Σχετικά Άρθρα

• Ουκρανία: Το κερί μέλισσας μπορεί να δημιουργήσει περιτυλίγματα για να διατηρηθούν περισσότερο τα τρόφιμα στην εμπόλεμη ζώνη
  σε Κόσμος
  

  Το κερί μέλισσας μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής τους για μερικές μέρες παραπάνω, που είναι ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην εμπόλεμη ζώνη χωρίς ρεύμα και ψυγεία, λένε Βρετανοί επιστήμονες

  Εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, που η τροφή είναι περιορισμένη, η συντήρησή της είναι το παν για τους ανθρώπους. Μια έρευνα Βρετανών επιστημόνων παρουσιάζει έναν τρόπο με τον οποίο οι Ουκρανοί μπορούν να διατηρήσουν τα τρόφιμά τους: το κερί της μέλισσας.

  Οι επιστήμονες, σύμφωνα με το BBC, βοηθούν τους μελισσοκόμους στην πολιορκημένη χώρα να αναπτύξουν νέα περιτυλίγματα από κερί για ευπαθή τρόφιμα, συμβάλλοντας στο να διατηρηθούν για μεγαλύτερο διάστημα στην εμπόλεμη ζώνη.

  Η Ρωσία έχει επιτεθεί και στις ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας τους τελευταίους μήνες, προκαλώντας διακοπές ρεύματος, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να μην υπάρχει ψύξη σε ορισμένες περιοχές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και τα φαγητά να χαλάνε ακόμα πιο γρήγορα.
  
  Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cardiff στη Μεγάλη Βρετανία αποφάσισαν να αναλύσουν μεμονωμένα μελίσσια στην Ουκρανία, η οποία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μελιού στην Ευρώπη.
  
  Έτσι, χρησιμοποίησαν το κερί μέλισσας ως ένα φυσικό «περιτύλιγμα» για να διατηρήσουν τα τρόφιμα, μιας και αυτή η πρώτη ύλη είναι γνωστό ότι σκοτώνει τα ζωύφια.
  
  Η ερευνητική ομάδα δημιούργησε διάφορους συνδυασμούς τροφίμων, που συνιστούν είδη που είναι σύνηθες να διαθέτουν οι άνθρωποι στις εμπόλεμες ζώνες, για να δημιουργήσουν περιτυλίγματα που μπορούν να διατηρήσουν τα τρόφιμα.
  
  Μπόρεσαν να δοκιμάσουν διαφορετικούς συνδυασμούς για να καταλήξουν σε μερικούς από τους πιο ισχυρούς για τη διατήρηση των τροφίμων.
  
  «Η μαγεία βρίσκεται στο μείγμα», δήλωσε ένας από τους καθηγητές που συμμετείχαν σε αυτή την προσπάθεια. Είπε ότι «ένα κομμάτι ύφασμα ή ακόμη και χαρτί» ,μπορεί συνδυαστικά με κερί μέλισσας και άλλα φυσικά αντιμικροβιακά φυτά, όπως το φασκόμηλο, να δημιουργήσουν περιτυλίγματα.
  
  Βέβαια, τα περιτυλίγματα από κερί μέλισσας δεν είναι μια καινούρια ανακάλυψη. Αντίθετα, χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των σάντουιτς και των ψωμιών, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλα προϊόντα, λένε οι επιστήμονες.
  
  Φυσικά, το κερί μέλισσας δεν πρόκειται να κρατήσει αναλλοίωτα αυτά τα τρόφιμα για πάντα. Ωστόσο, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής τους για μερικές μέρες παραπάνω, που είναι ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην εμπόλεμη ζώνη, με περιορισμένη πρόσβαση στην τροφή και χωρίς ρεύμα και ψυγεία.

  Πηγή: Protothema.gr
• Μυτιλήνη: Επιβάτες αυτοκινήτου δέχτηκαν επίθεση από μέλισσες - Αναφορές για ένα άτομο χωρίς τις αισθήσεις του
  σε Ελλάδα
  

  Συναγερμός έχει σημάνει στο ΕΚΑΒ της Μυτιλήνης μετά από πληροφορία ότι επιβάτες αυτοκινήτου δέχτηκαν επίθεση από σμήνος μελισσών στην περιοχή της Πεδής.

  Ένα άτομο χωρίς τις αισθήσεις του

  Ο μελισσοκομικός σύλλογος ενημερώθηκε για να μαζέψει το μελίσσι ενώ η Αστυνομία ήδη βρίσκεται στο σημείο.

  Σύμφωνα με την ΕΡΤ, υπάρχουν αναφορές ότι ένα άτομο δεν έχει τις αισθήσεις του.

  Πηγή: Ethnos.gr

• Μήνυμα ΥπΑΑΤ, Λευτέρη Αυγενάκη για την Παγκόσμια Ημέρα Μέλισσας - Η τεράστια συνεισφορά της στην παραγωγή
  σε Μελισσοκομία
  

  Σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα Μέλισσας ο ΥπΑΑΤ, Λευτέρης Αυγενάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

  «Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στην σημασία που έχει η μέλισσα στη ζωή μας. Και δεν είναι μόνο το μέλι, το εκλεκτό αυτό προϊόν που μας προσφέρουν. Όντας ο σημαντικότερος επικονιαστής παγκοσμίως, ο ρόλος της τόσο στην ισορροπία των οικοσυστημάτων όσο και στην επισιτιστική ασφάλεια είναι τεράστιος. Χωρίς αυτή, η παγκόσμια παραγωγή φρούτων και λαχανικών θα ήταν μειωμένη έως και 90%. Στην εποχή της κλιματικής κρίσης, αυτή η προσφορά έχει ιδιαίτερη αξία.

  Στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στηρίζουμε τον κλάδο της μελισσοκομίας, με την ΚΑΠ 2023-27 να έχει ένα ξεχωριστό τομεακό πρόγραμμα αφιερωμένο σε αυτή, ύψους άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ. Με δράσεις έρευνας και κατάρτισης, ποιοτικής αναβάθμισης της παραγωγής και του παραγόμενου προϊόντος αλλά και προώθησής του, ενώ ακόμα στηρίζεται η εποχιακή μελισσοκομία. Ενώ ακόμα, μεριμνήσαμε για την αποζημίωση των πληγέντων μελισσοκόμων από τις πυρκαγιές και πλημμύρες του περασμένου έτους. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την χρήση τεχνολογιών αιχμής για την οργάνωση του κλάδου και την προστασία του μελιού, βάζουν τις βάσεις ώστε να πετύχουμε το στόχο μας, ένα κλάδο ανταγωνιστικό και βιώσιμο.

  Οι μέλισσες όσο μικρές είναι, τόσο μεγάλη είναι η συνεισφορά τους σε κάθε πτυχή της ζωής μας αλλά και στην επιβίωση όλου του πλανήτη μας!».

  (Δελτίο Τύπου)

• Συναγερμός για τις ασιατικές σφήκες που εξολοθρεύουν τις μέλισσες στην Ευρώπη
  σε Περιβάλλον
  

  Ιταλοί ευρωβουλευτές καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αντιμετωπίσει τις ασιατικές σφήκες, οι οποίες εξαπλώνονται σε ορισμένες χώρες της ΕΕ και σκοτώνουν τις μέλισσες.

  Οι συγκεκριμένες σφήκες, που κατάγονται από τη νοτιοανατολική Ασία, εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη πριν από δύο δεκαετίες, φτάνοντας στη Γαλλία πριν εξαπλωθούν στην Ισπανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, όπου μετά την πρώτη εμφάνισή τους το 2012 προκαλούν καταστροφές στις βόρειες περιοχές της χώρας.

  Η ασιατική σφήκα είναι ένας «αδηφάγος θηρευτής» με ικανότητα να σκοτώνει έως και 30 μέλισσες την ημέρα, δήλωσε ο ευρωβουλευτής Salvatore De Meo στην Il Messaggero.

  «Από το 2004, αυτό έχει προκαλέσει σημαντική μείωση του πληθυσμού των μελισσών σε ορισμένες χώρες της ΕΕ», είπε. Οι μέλισσες είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή μελιού και τη διατήρηση ενός υγιούς οικοσυστήματος.

  «Λαθρεπιβάτης» από την Κίνα

  Η Vespa velutina, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του είδους, πιστεύεται ότι εισήλθε στην Ευρώπη μέσω του λιμανιού του Μπορντό το 2004 σε ένα εμπορευματοκιβώτιο που περιείχε κεραμικά εισαγόμενα από την Κίνα. Όπως αναφέρει ο Guardian, οι εισβολείς κοστίζουν στη γαλλική οικονομία περίπου 30,8 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ τα έντομα έχουν προκαλέσει πτώση της παραγωγής μελιού στην Πορτογαλία κατά 35% τα τελευταία χρόνια.

  Στην Ιταλία, τα έντομα εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στη Λιγουρία πριν εξαπλωθούν στο Πιεμόντε, την Τοσκάνη και, πιο πρόσφατα, στην Εμίλια-Ρομάνια και το Βένετο. Δεν είναι σαφές πόσο έχει επηρεάσει μέχρι στιγμής η ασιατική σφήκα την παραγωγή μελιού σε εθνικό επίπεδο, αλλά οι απώλειες στη Λιγουρία υπολογίζονται στο 50%, ενώ οι μελισσοκόμοι στην Τοσκάνη και το Βένετο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

  Ο Michele Meridio, πρόεδρος του συλλόγου μελισσοκόμων στο Βένετο, δήλωσε ότι η ασιατική σφήκα είναι διαφορετική από την ανατολίτικη σφήκα ή Vespa orientalis, η οποία πλήττει περιοχές της νότιας Ιταλίας.

  «Μια ανατολίτικη σφήκα μπορεί να επιτεθεί σε ένα μόνο μελίσσι, ενώ μία ασιατική επιτίθεται σε πολλά μελίσσια ταυτόχρονα», είπε. «Σκοτώνουν τις μέλισσες με τέτοια απίστευτη ταχύτητα – τις διαμελίζουν και φέρνουν τα υπολείμματα πίσω στις δικές τους φωλιές για να ταΐσουν τα μικρά τους – που οι μέλισσες δεν εγκαταλείπουν πλέον τις κυψέλες τους».

