Σχετικά Άρθρα

• Συναγερμός στην ΕΥΔΑΠ για τη λειψυδρία: Αποθέματα για 4 χρόνια στους ταμιευτήρες - Τι εξετάζεται
  σε Ελλάδα
  

  Συναγερμός έχει σημάνει στην ΕΥΔΑΠ για το σοβαρό θέμα της λειψυδρίας με την εταιρεία ύδρευσης να εξετάζει διάφορα σενάρια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υδροδότησης της πρωτεύουσας σε περίπτωση παρατεταμένης ανομβρίας, παρότι τα υπάρχοντα αποθέματά στους ταμιευτήρες επαρκούν για τέσσερα χρόνια.

  Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει ήδη προχωρήσει η προμελέτη για την μεταφορά νερού από τους δύο ποταμούς που εκβάλλουν στην λίμνη των Κρεμαστών αλλά και αυτή καθαυτή την λίμνη.

  Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις με μεγάλους παραγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος όπως η ΔΕΗ αλλά και ο όμιλος Μυτιληναίου και άλλους για την κατασκευή και λειτουργία 3 η 4 μονάδων αφαλάτωσης δεδομένου ότι η αφαλάτωση απαιτεί μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.

  Η μία μονάδα αφαλάτωσης, εφόσον προχωρήσουν οι συζητήσεις με την ΔΕΗ, μπορεί να γίνει στην περιοχή του Λαυρίου.

  Οι άλλες δύο ή τρεις στην πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και κατά μήκος του αγωγού μεταφοράς νερού από το Μόρνο στην Αθήνα.

  Αρμόδιοι παράγοντες της ΕΥΔΑΠ δήλωσαν στο Αθηναικό πρακτορείο ότι το κόστος του νερού από αφαλάτωση είναι σημαντικό και φτάνει το 1 € το κυβικό ενώ σήμερα η ΕΥΔΑΠ χρεώνει το κυβικό κατά 0,35 λεπτά.

  Σε κάθε περίπτωση και οι δύο λύσεις είναι σχετικά χρονοβόρες και θα πάρουν τουλάχιστον μία τριετία μέχρι να λειτουργήσουν.

  Τα σενάρια που εξετάζονται

  Οι ίδιοι παράγοντες της ΕΥΔΑΠ τόνιζαν ότι η πιο γρήγορη και πιο συμφέρουσα λύση με χαμηλό κόστος είναι η μεταφορά νερού από την λίμνη των Κρεμαστών η οποία μπορεί να έχει αποτελέσματα και να ενισχύσει το δίκτυο σε χρόνο νωρίτερο και από τα τρία χρόνια εάν δεν υπάρξουν βέβαια προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας για περιβαλλοντικούς ή άλλους λόγους με συνέπεια να καθυστερήσει το έργο.

  Το έργο είναι σχετικά εύκολο και θα χρειαστεί βέβαια να γίνει διάνοιξη σηράγγων για την διέλευση του αγωγού, όμως κάτι αντίστοιχο έχει γίνει στο παρελθόν με την μεταφορά νερού από το φράγμα του Ευήνου στο δίκτυο του Μόρνου.

  Το αρχικό σενάριο προβλέπει να διασυνδεθούν με το δίκτυο του Μόρνου δύο παραπόταμοι του Αχελώου που εκβάλλουν στη λίμνη Κρεμαστών.

  Σύμφωνα με παράγοντες της ΕΥΔΑΠ εξετάζονται όλες οι δυνατές λύσεις για να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα στην υδροδότηση της πρωτεύουσας.

  Τις τελικές αποφάσεις θα τις πάρει το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και η Κυβέρνηση.

  Η μία μονάδα αφαλάτωσης, εφόσον προχωρήσουν οι συζητήσεις με την ΔΕΗ, μπορεί να γίνει στην περιοχή του Λαυρίου.

  Οι άλλες δύο ή τρεις στην πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και κατά μήκος του αγωγού μεταφοράς νερού από το Μόρνο στην Αθήνα.

  Αρμόδιοι παράγοντες της ΕΥΔΑΠ δήλωσαν στο Αθηναικό πρακτορείο ότι το κόστος του νερού από αφαλάτωση είναι σημαντικό και φτάνει το 1 € το κυβικό ενώ σήμερα η ΕΥΔΑΠ χρεώνει το κυβικό κατά 0,35 λεπτά.

  Σε κάθε περίπτωση και οι δύο λύσεις είναι σχετικά χρονοβόρες και θα πάρουν τουλάχιστον μία τριετία μέχρι να λειτουργήσουν.

  Τα σενάρια που εξετάζονται

  Οι ίδιοι παράγοντες της ΕΥΔΑΠ τόνιζαν ότι η πιο γρήγορη και πιο συμφέρουσα λύση με χαμηλό κόστος είναι η μεταφορά νερού από την λίμνη των Κρεμαστών η οποία μπορεί να έχει αποτελέσματα και να ενισχύσει το δίκτυο σε χρόνο νωρίτερο και από τα τρία χρόνια εάν δεν υπάρξουν βέβαια προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας για περιβαλλοντικούς ή άλλους λόγους με συνέπεια να καθυστερήσει το έργο.

  Το έργο είναι σχετικά εύκολο και θα χρειαστεί βέβαια να γίνει διάνοιξη σηράγγων για την διέλευση του αγωγού, όμως κάτι αντίστοιχο έχει γίνει στο παρελθόν με την μεταφορά νερού από το φράγμα του Ευήνου στο δίκτυο του Μόρνου.

