Σχετικά Άρθρα

• ΚΕΟΣΟΕ: Πρόσθετα διοικητικά κόστη για τα κρασιά στην αγγλική αγορά
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Στις 30 Οκτωβρίου, με την ευκαιρία της παρουσίασης του φθινοπωρινού Finance Act, η βρετανική κυβέρνηση ενδέχεται να αποφασίσει να παρατείνει το μορατόριουμ στο φορολογικό σύστημα μετά το Brexit που αποφασίστηκε από τους προκατόχους της. Στο μεταξύ, οι μεγάλοι έμποροι λιανικής προειδοποιούν τους πελάτες τους για τους μεγάλους κινδύνους που ενυπάρχουν σε αυτό το σύστημα, δηλώνει με σημερινή ανακοίνωσή της η ΚΕΟΣΟΕ.

  Τον Αύγουστο του 2023, τέθηκε σε ισχύ μια νέα μέθοδος υπολογισμού του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά, οδηγώντας στη μεγαλύτερη αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη Βρετανία εδώ και 50 χρόνια. Για να εξομαλύνει τον αντίκτυπο αυτού του μέτρου από τις σοβαρές συνέπειες, η κυβέρνηση εκείνη την εποχή έθεσε σε εφαρμογή μια μεταβατική περίοδο, που λήγει την 1η Φεβρουαρίου.

  Από την ημερομηνία αυτή και πέρα, το μεμονωμένο εύρος από 11,5% έως 14,5% αλκοόλ – όπου όλα τα κρασιά φορολογούνται με τον συντελεστή που ισχύει για κρασιά αλκοολικού βαθμού 12,5%, δηλαδή με 2,67 £ ή 3,20 ευρώ ανά φιάλη – θα αντικατασταθεί με αυξήσεις ανά 0,1%/ανά βαθμό αλκοόλ. Εάν τα κρασιά αλκοολικού βαθμού 12% φορολογούνται με 2,56 £ ανά φιάλη, ποσό πιο συμφέρον από ό,τι σήμερα, στα 12,7% vol, ενώ ο φόρος αυξάνεται σε 2,71 £ ή 3,09 £ για ένα κρασί που περιέχει 14,5% vol, σύμφωνα με το Wine & Spirit Trade Association που εκπροσωπεί περισσότερους από 300 παραγωγούς, εισαγωγείς, εμπόρους και μεταφορείς κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών.

  Δημοσιονομική και διοικητική επιβάρυνση

  Αυτή δεν είναι η μόνη συνέπεια αυτού του μέτρου. Όχι μόνο απλούστευση του φορολογικού συστήματος δεν υπάρχει, όπως ισχυρίστηκε η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά βρετανικές εταιρείες επισημαίνουν σημαντική διοικητική επιβάρυνση που συνδέεται με τα 30 φορολογικά κλιμάκια που δυνητικά επηρεάζουν τα κρασιά μεταξύ 11,5% και 14,5% αλκοόλ. Σε επιστολή προς τους πελάτες της, η βρετανική εταιρεία λιανικής Majestic (περισσότερα από 200 σημεία πώλησης) εκτιμά ότι «εταιρείες όπως η δική μας θα πρέπει να κάνουν εξαψήφιες επενδύσεις μόνο και μόνο για να αναπτύξουν συστήματα ικανά να διαχειρίζονται αυτή τη νέα προσέγγιση. Συνέπεια: τα ποσά αυτά πρέπει απαραίτητα να επιβαρύνουν τις τιμές των κρασιών στο στάδιο της λιανικής πώλησης. Επιπλέον, οι τιμές θα διαφέρουν ανάλογα με τον τρύγο, διότι οποιαδήποτε αλλαγή στον αλκοολικό τίτλο ενός κρασιού – που προκαλείται για παράδειγμα από τις κλιματικές συνθήκες της χρονιάς – θα συνοδεύεται από αύξηση ή μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης». Τέλος, η Majestic αναμένει μια αποδέσμευση ορισμένων παραγωγών από τη βρετανική αγορά λόγω της δυσκινησίας του νέου συστήματος: «Τα μικρά κτήματα που παράγουν υπέροχα κρασιά αναμφίβολα δεν θα τροποποιήσουν τα συστήματα που υπάρχουν για γενιές, ώστε να προσαρμοστούν μόνο στη βρετανική αγορά».

  Μεγάλη πτώση των φορολογικών εσόδων

  Μαζί με τη Majestic συντάσσονται κορυφαίοι εισαγωγείς και έμποροι όπως οι Laithwaites, The Wine Society και Cambridge Wine Merchants. Ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ξεκινήσουν μια εκστρατεία ενημέρωσης στις αρχές Οκτωβρίου με σκοπό να προειδοποιήσουν τους πελάτες τους για μελλοντικές εξελίξεις και να τους παροτρύνουν να επικοινωνήσουν με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους τους, ώστε η κυβέρνηση να αλλάξει πορεία και, τουλάχιστον, να διατηρήσει το μορατόριουμ.

  Οι βρετανοί επαγγελματίες προβάλλουν ένα ισχυρό επιχείρημα: «Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 και Αυγούστου 2024, τα στοιχεία της Φορολογικής και Τελωνειακής Υπηρεσίας δείχνουν ότι τα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο αλκοόλ μειώθηκαν συνολικά κατά 1,3 δισεκατομμύρια λίρες (1,55 δισεκατομμύρια ευρώ) από το ένα έτος στο άλλο. Η πτώση μόνο για τα κρασιά ανέρχεται σε 238 εκατομμύρια £ (284 εκατομμύρια ευρώ). Αυτό συνέβη, μετά από «αύξηση άνω του 10% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα οινοπνευματώδη και τις μπύρες και τουλάχιστον 20% για τα περισσότερα κρασιά», σημειώνει η WSTA. Και σημειώνει ότι «προς το παρόν, η νέα κυβέρνηση δεν έχει δώσει καμία ένδειξη για την πρόθεσή της να διατηρήσει οριστικά τη μείωση».

