέργεια αυτού του προϊόντος, το οποίο προορίζεται τόσο για την εγχώρια αγορά όσο και για εξαγωγές.

  Οι δυσκολίες της καλλιέργειας

  Η καλλιέργεια της γλυκοπατάτας έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολη τα τελευταία χρόνια, λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής και της έλλειψης εργατικού δυναμικού. Όπως επισημαίνει ο κ. Τόγιας, τα έξοδα καλλιέργειας κυμαίνονται από 700 έως 1.000 ευρώ ανά στρέμμα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες ενώ το εργατικό κόστος είναι υψηλό και οι εργάτες σπάνιοι.

  Επιπλέον, οι παραγωγοί έχουν να αντιμετωπίσουν τις εισαγωγές από τρίτες χώρες, όπου χρησιμοποιούνται φάρμακα και λιπάσματα πολύ φθινότερα που δεν επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που επιβαρύνει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων προϊόντων.

  Παρά τις δυσκολίες, οι καλλιεργητές της περιοχής έχουν επενδύσει σημαντικά ποσά σε μηχανήματα και υποδομές για την καλλιέργεια της γλυκοπατάτας και δεσμεύονται να συνεχίσουν την παραγωγή, ελπίζοντας σε καλύτερες τιμές αγοράς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η τιμή της γλυκοπατάτας όπως αναφέρει ο κ. Τόγιας, αναμένεται να κυμανθεί από 0,50 έως 0,60 ευρώ το κιλό, αν και δεν υπάρχουν ακόμη επίσημες προβλέψεις.

  

  Η συνεργασία και οι εξαγωγές

  Η γλυκοπατάτα της Ηλείας φτάνει στα ελληνικά σουπερμάρκετ όπως επισημαίνει ο κ. Τόγιας, μέσω συνεργασιών με συσκευαστήρια της περιοχής, ενώ σιγά σιγά πραγματοποιούνται και οι πρώτες εξαγωγές, με την διαδικασία αυτή να παίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας αλλά και στην προώθηση ενός προϊόντος που έχει τη δυνατότητα να σταθεί ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά.

  Το μέλλον της γλυκοπατάτας στην Ελλάδα

  Παρά τις προκλήσεις, η γλυκοπατάτα φαίνεται να έχει ένα υποσχόμενο μέλλον στην Ελλάδα, ιδίως λόγω της διατροφικής της αξίας και της δυνατότητας να ενσωματωθεί σε πλήθος γευστικών και υγιεινών συνταγών. Οι παραγωγοί της Ηλείας, όπως ο κ. Τόγιας, συνεχίζουν να στηρίζουν την καλλιέργεια, ενώ η αυξανόμενη ζήτηση εντός και εκτός Ελλάδας υποδεικνύει ότι η γλυκοπατάτα θα παραμείνει ένα βασικό προϊόν στη σύγχρονη αγροτική παραγωγή της χώρας.

  Με την κατάλληλη στήριξη και τον σωστό σχεδιασμό, η καλλιέργεια της γλυκοπατάτας μπορεί να συνεχίσει να αναπτύσσεται, προσφέροντας νέες ευκαιρίες τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές που αναζητούν ποιοτικά, ελληνικά προϊόντα.

  

  

  

  

  

• Επιτραπέζιες ελιές: Πώς θα κινηθεί η παραγωγή – Οι εξαγωγές
  σε Γεωργία
  

  Εκτιμήσεις για τη νέα σεζόν για τις επιτραπέζιες ελιές από την ΠΕΜΕΤΕ

  Σε ικανοποιητικά επίπεδα αναμένεται η παραγωγή για την τρέχουσα ελαιοκομική περίοδο 2024/25 για τις βασικές ποικιλίας επιτραπέζιας ελιάς, ποσότητες που όπως εκτιμάται θα καλύψει τις εξαγωγικές ανάγκες της χώρας, στο πλαίσιο μίας ισορροπημένης αγοράς, που θα εξασφαλίζει μεν το εισόδημα των αγροτών, αλλά δεν θα εντείνει τις πληθωριστικές πιέσεις και δεν θα περιορίσει την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος στις αγορές του εξωτερικού.

  Στα παραπάνω συμπεράσματα κατέληξε η ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση των μελών της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταποιητών, Τυποποιητών, Εξαγωγέων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΜΕΤΕ), που πραγματοποιήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2024 στην Λάρισα.

  Ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΤΕ Κώστας Ζούκας αναφερόμενος στην χρονιά που πέρασε, αλλά και στην τρέχουσα περίοδο τόνισε τις ιδιαίτερες οικονομικές, περιβαλλοντολογικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν τόσο στη χώρα μας, όσο και στην παγκόσμια κοινότητα. Η κλιματική αλλαγή και ιδιαίτερα το φαινόμενο της λειψυδρίας επηρεάζουν τόσο τον όγκο, όσο και την ποιότητα της αγροτικής παραγωγής, επομένως και του ελαιοκομικού κλάδου και από κοινού με τις συνέπειες των πολεμικών συρράξεων (κόστος ενέργειας και πρώτων υλών) και την έλλειψη εργατικού δυναμικού συνιστούν παράγοντες:

  • αυξητικούς του κόστους των προϊόντων και
  • μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών.