  Πηγή: Cnn.gr

• Μέλισσες: Πώς θα παρεμποδιστεί η είσοδος του Μικρού Σκαθαριού της Κυψέλης
  σε Μελισσοκομία
  

  Οι υποχρεώσεις των μελισσοκόμων για να μην εξαπλωθεί το παράσιτο του σκαθαριού

  Η έγκαιρη ανίχνευση του Μικρού Σκαθαριού της Κυψέλης, αλλά και η πρόληψη αποτελεί το σημαντικότερο μέτρο αντιμετώπισης προκειμένου να παρεμποδιστεί η είσοδος και η διασπορά του παθογόνου σκαθαριού στη χώρα μας, το οποίο θα επιφέρει σημαντική ζημιά στη μελισσοκομία.

  Το μικρό σκαθάρι της κυψέλης των μελισσών (Aethina tumida) προέρχεται από την υποσαχάρια Αφρική, όπου δεν αποτελεί απειλή για τις τοπικές φυλές μελισσών. Παρασιτεί στις κυψέλες τρεφόμενο με γύρη, μέλι, κερί και γόνο, αλλά και με διάφορα φρούτα. Έχει εξαπλωθεί σε πολλές περιοχές στον κόσμο όπως στη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτο), στην Αυστραλία και την Αμερική.

  Στην Ελλάδα δεν έχει αναφερθεί η παρουσία του μέχρι και σήμερα

  Το Μικρό Σκαθάρι της Κυψέλης είναι παρασιτικό νόσημα υποχρεωτικής δήλωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει νομική απαίτηση για οποιαδήποτε επιβεβαίωση του Μικρού Σκαθαριού της Κυψέλης. Συνεπώς, οι μελισσοκόμοι είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο να κοινοποιούν κάθε ύποπτο εύρημα.

  Τι είναι το Μικρό Σκαθάρι της Κυψέλης

  Το Aethina tumida μπορεί να έχει πολλές γενεές ανά έτος (1-6) ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Το γονιμοποιημένο θηλυκό γεννά αυγά (1.5 x 0.25 mm) σε συστάδες π.χ. σε ρωγμές στο ξύλο στην κυψέλη ή απευθείας στα κελιά γόνου των μελισσών. Τα θηλυκά μπορούν κατά τη διάρκεια της ζωής τους να γεννήσουν χίλια έως δυο χιλιάδες αυγά στην κυψέλη. Το στάδιο της προνύμφης διαρκεί 10-16 ημέρες.

  Οι προνύμφες είναι παμφάγες και τρώνε γόνο, γύρη και μέλι. Η ώριμη προνύμφη γίνεται νύμφη μετά από 15-60 ημέρες. Η νυμφοποίηση πραγματοποιείται στο έδαφος εκτός κυψέλης, συνήθως σε βάθος 1cm – 30cm και εντός ακτίνας 20 m από αυτήν. Σπάνια οι προνύμφες μπορούν να συρθούν 200m για να βρουν κατάλληλο έδαφος. Μαλακά και υγρά εδάφη καθώς και θερμοκρασίες άνω των 10°C είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση του βιολογικού τους κύκλου αν και το σκαθάρι μπορεί να επιβιώσει σε χαμηλότερες θερμοκρασίες εδάφους για βραχύ χρονικό διάστημα (<3 εβδομάδες).

  Ενήλικα σκαθάρια συνήθως αναδύονται μετά από 3-4 εβδομάδες, αλλά μπορούν να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή ανάμεσα στην 8η και 84η ημέρα ανάλογα με την θερμοκρασία. Τα ενήλικα σκαθάρια μπορούν να πετάξουν τουλάχιστον 10km για να προσβάλλουν νέες αποικίες.

  Μπορούν επίσης να επιβιώσουν έως και 9 ημέρες χωρίς φαγητό ή νερό, 50 μέρες σε χρησιμοποιημένη κηρήθρα και αρκετούς μήνες σε ώριμα ή σάπια φρούτα.

  Πώς εξαπλώνεται

  Η εξάπλωση του Μικρού Σκαθαριού της Κυψέλης προκύπτει φυσιολογικά ως επακόλουθο της ικανότητας πτήσης του. Η εξάπλωση ενισχύεται από τη διακίνηση μελισσοδεμάτων, αποικιών μελισσών, πλαισίων κηρήθρας με μέλι, κεριού ή μελισσοκομικού εξοπλισμού μεταξύ των μελισσοκόμων. Μεταφορές χώματος, φρούτων και εναλλακτικών ξενιστών (π.χ. βομβίνοι) μπορούν επίσης να αποτελέσουν δρόμους εισαγωγής του σκαθαριού.

  Τον Σεπτέμβριο του 2014, ανιχνεύτηκε στη Νότια Ιταλία. Η εμφάνισή του περιορίζεται στην Καλαβρία και στη Σικελία στις οποίες ισχύουν περιοριστικά μέτρα (Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2019/1399). Η αποστολή μελισσών, βομβίνων, μη επεξεργασμένων μελισσοκομικών υποπροϊόντων, μελισσοκομικού εξοπλισμού και κηρηθρών με μέλι, που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση, απαγορεύεται από τις μολυσμένες περιοχές.