  Πηγή: Etheas.gr

• Μεσσηνία: Ο Αγροτικός Σύλλογος Φιλιατρών για τις παράνομες ελληνοποιήσεις αγροτικών προϊόντων
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Κοινή επιστολή, για το κρίσιμο ζήτημα των ελληνοποιήσεων αγροτικών προϊόντων, απέστειλαν στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμωνοι Αγροτικοί Σύλλογοι Ιεράπετρας, Σητείας, Τυμπακίου, Καντάνου-Σελίνου και Φιλιατρών.

  “Κε Υπουργέ,

  Το ζήτημα των ελληνοποιήσεων στα αγροτικά προϊόντα έχει φτάσει πλέον σε οριακό σημείο.
  Επαναλαμβανόμενα έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες, “λουσμένα” με δηλητήρια, τα οποία φτάνουν στο τραπέζι των καταναλωτών ως υψηλής διατροφικής αξίας «ελληνικά-πιστοποιημένα» τρόφιμα.
  Προφανώς, αυτό συμβαίνει γιατί κάποιοι επιτρέπουν αυτήν την πρακτική, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι πολιτικοί κύκλοι επιθυμούν να μην αλλάξει ποτέ, εξυπηρετώντας προσωπικά συμφέροντα.
  Συγκεκριμένα, αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα οι αγρότες έχουν εναρμονιστεί πλήρως με το πλαίσιο που έχει θεσπίσει η ΕΕ για τη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες, η χρήση χημικών δραστικών ουσιών που θεωρούνται απαγορευμένες έχει σταματήσει. Ο Έλληνας αγρότης έχει αντικαταστήσει αυτές τις ουσίες με βιολογικά σκευάσματα, των οποίων το κόστος αγοράς και εφαρμογής είναι τουλάχιστον πενταπλάσιο σε σχέση με τα χημικά.
  Την ίδια στιγμή, για παράδειγμα, ο Τούρκος αγρότης δεν αντιμετωπίζει κανέναν περιορισμό στη χρήση αυτών των χημικών ουσιών – ουσιών που ευθύνονται για καρκινογενέσεις – και κάνει αλόγιστη χρήση, καθώς η αποτελεσματικότητά τους στην καταπολέμηση εχθρών και ασθενειών αγγίζει το 100%, ενώ το κόστος τους δεν ξεπερνά το 1/5 των βιολογικών σκευασμάτων.
  Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τομάτα από την Τουρκία, η οποία αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία των καταναλωτών.
  Πρόσφατα, δημοσιεύτηκε η είδηση ότι ένα μεγάλο φορτίο τομάτας από την Τουρκία, που προοριζόταν για το Ισραήλ (μέσω τριγωνικής πώλησης Έλληνα εμπόρου), έμεινε εγκλωβισμένο στο ελληνικό έδαφος, καθώς το Ισραήλ αρνήθηκε να το παραλάβει λόγω ελλείψεων σε έγκυρα έγγραφα φυτοϋγείας, κ.λπ.
  Τι πιστεύετε ότι έγινε με αυτό το φορτίο τομάτας από την Τουρκία; Ή τι πιστεύετε ότι έγινε με τα υπόλοιπα 4.617.000 κιλά τομάτας από την Τουρκία που εισήχθησαν στη χώρα μας μόνο τον Σεπτέμβριο; Έχετε εντοπίσει κάποιο σημείο πώλησης όπου αναγράφεται τομάτα προέλευσης Τουρκίας; Η απάντηση είναι, φυσικά, όχι.
  Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η σκόπιμη υποστελέχωση των υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για αυτούς τους ελέγχους. Ακόμα και αν υπήρχε επάρκεια σε ανθρώπινο δυναμικό, η νομοθεσία παραμένει ανενεργή, ώστε να μην γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι.

  Σας επισημαίνουμε ότι, βάσει του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 2019/1793 και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 149/2008, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει υποχρεωτικούς ελέγχους σε μόλις 10 αγροτικά προϊόντα προέλευσης Τουρκίας κατά την είσοδό τους στην Ευρώπη. Ωστόσο, επιτρέπεται σε κάθε κράτος-μέλος να ορίσει επιπλέον εθνικό κατάλογο υποχρεωτικών ελέγχων για τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων.
  Για τον λόγο αυτό, επανειλημμένα έχουμε ζητήσει από το ΥπΑΑΤ να συμπεριλάβει την τομάτα από την Τουρκία σε αυτήν τη λίστα, κάτι που πεισματικά αρνείστε να πράξετε. Προκύπτουν πολλά ερωτήματα: Γιατί η ηγεσία του ΥπΑΑΤ διατηρεί αυτή την κατάσταση; Γιατί η κυβέρνηση επιτρέπει τη δημιουργία αθέμιτου ανταγωνισμού εις βάρος των Ελλήνων παραγωγών; Ενδιαφέρει κανέναν από τις ηγεσίες των Υπουργείων, τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ή τους τοπικούς βουλευτές το γεγονός ότι τα παιδιά μας καταλήγουν να τρώνε δηλητήρια επειδή το κράτος αρνείται να βάλει φρένο σε αυτή την παρανομία;
  Επειδή για όλα τα παραπάνω η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά εσάς, σας καλούμε να αναθεωρήσετε τις προτεραιότητές σας και να ασχοληθείτε ουσιαστικά με τα ζητήματα που αποτελούν τροχοπέδη για τους αγρότες, όπως είναι οι παράνομες ελληνοποιήσεις αγροτικών προϊόντων.
  Τέλος, σας δηλώνουμε ότι θα σταθούμε δίπλα σας σε αυτό το ζήτημα, εάν βέβαια το επιθυμείτε και εσείς.
  Αναμένουμε τις ανάλογες ενέργειές σας.”

  Πηγή: Gargalianoionline.gr

• Γιατί εξαφανίζεται το ελληνικό μέλι; Η μείωση στην παραγωγή και ο «βραχνάς» των ελληνοποιήσεων
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  «Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Η μελισσοκομία δέχεται ισχυρό πλήγμα», αναφέρουν ειδικοί.