  Οι εξαγωγές επιτραπέζιας ελιάς ξεπέρασαν τα 640 εκατομμύρια ευρώ παρά τον μικρό όγκο της πρωτογενούς παραγωγής της ελαιοκομικής περιόδου 2023/24

  Ιδιαίτερη αναφορά έγινε:

  • για το ζήτημα της από την δεκαετία του ’60 συνεχούς/επταήμερης λειτουργίας των μεταποιητικών μονάδων κατά την περίοδο της συλλογής του ελαιόκαρπου από τους παραγωγούς και την ολιγωρία της Διοίκησης για την εναρμόνιση της εργατικής νομοθεσίας για την ομαλή απορρόφηση του πρωτογενούς προϊόντος από τις μεταποιητικές/εξαγωγικές επιχειρήσεις αγροτικών προϊόντων, και των επιτραπέζιων ελιών, και
  • την έλλειψη προσοχής της Διοίκησης για την σύσταση «Μητρώου Συσκευαστηρίων Επιτραπέζιων Ελιών» -πάγιο αίτημα της ΠΕΜΕΤΕ από το 2010- όπως συμβαίνει και σε άλλα αγροτικά προϊόντα, για να εξασφαλισθούν:
  • η διακίνηση ασφαλών και ποιοτικών τελικών προϊόντων επιτραπέζιας ελιάς,
  • η διαφάνεια κατά́την εμπορική διακίνηση του προϊόντος και καταπολέμηση αδήλωτων συναλλαγών,
  • η βιώσιμη επιχειρηματικότητα και ο υγιής ανταγωνισμός,
  • η προστασία του εισοδήματος των Ελλήνων ελαιοπαραγωγών και καταναλωτών περιορίζοντας την διαφορά της τιμής από το «χωράφι στο ράφι».

  Οι εξαγωγές επιτραπέζιας ελιάς

  Ο κ. Ζούκας επισήμανε επίσης, ότι παρά το προαναφερθέν δυσμενές περιβάλλον η πορεία των εξαγωγών του προϊόντος κρίνεται ιδιαίτερα ικανοποιητική, αφού σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2023 οι εξαγωγές του ξεπέρασαν τα 640 εκατομμύρια ευρώ παρά τον μικρό όγκο της πρωτογενούς παραγωγής της ελαιοκομικής περιόδου 2023/24, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2024 η αξία των εξαγωγών παρουσιάζει αύξηση κατά 24,6% (400 εκατ. ευρώ), συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2023 (€320 εκατ). Εκτιμάται δε, ότι το 2024 οι εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών θα έχουν την καλύτερη εξαγωγική επίδοση όλων των εποχών συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επίτευξη των μακροοικονομικών στόχων της χώρας.

  Επισημάνθηκε ωστόσο ότι η μέχρι τώρα ανοδική πορεία των εξαγωγών δεν διασφαλίζεται και για το μέλλον, αν δεν ρυθμιστούν σοβαρά διαρθρωτικά θέματα του κλάδου (όπως τα προαναφερόμενα) και δεν γίνει η απαραίτητη προσαρμογή στα νέα δεδομένα και τις προκλήσεις των καιρών.

  Η ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτας»

  Ειδική μνεία έγινε στην Απόφαση του ΣτΕ που έκρινε πλέον οριστικά, ότι η ονομασία «KALAMATA OLIVES» που έγινε παγκοσμίως γνωστή χάρη στις προσπάθειες των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων και συνδέεται άρρηκτα με την Ελλάδα, νόμιμα και μόνιμα καταχωρίστηκε ως συνώνυμο της ποικιλίας «Καλαμών» και δικαιώνει την ισχύουσα πλέον «Απόφαση Γεωργαντά», που προβλέπει και την παράλληλη κυκλοφορία του προϊόντος ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτας»/PDO «Elia Kalamatas» και αποκαθιστά την ομαλότητα:

  • για το 98% των ελαιοπαραγωγών εκτός της γεωγραφικής ζώνης ΠΟΠ που καλλιεργούν την επιτραπέζια ποικιλία ελιάς «Καλαμών/Καλαμάτα» και βρίσκονταν σε καθεστώς αβεβαιότητας μέχρι την εν λόγω Απόφαση του ΣτΕ και
  • για τις εξαγωγές του προϊόντος που η αξία τους ξεπερνά πλέον τα 280 εκατ. ευρώ ετησίως και διενεργείται από το σύνολο των μεταποιητικών-τυποποιητικών-εξαγωγικών επιχειρήσεων της χώρας που εξάγουν με την ονομασία «Kalamata Olives» από τις αρχές του 20ου αιώνα.

  Πάγια αιτήματα

  Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς Γιώργος Ντούτσιας, ο οποίος αναφέρθηκε σε σοβαρά θέματα που αποτελούν πάγια αιτήματα της Οργάνωσης από την ίδρυση της:

  • στην έλλειψη διαχειριστικών στοιχείων για τις επιτραπέζιες ελιές και συνεργασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και των κατά τόπους ΔΑΟΚ,
  • στην ανάγκη υπολογισμού αντικειμενικού κόστους παραγωγής του πρωτογενούς τομέα του προϊόντος σύμφωνα με την γεωργική λογιστική και
  • στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού ελαιώνα, η επίτευξη του οποίου απαιτεί πολιτική βούληση και εθνικό σχεδιασμό σε συνδυασμό με επιστημονική έρευνα και μόνιμη συνεργασία με την Οργάνωση.

  Πηγή: In.gr
• Η Μεσσηνία δεν έχει σύκα για εξαγωγές - Μειωμένη η φετινή παραγωγή λόγω καύσωνα
  σε Γεωργία
  

  “Είναι δραματική η κατάσταση της φετινής παραγωγής, ώρα μηδέν για τα ξερά σύκα”, τόνισε στην “Ε” ο μεταποιητής - εξαγωγέας τοπικών αγροτικών προϊόντων Γιώργος Γκούμας. Και σημείωσε πως μας ζητούν σύκα στο εξωτερικό και δεν έχουμε να τους δώσουμε.