  Το αρχικό σενάριο προβλέπει να διασυνδεθούν με το δίκτυο του Μόρνου δύο παραπόταμοι του Αχελώου που εκβάλλουν στη λίμνη Κρεμαστών.

  Σύμφωνα με παράγοντες της ΕΥΔΑΠ εξετάζονται όλες οι δυνατές λύσεις για να επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα στην υδροδότηση της πρωτεύουσας.

  Τις τελικές αποφάσεις θα τις πάρει το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και η Κυβέρνηση.

  Πηγή: cnn.gr

• Κραυγή αγωνίας από τους αγρότες της Αττικής για την λειψυδρία: Ζητούν άμεσα μέτρα
  σε Γεωργία
  

  Οι αγρότες στον κάμπο του Μαραθώνα ζητούν την δημιουργία υποδομών ενάντια στην λειψυδρία που καταστρέψει τα φυτά τους - Μείζον πρόβλημα και για τους μελισσοκόμους

  Κραυγή αγωνίας από τους αγρότες της Αττικής, που βλέπουν τις καλλιεργειές τους να καταστρέφονται από το αλμυρό νερό που βγαίνει από τις γεωτρήσεις.

  Όπως τόνισαν αγρότες, μιλώντας στον Ant1 tο χώμα έχει στεγνώσει και τα φυτά δεν αναπτύσσονται στην Αττική, με παραγωγούς να σημειώνουν ότι αυτό συμβαίνει εξαιτίας της λειψυδρίας που έχει ως αποτέλεσμα το αλμυρό νερό να εισχωρεί στις γεωτρήσεις. Με αποτέλεσμα να καταστρέφονται ρίζες και φύλλα των φυτών.

  Όπως καταγγέλλει αγρότης, την ίδια στιγμή που η παραγωγή του καταστρέφεται, από τους γύρω ορεινούς όγκους εκατομμύρια κυβικά νερού πάνε κατευθείαν στην θάλασσα. Και ζητά να γίνουν έργα υποδομής, όπως ταμιευτήρες αλλά και άλλα, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα.

  Πρόβλημα και με τις μέλισσες

  Σοβαρό πρόβλημα όμως αντιμετωπίζουν και οι μελισσοκόμοι, καθώς η έλλειψη νερού δεν επιτρέπει στις μέλισσες να «δουλέψουν» στα μελίσσια τους.

  «Δεν έβρεξε, έκανε 120 ημέρες καύσωνα από τον Μάιο έως τον Αύγουστο, με αποτέλεσμα η βασίλισσα να μην βρίσκει γύρες για να γεννήσεις».

  Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ant1 στην πληγείσα από λειψυδρία Αττική, μόνον από την άρδευση με παλιά μηχανήματα χάνονται 4 δισεκατομμύρια κυβικά νερού.

  Εκεί όμως που ειδικοί επιστήμονες δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα είναι τα δίκτυα νερού στις πόλεις αλλά και ο υπερτουρισμός.
• Ανησυχία για τη λειψυδρία: Υποχώρησε στο 50% η στάθμη των ποταμών που υπάρχουν στον πλανήτη
  σε Περιβάλλον
  

  Παγκόσμιο πρόβλημα αποτελεί η λειψυδρία και όχι ελληνικό, με τα στοιχεία να καταγράφουν τεράστιες απώλειες νερού στο 50% των ποταμών παγκοσμίως. Μάλιστα, προβλέπεται πως η κατάσταση θα επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια λόγω της κλιματική αλλαγής.

  «Το 2023 ήταν η ξηρότερη χρονιά για τα ποτάμια του πλανήτη, τα τελευταία 33 χρόνια» είπε η Γενική Γραμματέας Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας, Σελέστ Σάουλο και τόνισε: «Το νερό αναδεικνύεται ως η πιο εμφατική ένδειξη της κλιματικής κρίσης».

  Το 2050 πιστεύεται ότι 3,6 τρισ. άνθρωποι δεν θα έχουν πρόσβαση σε νερό.

  Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία

  Για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας στην Ελλάδα υπάρχουν δύο εναλλακτικές, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ: 1) η αφαλάτωση νερού από τη θάλασσα, που ωστόσο ενέχει υψηλό ενεργειακό κόστος και 2) ο καθαρισμός και επαναχρησιμοποίηση λυμάτων για άρδευση και βιομηχανική χρήση.

  O Υπουργός Περιβάλλοντος, Θόδωρος Σκυλακάκης δήλωσε: «Έχεις δύο αβεβαιότητες. αν θα έχεις νερό και πού. Το δεύτερο είναι να βάλεις το ενεργειακό κόστος για το οποίο οι αβεβαιότητες είναι πολύ μεγαλύτερες. Η δική μου άποψη είναι ότι στα επόμενα χρόνια θα έχουμε δραματική μείωση του ενεργειακού κόστους. Στο τέλος της ημέρας θα τα βάλουμε όλα κάτω και θα καταλήξουμε στο τελικό καλάθι λύσεων».

  Απαιτούνται επενδύσεις συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ από τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης για τη διαχείριση νερού, μέχρι το τέλος του χρόνου. Η νομοθετική ρύθμιση, που πέρασε η κυβέρνηση, θα διευθετήσει ζητήματα που αφορούν τόσο τα χρέη των επιχειρήσεων όσο και την δομή τους προκειμένου να μπορούν προχωρήσουν σε δανεισμό για εκτέλεση των έργων.