  Οι κανονισμοί

  Οι κανονισμοί που αφορούν τις εισαγωγές και τα μέτρα προστασίας είναι η κύρια άμυνα ενάντια στην εκ νέου εισαγωγή και εξάπλωση του Μικρού Σκαθαριού της Κυψέλης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι συνεπώς ζωτικό ο κάθε μελισσοκόμος να σέβεται τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να επιθεωρεί τακτικά τις αποικίες του για την παρουσία του Μικρού Σκαθαριού της Κυψέλης.

  Η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύει πλέον (με εξαίρεση τη Νέα Ζηλανδία) τις εισαγωγές μελισσοδεμάτων ή αποικιών από Τρίτες Χώρες. Επιτρέπεται η εισαγωγή βασιλισσών μελισσών από έναν πολύ περιορισμένο αριθμό χωρών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 206/2010).

  Οι υποχρεώσεις των μελισσοκόμων

  Οι μελισσοκόμοι της χώρας είτε επαγγελματίες είτε ερασιτέχνες οφείλουν:

  1. Να καταχωρηθούν στο εθνικό μελισσοκομικό μητρώο. Όταν είναι άγνωστες οι θέσεις των μελισσοκομείων και των αποικιών που κινδυνεύουν να προσβληθούν από το Μικρό Σκαθάρι της Κυψέλης, διακυβεύεται η πιθανή έγκαιρη ανίχνευση και εξάλειψή του ή ακόμα και η μακροπρόθεσμη διαχείρισή του.

  2. Να επιβλέπουν για ζημιές στις αποικίες: Το σκαθάρι μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε μεγάλους αριθμούς στις προσβεβλημένες αποικίες όπου τρώει γόνο, μέλι και γύρη.

  Κάτω από ορισμένες συνθήκες, καταστρέφει κηρήθρες και προκαλεί ζημιά στην κηρήθρα και αλλοίωση του μελιού τρεφόμενο από αυτό και αφοδεύοντας σε αυτό. Όταν η προσβολή από το σκαθάρι είναι πολύ υψηλή και ανεξέλεγκτη, τότε καταστρέφεται η αποικία ή το μελισσοσμήνος εγκαταλείπει την κυψέλη. Επειδή είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευτεί μικρός αριθμός σκαθαριών, προνυμφών ή αυγών τους μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφορες παγίδες που επιτρέπουν την ανίχνευσή τους. Μια εύχρηστη παγίδα είναι κατασκευασμένη από 4 mm αυλακωτό πλαστικό και τοποθετείται δια μέσου της εισόδου στον πυθμένα της κυψέλης. Τα ενήλικα Aethina tumida θα κρυφτούν από τις μέλισσες μέσα στις σήραγγες του αυλακωτού πλαστικού.

  Αν δεν υπάρχουν διαθέσιμες παγίδες τότε μπορείτε να αναζητήσετε δυο ευρήματα:

  • Μερικές φορές είναι πιθανό να δείτε ενήλικα σκαθάρια να περιπλανώνται ταχύτατα.
  • Στις χειρότερες περιπτώσεις (δηλαδή όταν η προσβολή είναι πολύ βαριά) θα δείτε ζυμωμένο μέλι, δύσοσμο, να ρέει έξω από την είσοδο της κυψέλης ή σκούρα ίχνη, σαν κρούστα, στην εξωτερική επιφάνεια της κυψέλης από τις περιπλανώμενες προνύμφες.

  3. Να ειδοποιούν σε περίπτωση υποψίας, άμεσα την αρμόδια κτηνιατρική αρχή, η οποία και θα εφαρμόσει προστατευτικά μέτρα και περιορισμούς στις μετακινήσεις όπως προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία. Όλα τα ύποπτα Aethina tumida (ενήλικα, προνύμφες ή αυγά) θα πρέπει άμεσα να σταλούν στο Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για την Υγεία των Μελισσών για ταυτοποίηση.

  4. Να χρησιμοποιούν σφραγισμένο περιέκτη σε αιθανόλη 70% για να συλλέξουν σκαθάρια, αυγά ή προνύμφες ή να αφήνουν τους περιέκτες με τα σκαθάρια για μια νύχτα στην κατάψυξη μέχρι να αποσταλούν στην κτηνιατρική υπηρεσία.

  Πηγή: Ιn.gr
• Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Θεσσαλίας: Η μείωση του πληθυσμού της μέλισσας θα επηρεάσει τη φυτική παραγωγή της χώρας
  σε Μελισσοκομία
  

  Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Θεσσαλίας «APIS ERA» εξέδωσε ανακοίνωση για τις επιπτώσεις που επέφερε η κακοκαιρία «Daniel» και οι πλημμύρες στην Περιφέρεια Θεσσαλίας και δη στο μελισσοκομικό κλάδο.

  Ολόκληρη η ανακοίνωση:

  «Οι ζημιές και οι πληγές που άφησε η κακοκαιρία “Daniel” αποτελούν πρωτόγνωρο και ιστορικό φαινόμενο για τη Θεσσαλία. Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια σε όλους τους συμπολίτες μας που έχασαν δικούς τους ανθρώπους, καθώς επίσης να δηλώνουμε και τη συμπαράστασή μας στους πληγέντες.