  Αναλυτικά, ο Γ. Γκούμας ανέφερε ότι “υπάρχει μεγάλη ζημιά από τον καύσωνα και τις καιρικές συνθήκες του καλοκαιριού” και παρατήρησε για το πρόβλημα της άρδευσης πως “είναι σοβαρό. Και είναι και για τις ελιές και για άλλες καλλιέργειες. Υπάρχουν νερά που δεν αξιοποιούνται, δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός. Είχαμε επισκέψεις υπουργών και βουλευτών που υποσχέθηκαν έργα, αλλά δεν έγιναν ποτέ.

  Επεσήμανε ότι “υπάρχει υψηλή ζήτηση για τα προϊόντα μας και δεν έχουμε να δώσουμε” και σημείωσε για τις επιπτώσεις στους μεταποιητές και τους παραγωγούς: “Οι μεταποιητικές επιχειρήσεις που δίνουν προστιθέμενη αξία στα τοπικά προϊόντα, αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα. Ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτή την κατάσταση; Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στη Μεσόγειο, στην Ευρώπη και την Αφρική που να απαξιώνει τον αγροτικό της πληθυσμό και τον πρωτογενή τομέα. Πρέπει να δούμε όλοι μαζί πώς θα διαφυλάξουμε το σύκο και πώς θα το ενισχύσουμε”.

  Ο Γ. Γκούμας εξήγησε ότι “δώσαμε για τα σύκα τιμή πρωτόγνωρη, όπως και άλλοι μεταποιητές. Δεν θα μπορούσαν να ήταν καλύτερες οι τιμές, για να αποτελέσει κίνητρο για τους παραγωγούς. Γιατί γνωρίζουμε ότι είναι υπέρογκο το κοστολόγιο της αγροτικής παραγωγής, γι’ αυτό θέλουμε να δώσουμε ένα κίνητρο στους παραγωγούς”.

  Ο μεσσήνιος εξαγωγέας εξέφρασε την ανησυχία του ότι “κινδυνεύει να χαθεί τελείως η συκοπαραγωγή” και στάθηκε στο οικονομικό πρόβλημα που θα έχει η χώρα μας, λέγοντας: “Συνεισφέρει τα μέγιστα ο πρωτογενής τομέας και θα τον εγκαταλείψουμε; Μπορούμε να καθίσουμε παθητικά και να βλέπουμε τη μείωση της παραγωγής και του εισοδήματος; Θα γίνουμε μια χώρα εισαγωγών και οι άνθρωποι στον πρωτογενή τομέα θα φύγουν από τη δουλειά τους. Δεν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τα νέα παιδιά στην περιοχή, στην περιφέρεια. Το εμπορικό ισοζύγιο ανοίγει επικίνδυνα η ψαλίδα υπέρ των εισαγωγών και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Είναι ποιοτικά τα προϊόντα μας, έχουμε, όμως, λάθος πολιτική και διαχείριση. Το κράτος να δώσει μια κατεύθυνση και να τα στηρίζει έμπρακτα. Δεν υπάρχει χρόνος, έχει τελειώσει”.

  Ο Γ. Γκούμας μίλησε για “εξαθλίωση του αγροτικού κόσμου που παρήγαγε τόνους προϊόντων και τώρα δεν μπορεί να βρει εργάτες να μαζέψει τα προϊόντα του”, ενώ σε τοπικό επίπεδο επεσήμανε με νόημα: “Συνεχίζουν τα πανηγύρια και τις γιορτές και θα φθάσουμε να κάνουμε γιορτές χωρίς προϊόντα. Θα γιορτάζουμε την καταστροφή των αγροτικών προϊόντων και των παραγωγών. Ζούμε την εγκατάλειψη της υπαίθρου, των παραγωγών και του πρωτογενή τομέα”.

  Τέλος, αναρωτήθηκε “που είναι η άρδευση και η αναδιάρθρωση των συκεώνων” για τις οποίες είχαν δοθεί υποσχέσεις και ζήτησε αλλαγή νοοτροπίας.

  Πηγή: Εleftheriaonline.gr

• Ηλεία: Απογοήτευση και αβεβαιότητα για τους παραγωγούς καλαμποκιού - Ανομβρία, υποχώρηση τιμής και εισαγωγές στήνουν στον τοίχο τους καλλιεργητές
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Με το σενάριο να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειες του καλαμποκιού να μην φεύγει από το μυαλό τους, οι καλαμποκοπαραγωγοί της Ηλείας για μια ακόμη χρονιά βρίσκονται σε δεινή θέση καθώς μια σειρά προβλημάτων επιδεινώνει συνεχώς την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.

  Από την μία η τιμή του καλαμποκιού έχει υποχωρήσει στα 0,22 ευρώ ανά κιλό, αδυνατώντας να καλύψει τα έξοδα παραγωγής, από την άλλη ο αυξημένος ανταγωνισμός από εισαγωγές τρίτων χωρών αλλά και οι φυσικές καταστροφές με σύμμαχο την ανομβρία, έρχονται να δώσουν την χαριστική βολή, σε ένα προϊόν που παραδοσιακά στηρίζει την οικονομία του νομού.

  Ειδικά η φετινή χρονιά, αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολη για τους καλλιεργητές, με το πρόσφατο μπουρίνι στις περιοχές του κάμπου, να προκαλεί σημαντικές ζημιές στην παραγωγή. Σύμφωνα με μαρτυρίες, περίπου το 50% της παραγωγής καταστράφηκε, καθώς οι ισχυροί άνεμοι και η βροχή έριξαν στο έδαφος τον καρπό.

  

  Αποτέλεσμα αυτού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι παραγωγοί είναι οι μηχανές να μην μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε αυτές τις συνθήκες, καθιστώντας αδύνατη την πλήρη συγκομιδή του προϊόντος.

