Σχετικά Άρθρα

• Πολική αρκούδα εμφανίστηκε στην Ισλανδία μετά από 8 χρόνια και τη σκότωσαν αστυνομικοί
  σε Κόσμος
  

  Η πολική αρκούδα εικάζεται ότι έφτασε στη χώρα από την Γροιλανδία πάνω σε παγόβουνο

  Αστυνομικοί στην Ισλανδία σκότωσαν πολική αρκούδα, που περιπλανιόταν στα Δυτικά Φιόδρ, η οποία εικάζεται ότι έφτασε στη χώρα από την Γροιλανδία πάνω σε παγόβουνο, διανύοντας απόσταση πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων.

  Είχε να εμφανιστεί πολική αρκούδα στην Ισλανδία από το 2016

  Η τελευταία φορά που εθεάθη πολική αρκούδα στην Ισλανδία ήταν το 2016. Η αστυνομία αποφάσισε να την εξοντώσει, καθώς κρίθηκε ότι αποτελεί απειλή για τους ανθρώπους και τα ζώα. Επίσης, υπήρχε ο φόβος ότι μπορεί να μεταφέρει κάποια ασθένεια.

  Not how it is done… polar bears are so few.
  So many options:
  1. Use a tranquilizer
  2. Relocate it
  3. Call animal organizations to rescue it.
  Point & shoot is not the answer. Sad.
  
  A rare polar bear showed up on the shores of Iceland. Police shot it https://t.co/AKlyxBKZc3 pic.twitter.com/PSyD4WoE2J

  — Elf (@elfproductions) September 20, 2024

  Ο αρχηγός της αστυνομίας των Westfjords, Helgi Jensson δήλωσε ότι πριν εξοντώσουν το ζώο, που είναι μάλιστα και απειλούμενο με εξαφάνιση, συμβουλεύτηκαν την Υπηρεσία Περιβάλλοντος, η οποία αρνήθηκε να το μεταφέρει. Η σορός της μεταφέρθηκε στο Ρέικιαβικ για νεκροψία.

  WHAT A SHAME! A rare polar bear shows up outside a cottage in Iceland, cops shoot it dead. pic.twitter.com/exsHaURR8Z

  — Fire Bred (@firebred_) September 21, 2024

  Πηγή: ethnos.gr

• Λύθηκε το μυστήριο για τον σεισμό των 9 ημερών που ταρακούνησε τη Γη το 2023
  σε Κόσμος
  

  Κατολίσθηση και μέγα-τσουνάμι στη Γροιλανδία προκάλεσε πρωτοφανές σεισμικό γεγονός που δείχνει τις επιπτώσεις της παγκόσμιας θέρμανσης, λένε οι επιστήμονες

  Μια κατολίσθηση και ένα μεγα-τσουνάμι στη Γροιλανδία τον Σεπτέμβριο του 2023, που προκλήθηκε από την κλιματική κρίση, προκάλεσε δόνηση ολόκληρης της Γης για εννέα ημέρες, σύμφωνα με επιστημονική έρευνα.

  Το σεισμικό γεγονός εντοπίστηκε από αισθητήρες σεισμών σε όλο τον κόσμο, αλλά ήταν τόσο εντελώς πρωτοφανές που οι ερευνητές αρχικά δεν είχαν ιδέα τι το είχε προκαλέσει. Έχοντας πλέον λύσει το μυστήριο, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι αυτό έδειξε πώς η παγκόσμια θέρμανση είχε ήδη επιπτώσεις σε πλανητική κλίμακα και ότι μεγάλες κατολισθήσεις ήταν δυνατές σε μέρη που προηγουμένως θεωρούνταν σταθερά, καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονταν ραγδαία.

  Η κατάρρευση μιας βουνοκορφής ύψους 1.200 μέτρων στο απομακρυσμένο φιόρδ Dickson συνέβη στις 16 Σεπτεμβρίου 2023, αφού ο παγετώνας που έλιωνε από κάτω δεν ήταν πλέον σε θέση να συγκρατήσει το βράχο. Προκάλεσε ένα αρχικό κύμα ύψους 200 μέτρων και η επακόλουθη εκτόξευση του νερού μπρος-πίσω στο στριφογυριστό φιόρδ έστειλε σεισμικά κύματα στον πλανήτη για περισσότερο από μια εβδομάδα, αναφέρει ο Guardian.
  
  Η κατολίσθηση και το μεγα-τσουνάμι ήταν τα πρώτα που καταγράφηκαν στην ανατολική Γροιλανδία.