  Δύσκολη είναι η εφετινή χρονιά για την ελληνική μελισσοκομία, αφού κλάδος είναι άμεσα πληττόμενος από την κλιματική αλλαγή. Η ξηρασία έχει προκαλέσει ραγδαία μείωση της παραγωγής, η οποία φθάνει σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και το 90%.

  Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, παράλληλα με το αυξημένο κόστος παραγωγής και τις «ελληνοποιήσεις» εισαγόμενων μελιών, έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον για το μέλλον της μελισσοκομίας και τους παραγωγούς.

  Επιπλέον, το φαινόμενων των παράνομωντυποποιήσεων μελιού δεν είναι μονάχα ελληνικό. Αντίστοιχα προβλήματα εντοπίζονται και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Προς την αναζήτηση λύσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε στη δημιουργία μίας νέας πλατφόρμας για το μέλι. Σε αυτήν, εμπειρογνώμονες από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούν να υποβάλλουν τις απόψεις τους για την γνησιότητα και την ιχνηλασιμότητα του προϊόντος, ώστε να αντιμετωπισθεί η «μάστιγα» της νόθευσης του μελιού. Στην Ελλάδα, από τον Μάρτιο γίνεται πράξη η πλήρης ψηφιακή αποτύπωση της αλυσίδας παραγωγής, εμπορίας και διακίνησης μελιού και η διασύνδεση με το Εθνικό Ηλεκτρονικό Μητρώο.

  Ακόμη, ο τομέας της μελισσοκομίας έχει ενταχθεί στο στρατηγικό σχέδιο της νέας ΚΑΠ 2023 – 2027, με ειδικό πρόγραμμα συγχρηματοδοτούμενων τομεακών παρεμβάσεων οι οποίες είναι συγχρηματοδοτούμενες, κατά 50% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και 50% από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ο προϋπολογισμός για τα τομεακά προγράμματα της μελισσοκομίας για την περίοδο 2023 – 2027 ανέρχεται συνολικά στα 61.626.450 ευρώ, δηλαδή 12.325.000 περίπου ευρώ ετησίως.

  Πηγή: NewsBomb.gr
• ΚΕΟΣΟΕ: Στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα του 2021, η φετινή συγκομιδή σταφυλιών στη Γαλλία
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί σωστά η παραγωγή κρασιού στη Γαλλία, δηλώνει με σημερινή ανακοίνωσή της η ΚΕΟΣΟΕ. Συγκεκριμένα, νέα εκτίμηση με τις προβλέψεις που δημοσιεύτηκαν στις 8 Οκτωβρίου από τις Υπηρεσίες Στατιστικής και Προοπτικών του γαλλικού Υπουργείου Γεωργίας, υποβιβάζουν στα 37,5 εκατομμύρια εκατόλιτρα την παραγωγή κρασιού.

  Η νέα εκτίμηση είναι πολύ κάτω από τα 40 έως 43 εκατομμύρια hl κρασιών που ανακοινώθηκε στις αρχές Αυγούστου και τα 39,3 εκατομμύρια hl που ανακοινώθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου. Αποτυχία πρόβλεψης αρκετή για να τροφοδοτήσει την κριτική από τη βιομηχανία κρασιού, σχετικά με εκτιμήσεις που συχνά δυσκολεύονται να ποσοτικοποιήσουν τις σοδειές, με την πρόβλεψη να είναι πολύ υψηλή όταν πέφτουν οι αποδόσεις και το αντίστροφο. «Η σοδειά του 2024 θα είναι κατά 22% χαμηλότερη από πέρυσι και 15% χαμηλότερη από τον μέσο όρο της περιόδου 2019-2023» διευκρινίζει το υπουργείο Γεωργίας, σημειώνοντας ότι η σοδειά «θα ισοδυναμεί με τη χαμηλή παραγωγή του 2021, που επλήγη από παγετό» και έπεσε στα 37,46 εκατομμύρια hl. Έτσι, ο τρύγος του 2024 πλησιάζει επικίνδυνα στο ιστορικό χαμηλό του 2017, στα 36,78 εκατομμύρια hl.

  Περιηγούμενοι στους γαλλικούς αμπελώνες, η πρόβλεψη συγκομιδής απαριθμεί τα κλιματικά φαινόμενα: παγετός, μείωση ανθοφορίας, περονόσπορος, χαλάζι, ωίδιο, ξηρασία… «που έπληξαν χωρίς εξαίρεση ιδιαίτερα όμως τη Bourgogne και το Beaujolais (-35%) και την Champagne (-33%), καθώς και τους αμπελώνες που προορίζονται για την παραγωγή eaux-de-vie (αποστάγματα) που είχαν εξαιρετική συγκομιδή το 2023 (-31% για το κονιάκ)», περιγράφει η υπουργική αξιολόγηση, ενώ η Jura δείχνει -75% , η Val de Loire -30%, η Provence και η Vallée du Rhone -16%, το Bordeaux -14%, το Languedoc-Roussillon -13%, η Αλσατία -13%, η Κορσική -13%, η Savoie -5%…

  Αβεβαιότητα τιμών

  Η εκτίμηση της παραγωγής παραμένει δύσκολη, αλλά και η προβολή των τιμών δεν είναι λιγότερο δύσκολη. Αν πριν από μερικά χρόνια μια πτώση της παραγωγής είχε άμεσο ανοδικό αντίκτυπο στις τιμές του χύμα κρασιού, αυτές οι μέρες έχουν περάσει, καθώς η αποκατανάλωση επιβαρύνει τις πωλήσεις. Ο αμπελώνας αναμένει αυξήσεις στις τιμές του κρασιού για να αντισταθμίσει εν μέρει το άλμα στο κόστος παραγωγής του και τη μείωση των αποδόσεών του.