  Πέρα από τις καταστροφές λόγω των καιρικών φαινομένων, η ανομβρία που επικρατεί στην περιοχή έχει επιδεινώσει την κατάσταση. Το νερό δίνεται με πρόγραμμα, καθιστώντας δύσκολη την άρδευση των καλλιεργειών και συντελώντας παράλληλα στη μειωμένη παραγωγή.

  Ο πρόεδρος των καλαμποκοπαραγωγών Ηλείας Χρήστος Παλαιολόγος, μιλώντας στο ilialive.gr και στο Gaia365.gr σκιαγράφησε με μελανά χρώματα την πορεία του καλαμποκιού στο νομό.

  

  «Φέτος τα καλαμπόκια ξεκίνησαν με χαμηλές τιμές και δεν φτάνει μόνο αυτό έχουμε και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που τα καταστρέφουν και τα διαλύουν. Οι τιμές τώρα από ό,τι ξέρω αν βρίσκονται στα 0,22 € ενώ κανονικά έπρεπε να είναι στα 0,30. Είναι πολύ χαμηλή η τιμή. Αυτό οφείλεται στις εισαγωγές από ξένες χώρες. Η κυβέρνηση καλό θα ήταν να μας βοηθήσει, και πέρυσι είπαν ότι θα βάλει συνδεδεμένη αλλά μείωσαν τα ποσά. Δυστυχώς οι βοήθειες είναι πάρα πολύ λίγες και ο καθένας θα το ξανά σκεφτεί να καλλιεργήσει διότι είναι μία πολυέξοδη καλλιέργεια και στο τέλος δεν μπορεί να βγάλει τα έξοδα της.

  Έρχεται στη συνέχεια και η κακοκαιρία πετά τα καλαμπόκια κάτω με αποτέλεσμα οι μηχανές να μην μπορούν να τα θεωρήσουν και να υπάρχει ζημιά. Η παραγωγή από πέρυσι είναι μειωμένη σίγουρα κατά 20% λόγω του καύσωνα. Είχαμε γενικότερα πρόβλημα και με το νερό που δίνονταν περιορισμένα, με πρόγραμμα δύο φορές την εβδομάδα. Τώρα όμως τα καλαμπόκια όπως και οι ντομάτες έχουν τελειώσει. Την ώρα όμως που ήθελαν κι αυτά νερό αντιμετωπίσαμε και εκεί δυσκολίες λόγω της ανομβρίας διότι το φράγμα έχει κατέβει πολύ χαμηλά» επεσήμανε ο κ. Παλαιολόγος εκφράζοντας την ελπίδα να προλάβουν οι παραγωγοί να μαζέψουν όσα καλαμπόκια έχουν και στη συνέχεια να βρέξει και να γεμίσει το φράγμα με νερό.

  «Αν συνεχίσει να υπάρχει ανομβρία και το φράγμα δεν έχει νερό σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές, δυστυχώς οι καλλιέργειες θα είναι πολύ δύσκολες και ο καθένας θα το σκεφτεί να ξανά καλλιεργήσει.

  

  Η ζημιά από το μπουρίνι ανέρχεται στο 50% ίσως και πιο πάνω διότι η μηχανή δεν μπορεί να τα μαζέψει. Η φετινή χρονιά να πάει και πίσω να μην γυρίσει…» ανέφερε κλείνοντας ο κ. Παλαιολόγος εξηγώντας με τον τρόπο του την σοβαρή αυτή κατάσταση η οποία απαιτεί άμεση προσοχή από τους αρμόδιους φορείς, καθώς η συνέχιση της καλλιέργειας καλαμποκιού στην Ηλεία είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την τοπική οικονομία όσο και για την εξασφάλιση της επάρκειας τροφίμων στην Ελλάδα.

  Από την πλευρά του ο παραγωγός από την περιοχή της Αρετής Δημήτριος Καραμπέλης, ο οποίος καλλιεργεί σε κτήματα τα οποία νοικιάζει κάνει λόγο για ασύμφορη πλέον καλλιέργεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

  

  «Η τιμή του καλαμποκιού δεν είναι καλή διότι τα έξοδα του είναι πάρα πολλά. Φέτος είναι μια χρονιά η οποία δεν έχει ούτε παραγωγή. Πέρα απ’ όλα αυτά βέβαια έπεσαν και πολλά από το μπουρίνι που πέρασε στην περιοχή μας. Στα δικά μου χωράφια επειδή τα καλαμπόκια είναι πιο όψιμα έχω λιγότερη καταστροφή αλλά γενικότερα υπάρχει πολύ μεγάλη ζημιά. Εγώ στην νοικιασμένα χωράφια με 60 € έχω 300 € έξοδα το στρέμμα. Οπότε για να μπορέσω να έχω ένα κέρδος ή απλώς να ζήσω θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 0,30 € και να έχω πολλά καλαμπόκια. Οπότε η καλλιέργεια ουσιαστικά είναι ασύμφορη».

  

• Εξαγωγές: Ποια ελληνικά φρούτα είναι περιζήτητα στις ξένες αγορές
  σε Οικονομία
  

  Το ελληνικό ακτινίδιο και η φράουλα, κατέγραψαν φέτος ρεκόρ στις εξαγωγές την ίδια στιγμή που σε ανοδική τροχιά κινούνται και τα καλοκαιρινά φρούτα, με τις τιμές πώλησής τους στις ξένες αγορές να είναι αυξημένες μεσοσταθμικά κατά 25%.

  Οι εξαγωγές ακτινιδίων σε αξία έφτασαν τον Ιούνιο σε επίπεδα ρεκόρ και συγκεκριμένα στα 305,5 εκατ. ευρώ, με τη χώρα μας να εξακολουθεί να βρίσκεται στην πεντάδα των κορυφαίων παραγωγών παγκοσμίως.