  Έλλειψη στοιχείων για την κατάσταση των ποταμών

  Η υδρολόγος και Καθηγήτρια ΕΜΠ, Μαρία Μιμίκου σημείωσε: «Είμαστε η μόνη χώρα που έχει έλλειψη μετρήσεων παροχών στα μεγάλα ποτάμια. Στην Ελλάδα έχουμε έλλειμμα τέτοιων σταθμών. Πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό δίκτυο το οποίο θα το διαχειρίζεται ένα κεντρικός φορέας».

  Οι μεσοπρόθεσμες προβλέψεις δείχνουν πως τους υπόλοιπους μήνες του 2024 η δραματική μείωση των βροχοπτώσεων θα συνεχιστεί, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την παγκόσμια αγροτική παραγωγή.

  Πηγή: ethnos.gr
• Νερό: Απορρυθμίστηκε ο παγκόσμιος κύκλος του για πρώτη φορά στα χρονικά – Τι πραγματικά φταίει;
  σε Περιβάλλον
  

  Τι έδειξε έρευνα για το νερό - Πώς οι ανθρώπινες δραστηριότητες διαταράσσουν τον κύκλο του νερού και οδηγούν στο φαινόμενο της λειψυδρίας – Ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής

  Για πρώτη φορά στα χρονικά, ο παγκόσμιος κύκλος του νερού απορρυθμίστηκε εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αυτό έδειξε μία νέα έκθεση για το νερό που διενεργήθηκε από την Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία του Νερού και, όπως διαπιστώθηκε, η διατάραξη του συστήματος αναμένεται να έχει βαρυσήμαντες συνέπειες στις καλλιέργεις, την οικονομία και κατ’ επέκταση στη ζωή των ανθρώπων.

  Πιο συγκεκριμένα, όπως έδειξε η έρευνα, οι επί δεκαετίες καταστροφική χρήση του εδάφους και η αλόγιστη χρήση του νερού, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή που σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με τον ανθρωπογενή παράγοντα, δημιουργούν πρωτοφανή πίεση στον κύκλο του νερού.

  Πώς «δουλεύει» ο κύκλος του νερού

  Όταν αναφερόμαστε στον κύκλο του νερού, εννοούμε τη συστημική διαδικασία μέσω της οποίας το νερό κινείται στη Γη: Το νερό εξατμίζεται από επιφάνειες όπως λίμνες και ποτάμια, ανυψώνεται σε μορφή υδρατμών στην ατμόσφαιρα και επιστρέφει ως βροχή ή χιόνι, για να ρευστοποιηθεί και να μετατραπεί ξανά σε υδρατμούς ακολουθώντας την ίδια διαδικασία από την αρχή.

  Νερό: Οι συνέπειες της διαταραχής του συστήματος – Τι έδειξε η έρευνα

  Αυτές οι διαταραχές στον κύκλο του νερού, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και το ανθρώπινο αποτύπωμα, έχουν ήδη προκαλέσει σοβαρές συνέπειες σε ζωές, παραγωγή και οικονομία. Σχεδόν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν έλλειψη στην παροχή νερού, οι καλλιέργειες ξηραίνονται, ενώ οι πόλεις καταρρέουν καθώς οι υπόγειες πηγές νερού εξαντλούνται λόγω υπερβολικής άντλησης ή της κλιματικής αλλαγής, όπως γράφει το CNN.

  Μάλιστα, αυτή η τελευταία συνέπεια μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα απειλητική για τους ανθρώπους, καθώς έχει ως αποτέλεσμα τη διάβρωση του εδάφους, οδηγώντας σε καθιζήσεις με σοβαρές επιπτώσεις για τις υποδομές και την ασφάλεια των πόλεων.

  «Η βροχόπτωση, πηγή γλυκού νερού, δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη»

  Χωρίς άμεσες ενέργειες για προσπάθειες επαναφοράς της φυσιολογικής ροής του κύκλου του νερού στον πλανήτη, οι συνέπειες αναμένεται να είναι καταστροφικές γαι την ανθρωπότητα.

  Η κρίση του νερού απειλεί πάνω από το 50% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων και μπορεί να μειώσει το ΑΕΠ των χωρών κατά μέσο όρο 8% έως το 2050, με πιθανές απώλειες έως και 15% σε χώρες χαμηλού εισοδήματος. Ο Γιοχάν Ροκστρόμ, συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού και συγγραφέας της έκθεσης, δήλωσε ότι: «Η βροχόπτωση, πηγή γλυκού νερού, δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη».

  Η έκθεση διακρίνει μεταξύ του “μπλε νερού” που βρίσκεται σε λίμνες και ποταμούς και του “πράσινου νερού” της υγρασίας, δηλαδλη, που αποθηκεύεται σε εδάφη και φυτά. Το πράσινο νερό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τη φυσική ροή του κύκλου του νερού, αναφέρει η έκθεση, καθώς επιστρέφει στην ατμόσφαιρα όταν τα φυτά απελευθερώνουν υδρατμούς, παράγοντας περίπου το μισό από τη συνολική βροχόπτωση πάνω στη Γη.

  Οι διαταραχές στον κύκλο του νερού είναι «βαθιά συνδεδεμένες» με την κλιματική αλλαγή, διαπίστωσε η έκθεση, καθώς η καταστροφή υγροτόπων και δασών μειώνει την αποθήκευση άνθρακα, επιταχύνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η κλιματική αλλαγή, με τη σειρά της, στεγνώνει το έδαφος και την ατμόσφαιρα αυξάνοντας τον κίνδυνο πυρκαγιών.