  Στους αμπελώνες του Νότου, «φθάνουν οι πρώτες προσφορές από μεσίτες και εμπόρους, με τις τιμές χαμηλά, όπως στο τέλος της τελευταίας αμπελοοινικής περιόδου» τονίζει ο Ludovic Roux, ο πρόεδρος των Vignerons Coopérators d’Occitanie: «Θα έχουμε μια από τις μικρότερες συγκομιδές στην ιστορία, γύρω στη συγκομιδή του 2021 και αυτό είναι καταστροφικό. Με τόσο μικρή σοδειά, είναι αδύνατο να μην ξεκινήσουμε με χαμηλές τιμές. Λέμε στοπ σε εμπόρους και μεσίτες που συμμετέχουν στον θάνατο του επαγγέλματος».

  Ο Πρόεδρος της Ένωσης Μεσογειακών Εταιρειών Οίνου (UEVM), ο έμπορος Ζαν Κλοντ Μας απαντά ότι «χρειαζόμαστε μια ενάρετη και κερδοφόρα στρατηγική παραγωγής. Αυτό απαιτεί καλοσυντηρημένους αμπελώνες, με κόστος παραγωγής, που να επιτρέπει να μπορούμε να εμπορευόμαστε [τα κρασιά] πιο αποτελεσματικά και σε αντάλλαγμα να δίνουμε καθοδήγηση στην παραγωγή για την παραγωγή των κρασιών που απαιτούνται μακροπρόθεσμα. Αλλά να λέμε σήμερα ότι θα αλλάξουμε τιμές… Είναι πολύ επισφαλές να ακολουθήσεις αυτή τη διαδρομή».

  «Η ελεύθερη αγορά είναι πολύ βίαιη, λόγω της απουσίας συνεργασίας. Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο, η κρίση δεν λυπάται κανένα σήμερα και ο ανταγωνισμός πουλάει φθηνά από Χιλή και Αυστραλία, ενώ το τοπικό εμπόριο δεν έχει τη δύναμη να το αλλάξει αυτό», αναφέρει ο έμπορος κρασιών Gerard Bertrand.

  Η αντίθεση αυτή, επικρατεί και στις υπόλοιπες οινοπαραγωγές χώρες και θυμίζει κάτι που μοιάζει όχι με πόλεμο, αλλά με αγώνα επιβίωσης.

  Πηγή: Etheas.gr

• Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου: Παγκόσμια η κρίση στο κρασί
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Κοινό ανακοινωθέν 37 υπουργών Γεωργίας και πρέσβεων σε συνάντηση για τα 100 χρόνια του Διεθνή Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου

  Η μείωση της κατανάλωσης κρασιού σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και τις γεωπολιτικές εντάσεις οδήγησαν τους εκπροσώπους του 75% των αμπελώνων του κόσμου, που συμμετείχαν σε συνάντηση για τα 100 χρόνια του Διεθνή Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου, να διαμορφώσουν σχέδιο δράσης για τη… σωτηρία του αμπελοοινικού κλάδου.

  Συγκεντρώνοντας 37 από τα 50 μέλη του στο παλάτι των Δουκών της Βουργουνδίας στη Ντιζόν, ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV) διοργάνωσε για δεύτερη φορά στην αιωνόβια ιστορία του μια υπουργική διάσκεψη (η πρώτη χρονολογείται από το 1932). Στη συνάντηση που συμμετείχαν 17 υπουργοί, 5 γραμματείς και 6 πρεσβευτές στη Salle des Estates της Βουργουνδίας, η διάσκεψη υψηλού επιπέδου κατέληξε σε κοινή δήλωση για την εκατονταετηρίδα του OIV (ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1924).

  «Αυτή η δήλωση είναι ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός για τη στήριξη της αμπελουργίας και του κρασιού σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας τους» ανέφερε ο John Barker, διευθυντής του OIV, σε συνέντευξη Τύπου, επισημαίνοντας ότι οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων «έχουν λάβει υπόψη τα βασικά στοιχεία για τον κλάδο: βιώσιμη ανάπτυξη και κλιματική αλλαγή, αλλαγές στην κατανάλωση, αβέβαιο περιβάλλον για το διεθνές εμπόριο, ανάγκη για πολιτιστική ενίσχυση του κλάδου».

  Η κρίση είναι ορατή από την τάση «μείωσης της επιφάνειας των αμπελώνων στον κόσμο, καθώς και της ακανόνιστης, ακόμη και μειούμενης, παραγωγής τα τελευταία χρόνια»

  Οι 37 υπογράφουσες οινοπαραγωγές χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) σημειώνουν πρώτα τις εμπορικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο παγκόσμιος αμπελώνας (ο OIV αντιπροσωπεύει το 75% της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού).

  Η μείωση της κατανάλωσης του κρασιού «είναι ένα γεγονός που δεν αφορά αποκλειστικά τη Γαλλία», αλλά «επηρεάζει όλες τις οινοπαραγωγικές χώρες» σχολιάζει σε συνέντευξη Τύπου η υπουργός Γεωργίας Annie Genevard. Στη δήλωση αναφέρεται ότι, η κρίση είναι ορατή από την τάση «μείωσης της επιφάνειας των αμπελώνων στον κόσμο, καθώς και της ακανόνιστης, ακόμη και μειούμενης, παραγωγής τα τελευταία χρόνια», με την μείωση της κατανάλωσης να εξηγείται από την «εξέλιξη των προτύπων κατανάλωσης κρασιού [με] την εξέλιξη της κοινωνίας, από το αβέβαιο διεθνές περιβάλλον, από τη δημογραφική εξέλιξη και την ανάπτυξη νέων τάσεων κατανάλωσης, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, που κατευθύνουν τις προτιμήσεις τους προς νέα προϊόντα», αλλά και από την «επιβράδυνση του διεθνούς εμπορίου κρασιού και την εμμονή αδικαιολόγητων τεχνικών και μη δασμολογικών φραγμών που επηρεάζουν το εμπόριο σε έναν τομέα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές».