  Ο μελισσοκομικός κλάδος ακόμη μετράει τις πληγές του, με τις ζημιές στο Θεσσαλικό κάμπο και τα ορεινά της Θεσσαλίας να δείχνουν πως θα είναι τεράστιες. Μέχρι και τις 13 Σεπτέμβρη 2023 η ζημιά άγγιζε τον αριθμό των 44.000 μελισσοσμηνών και ο αριθμός συνέχεια αυξάνεται, χωρίς να έχουν υπολογιστεί ακόμη οι ζημιές σε εξοπλισμό, αυτοκίνητα και αποθήκες.

  Το χτύπημα που δέχτηκε η μελισσοκομία σαν κλάδος, ειναι ανυπολόγιστο, μιας και στη Θεσσαλία φιλοξενούνταν τη συγκεκριμένη περίοδο μελίσσια απ’ όλη την Ελλάδα. Αν προσθέσουμε τις απώλειες σε μελίσσια -χάθηκαν χιλιάδες κυριολεκτικά- απο τις πυρκαγιές το προηγούμενο διάστημα αλλά και τις περιοχές μελισσοκομικού ενδιαφέροντος που κυριολεκτικά έγιναν στάχτη συμπεραίνουμε οτι ο κλάδος είναι πολύ δύσκολο να σταθεί ξανά στα πόδια του.

  Συντάσσουμε αυτό το δελτίο για να αναδείξουμε τις αγωνίες των μελών μας και να γνωστοποιήσουμε το καίριο πλήγμα που υπέστη ο μελισσοκομικός κλάδος.

  Ένας κλάδος που δεν έχει προβληθεί στο βαθμό που του αναλογεί, μιας και η μέλισσα είναι ο σημαντικότερος επικονιαστής στη φύση και η μείωση του πληθυσμού θα επηρεάσει τη φυτική παραγωγή της χώρας.

  Ελπίζουμε ότι οι κρατικοί φορείς δεν θα αγνοήσουν για άλλη μια φορά το μελισσοκομικό κλάδο και θα αγωνιστούμε ώστε η στήριξη στους μελισσοκόμους που επλήγησαν να είναι τέτοια που θα τους βοηθήσει να σταθούν ξανά στα πόδια τους.

  Επίσης, όσα μέλη του συνεταιρισμού έχουν υποστεί ζημιές στης αποθήκες τους διατίθεται χώρος αποθήκευσης υλικών από μέλη του συνεταιρισμού και μηχανήματα για καθαρισμό αποθηκών».

  Πηγή: Etheas.gr

• Παγκόσμια πρώτη στην Μουριά Αρχ. Ολυμπίας για τον πρώτο σταθμό μελέτης της συμπεριφοράς των μελισσών
  σε Μελισσοκομία
  

  Όπως είχε πει ο José Graziano da Silva, Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) «Οι μέλισσες είναι σημάδι πως ένα οικοσύστημα λειτουργεί καλά».

  Πρόκειται για τα πιο εργατικά πλάσματα του πλανήτη που συμβάλλουν καθοριστικά στην επιβίωσή μας.

  Μια σειρά όμως γεγονότων, όπως η απώλεια των οικοτόπων, η εξάπλωση ασθενειών, η χρήση φυτοφαρμάκων και η κλιματική αλλαγή οδηγούν σε σημαντική μείωση των πληθυσμών τους.

  Με αυτά τα τόσο χρήσιμα όπως αποδεικνύεται πλάσματα ασχολήθηκε ιδιαίτερα ο Ηλείος Βασίλης Γεωργακόπουλος, με καταγωγή από την Μουριά Αρχ. Ολυμπίας, ο οποίος δημιούργησε τον πρώτο σταθμό παγκοσμίως για την μελέτη της συμπεριφοράς των μελισσών, στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Μουριά.

  Πρόκειται για τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Ευρεσιτεχνών, που με τον σταθμό που δημιούργησε μπορεί κάποιος να παρακολουθεί την συμπεριφορά των μελισσών σε όλο το φάσμα της ύπαρξής τους, όπως την παραγωγή και ποιότητα μελιού, τυχόν ασθένειες καθώς και την γονιμοποίηση, τον πολλαπλασιασμό και σμηνουργία των μελισσών κλπ.

  Όλα τα παραπάνω θέματα μελέτης αφορούν την πανεπιστημιακή και ερευνητική κοινότητα καθώς και τους επαγγελματίες της μελισσοκομίας καθώς η παρατήρηση και καταγραφή της συμπεριφοράς των μελισσών πραγματοποιείται στην απολύτως φυσική τους κατάσταση, δηλαδή οι μέλισσες δεν είναι ζαλισμένες από καπνό.

  Ο σταθμός λειτουργεί πειραματικά με επιτυχία από το τέλος Αυγούστου στην Μουριά Ηλείας και μεταδίδει ζωντανή εικόνα μεγάλης ανάλυσης καθ' όλο το 24ώρο ενώ παρέχει παράλληλα τη δυνατότητα να απομονωθεί μια μόνο μέλισσα σε μεγέθυνση.

  Αρκετές μέλισσες εισέρχονται ανάποδα στο διαφανές πλαίσιο πατώντας στην οροφή του και έτσι παρατηρείται εύκολα και η κοιλιά τους.

