Το υπουργείο Περιβάλλοντος της Κολομβίας ανακοίνωσε την εισαγωγή των ιπποπόταμων του Εσκομπάρ στη λίστα των «εισβολικών ειδών», καθώς αποτελούν απειλή για το οικοσύστημα και τα ενδογενή είδη - Πώς τα δυο ζώα που εισήγαγε πριν από 40 περίπου χρόνια ο ναρκοβαρόνος στην Κολομβία έφτασαν τα 100
Έτσι, το υπουργείο Περιβάλλοντος της Κολομβίας ανακοίνωσε την εισαγωγή των ιπποπόταμων του Εσκομπάρ στη λίστα των «εισβολικών ειδών», ενώ στη συνέχεια αναμένεται να καθοριστούν συγκεκριμένες δράσεις για την τύχη του συγκερκιμένου ζωικού είδους.
Οι ιπποπόταμοι αυτοί, που κυκλοφορούν ελεύθεροι στα νερά του ποταμού Μαγδαλένα, αποτελούν «την απροσδόκητη κληρονομιά που άφησε ο Εσκομπάρ στη χώρα του, περίπου 30 χρόνια μετά τον θάνατό του», όπως γράφει δσημοσίευμα του σερβικού Politica.
Έπειτα από τον θάνατό του, σε αστυνομική καταδίωξη τον Δεκέμβριο του 1993, τα ζώα αυτά αφέθηκαν στην τύχη τους και συνέχισαν να αναπαράγονται, σε αντίθυεση με τα φλαμίνγκο, τις καμηλοπαρδάλεις και τις ζέβρες που πωλήθηκαν σε ζωολογικούς κήπους.
Οι ιπποπόταμοι αποτέλεσαν μεν αξιοθέατο για τους επισκέπτες του θεματικού πάρκου, στο οποίο μετατράπηκε η έπαυλη του Εσκομπάρ, ωστόσο την ίδια στιγμή ήταν σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα και απειλή για τους κατοίκους των γειτονικών βουνών και των τροπικών περιοχών. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ιπποπόταμων μπορεί να τετραπλασιαστεί σε δέκα χρόνια. Έτσι, σήμερα έχουν φτάσει να αποτελούν μια «ομάδα» 100 ζώων.
«Η Κολομβία δεν έχει την πολυτέλεια να επιτρέψει σε αυτό το είδος να αναπτυχθεί στην επικράτειά της», δήλωσε ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος της Κολομβίας, Μανουέλ Ροντρίγκεζ.
Στο μεταξύ, το κυβερνητικό σχέδιο για την τύχη των ιπποποτάμων δεν έχει αποκαλυφθεί, ωστόσο ο Ροντρίγκεζ που συμμετείχε στην ανάπτυξή του, τόνισε πως ζήτησε από τις αρμόδιες αρχές να χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να σταματήσουν την εξάπλωση αυτού του είδους, συμπεριλαμβανομένου του κυνηγιού.
Σημειώνεται πως πριν από δέκα χρόνια, μια περιφερειακή κρατική υπηρεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, «έτρεξε» ένα πρόγραμμα για τη στείρωση των ιπποπόταμων. Ως τώρα, έχουν καταφέρει να στειρώσουν χειρουργικά 12 ζώα και άλλα 40 ζωά έχουν στειρωθεί με φάρμακα. Παρ' όλα αυτά, ο πληθυσμός τους συνεχίζει να αυξάνεται και η θανάτωση παραμένει στο τραπέζι σαν «μια απαραίτητη επιλογή που θα μπορούσε να είναι η τελευταία λύση για να αποφευχθεί η επιδείνωση του προβλήματος», ανέφερε επιστήμονας της υπηρεσίας.