  Η κρίση του νερού καθίσταται εξαιρετικά επείγουσα λόγω της αυξανόμενης ανάγκης για αυτό. Η έκθεση υπολογίζει ότι οι άνθρωποι χρειάζονται τουλάχιστον 4.000 λίτρα ημερησίως για μια “ανθρώπινη ζωή”, πολύ πάνω από τα 50 έως 100 λίτρα που απαιτούνται για βασικές ανάγκες. Ο Ρίτσαρντ Άλαν, καθηγητής κλιματικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία, δήλωσε ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες αλλοιώνουν το περιβάλλον, εντείνοντας τις ακραίες καιρικές συνθήκες και διαταράσσοντας τον κύκλο του νερού και κατ’ επέκτασιν το σύστημα της βροχής.

  Τι προτείνουν οι ειδικοί

  Οι συγγραφείς της έκθεσης υποστηρίζουν ότι οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να αναγνωρίσουν τον κύκλο του νερού ως “κοινό αγαθό” και να συνεργαστούν για να τον αντιμετωπίσουν συλλογικά. Οι χώρες εξαρτώνται η μία από την άλλη, όχι μόνο μέσω λιμνών και ποταμών που διασχίζουν τα σύνορα, αλλά και λόγω του νερού που υπάρχει στην ατμόσφαιρα σε μορφή υδρατμών, που μπορεί να «ταξιδεύει» σε μεγάλες αποστάσεις, πράγμα που σημαίνει ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε μια χώρα, διαταράσσουν και τις βροχοπτώσεις σε μία άλλη.

  Προτείνεται επίσης μια “θεμελιώδης αναδιάρθρωση της οικονομίας του νερού”, συμπεριλαμβανομένης της καταλληλότερης τιμολόγησης και της αποθάρρυνσης της σπατάλης και της τάσης να φυτεύονται καλλιέργειες που απαιτούν πολύ νερό και εγκαταστάσεις, όπως τα κέντρα δεδομένων, σε περιοχές με έλλειψη νερού.

  Η κρίση του νερού είναι μια τραγωδία, αλλά ταυτόχρονα και μια ευκαιρία για μετασχηματισμό της οικονομίας του νερού, όπως δήλωσε η Νγκόζι Οκοντζό-Ιουεάλα, γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Η σωστή αποτίμηση του νερού είναι κρίσιμη για την αναγνώριση της σπανιότητάς του και των πολλών οφελών που προσφέρει.

  “Η παγκόσμια κρίση νερού είναι μια τραγωδία, αλλά είναι επίσης μια ευκαιρία να μετασχηματίσουμε την οικονομία του νερού”, δήλωσε η Νγκόζι Οκόντζο-Ιουεάλα, γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και συμπρόεδρος της επιτροπής που δημοσίευσε την έκθεση. Η σωστή αποτίμηση του νερού είναι ζωτικής σημασίας “για να αναγνωρίσουμε την σπανιότητά του και τα πολλά οφέλη που προσφέρει” κατέληξε.

  Πηγή: In.gr
• Κρίση νερού ή αλλιώς παγκόσμια απειλή: Σε κίνδυνο το ήμισυ της παραγωγής τροφίμων λόγω της λειψυδρίας - 5 βασικά συμπεράσματα
  σε Περιβάλλον
  

  Ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός αντιμετωπίζει ήδη λειψυδρία και ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί, καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται

  Πάνω από το μισό της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων θα κινδυνεύσει τα επόμενα 25 χρόνια λόγω της λειψυδρίας, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη διατήρηση των υδάτινων πόρων και τον τερματισμό της καταστροφής των οικοσυστημάτων από τα οποία εξαρτάται το γλυκό νερό, προειδοποιούν οι επιστήμονες.

  Ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός αντιμετωπίζει ήδη λειψυδρία και ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί, καθώς η κλιματική κρίση επιδεινώνεται, σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Επιτροπής για τα Οικονομικά του Νερού. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, η ζήτηση για γλυκό νερό θα ξεπεράσει την προσφορά κατά 40% μέχρι το τέλος της δεκαετίας, επειδή τα παγκόσμια υδατικά συστήματα δέχονται «πρωτοφανή πίεση».

  Επίσης η μελέτη διαπιστώνει ότι οι κυβερνήσεις και οι εμπειρογνώμονες έχουν υποτιμήσει κατά πολύ την ποσότητα νερού που απαιτείται για να έχουν οι άνθρωποι αξιοπρεπή ζωή. Ενώ απαιτούνται 50 έως 100 λίτρα την ημέρα για την υγεία και την υγιεινή κάθε ανθρώπου, στην πραγματικότητα οι άνθρωποι χρειάζονται περίπου 4.000 λίτρα την ημέρα για να έχουν επαρκή διατροφή και μια αξιοπρεπή ζωή. Για τις περισσότερες περιοχές, αυτός ο όγκος δεν μπορεί να επιτευχθεί σε τοπικό επίπεδο, οπότε οι άνθρωποι εξαρτώνται από το εμπόριο - σε τρόφιμα, ρούχα και καταναλωτικά αγαθά - για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

  Ο Tharman Shanmugaratnam, πρόεδρος της Σιγκαπούρης και συμπρόεδρος της επιτροπής, δήλωσε ότι οι χώρες πρέπει να αρχίσουν να συνεργάζονται για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων προτού να είναι πολύ αργά.

  «Πρέπει να σκεφτούμε ριζικά για το πώς θα διατηρήσουμε τις πηγές γλυκού νερού, πώς θα το χρησιμοποιήσουμε πολύ πιο αποτελεσματικά και πώς θα μπορέσουμε να έχουμε πρόσβαση σε γλυκό νερόγια κάθε κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων - με άλλα λόγια, πώς θα διατηρήσουμε την ισότητα [μεταξύ πλούσιων και φτωχών]», δήλωσε ο Shanmugaratnam.