  Ο σταθμός είναι εφοδιασμένος με θερμόμετρο, ανεμόμετρο αλλά και κάρτα μνήμης δίνοντας έτσι τη δυνατότητα καταγραφής αρκετών ημερών αλλά και παρατήρησης συγκεκριμένου αποσπάσματος σε δεύτερο χρόνο.

  Τώρα ξεκινά επίσης και η εφαρμογή τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης ώστε να παρατηρείται συγκεκριμένη μέλισσα σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της.

  Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γεωργακόπουλος στο ilialive.gr δεν προχώρησε στην πώληση αυτής της πατέντας καθώς προτεραιότητά του ήταν η πατρίδα του.

  «Είναι γεγονός ότι δέχθηκα πρόταση εξαγοράς της πατέντας από ξένους αγοραστές αλλά αρνήθηκα καθώς η επιθυμία μου ήταν ο πρώτος σταθμός να γίνει στην πατρίδα μου και αργότερα ας δοθούν και στο εξωτερικό τα δικαιώματα.

  Τα πνευματικά δικαιώματα και ό,τι ερευνητικά ωφέλιμο προκύπτει προτίθεμαι να τα παραχωρήσω δωρεάν στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα».

  Τέλος, όπως σημείωσε επίσης ο κ. Γεωργακόπουλος άμεσα ετοιμάζεται και ένας άλλος σταθμός στην Αρκαδία λόγω της ιδιαιτερότητας του μελιού ελάτης που παράγεται στην περιοχή αυτή.

  

  

• Μέλισσες: Οι επιπτώσεις των πυρκαγιών και της κλιματικής καταστροφής στους αρχαιότερους κατοίκους της Γης
  σε Μελισσοκομία
  

  Γιατί η πρακτική της μελισσοκομίας βρίσκεται σε κρίση;

  Εν μέσω της τεράστιας οικολογικής καταστροφής που προκαλούν οι δασικές πυρκαγιές παγκοσμίως, πολλοί μελισσοκόμοι αντιμετωπίζουν μεγάλες ή ολοκληρωτικές εξοντώσεις των μελισσιών τους, γεγονός που φέρνει στο φως την ίδια την πρακτική και τη σημαντική συμβολή της στο περιβάλλον.

  «Αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει» είχε πει κάποτε ένας πανέξυπνος άνδρας που άκουγε στο όνομα Άλμπερτ Αϊνστάιν. Η αλήθεια που κρύβει η πρότασή του πλησιάζει όλο και πιο απειλητικά να γίνει πραγματικότητα.

  Χιλιάδες δασικές εκτάσεις καταστρέφονται κάθε χρόνο από τις αμέτρητες πυρκαγιές που προέρχονται από ανθρώπινη αμέλεια ή σκοπιμότητα, οι επιπτώσεις των οποίων είναι ιδιαιτέρως καταστροφικές για τα μελισσοσμήνη. Το ίδιο επιβλαβείς είναι και οι συνέπειες της γενικότερης περιβαλλοντικής καταστροφής, με τις δασικές πυρκαγιές να αποτελούν μόνο ένα μέρος αυτής και τις υψηλές θερμοκρασίες και τις χαμηλές βροχοπτώσεις να εντείνουν τον αρνητικό αντίκτυπο στις μέλισσες και τους μελισσουργούς.

  Οι εκρήξεις είναι αλυσιδωτές. Η μείωση των ανθοφόρων δασών οδηγούν σε μειωμένους πληθυσμούς μελισσών, οι οποίοι με τη σειρά τους οδηγούν σε μειωμένη παραγωγή και μαζικές αποχωρήσεις από το επάγγελμα της μελισσοκομίας. Για κάποιους βέβαια το τελευταίο δεν αποτελεί τόσο αρνητικό γεγονός.

  Συγκεκριμένα, η έκθεση State of the World's Plants and Fungi του Royal Botanic Gardens (RBG) στο Kew αναφέρει: «Οι εκστρατείες που ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να σώσουν τις μέλισσες οδήγησαν σε μη βιώσιμη εξάπλωση της αστικής μελισσοκομίας. Η προσέγγιση αυτή σώζει μόνο ένα είδος μέλισσας, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τον τρόπο με τον οποίο οι μέλισσες αλληλεπιδρούν με άλλα, ενδημικά είδη. Σε ορισμένα μέρη, όπως το Λονδίνο, τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν εγκαταστήσει αστικές κυψέλες που οι πληθυσμοί των μελισσών απειλούν άλλα είδη μελισσών».

  Με αφορμή τα παραπάνω, πολλοί έχουν αρχίσει να βλέπουν την μελισσοκομία ως κάτι όχι απαραίτητα βοηθητικό και ευνοϊκό για τους πληθυσμούς των μελισσών και κυρίως των άγριων κοπαδιών. Αυτές οι ανησυχίες που εγείρονται μπορεί ωστόσο, χωρίς την κατάλληλη επεξήγηση να προκαλέσουν εύκολα μεγάλη δυσκολία στο να αντιληφθούμε τα οφέλη της μελισσοκομίας στο περιβάλλον και στα μελισσοσμήνη. Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά.
  

  Ο τεράστιος ρόλος ενός μικροσκοπικού ζώου

  Η μέλισσα είναι μάλλον η απόδειξη ότι τα πάντα γύρω μας συνδέονται και ότι ακόμα και οι πιο μικροσκοπικοί οργανισμοί παίζουν βασικό ρόλο στο οικοσύστημα που ζούμε.