  Η δυναμική του ελληνικού ακτινιδίου, που αποτελεί το πρώτο εξαγώγιμο προϊόν, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο καθώς τον Νοέμβριο του 2023 «άνοιξε» ακόμη μία αγορά, αυτή της Βραζιλίας, ισορροπώντας τις αντίστοιχες απώλειες που είχαμε από την Ινδία, σύμφωνα με όσα επισημαίνει στο CNN Greece, o ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Incofruit Hellas, κ. Γιώργος Πολυχρονάκης.

  Κύριοι προορισμοί για το ελληνικό προϊόν είναι οι ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά Ισπανία και Ιταλία, ακολουθούν με ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια ΗΠΑ και Καναδάς αλλά και χώρες της νοτιανατολικής Ασίας, όπως η Κίνα.

  Σε πρώτο πλάνο η φράουλα

  Σε ό,τι αφορά τις ελληνικές φράουλες, οι εξαγωγές ανήλθαν στα 158 εκατ. ευρώ σε αξία, με τις τιμές αυξημένες φέτος περί το 30%, ενώ σε όγκο ξεπέρασαν τους 78.000 τόνους.

  Ο κ. Πολυχρονάκης εξηγεί πως μέσα σε μία επταετία, από το 2014 δηλαδή και το εμπάργκο της Ρωσίας στην εισαγωγή ευρωπαϊκών φρούτων και λαχανικών, η οποία έως τότε απορροφούσε το 60% της ελληνικής φράουλας, καταφέραμε να επιτύχουμε σταδιακά σχεδόν τον διπλασιασμό των εξαγωγών μας.

  Οι Έλληνες παραγωγοί, όπως σημειώνει ο ίδιος, προσαρμόστηκαν, στο μεταξύ, στα χαρακτηριστικά της φράουλας που ζητούσαν οι Κεντροευρωπαίοι τα οποία διέφεραν από εκείνα των Ρώσων.

  Τεράστια άνοδος στα σταφύλια

  Την ίδια στιγμή συνεχίζονται με καλούς ρυθμούς οι εξαγωγές των καλοκαιρινών φρούτων, οι οποίες έως τις 16 Αυγούστου, με βάση τα στοιχεία που επεξεργάζεται η Incofruit Hellas, εμφανίζονται αυξημένες κατά 8,2%.

  Σημαντική αύξηση καταγράφουν οι εξαγωγές των επιτραπέζιων σταφυλιών με άνοδο 34,5% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρσι, καθώς λόγω καιρικών συνθηκών, η φετινή συγκομιδή ξεκίνησε νωρίτερα φέτος.

  Αυξημένες κατά 24,8% σε ποσότητες εμφανίζονται και οι εξαγωγές στα νεκταρίνια, κατά 21,2% στα κεράσια και κατά 11,4% στα ροδάκινα. Σύμφωνα με τον κ. Πολυχρονάκη, το 2024 είναι μία καλή και πλούσια χρονιά όσον αφορά στην παραγωγή στη χώρα μας, η οποία ευνοήθηκε από τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν.

  Πηγή: cnn.gr

• Ακτινίδιο: Στην κορυφή των εξαγωγών φρούτων το ελληνικό ακτινίδιο – Ο κίνδυνος των ατυποποίητων
  σε Γεωργία
  

  Το ελληνικό ακτινίδιο κατέγραψε ρεκόρ σε αξία με εισροή 305,5 εκατ. ευρώ διατηρώντας την τέταρτη θέση στην παγκόσμια παραγωγή

  Στην κορυφή της λίστας των εξαγόμενων φρούτων της χώρας μας βρέθηκε τη φετινή εμπορική σεζόν 2023/24 το ελληνικό ακτινίδιο, καταγράφοντας ρεκόρ σε αξία με εισροή 305,5 εκατ. ευρώ και διατηρώντας την τέταρτη θέση στην παγκόσμια παραγωγή.

  Η δυναμική που καταγράφει το προϊόν στις εξαγωγές, αντικατοπτρίζεται επίσης και στις καλές τιμές που απόλαυσαν και οι παραγωγοί. Την τρέχουσα εμπορική περίοδο η μεσοσταθμική τιμή πώλησης ανά μονάδα βάρους αυξήθηκε εντυπωσιακά κατά 58,6% φτάνοντας τα 1,62 ευρώ/κιλό, ενώ οι αποθηκευμένες ποσότητες που εξήχθησαν τον α΄εξάμηνο του 2024 απόλαυσαν τιμή 1,733 ευρώ/κιλό.

  Η καλή πορεία στις εξαγωγές αλλά και οι καλές τιμές που απολαμβάνει ο παραγωγός οδήγησε στη διαρκή ανάπτυξη της καλλιέργειας του ακτινιδίου στη χώρα μας. Εντυπωσιακή είναι η αύξηση των φυτεύσεων ως προς την παραγωγή καθώς από 36.000 τόνους το 2001/2002 και 70.000 τόνους το 2007/08, έφτασε σε 313.393 τόνους το 2021/22. Το 2022/23 έφτασε τους 323.000 τόνους και το 2023/24 τους 290.000 τόνους.

  Η διακίνηση όμως ατυποποίητων ακτινιδίων κατευθείαν από το χωράφι, όπως και οι κερδοσκοπικές πρακτικές να συγκομίζονται και να εξάγονται ποσότητες με ανώριμους καρπούς, που δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις ωριμότητας και εμπορίας, θέτουν σε κίνδυνο τη φήμη του προϊόντος.

  Τι δείχνουν τα στοιχεία για τις εξαγωγές ακτινιδίου

  Το 2022, οι παγκόσμιες εξαγωγές καρπών ακτινίδιου (βάσει στοιχείων UN COMTRADE and ITC statistics) κατέγραψαν μείωση σε όγκο φτάνοντας τους 1,647 εκατ. τόνους, σημειώνοντας αύξηση σε αξία με το ποσό να είναι στα 3,738 δισ. ευρώ έναντι 1,843 εκατ. τόνων και 3,311 δισ. ευρώ το 2021 .

  Σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Φρούτων και Λαχανικών Incofruit Hellas, η Ν Ζηλανδία με 1,616 δισ. ευρώ και 676,7 χιλ. τόνους είναι η πρώτη εξαγωγική χώρα το 2022, με δεύτερη την Ιταλία των 513,04 εκατ. ευρώ και 282,2 χιλ. τόνους. Τρίτο ως προς την αξία είναι το Βέλγιο με 483 εκατ. ευρώ και ως προς τις ποσότητες το Ιράν, με παραγωγή που εκτιμάται ότι φτάνει τους 193,88 (το 2021 δεν υπάρχουν στοιχεία 2022) χιλ. τόνους ακολουθούμενες από την Ελλάδα με 188,151 χιλ. τόνους και 210,083 εκατ. ευρώ.

  «Η αύξηση των εξαγωγών ακτινιδίων της χώρας μας, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, που κατά τα τελευταία 15 χρόνια από 38.000 τόνους το 2007/08 έφτασε σε 198.142 τόνους την εμπορική περίοδο 2022/23 κατέγραψε ρεκόρ σε τονάζ με την αξία να διαμορφώνεται σε 202.692.162 ευρώ με μείωση κατά 17,7% της μεσοσταθμικής τιμής μονάδος έναντι της αντίστοιχης προηγούμενης περιόδου», σχολιάζει στον ΟΤ ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Incofruit Hellas Γιώργος Πολυχρονάκης.

  Κατά τα τελευταία 15 χρόνια από 38.000 τόνους το 2007/08 έφτασε σε 198.142 τόνους την εμπορική περίοδο 2022/23 κατέγραψε ρεκόρ σε τονάζ

  

  Οι αγορές

  Την περίοδο 2022/23, σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Incofruit Hellas, η παραγωγή της χώρας μας ανήλθε στους 323.000 τόνους και την περίοδο 2023/24, που έφτασε στο τέλος της, εκτιμάται ότι η ποσότητα που συγκομίστηκε είναι της τάξεως των 285.000 με 290.000 τόνους.

  Όπως εξηγεί στον ΟΤ ο κ. Πολυχρονάκης «το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας μας εκμεταλλευόμενο την καλή παραγωγή μας διεύρυνε και αύξησε τις εξαγωγές τυποποιημένων προϊόντων προς την ΕΕ και τις τρίτες εκτός ΕΕ 27 χώρες. Μάλιστα, αντικατέστησε το Ιράν στην αγορά της Ινδίας όσο διήρκεσε η απαγόρευση εισαγωγών (λόγω υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων στο προϊόν) και την τρέχουσα εξαγωγική περίοδο 2023/24 διατήρησε μέρος των κατακτηθέντων μεριδίων. Παράλληλα με το άνοιγμα της αγοράς της Βραζιλίας εισήλθαν δυναμικά σ αυτή την αγορά εξισορροπώντας τις απώλειες της Ινδίας».

  Τη σεζόν 2023/24, που έφτασε στο τέλος της, εκτιμάται ότι η ποσότητα ακτινιδίων που συγκομίστηκε είναι της τάξεως των 285.000 με 290.000 τόνους

  

  Το 63% της εμπορεύσιμης παραγωγής ετησίως εξάγεται, κυρίως σε ευρωπαϊκές αγορές, όπως Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Πολωνία, Ρουμανία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο και Τσεχία, ενώ από τις τρίτες χώρες ανοδικά κινούνται οι εξαγωγές στην Κίνα, Ινδία, ΗΠΑ, Καναδά, Ουκρανία, Τουρκία και Αίγυπτο, σε μια προσπάθεια ανοίγματος σε νέες αγορές και διασπορά του κινδύνου των αγορών, μετά και τον αποκλεισμό από τη ρωσική αγορά.

  Ταυτόχρονα, υπήρξε μια ανάκαμψη στην κατανάλωση φρούτων μετά την πανδημία του Covid, με την κατανάλωση να αναμένεται να συνεχιστεί ανοδικά τα επόμενα πέντε χρόνια. Η κατανάλωση στην Ευρώπη, έχει διαμορφωθεί σε υψηλά επίπεδα εν αντιθέσει με αυτή στην Β. Αμερική.

  Προοπτικές και ευκαιρίες για το ακτινίδιο

  «Η φετινή περίοδος έδωσε ευκαιρίες και μερικώς επετεύχθη ο στόχος μας που ήταν η αξιοποίηση βάση προγράμματος της συγκυριακής μείωσης της παραγωγής της Ιταλίας (– 15% στις πράσινες ποικιλίες) για διεύρυνση του πελατολογίου και των αγορών των ποιοτικών προϊόντων μας. Προϊόντων με ταυτοποίηση της προέλευσης τους, τυποποίηση και ποιότητα και όχι η διακίνηση πρώτης ύλης ως commodities – χωρίς μετασυλλεκτική προστιθέμενη αξία- στο ιταλικό εξαγωγικό εμπόριο για διατήρηση της παρουσίας του στα ράφια των λιανικών καταναλωτικών αγορών», τονίζει ο κ. Πολυχρονάκης, ξεκαθαρίζοντας ότι «θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι το μακροπρόθεσμο όφελος των παραγωγών αφορά την απευθείας σύνδεση των προϊόντων τους με τις καταναλωτικές αγορές μέσω του υγιούς εξαγωγικού εμπορίου της χώρας μας. Δεν θα πρέπει να επαναληφθεί και για τα προϊόντα αυτά το κακό προηγούμενο του ελαιολάδου».