  Κλιματική αλλαγή

  Σε αυτές τις παγκόσμιες κοινωνικοοικονομικές τάσεις προστίθενται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που «ενισχύουν τις προκλήσεις που τίθενται» με κινδύνους «που δυσχεραίνουν τη διαχείριση του παραγωγικού δυναμικού», με καιρικές συνθήκες που μπορούν να τροποποιήσουν τις ποικιλίες σταφυλιών και τα χαρακτηριστικά του terroir, χωρίς να ξεχνάμε «μια πιθανή εξέλιξη της γεωγραφίας των υφιστάμενων αμπελουργικών περιοχών μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα» που περιλαμβάνει και την παρακμή των παραδοσιακών αμπελώνων που δεν μπορούν πλέον να παράγουν όπως κατά το παρελθόν (λόγω έλλειψης νερού) , αλλά και την εγκατάσταση νέων αμπελώνων σε πιο βόρειες περιοχές.

  Για να ανταποκριθούν σε αυτές τις διαρθρωτικές και οικονομικές προκλήσεις, οι υπογράφοντες ζητούν να παρασχεθούν τα μέσα για την προσαρμογή της παραγωγής στις αλλαγές της ζήτησης της αγοράς, διασφαλίζοντας παράλληλα ποιοτικές συνθήκες παραγωγής και δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στον καταναλωτή μέσω της ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της ευαισθητοποίησης για τη σημασία της υπεύθυνης κατανάλωσης».

  Διαφορετικός συγχρονισμός και απαντήσεις

  «Ο καθένας θα δώσει την κατάλληλη απάντηση» στους αμπελώνες του, απαντά η Γαλλίδα υπουργός Annie Genevard, επισημαίνοντας ότι «για τη Γαλλία, ο κλάδος επιθυμεί να ανταποκριθεί κυκλικά και δομικά δρώντας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και με διαφορετικές απαντήσεις». Υπολογίζοντας ότι 100.000 εκτάρια είναι πλεονασματικά εδώ και αρκετά χρόνια, η πρώτη φάση μείωσης του παραγωγικού δυναμικού περιλαμβάνει οριστική εκρίζωση στα 4.000 ευρώ/εκτάριο που επικυρώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα χρηματοδοτηθεί από τη Γαλλία με ποσό των 120 εκατ. ευρώ για 30.000 ha. «Λιγότερο από το 4% των γαλλικών αμπελώνων» επισημαίνει η Annie Genevard, η οποία δηλώνει ότι θέλει να «πείσει τη γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτρέψει και την προσωρινή εκρίζωση».

  «Προσθέτω ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε σε αυτό», προσθέτει η Annie Genevard, σημειώνοντας ότι «αυτές οι εκριζώσεις, οριστικές ή προσωρινές, δεν πρέπει να μειώσουν τις μελλοντικές δυνατότητες του κλάδου».

  Σημειώνοντας την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες («η εγκατάλειψη του οικογενειακού μεσημεριανού γεύματος και δείπνου, η μειωμένη κατανάλωση ορισμένων τροφών…»), η υπουργός θέλει «να αποκαταστήσει στις νεότερες γενιές την παράδοση, τον πολιτισμό, τη γνώση και την ευχαρίστηση να μοιράζονται ένα μπουκάλι κρασί. Ένας πολιτισμός που οι πρόγονοί μας είχαν φυσικά το κρασί ως παράδοση και κουλτούρα. Είναι σημαντικό να το μαθαίνουμε», φυσικά «προσέχοντας τη διάσταση της δημόσιας υγείας».

  Μοναδική η θέση των αμπελώνων και του κρασιού

  Στη διακήρυξη κυριαρχεί η ίδια προσέγγιση για τα 37 μέλη του OIV, που θέλουν να «προωθήσουν την παγκόσμια κληρονομιά των αμπελώνων και του κρασιού και τις ιστορικές, πολιτιστικές, ανθρώπινες, κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές και να επιβεβαιώσουν τη μοναδική θέση των αμπελώνων και του κρασιού στην παραγωγή και την κατανάλωση χωρών.

  Όσον αφορά την ίδια την παραγωγή κρασιού, η κοινή δήλωση ζητά να υποστηριχθούν «καινοτομίες, φιλόδοξες, ανθεκτικές και βιώσιμες πολιτιστικές και οινολογικές πρακτικές που βελτιώνουν την προσαρμογή και συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, καθώς και της βιοποικιλότητας, όπως η διατήρηση και η χρήση διαφοροποιημένων ποικιλιών αμπέλου, ο πειραματισμός με νέες ποικιλίες αμπέλου, η βιώσιμη εντατικοποίηση, οι αγροοικολογικές πρακτικές και άλλες καινοτόμες προσεγγίσεις, καθώς και η αποτελεσματικότερη διαχείριση των υδάτινων πόρων και του εδάφους».

  Να σημειωθεί ότι οι 37 χώρες που υπογράφουν το κοινό ανακοινωθέν είναι: Αλβανία, Γερμανία, Αργεντινή, Αρμενία, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βραζιλία, Βουλγαρία, Χιλή, Κύπρος, Κροατία, Ισπανία, Γαλλία, Γεωργία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ινδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μαρόκο, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία, Περού, Πορτογαλία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Ρουμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ελβετία, Ουκρανία και Ουρουγουάη.

  Πηγή: In.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Freepik
• Κρασί: Στα περσινά επίπεδα η ελληνική οινοπαραγωγή – Οι πρώτες εκτιμήσεις
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Τι δείχνουν τα στοιχεία για τον όγκο παραγωγής κρασιού 2024 – 2025

  Ελαφρώς αυξημένη κατά 0,15% εμφανίζεται φέτος η παραγωγή κρασιού στη χώρα μας (1.378.706 hl το 2024 έναντι 1.376.763 hl το 2023), σύμφωνα με τα στοιχεία που απέστειλε το τμήμα Αμπέλου Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην Κομισιόν.