  Η Παγκόσμια Επιτροπή για τα Οικονομικά του Νερού συστάθηκε από τις Κάτω Χώρες το 2022, βασιζόμενη στο έργο δεκάδων κορυφαίων επιστημόνων και οικονομολόγων, για να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη άποψη για την κατάσταση των παγκόσμιων υδρολογικών συστημάτων και τον τρόπο διαχείρισής τους. Η 194σέλιδη έκθεσή της είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια μελέτη που εξετάζει όλες τις πτυχές της κρίσης του νερού και προτείνει διορθωτικά μέτρα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.

  Το νερό το υπ'αριθμόν ένα θύμα της κλιματικής αλλαγής

  Τα ευρήματα ήταν απροσδόκητα σκληρά, δήλωσε ο Rockstrom. «Το νερό είναι το υπ' αριθμόν ένα θύμα της [κλιματικής κρίσης], οι περιβαλλοντικές αλλαγές που βλέπουμε τώρα να αθροίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο, θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρη τη σταθερότητα των συστημάτων της γης», δήλωσε στον Guardian. «Η κλιματική κρίση εκδηλώνεται πρώτα και κύρια με ξηρασίες και πλημμύρες. Όταν σκέφτεστε τους καύσωνες και τις πυρκαγιές, οι πραγματικά σκληρές επιπτώσεις είναι μέσω της υγρασίας - στην περίπτωση των πυρκαγιών, η παγκόσμια υπερθέρμανση στεγνώνει πρώτα τα τοπία, ώστε να καούν».

  Κάθε αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίαςκατά 1 βαθμό προσθέτει άλλο 7% υγρασίας στην ατμόσφαιρα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να «ενισχύεται» ο υδρολογικός κύκλος πολύ περισσότερο από ό,τι θα συνέβαινε υπό κανονικές διακυμάνσεις. Η καταστροφή της φύσης τροφοδοτεί επίσης περαιτέρω την κρίση, επειδή η κοπή των δασών και η αποξήρανση των υγροτόπων διαταράσσει τον υδρολογικό κύκλο που εξαρτάται από τη διαπνοή των δέντρων και την αποθήκευση του νερού στα εδάφη.

  Οι λανθασμένα κατευθυνόμενες επιδοτήσεις ενθαρρύνουν τους αγρότες να χρησιμοποιούν περισσότερο νερό από ό,τι χρειάζονται για άρδευση ή σε σπάταλες πρακτικές. Η βιομηχανία επωφελείται επίσης - περίπου το 80% των υγρών αποβλήτων που χρησιμοποιούνται από τις βιομηχανίες σε όλο τον κόσμο δεν ανακυκλώνεται.

  Τα 5 βασικά συμπεράσματα της έκθεσης

  Ο κόσμος αντιμετωπίζει κρίση νερού

  Περισσότεροι από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό και 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι - το 44% του πληθυσμού - δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλή αποχέτευση. Κάθε μέρα, 1.000 παιδιά πεθαίνουν από την έλλειψη πρόσβασης σε ασφαλές νερό. Η ζήτηση για γλυκό νερό αναμένεται να ξεπεράσει την προσφορά του κατά 40% μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας. Η κρίση αυτή επιδεινώνεται - χωρίς δράση, μέχρι το 2050 τα προβλήματα με το νερό θα μειώσουν το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 8%, με τις φτωχές χώρες να αντιμετωπίζουν απώλειες 15%. Πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων προέρχεται από περιοχές που αντιμετωπίζουν ασταθείς τάσεις στη διαθεσιμότητα του νερού.

  Δεν υπάρχει συντονισμένη παγκόσμια προσπάθεια για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης

  Παρά τη διασύνδεση των παγκόσμιων υδατικών συστημάτων, δεν υπάρχουν παγκόσμιες δομές διακυβέρνησης για το νερό. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν διοργανώσει μόνο μία διάσκεψη για το νερό τα τελευταία 50 χρόνια και μόλις τον περασμένο μήνα διόρισαν ειδικό απεσταλμένο για το νερό.

  Η κλιματική κατάρρευση εντείνει τη λειψυδρία

  Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης γίνονται πρώτα αισθητές στα υδρολογικά συστήματα του πλανήτη, και σε ορισμένες περιοχές τα συστήματα αυτά αντιμετωπίζουν σοβαρή διαταραχή ή και κατάρρευση. Η ξηρασία στον Αμαζόνιο, οι πλημμύρες σε όλη την Ευρώπη και την Ασία και το λιώσιμο των παγετώνων στα βουνά, το οποίο προκαλεί τόσο πλημμύρες όσο και ξηρασία στα κατάντη, είναι όλα παραδείγματα των επιπτώσεων των ακραίων καιρικών συνθηκών που είναι πιθανό να επιδεινωθούν στο εγγύς μέλλον. Η υπερβολική χρήση του νερού από τους ανθρώπους επιδεινώνει επίσης την κλιματική κρίση - για παράδειγμα, με την αποξήρανση των πλούσιων σε άνθρακα τυρφώνων και υγροτόπων που στη συνέχεια απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

  Το νερό είναι φθηνό για κάποιους και πολύ ακριβό για άλλους

  Οι επιδοτήσεις στη γεωργία σε όλο τον κόσμο έχουν συχνά απρόβλεπτες συνέπειες για το νερό, παρέχοντας στρεβλά κίνητρα στους αγρότες να αρδεύουν υπερβολικά τις καλλιέργειές τους ή να χρησιμοποιούν το νερό με σπατάλη. Σε πολλές χώρες επιδοτείται επίσης η χρήση νερού από τις βιομηχανίες ή αγνοείται η ρύπανσή τους. Εν τω μεταξύ, οι φτωχοί άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες συχνά πληρώνουν υψηλό τίμημα για το νερό ή έχουν πρόσβαση μόνο σε βρώμικες πηγές. Η ρεαλιστική τιμολόγηση του νερού που καταργεί τις επιβλαβείς επιδοτήσεις αλλά προστατεύει τους φτωχούς πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις.