  Αυτό το πλάσμα θεωρείται από τους ειδικούς ένα από τα σπουδαιότερα έντομα για τον άνθρωπο αλλά και για την φύση, με δεκάδες φρούτα και λαχανικά να εξαρτώνται από τις μέλισσες για την επικονίασή τους, δηλαδή τη γονιμοποίηση του άνθους για να παραχθεί ο καρπός τους, σύμφωνα με την κα. Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας για Βιώσιμη Γεωργία, από το μη κερδοσκοπικό οργανισμό, Greenpeace. «Οι μέλισσες είναι απαραίτητες για την παραγωγή της τροφής μας, μαζί με άλλα έντομα, όμως οι πληθυσμοί των μελισσών που παράγουν μέλι μειώνονται με ασυνήθιστα γρήγορους ρυθμούς. Αν εξαφανιστούν οι μέλισσες, πολλές και σημαντικές καλλιέργειες θα εξαφανιστούν μαζί τους», μας επισημαίνει η ίδια.
  
  Τα στοιχεία της Grenpeace δείχνουν ότι πάνω από το 35% της παγκόσμιας παραγωγής τροφής εξαρτάται από τα έντομα-επικονιαστές. Εάν οι μέλισσες αφανιστούν, οι 71 από τις 100 πιο σημαντικές φυτικές καλλιέργειες παγκοσμίως που επικονιάζονται από τις μέλισσες, θα αρχίσουν να εξαφανίζονται και αυτές. Για παράδειγμα, καρποί όπως τα μήλα, οι φράουλες και τα αμύγδαλα θα εμφανίσουν απότομη πτώση και χωρίς τις καλλιέργειες αυτές, εκατομμύρια άνθρωποι και ζώα θα υπέφεραν από στέρηση τροφής, αφού το 1/3 των καλλιεργειών βασίζεται στην επικονίαση. Χαρακτηριστικά, στην Ευρώπη μόνο, πάνω από 4.000 είδη λαχανικών μεγαλώνουν χάρη στην ακούραστη δουλειά των μελισσών. «Η μέλλισα», άλλωστε, «είναι ο ρυθμιστής του περιβάλλοντός μας», αναφέρει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος (ΟΜΣΕ), κ. Αναστάσιος Ποντίκης.
  
  Οι προστάτες των μελισσών

  Κάπου στο βόρειο Ιράκ υπάρχει μια οργάνωση που ονομάζεται Zahko Small Villages Project και η οποία επιτρέπει σε εκατοντάδες άπορες Κούρδες να διδάσκονται μελισσοκομία και να εξασκούν μόνες τους αυτό το επάγγελμα παραγωγής μελιού. Το πρόγραμμα στοχεύει ουσιαστικά στο να βοηθάει τους ανθρώπους να ξαναχτίσουν τη ζωή τους, η οποία έχει διαλυθεί από τον πόλεμο και τη βία, διαχειριζόμενοι τους φυσικούς πόρους της γης τους με βιώσιμο τρόπο. Η παραπάνω πρωτοβουλία, αποτελεί ένα τρανταχτό παράδειγμα του πως η φύση μπορεί βοηθήσει την ζωή μας και το αντίθετο, όταν της φερόμαστε με σεβασμό.
  
  Επειδή αυτό όμως αποτελεί - χιλιομετρικά - ένα μακρινό παράδειγμα για εμάς, ήρθαμε σε επαφή με τον κ. Θανάση, μελισσοκόμο κοντά στην περιοχή της Τρίπολης, ο οποίος διατηρεί μελίσσια από το 1990. Ο ίδιος μας εξηγεί την δυσκολία του επαγγέλματός του, περικλείοντας ωστόσο, όλη του την αγάπη για την φύση στη φράση: «Υπάρχουν ιδιαίτερα μεγάλοι δεσμοί του ανθρώπου με αυτό το τόσο μικρό ζώο».

  Ο κ. Θανάσης περνούσε πολλές από τις ημέρες του - όταν είχε 300 μελίσσια - διανύοντας τεράστιες αποστάσεις από την βάση του για να ελέγξει τις μέλισσές του, να τις φροντίσει, να τις ταΐσει και να τους δώσει θεραπείες σε πιθανές ασθένειες που είχαν. Σήμερα, αν και έχει λιγότερα μελισσοσμήνη, ο ίδιος συνεχίζει να αγαπάει το ζώο αυτό και να προσπαθεί για το καλό του.

  «Ως μικροί παραγωγοί ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες, που όμως προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε. Άλλωστε εξαρτιόμαστε και εμείς οι ίδιοι από την μέλισσα και την μακροβιότητά της», συμπληρώνει ο ίδιος. Μας εξηγεί ότι πολλοί όπως αυτός καλούνται συχνά να καταπολεμήσουν ασθένειες των σμηνών που έρχονται από το εξωτερικό -μετά από εισαγωγή μελισσών-, με την πιο γνωστή να είναι η Βαρόα, ένα εκτοπαρασιτικό άκαρι που μεταπήδησε από την ασιατική μέλισσα στη δυτική και εξαφανίζει, από το 1980 που έφτασε στην Ελλάδα, πολλά άγρια μελισσοσμήνη.
  