  «Το στοιχείο που βασίζεται σε εκτιμήσεις των κατά τόπους ΔΑΟΚ, είναι αρκετά επισφαλές και δεδομένου ότι ο τρύγος συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές ο τελικός όγκος οινοπαραγωγής που υπολογίζεται βάσει των Δηλώσεων Παραγωγής, θα διαφοροποιηθεί, συνήθως όμως ο τελικός όγκος είναι κατώτερος των εκτιμήσεων των ΔΑΟΚ», εκτιμά η ΚΕΟΣΟΕ, η οποία επεξεργάστηκε και τα στοιχεία με τις προβλέψεις της ελληνικής οινοπαραγωγής με περίοδο αναφοράς 1/8/2024 έως 31/7/2025.

  Σχεδόν όλες οι Περιφέρειες της χώρας, κατέγραψαν μείωση της σταφυλικής παραγωγής τουλάχιστον κατά 50% σε σύγκριση με τα προ τριετίας επίπεδα, εκτιμά η ΚΕΟΣΟΕ

  Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η οινοπαραγωγή 2023-2024, κατέγραψε ιστορική πτώση σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο κατά 35,27%.

  Η πρόβλεψη του υπουργείου ανά κατηγορία εμφανίζει επίσης μεγάλο όγκο παραγωγής γλευκών και χυμών σταφυλής (450.710 hl), που εφόσον πρόκειται για γλεύκη (σ.σ. χυμός σταφυλής δεν παράγεται συνήθως), θα μεταποιηθεί πιθανότατα σε οίνο σε επόμενο χρονικό διάστημα.

  Είναι βέβαια προφανές ότι σχεδόν όλες οι Περιφέρειες της χώρας, κατέγραψαν μείωση της σταφυλικής παραγωγής τουλάχιστον κατά 50% σε σύγκριση με τα προ τριετίας επίπεδα, γεγονός που αναμένεται να επιβεβαιωθεί ασφαλέστερα με την οριστική δήλωση παραγωγής.

  Οι μεταβολές

  Σύμφωνα με τις πρώτες προβλέψεις, η μεγαλύτερη μείωση αναμένεται στους ποικιλιακούς οίνους χωρίς ΠΟΠ/ΠΓ (κατά 43,08%) και στους οίνους ΠΓΕ (κατά 11,21%). Αντίστοιχα, η μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγής κατά 37,11%παρατηρείται στις ποσότητες γλεύκης και χυμό σταφυλής.

  Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπ’ όψη, η εικόνα και οι μεταβολές της πρόβλεψης 2024 σε σύγκριση με την οριστική οινοπαραγωγή 2023 είναι η ακόλουθη:

  

  Από το 1990 μέχρι σήμερα, παρατηρείται διαχρονική μείωση της παραγωγής οίνου στη χώρα μας, που όμως δεν οφείλεται στην κλιματική κρίση μόνο, αλλά και στην εγκατάλειψη εκτάσεων αμπελοκαλλιέργειας. Οι εγκαταλελειμμένες εκτάσεις σύμφωνα με πληροφορίες της ΚΕΟΣΟΕ είναι πολύ μεγαλύτερες από τις επίσημα εμφανιζόμενες, δεδομένου ότι πολλοί αμπελουργοί έχουν αλλάξει ήδη καλλιέργεια, λόγω του ασύμφορου της αμπελοκαλλιέργειας (π.χ. σε καλλιέργεια φράουλας στην Αχαΐα), την οποία δεν έχουν δηλώσει στο Αμπελουργικό Μητρώο.

  Αποτέλεσμα επίσης του χαμηλού όγκου οινοπαραγωγής είναι και η αύξηση, που παρατηρείται στις εισαγωγές οίνων, κυρίως από Ιταλία, σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.

  Πηγή: In.gr
• ΚΕΟΣΟΕ: Μικρή συγκομιδή στην Ιταλία – Κίνδυνος για ορισμένους συνεταιρισμούς
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Με καθυστέρηση περίπου δύο εβδομάδων σε σύγκριση με το συνηθισμένο, για λόγους ακρίβειας, οι ιταλικές επαγγελματικές οργανώσεις δημοσίευσαν τις εκτιμήσεις τους για τη συγκομιδή για το 2024. Με 41 εκατ. εκατόλιτρα, η Ιταλία βρίσκεται στην κορυφή των παγκόσμιων παραγωγών κρασιών, αλλά με μεγάλες διαφορές ανά περιοχή.

  «Ήταν μια από τις πιο δύσκολες συγκομιδές που θυμάμαι κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης εμπειρίας μου ως οινολόγος», σημείωσε ο Riccardo Cotarella, Πρόεδρος της ιταλικής ένωσης οινολόγων Assoenologi, όταν παρουσίασε αυτές τις πρώτες εκτιμήσεις στις 24 Σεπτεμβρίου. Μεταξύ της μεγάλης υπερβολικής βροχόπτωσης στον Βορρά και στο Κέντρο και της ζέστης και της ξηρασίας στον Νότο, ο τρύγος του 2024 αναμφισβήτητα δυσκόλεψε τους Ιταλούς αμπελουργούς. Συνολικά, εάν και οι εκτιμήσεις δείχνουν αύξηση 7% σε όγκο σε σύγκριση με το 2023, να θυμηθούμε ότι πέρυσι σημειώθηκε η χαμηλότερη συγκομιδή των τελευταίων 60 ετών (38,3 Mhl).

  «Οι όγκοι είναι επίσης χαμηλότεροι από εκείνους του 2017, η χαμηλότερη συγκομιδή των τελευταίων 50 ετών», υπογραμμίζει ο Ιταλός εκπρόσωπος της διεθνούς χρηματιστηριακής εταιρείας Ciatti. Και προσθέτει: «Πριν από περίπου δέκα ημέρες, είχαμε σημαντική βροχόπτωση με κρύο αέρα, που είχε αντίκτυπο στο τέλος της ωρίμασης». Αποτέλεσμα ήταν η αγορά συμπυκνωμένων γλευκών να είναι πολύ ενεργή, ιδίως για να αντισταθμιστεί η έλλειψη ζάχαρης σε βασικές ποικιλίες σταφυλιών.