  Το νερό είναι κοινό αγαθό

  Όλη η ανθρώπινη ζωή εξαρτάται από το νερό, αλλά δεν αναγνωρίζεται ως ο απαραίτητος πόρος που είναι. Οι συγγραφείς της έκθεσης προτρέπουν να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο το νερό θεωρείται - όχι ως ένας ατελείωτα ανανεώσιμος πόρος, αλλά ως παγκόσμιο κοινό αγαθό, με ένα παγκόσμιο σύμφωνο για το νερό από τις κυβερνήσεις, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία των πηγών νερού και η δημιουργία μιας «κυκλικής οικονομίας» για το νερό, στο πλαίσιο της οποίας επαναχρησιμοποιείται και καθαρίζεται η ρύπανση. Τα αναπτυσσόμενα έθνη πρέπει να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση για να τα βοηθήσουν να σταματήσουν την καταστροφή των φυσικών οικοσυστημάτων που αποτελούν βασικό μέρος του υδρολογικού κύκλου.

  Πηγή: Ethnos.gr
• Καλαματιανός: Άμεσες και δίκαιες αποζημιώσεις για τις ζημιές σε καλλιέργειες από ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες
  σε Γεωργία
  

  Σε νέα παρέμβαση για τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον αγροτικό κόσμο της Ηλείας, προχώρησε ο Τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑΣ-ΠΣ, Διονύσης Καλαματιανός, φέρνοντας στη Βουλή το αίτημα του Δήμου Ζαχάρως για άμεση καταγραφή ζημιών στην καλλιέργεια της ελιάς και καταβολή αποζημιώσεων στους παραγωγούς που επλήγησαν από τις φετινές ακραίες καιρικές συνθήκες. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα καθώς η ελιά αποτελεί κατά πολύ μονοκαλλιέργεια στο Δήμο Ζαχαρώς, με το αποκλειστικό εισόδημα πολλών κατοίκων να προκύπτει από το λάδι. Δυστυχώς, η πολύμηνη ανομβρία και ο παρατεταμένος καύσωνας δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα, με τις δυσκολίες να είναι ήδη ορατές, κυρίως στις ημιορεινές περιοχές, όπου υπάρχει έλλειμμα ποτιστικού νερού. Επιπλέον, εκφράζονται φόβοι ότι οι συνεχιζόμενες ακραίες ασφυκτικές συνθήκες ελλοχεύουν τον κίνδυνο καταστροφής και των ίδιων των ελαιοδέντρων.

  Σε δήλωσή του, ο Διονύσης Καλαματιανός αναφέρει:

  «Η φετινή χρονιά είναι εξαιρετικά δύσκολη για τους παραγωγούς της Ηλείας. Τον παρατεταμένο καύσωνα του καλοκαιριού ακολουθούν υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, που σε συνδυασμό με την ανομβρία, επιδεινώνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καλλιέργειες στον νομό μας. Αυτό σημαίνει ότι η νέα παραγωγή θα επηρεαστεί αρνητικά, κατά συνέπεια θα πληγεί και το ήδη μειωμένο αγροτικό εισόδημα. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει και στον Δήμο Ζαχάρως, με την ελαιοκαλλιέργεια στην περιοχή να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και το εισόδημα των παραγωγών να κινδυνεύει.

  Από την πλευρά μας είχαμε αναδείξει εγκαίρως το ζήτημα των δύσκολων καιρικών φαινομένων για τον αγροτικό κόσμο της Ηλείας. Σε πρόσφατη ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τονίζαμε ότι σημαντικές καλλιέργειες όπως η ελιά, το καρπούζι, η κορινθιακή σταφίδα, η πιπεριά, το αμπέλι κ.α. είχαν υποστεί εκτεταμένες ζημιές εξαιτίας των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν το καλοκαίρι. Επιπλέον, επισημαίναμε ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη σε περίπτωση που συνεχιστούν οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, όπως και τελικά συμβαίνει. Μάλιστα, είχαμε θέσει τα συγκεκριμένα ερωτήματα στο αρμόδιο Υπουργείο:

  1. Έχουν δρομολογηθεί όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για την καταγραφή των ζημιών που προκάλεσε -και προκαλεί- ο παρατεταμένος καύσωνας του φετινού καλοκαιριού σε καλλιέργειες στον Νομό Ηλείας; Θα αποζημιωθούν πλήρως και εγκαίρως όλοι οι πληττόμενοι παραγωγοί;

  2. Θα υπάρξει αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ, με βάση τις νέες απαιτήσεις που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή; Εάν ναι, ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα αναθεώρησής του;

  Δυστυχώς, ο Υπουργός και η κυβέρνηση δεν μπήκαν για ακόμα μια φορά στον κόπο να απαντήσουν, ενδεικτικό της αδιαφορίας τους για τα προβλήματα των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, μεταξύ άλλων, του υψηλού κόστους παραγωγής, της μειωμένης απορροφητικότητας των προϊόντων, της εμφάνισης φυτικών ασθενειών, του κινδύνου κατασχέσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Θα συνεχίσουμε, λοιπόν, να αναδεικνύουμε τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου της Ηλείας, πιέζοντας για άμεσες και ουσιαστικές λύσεις. Επιτέλους, ας καταλάβει η κυβέρνηση ότι οι παραγωγοί μας απαιτούν σεβασμό και αυτά που δικαιούνται.»