  Οι προοπτικές για το προϊόν ήταν ευοίωνες γιατί η ποιότητα των προϊόντων μας είναι εξαιρετική (τηρουμένων των ορθών καλλιεργητικών πρακτικών) και σε εμπορικό επίπεδο αφενός με τήρηση των υφισταμένων προδιαγραφών εμπορίας και υγιειονομικών απαιτήσεων και αφετέρου με αξιοποίηση των ευκαιριών που δίδουν οι νέες διμερείς συμφωνίες της χώρας μας για εισαγωγές ακτινιδίων όπως είναι η αγορά της Βραζιλίας, του Ισραήλ και του Βιετνάμ.

  Παράνομες κοπές ακτινιδίου

  «Η πολιτεία εκτιμώντας εγκαίρως, ότι το ακτινίδιο αποτελεί ένα σημαντικό ελληνικό εξαγώγιμο προϊόν του οποίου η καλή ποιότητα διασφαλίζει τη φήμη των ελληνικών προϊόντων στις αγορές του εξωτερικού και προστατεύει τα συμφέροντα τόσο των Ελλήνων παραγωγών, όσο και των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεις που λειτουργούν με θεμιτό τρόπο και συμμορφώνονται με τις διατάξεις της ισχύουσας ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας, θέσπισε μέτρα για την διακίνηση και εμπορία των ακτινιδίων ακολουθώντας και την πρακτική ανταγωνιστριών παραγωγών χωρών», σημειώνει ο ειδικός σύμβουλος.

  Έτσι, για την αντιμετώπιση των φαινομένων κυκλοφορίας ατυποποίητων προϊόντων, χωρίς προστιθέμενη αξία, κατευθείαν από τον αγρό, και χωρίς σήμανση, στοιχεία που συμβάλλουν και στον αφελληνισμό των ελληνικών ακτινιδίων, εκδόθηκε ΥΑ σχετικά με «Ρυθμίσεις θεμάτων εμπορίας και διακίνησης των ακτινιδίων».

  Εφιστάται η προσοχή και ευθύνη των αρμόδιων ελεγκτικών υπηρεσιών στην εντατικοποίηση των ελέγχων στα σημεία εξόδου της χώρας

  Όμως, παρά την έκδοση απόφασης του ΥπΑΑΤ με θέμα «Εντατικοί έλεγχοι σε αποστελλόμενα στην ΕΕ φορτία ακτινιδίων» εξακολούθησαν να παρατηρούντα, και κατά την εμπορική περίοδο 2023/24, φαινόμενα διακίνησης ακτινιδίων από «Έλληνες, Ιταλούς και βαλκάνιους εμπόρους» ατυποποίητων φρούτων και λαχανικών (κατευθείαν από τον αγρό) κυρίως προς τις γειτονικές αγορές, με το πρόσχημα ότι προορίζονται για «βιομηχανική χρήση» που υπονομεύουν όλη την προσπάθεια της χώρας για διατήρηση της φήμης των προϊόντων της. Προκειμένου να εξυπηρετηθεί αυτή η δραστηριότητα εισήχθησαν πολλά bins από την μολυσμένη Ιταλία για την πραγματοποίηση καταστρατήγησης της ΚΥΑ (που απαγορεύει ρητά την χρήση bins και σε συσκευασία μεγαλύτερη των 20 κιλών) κινδυνεύοντας να διατεθούν ακατάλληλα προς νωπή κατανάλωση προϊόντα

  «Εφιστάται η προσοχή και ευθύνη των αρμόδιων ελεγκτικών υπηρεσιών στην εντατικοποίηση των ελέγχων στα σημεία εξόδου της χώρας τόσο για τον έλεγχο των εξαγομένων προϊόντων μας για τον ποιοτικό και υγειονομικό έλεγχο των διακινουμένων-εξαγομένων προϊόντων μας προς αποφυγή δυσφήμησης των προϊόντων μας και προς αποφυγή διάθεσης ακατάλληλων προς νωπή κατανάλωση προϊόντων που υπονομεύουν όλη την προσπάθεια της χώρας κινδυνεύοντας να μείνει αδιάθετο μέρος από την παραγωγή ακτινιδίων από το πλήγμα της φήμης των προϊόντων της σε συνδυασμό με την υποκατανάλωση στις αγορές», επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης.

  Τα ατυποποίητα και η …ιταλοποίηση

  Συμπερασματικά, όπως τονίζει στον ΟΤ ο κ. Πολυχρονάκης «ενώ δυνάμεθα να πωλήσουμε τυποποιημένο το προϊόν σε υψηλότερες τιμές το πουλάμε ατυποποίητο κατευθείαν από τον αγρό όπως στην περίπτωση της Ιταλίας για «ιταλοποίηση» ή υποτιμολογημένο (όπως στην περίπτωση Βουλγαρίας )».

  Ενδεικτικά το 2022 η Ιταλία, κατέγραψε εξαγωγές (βάσει στοιχείων UN Comtrade) προς όλο τον κόσμο 282.220 τόνων αξίας 513.041 εκατ. ευρώ ήτοι 1,82 ευρώ/κιλό κατά μέσο όρο, έναντι 188.351 τόνων αξίας 210,083 ευρώ δηλ.1,12 ευρώ/κιλό της χώρας μας δίδοντας το παράδειγμα του τι πρέπει να κάνει μια χώρα προκειμένου να αποκτούν τα εξαγόμενα απ αυτήν προϊόντα υψηλή προστιθέμενη αξία Σημειώνεται ότι η μεσοσταθμική τιμή της Ν.Ζηλανδίας ήταν 2,39 ευρώ/κιλό.