  Καμία ελπίδα για πτώση των τιμών

  Εάν οι Ιταλοί είναι ευχαριστημένοι με την αντοχή των αμπελιών παρά τις ακραίες κλιματικές συνθήκες φέτος, έχουν μειώσει τα αρχικά επίπεδα εκτιμήσεων – μεταξύ 43 και 45 Mhl – σε πιο μέτρια επίπεδα. Σε συνδυασμό με τα αποθέματα στο χαμηλότερο επίπεδο, που υπολογίζονται στα 42,2 Mhl στα τέλη Ιουλίου, δηλαδή -14% σε σύγκριση με το 2023, αυτοί οι όγκοι θα επηρεάσουν την φετινή περίοδο. «Φέτος, τα αποθέματα είναι ιδιαίτερα χαμηλά, ειδικά για τους λευκούς», επιβεβαιώνει η Ciatti. «Και με μια ακόμη αδύναμη συγκομιδή, αναμφίβολα θα φτάσουμε σε ένα ιστορικό χαμηλό το επόμενο έτος. Ακόμη και με την πτώση της κατανάλωσης, θα είναι πολύ δύσκολο για τα ιταλικά οινοποιεία να διαχειριστούν αυτή την πολύ μικρή παραγωγή».

  Η επίδραση στην αγορά δεν άργησε να έρθει: «Οι εταιρείες συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για πτώση των τιμών. Η μόνη πιθανότητα τώρα είναι να παραμείνουν σταθερά ή να αυξηθούν. Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα και οι αγοραστές θα βιαστούν να αγοράσουν. Οι πρώτοι θα είναι τυχεροί και θα μπορούν να αγοράζουν όγκους σε τιμές που τους ταιριάζουν. Όσοι φτάνουν αργότερα θα πρέπει να πληρώσουν περισσότερα. Αυτό ισχύει για τα generic κρασιά, αλλά ακόμη και για DOCs όπως το prosecco ή το pinot grigio η κατάσταση είναι συγκρίσιμη επειδή δεν έχουμε αποθέματα. Οι τιμές είναι αρκετά σταθερές, οπότε πιστεύω ότι το επόμενο δεκαπενθήμερο θα συναφθούν πολλά συμβόλαια».

  Υποδομές πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας

  Συνολικά, προβλέποντας αύξηση της τάξεως του 5 έως 10% σε σύγκριση με τις τρέχουσες τιμές, ο Ιταλός χρηματιστής εκτιμά ότι οι τιμές θα πρέπει να σταθεροποιηθούν γύρω από το περσινό τους επίπεδο. Αυτό, γνωρίζοντας ότι η ιταλική αγορά θα εξαρτηθεί επίσης από την κατάσταση στην Ισπανία, όπου οι αρχικές προβλέψεις συγκομιδής περίπου στα 40 Mhl θα μπορούσαν να μειωθούν σε περίπου 38 Mhl. «Αυτή τη στιγμή οι τιμές στην Ιταλία είναι κοντά σε εκείνες των ισπανικών κρασιών που παραδίδονται στην Ιταλία και είναι πιο βολικό να αγορασθούν από την Ιταλία. Αν η Ισπανία ανέβαζε τις τιμές της, οι Ιταλοί θα κάνουν αμέσως το ίδιο γιατί οι εμφιαλωτές δεν θα έχουν άλλες επιλογές». Ωστόσο, ο ανταγωνισμός στις εταιρείες εμφιάλωσης είναι σκληρός. «Ανταγωνίζονται μεταξύ τους, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της κερδοφορίας τους σε σημείο που δεν μπορούν να επενδύσουν», σημειώνει ο Ιταλός χρηματιστής.

  «Όλοι βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Οι πελάτες των οινοποιείων τους ζητούν να χορηγήσουν εκπτώσεις, ενώ οι παραγωγοί απαιτούν αύξηση των τιμών. Το πρόβλημα είναι ότι για πέντε ή δέκα χρόνια όλοι έχουν επενδύσει στις εγκαταστάσεις τους – ιδιαίτερα στις γραμμές εμφιάλωσης, για να αυξήσουν το δυναμικό παραγωγής και εάν η αγορά συνεχίσει να μειώνεται και η κλιματική αλλαγή συνεχίσει να επηρεάζει την παραγωγή, μέρος αυτής της υποδομής δεν θα είναι πλέον απαραίτητη. Ορισμένοι εμφιαλωτές θα πρέπει να κλείσουν τις εγκαταστάσεις».

  Κάποιοι συνεταιρισμοί θα εξαφανιστούν

  Το παράδειγμα της Σικελίας είναι ιδιαίτερα εύγλωττο. Η ξηρασία και η δραστική μείωση του όγκου έχουν ήδη προκαλέσει ένα θύμα φέτος, την Cantina Europa. Με 6.000 στρέμματα αμπελώνων και 1.500 συνεταιριστές, το συνεταιριστικό οινοποιείο επιχείρησε μια συμμαχία με τον γειτονικό συνεταιρισμό Colomba Bianca, αλλά στο τέλος αναγκάστηκε να κλείσει. «Κάποιοι συνεταιρισμοί θα εξαφανιστούν», αναγνωρίζει ο Ιταλός μεσίτης. «Στη Σικελία, δεν υπάρχουν αρκετά σταφύλια. Αλλά συνολικά, όταν υποφέρουν από χαμηλή σοδειά για δύο συνεχόμενα χρόνια και τα πάγια έξοδα αυξάνονται, τα ιταλικά οινοποιεία δυσκολεύονται να επιβιώσουν, ειδικά εκείνα του Κέντρου-Νότου. Οι παραγωγοί σταφυλιών επηρεάζονται από το γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές η αμπελοκαλλιέργεια δεν είναι πλέον κερδοφόρα. Κοστίζει περισσότερο η παραγωγή των σταφυλιών παρά η πώλησή τους. Αναμφίβολα θα δούμε πολλούς εγκαταλελειμμένους αμπελώνες στο μέλλον».