  (Δελτίο Τύπου)

• Η μόνιμη λύση για τη λειψυδρία: Τεχνητές βροχές πάνω από τον Μόρνο - Έτσι λύθηκε το πρόβλημα το 1990
  σε Ελλάδα
  

  Μια ήδη γνωστή και επιτυχημένη λύση, που υπόσχεται την οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος που επανεμφανίστηκε στη χώρα μας, αυτού της λειψυδρίας, προτείνει ο μετεωρολόγος Γιώργος Φαραζουλής

  Πρόκειται για τα εφαρμόσιμα εδώ και δεκαετίες, και όλο και πιο αποτελεσματικά όσο προχωράει η τεχνολογία, προγράμματα τροποποίησης καιρού και εν προκειμένω, αύξησης των βροχοπτώσεων, που θα μπορούσαν να δώσουν λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας.

  Αν αυτά τα προγράμματα φαίνονται σε κάποιον… επιστημονική φαντασία ή «επικίνδυνα» για κάποιον λόγο, αρκεί να αναφέρουμε ότι εφαρμόζονται ήδη, από τις μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στη λειψυδρία της Αττικής του 1990 και σήμερα σε όλη τη Μέση Ανατολή, μέχρι και την Καλιφόρνια, που έχει το ίδιο κλίμα με την Ελλάδα.

  Ο Γιώργος Φαραζουλής εξηγεί στο Newsbomb.gr ότι τα προγράμματα αυτά, ελάχιστα δαπανηρά και εύκολα στην εφαρμογή τους, αποτελούν «καταπληκτικές λύσεις» για μια σειρά λόγων, κατά των οποίων η ανθρωπότητα θέλει να τιθασεύσει τα μετεωρολογικά φαινόμενα.

  «Τα προγράμματα αυτά έχουν προχωρήσει πολύ και είναι εξαιρετικά επίκαιρα, αλλά και επιτακτικά, για τη χώρα μας», σημειώνει.

  Τέτοια είναι:

  -Αύξηση βροχοπτώσεων

  -Καταστολή χαλαζιού

  -Μείωση χιονιού

  -Διάλυση ομίχλης

  Σημειωτέων, ότι προγράμματα καταστολής χαλαζιού εφαρμόζονται συστηματικά σε περιοχές της Μακεδονίας, που πλήττονται συχνά από το φαινόμενο.

  Ο ειδικός μετεωρολόγος εξηγεί: «Το μετεωρολογικό ραντάρ ανιχνεύει την ποσότητα νερού που υπάρχει σε σύννεφα που πληρούν κάποια χαρακτηριστικά. Τότε, απογειώνονται ειδικά διαμορφωμένα αεροπλάνα, δικινητήρια και μικρά σε μέγεθος, εξοπλισμένα με σχάρες, που εμπεριέχουν αλάτι. Το ραντάρ καθοδηγεί το αεροπλάνο, στο κατάλληλο σύννεφο, κι εκεί απορρίπτει το αλάτι, προκαλώντας βροχή».

  Τα προγράμματα αυτά εκπονούνται μόνο τον χειμώνα φυσικά, ενώ ο στόχος -και όπως έγινε το 1990- είναι το νερό να πέσει στους υδάτινους αποταμιευτήρες που υδροδοτούν την πόλη – εν προκειμένω για την Αττική, στον Μόρνο.

  «Θα μπορούσε να αναπληρωθεί σε μια χρονιά το 20% των αποθεμάτων - σε τόνους νερού αυτό είναι ένα τεράστιο μέγεθος που δύναται να μας κάνει να ξεχάσουμε τη λειψυδρία. Η επιτυχία άλλωστε το 1990 ήταν τόσο μεγάλη, που από τότε… κανείς δεν ασχολήθηκε ξανά με αυτό, μέχρι και φέτος», υπογραμμίζει ο επιστήμονας.

  «Ας μην ξεχνάμε, ότι η αιτία του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου, μάλλον θα είναι για το νερό», καταλήγει.

  Ο Γιώργος Φαραζουλής μας ενημερώνει ότι βρίσκονται σε εξέλιξη παγκοσμίως μεγάλες έρευνες, οι οποίες υπόσχονται, ακόμα πιο εντυπωσιακά και χρήσιμα αποτελέσματα και απευθύνει αγωνιώδη έκκληση στις ελληνικές Αρχές, να εξετάσουν τις ήδη έτοιμες επιλογές τους, πριν να είναι αργά…

  Δείτε τη συνέντευξη του Γιώργου Φαραζουλή στο Newsbomb.gr:

  Πηγή: newsbomb.gr

• Η μελιτζάνα της Ηλείας, θύμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή - Σαπίζει αδιάθετη στα χωράφια
  σε Γεωργία
  

  Της Δήμητρας Βέλμαχου

  Την τοπική παραγωγή αγροτικών προϊόντων φαίνεται ότι έχει επηρεάσει άμεσα η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Μέση Ανατολή με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παραγωγή μελιτζάνας στην Ηλεία.

  Ο παραγωγός Κωνσταντίνος Χριστόπουλος από το Στρούσι, περιέγραψε στο Gaia365.gr και στο ilialive.gr τις συνέπειες που βιώνει η τοπική γεωργία λόγω του πολέμου, εξηγώντας πως η σύγκρουση έχει προκαλέσει σοβαρές δυσλειτουργίες στις εμπορικές συμφωνίες με την εγχώρια βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.