  Απόδειξη αυτής της αρχής, όπως επισημαίνει, είναι ότι την τρέχουσα εμπορική περίοδο η μεσοσταθμική τιμή πώλησης ανά μονάδα βάρους αυξήθηκε εντυπωσιακά κατά 58,6% σε 1,62 ευρώ/κιλό και ιδιαίτερη σημείωση ότι οι αποθηκευθείσες ποσότητες που εξήχθησαν τον α΄εξάμηνο 2024 απόλαυσαν τιμή 1,733 ευρώ/κιλό.

  Η παγκόσμια παραγωγή ακτινιδίου – 4η θέση για την Ελλάδα

  Το 2022 (τελευταία χρονιά επισήμων στοιχείων από τον FAO, τα οποία επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Incofruit Hellas) καλλιεργήθηκαν παγκοσμίως και συγκομίσθηκαν 4,539 εκατομμύρια τόνοι ακτινιδίου έναντι 4,467 εκατ. τόνων το 2021.

  Η Κίνα με 2,380 εκατομμύρια τόνους αποτελεί τη χώρα με τον μεγαλύτερο όγκο παραγωγής ακτινιδίων, που αντιπροσωπεύει το 53% της συνολικής παραγωγής. Στη δεύτερη θέση ακολουθεί η Νέα Ζηλανδία με 603,5 χιλ. τόνων, ενώ η Ιταλία με 431,56 χιλ. τόνους κατέλαβε την τρίτη θέση ως προς τη συνολική παραγωγή. Στην τέταρτη θέση ανήλθε η χώρα μας με 320.370 τόνους και ακολουθεί το Ιράν με 294.571 τόνους.

  Η εκτίμηση για το 2023 είναι ότι η παγκόσμια παραγωγή ήταν μειωμένη με την χώρα μας να διατηρεί την 4η θέση

  

  Η εκτίμηση για το 2023 είναι ότι η παγκόσμια παραγωγή ήταν μειωμένη με την χώρα μας να διατηρεί την 4η θέση.

  .

  

  Σημειώνεται ότι και η παραγωγή της Ιταλίας ανέκαμψε το 2022 σε σχέση με το 2021 [με συνέπεια τον περιορισμό των εισαγωγών πρώτης ύλης από την Ελλάδα κατά 24.000 τόνους (ατυποποίητων καρπών κατευθείαν από τον αγρό).

  Πώς θα αντιμετωπιστούν οι διαταραχές στις αγορές

  Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και τις προοπτικές ο Incofruit Hellas πρότεινε μια σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση των διαταραχών στις αγορές μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και το κλείσιμο στην ερυθρά θάλασσα. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν:

  Δημιουργία ενιαίου Ταμείου (κατά το πρότυπο του ενιαίου ταμείου ενέργειας) που θα παρέχει στήριξη στους ευρωπαίους παραγωγούς γεωργικών προϊόντων και τις επιχειρήσεις απέναντι στις αυξήσεις κόστους (εισροών) λόγω του κόστους των λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων και ζωοτροφών αλλά και τυποποίησης-συσκευασίας, υλικών συσκευασίας, μεταποίησης και μεταφορικών.

  Να εντακοποιηθούν οι έλεγχοι στα εισαγόμενα ακτινίδια τόσο από απόψεως φυτουγειονομικών όσο και της μη «ελληνοποίησής» προς διάθεση στην εγχώρια αγορά ή στην εξαγωγή τους για την διασφάλιση της φήμης του προϊόντος μας

  Η ελληνική πολιτεία να λύσει άμεσα το πρόβλημα με τους αλλοδαπούς εργάτες γης καθότι οι μέχρι σήμερα νομοθετικές ρυθμίσεις είναι αναποτελεσματική (δεν εισακούσθηκαν σχετικές προτάσεις μας) και ο κίνδυνος μη καλλιέργειας μεγάλων εκτάσεων γης σε όλη την χώρα είναι υπαρκτός. Για το λόγο αυτό «προτείνεται να επιτραπεί στους μετανάστες χωρίς χαρτιά που ήδη ζουν και εργάζονται (παράνομα) να αποκτήσουν κατόπιν αιτήσεώς τους ειδική άδεια παραμονής (χωρίς δικαίωμα μετάβασης σε άλλη χώρα της Ε.Ε. και σε άλλο τομέα και να γίνουν νόμιμοι εργαζόμενοι – εάν εργάζονται σε ορισμένους τομείς που αντιμετωπίζουν έλλειψη εργατικού δυναμικού, όπως ως εργάτες γης για συγκομιδή προϊόντων, παράλληλα με την υφιστάμενη νομοθεσία για μετακλητούς εργάτες από διάφορες τρίτες χώρες».

  Παράλληλα, προκειμένου να διατηρηθεί η παρουσία των προϊόντων μας στις παραδοσιακές και νέες καταναλωτικές αγορές, όπως επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης θα πρέπει:

  • η ελληνική καλλιέργεια ακτινιδίων να εμπλουτιστεί από πλευράς νέων ποικιλιών. Η αλλαγή πλεύσης στις καλλιέργειες θα πρέπει να προβλέπει προϊόντα που από μελέτες προτίμησης των καταναλωτών θα επικρατήσουν την επόμενη δεκαετία και να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες που μας δίνει κλιματικά και γεωγραφικά η χώρα μας,
  • να οριοθετηθούν ζώνες παραγωγής σε έκταση ούτως ώστε να μπορούν να απορροφηθούν από την διεθνή ζήτηση και
  • το ελληνικό εξαγωγικό εμπόριο να εκμεταλλευθεί τις ευκαιρίες προς διεύρυνση των παραδοσιακών του αγορών τόσο ευρωπαϊκών όσο και σε τρίτες χώρες που έχουν συναφθεί διμερείς φυτουγειονομικές συμφωνίες ως π.χ σε ΗΠΑ, Καναδά κ.ά. που οι εξαγόμενες ποσότητες αυξάνονται από έτος σε έτος.

  Πηγή: ΟΤ