  Κριτική κατά των εκριζώσεων

  Αλλά οι Ιταλοί έχουν μια πολύ πιο στοχευμένη προσέγγιση για την εκρίζωση από ό,τι σε άλλες χώρες: «Με την εκρίζωση διατρέχουμε τον κίνδυνο να χάσουμε τις αυτόχθονες ποικιλίες σταφυλιού και να μεταφέρουμε ένα ουσιαστικό μέρος της περιφερειακής οικονομίας στη βιομηχανική αμπελοκαλλιέργεια», τονίζει ο Ιταλός μεσίτης. Μεταξύ του Βορρά και του Νότου της Ιταλίας, υπάρχει ήδη ένα μεγάλο χάσμα: αν το Βένετο, για παράδειγμα, έχει γίνει πολύ πιο πλούσιο τα τελευταία χρόνια, αυτό δεν συμβαίνει στην Απουλία, στη Σικελία, στο Αμπρούτσο ή στο Μάρκε. Αντιμέτωπος με αυτήν την κατάσταση, ο πρόεδρος της Unione Italiana Vini, Lamberto Frescobaldi, ζητά μια προορατική στρατηγική: «Η ευρωπαϊκή ομάδα υψηλού επιπέδου πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στην υποστήριξη όσων θέλουν να παραμείνουν στον κλάδο παρά στην ενθάρρυνση αυτών που θέλουν να φύγουν… Σίγουρα ο κλάδος διανύει μια δύσκολη περίοδο… αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο εκτροπής στρατηγικών κεφαλαίων για να ενθαρρύνουμε την εκρίζωση».

  Πηγή: Etheas.gr

• Κρασί: Όσα ισχύουν για την πιστοποίηση των ανεξάρτητων μικρών οινοπαραγωγών
  σε Πρωτογενής Τομέας
  

  Με υπουργική απόφαση καθορίζονται οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και οι αρμόδιες αρχές για την πιστοποίηση των ανεξάρτητων μικρών οινοπαραγωγών. Προκειμένου ένας εγκατεστημένος στη χώρα μας οινοπαραγωγός να χαρακτηρίζεται ως «ανεξάρτητος μικρός οινοπαραγωγός», οφείλει να πληροί σωρευτικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

  Η ετήσια συνολική του παραγωγή οίνου να μην υπερβαίνει τα χίλια (1.000) εκατόλιτρα.

  Ως ετήσια συνολική παραγωγή οίνου θεωρείται η μέση ετήσια παραγωγή για τουλάχιστον τρεις συνεχόμενες αμπελοοινικές περιόδους. Ως αμπελοοινική περίοδος νοείται κάθε διαδοχική περίοδος 12 μηνών από την 1η Αυγούστου έως 31η Ιουλίου. Στην περίπτωση οινοπαραγωγού που δραστηριοποιείται για πρώτη φορά λαμβάνεται υπόψη η εκτιμώμενη ετήσια παραγωγή, κατά δήλωσή του, η οποία πρέπει να υπολείπεται του ως άνω ορίου.

  Στην περίπτωση αποστολής προϊόντων στη Δημοκρατία της Μάλτας, η ετήσια συνολική του παραγωγή οίνου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα είκοσι χιλιάδες (20.000) εκατόλιτρα κρασιού.

  Nα είναι νομικώς και οικονομικώς ανεξάρτητος από οποιονδήποτε άλλον οινοπαραγωγό.

  Το κριτήριο της ανεξαρτησίας από άλλον οινοπαραγωγό θεωρείται ότι δεν πληρούται όταν υφίστανται δεσμοί, του οινοποιείου ή των προσώπων που το διοικούν, με άλλα οινοποιεία ή, το εύρος των συνεργασιών του οινοποιείου με άλλα οινοποιεία, που έχουν ως αποτέλεσμα να τεκμαίρεται ότι ένα άλλο οινοποιείο άμεσα ή έμμεσα δύναται να επηρεάσει την εμπορική συμπεριφορά και την χρηματοοικονομική πολιτική του και συνεπώς, το υπό κρίση οινοποιείο δεν καθορίζει ή δύναται να μην καθορίζει κατά τρόπο αυτόνομο, ως ανταγωνιστικό προς άλλο, τη συμπεριφορά του στην αγορά.

  Προκειμένου για την εξέταση του κριτηρίου της νομικής και οικονομικής ανεξαρτησίας ελέγχεται:

  α) Η νομική μορφή του οινοποιείου και τα στοιχεία των μετόχων, εταίρων ή ιδιοκτητών μέχρι του τελικού φυσικού προσώπου.

  β) Η μετοχική σύνθεση και τα εταιρικά μερίδια καθώς και τα δικαιώματα ψήφου των μετόχων ανάλογα με την εταιρική μορφή του οινοποιείου.

  γ) Εάν τα πρόσωπα τα οποία συμμετέχουν στη διοίκηση του οινοποιείου συμμετέχουν με δικαίωμα ψήφου ή ασκούν καθήκοντα σε άλλο οινοποιείο, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυνατότητα επηρεασμού των εμπορικών δραστηριοτήτων αυτών.

  δ) Εάν υπάρχουν συμβόλαια ή συμφωνίες του οινοποιείου για κάθε μορφής συνεργασία με τρίτους ή αδειοδότηση από τρίτους για παραγωγή ή εμφιάλωση κρασιού.

  Να χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις που βρίσκονται χωριστά από εκείνες οποιουδήποτε άλλου οινοπαραγωγού και δεν λειτουργεί βάσει άδειας εκμετάλλευσης άλλου επιτηδευματία.

  Όταν δύο ή περισσότεροι μικροί οινοπαραγωγοί συνεργάζονται και η συνδυασμένη ετήσια παραγωγή τους δεν υπερβαίνει τα 1.000 εκατόλιτρα ή τις 20.000 εκατόλιτρα, κατά περίπτωση, οι εν λόγω οινοπαραγωγοί μπορούν να θεωρούνται ως ένας και μόνος ανεξάρτητος μικρός οινοπαραγωγός.

  Δείτε αναλυτικά τη σχετική απόφαση ΕΔΩ.

  Πηγή: Etheas.gr