  Σύμφωνα με τον κ. Χριστόπουλο, η μελιτζάνα που παράγεται στην περιοχή προορίζεται για επεξεργασία σε μελιτζανοσαλάτα, σε εργοστάσιο στο Τραγανό, το οποίο με τη σειρά του συνεργάζεται με ισραηλινές εταιρείες.

  

  Ωστόσο, όπως έκανε γνωστό, ενημερώθηκαν από τους υπευθύνους του εργοστασίου ότι τα φετινά συμφωνητικά “έκλεισαν” νωρίς και δεν θα πάρουν άλλο προϊόν, παρά μόνο κάποιες μικροποσότητες από άλλους καλλιεργητές.

  «Τώρα αυτό που μας είπανε είναι ότι έχουν κλείσει τα συμφωνητικά μας, τα οποία κάνουμε κάθε χρόνο με το εργοστάσιο και επειδή έτυχε να είμαστε καλοί παραγωγοί εμείς στο Στρούσι και τα κλείσαμε νωρίς τα συμφωνητικά, στην ουσία μας τιμωρούν και σταματάμε την συγκομιδή της καλλιέργειας. Βέβαια όλο αυτό έχει από πίσω του άλλη ερμηνεία και αυτή η ερμηνεία είναι ο πόλεμος που γίνεται στη Μέση Ανατολή καθώς αυτό το προϊόν πήγαινε στην βιομηχανία για μεταποίηση και για μελιτζανοσαλάτα για το οποίο έχουν σύμβαση με τους Ισραηλινούς.

  Αυτά τα αποτελέσματα του πολέμου ήρθαν και σε εμάς και αυτή τη στιγμή μένει το προϊόν στο χωράφι και σαπίζει.

  Έτσι, μας ενημέρωσαν την προηγούμενη εβδομάδα ότι δεν θα πάρουν άλλη μελιτζάνα, θα πάρουν κάποιες μικροποσότητες αυτή την εβδομάδα, από κάποιους καλλιεργητές που στην ουσία δεν έκλεισαν τα συμφωνητικά» αναφέρει ο κ. Χριστόπουλος, τονίζοντας πως σε προηγούμενες χρονιές η συγκομιδή συνεχιζόταν μέχρι και τον Νοέμβριο.

  «Κι άλλες χρονιές βάζαμε μελιτζάνα και την έπαιρναν μέχρι και τέλος Οκτώβρη ενώ πέρυσι δίναμε μέχρι τέλος Νοέμβρη. Φέτος δεν ξέρω τι έχει συμβεί, οι μελιτζάνες είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όμως δεν είναι ένα προϊόν που μπορεί να αντέξει παραπάνω και να μείνει στο χωράφι και κάποια στιγμή θα αρχίσει να σαπίζει».

  

  Καύσωνες και έλλειψη νερού επηρέασαν το προϊόν

  Η χρονιά ξεκίνησε με θετικές προοπτικές για τους παραγωγούς μελιτζάνας, με τη συγκομιδή να ξεκινά στις αρχές Ιουλίου. Ωστόσο, η παραγωγή επηρεάστηκε από πολλούς παράγοντες, όπως η διαχείριση του νερού και οι παρατεταμένοι καύσωνες.

  Αν και η μελιτζάνα είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες, όπως επισημαίνει ο κ. Χριστόπουλος, οι διακοπές στην άρδευση περιόρισαν την ανάπτυξη του καρπού, με αποτέλεσμα πολλές μελιτζάνες να παραμείνουν μικρές και να κιτρινίσουν πριν προλάβουν να αναπτυχθούν.

  Κοστοβόρα η καλλιέργεια της μελιτζάνας

  Ο κ. Χριστόπουλος σημειώνει επίσης πως η καλλιέργεια μελιτζάνας είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Το κόστος του σπόρου φτάνει τα 100 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ τα συνολικά έξοδα για λιπάσματα, φυτοπροστασία και σταγονίδια κυμαίνονται στα 500-600 ευρώ ανά στρέμμα, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το εργατικό κόστος, που εξακολουθεί να αποτελεί “πληγή” για τους καλλιεργητές λόγω της έλλειψης εργατών γης.

  

  “Θα σαπίσουν στο χωράφι μου 30 τόνοι μελιτζάνα”

  «Περιμέναμε αυτή την εποχή να πάρουμε κάποιες ποσότητες καθώς για εμάς τους καλλιεργητές είναι ανέξοδη αφού δρόσισε ο καιρός και το φυτό μπόρεσε και σταθεροποιήθηκε σε κάποιες θερμοκρασίες.

  Τώρα που περιμέναμε λοιπόν κι εμείς να βγάλουμε ένα κέρδος, έχουμε αυτή την εξέλιξη. Εγώ συγκεκριμένα στα 15 στρέμματα λίαν επιεικώς έχω γύρω στους 30 τόνους μελιτζάνα που θα σαπίσει στο χωράφι».

  Αντιμέτωπος με την προοπτική να χάσει τη φετινή σοδειά, ο κ. Χριστόπουλος σκέφτεται να προσφέρει τις μελιτζάνες δωρεάν σε κοινωφελή ιδρύματα, πληρώνοντας από την τσέπη του τα έξοδα της συγκομιδής. «Είμαστε τέσσερις παραγωγοί στο Στρούσι που καλλιεργούμε από 15 μέχρι 20 στρέμματα ο καθένας. Όλοι μας βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση», καταλήγει, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την κατάσταση που επικρατεί.