  «Εάν δεν υπήρχαν οι μελισσοκόμοι, οι μέλισσες, αυτά τα ευαίσθητα πλάσματα, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στις σημερινές εχθρικές περιβαλλοντικές συνθήκες», εξηγεί ο πρόεδρος της ΟΜΣΕ, κ. Αναστάσιος Ποντίκης. «Η μέλισσα ήρθε εδώ πριν από εμάς, δημιούργησε τις συνθήκες για να επιβιώσουμε και αν εκλείψει, δεν θα υπάρχουν πια άνθρωποι», συνεχίζει. Μας εξηγεί ότι είναι χρέος τους να διασφαλίζουν την επιβίωση των μελισσοσμηνών, γεγονός που ανάγει το επάγγελμά του μελισσοκόμου σε λειτούργημα.
  
  Η αλήθεια είναι ότι η μελισσοκομία είναι μια πρακτική αλληλένδετη με την φύση και εντοπίζεται στην γη και στην Ελλάδα κατ’ επέκταση, εδώ και πολλούς αιώνες. Οι μελισσοκόμοι πλέον, πέρα από την συσσωρευμένη εμπειρική γνώση που έχουν αποκτήσει, διδάσκονται συνεχώς νέους χειρισμούς τους οποίους εφαρμόζουν στο πεδίο, ακολουθούν σεμινάρια και επιστημονικές καθοδηγήσεις, όλα με στόχο την εξέλιξη του λειτουργήματός τους. Οι ίδιοι αφιερώνουν πολλά χρήματα και χρόνο σε αυτό, καθώς «η μελισσοκομία είναι αγάπη, είναι μια σχέση ζωής», υποστηρίζει ο κ. Ποντίκης.
  
  Ο χαμός των μελισσών και οι δασικές πυρκαγιές

  Οι παράγοντες που εμποδίζουν αυτή την σχέση ζωής, δυστυχώς γιγαντώνονται. Η αλλαγή των καιρικών συνθηκών και η κλιματική κρίση καταστρέφουν τις ανθοφορίες με αποτέλεσμα τα μελισσοσμήνη να αδυνατούν να τραφούν και να επικονιάσουν. Αντίστοιχα οι πολύ ηψηλές θερμοκρασίες αναγκάζουν τα έντομα να παραμένουν μέσα στις κυψέλες τους, μας εξηγεί ο κ. Θανάσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο περασμένος Μάιος, που λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων ανάγκασε τους μελισσό-συλλέκτες να μείνουν μέσα στις κυψέλες, με αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η συλλογή μελιού και να φτάσουμε σε πρωτοφανή χαμηλά ποσοστά παραγωγής του προϊόντος.
  
  Τα στοιχεία δείχνουν ότι εντείνεται το φαινόμενο των αποχωρήσεων πολλών μελισσοκόμων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την καταστροφή των σμηνών τους, ένα απαγορευτικό κόστος παραγωγής - με τα κόστη των μελισσοτροφών να εκτοξεύονται στα ύψη - και τιμές πώλησης του μελιού που πολλές φορές δεν ξεπερνάνε καν το κόστος παραγωγής. «Δεν θα επιβιώσουμε έτσι» μας τονίζει ο πρόεδρος, κ. Ποντίκης Αναστάσιος.
  
  Η μέλισσα που είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με το περιβάλλον, κινδυνεύει όλο και περισσότερο από διάφορους παράγοντες που εντείνονται φυσικά από τις δασικές πυρκαγιές. Τα στοιχεία της ΟΜΣΕ συγκεκριμένα, δείχνουν ότι κάθε χρόνο - και ειδικά στις πυρκαγιές της Εύβοιας - χάνονται τεράστιες εκτάσεις με μελισσοβοσκές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα πευκοδάση, από τα οποία βγαίνει το μέλι Πεύκου, υπεύθυνο για το 60- 70 τοις εκατό της ετήσιας παραγωγής μελιού στην Ελλάδα. Πλέον τα μόνα πευκοδάση που έχουν μείνει, σύμφωνα με την ομοσπονδία, είναι βρίσκονται στη Θάσο και την Χαλκιδική.
  
  «Αντιλαμβανόμαστε την ανησυχία του κόσμου για το θέμα της αντιμετώπισης του χειρισμού των μελισσιών, αλλά πρέπει όλοι να ξεκινήσουν να βλέπουν την πρακτική μας και το μέγεθος της προσφοράς μας, με μεγαλύτερη ευαισθησία» τονίζει ο κ. Ποντίκης.
  
  Καταλήγει στο ότι η προστασία αυτού του τόσο σημαντικού εντόμου, πρέπει να γίνει καθήκον όλων μας, να υπάρξει διαφορετική προσέγγιση και άμεση κρατική ενίσχυση. Ο ίδιος είχε την ευκαιρία να μιλήσει με την νέα ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και να εκφράσει σε μια εποικοδομητική συζήτηση όλους τους προβληματισμούς του. Ωστόσο, μετά την πυρκαγιά στην Αλεξανδρούπολη τα πράγματα έγιναν πρακτικά χειρότερα.

  Πηγή: Protothema.gr