  A mysterious, globally observed and unprecedented 9-day-long seismic signal in September 2023 was caused by a massive 25 mio. m3 landslide in Greenland.
  > https://t.co/GLCKeJwxBz@K_Svennevig et al. Published in @ScienceMagazine pic.twitter.com/f5wjaAXv3O

  — Geological Survey of Denmark and Greenland (GEUS) (@GeoSurvey_DK_GL) September 12, 2024

  Οι περιοχές της Αρκτικής επηρεάζονται από την ταχύτερη παγκόσμια θέρμανση και παρόμοια, αν και μικρότερα σεισμικά γεγονότα έχουν παρατηρηθεί στη δυτική Γροιλανδία, την Αλάσκα, τον Καναδά, τη Νορβηγία και τη Χιλή.
  
  Ο Δρ Kristian Svennevig από το Γεωλογικό Ινστιτούτο της Δανίας και της Γροιλανδίας, επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε:
  
  «Όταν ξεκινήσαμε αυτή την επιστημονική περιπέτεια, όλοι ήταν προβληματισμένοι και κανείς δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το τι προκάλεσε αυτό το σήμα. Ήταν πολύ μακρύτερο και απλούστερο από τα σήματα σεισμών, τα οποία συνήθως διαρκούν λεπτά ή ώρες, και χαρακτηρίστηκε ως USO - άγνωστο σεισμικό αντικείμενο».
  
  «Ήταν επίσης ένα εξαιρετικό γεγονός επειδή είναι η πρώτη γιγαντιαία κατολίσθηση και τσουνάμι που έχουμε καταγράψει στην ανατολική Γροιλανδία. Σίγουρα δείχνει ότι η ανατολική Γροιλανδία αρχίζει να ενεργοποιείται όσον αφορά τις κατολισθήσεις. Τα κύματα κατέστρεψαν μια ακατοίκητη τοποθεσία των Ινουίτ στο επίπεδο της θάλασσας, η οποία ήταν τουλάχιστον 200 ετών, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο για τουλάχιστον δύο αιώνες».
  
  «Βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά»
  
  Ένας μεγάλος αριθμός από καλύβες καταστράφηκε σε έναν ερευνητικό σταθμό στο νησί Έλα, 70 χιλιόμετρα από την κατολίσθηση. Ο χώρος ιδρύθηκε από κυνηγούς γουναρικών και εξερευνητές πριν από δύο αιώνες και χρησιμοποιείται από επιστήμονες και τον δανικό στρατό, αλλά ήταν άδειος τη στιγμή του τσουνάμι.
  
  

  «Ήταν καθαρή τύχη που δεν συνέβη τίποτα σε κανέναν άνθρωπο εδώ», δήλωσε ο Svennevig.
  
  «Βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά από επιστημονικής άποψης» είπε.
  
  Ο Δρ Stephen Hicks από το University College του Λονδίνου, ένας από τους επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, δήλωσε:
  
  «Όταν είδα για πρώτη φορά το σεισμικό σήμα, ήμουν εντελώς μπερδεμένος. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει καταγραφεί ένα τόσο μακράς διάρκειας παγκοσμίως μετακινούμενο σεισμικό κύμα, που περιέχει μόνο μία συχνότητα ταλάντωσης».
  
  Χρειάστηκαν 68 επιστήμονες από 40 ιδρύματα σε 15 χώρες για να λύσουν το μυστήριο, συνδυάζοντας σεισμικά δεδομένα, μετρήσεις πεδίου, επίγειες και δορυφορικές εικόνες και προσομοιώσεις τσουνάμι σε υπολογιστή υψηλής ανάλυσης.
  
  Η ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, υπολόγισε ότι 25 εκατ. κυβικά μέτρα βράχου και πάγου έπεσαν στο φιόρδ και ταξίδεψαν τουλάχιστον 2.200 μέτρα κατά μήκος του. Η κατεύθυνση της κατολίσθησης, μαζί με τα απότομα παράλληλα τοιχώματα του κόλπου, συνέβαλαν στο να παραμείνει μεγάλο μέρος της ενέργειας της κατολίσθησης εντός του φιόρδ και να αντηχήσει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
  
  Το κύμα τσουνάμι μειώθηκε στα επτά μέτρα μέσα σε λίγα λεπτά, όπως υπολόγισαν οι ερευνητές, και σε μερικά εκατοστά τις επόμενες ημέρες, όταν ο δανικός στρατός επισκέφθηκε και φωτογράφισε το φιόρδ.
  
  Αλλά αυτή η εκτίναξη ενός τεράστιου υδάτινου όγκου συνέχισε να στέλνει σεισμικά κύματα σε όλο τον κόσμο.

  Πηγή: Protothema.gr
• Για καταστροφικές επιπτώσεις μιλούν οι επιστήμονες από το λιώσιμο των πάγων – Τι φοβούνται περισσότερο
  σε Περιβάλλον
  

  Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή επιταχύνει το λιώσιμο των παγετώνων και του μόνιμου πάγου της Γροιλανδίας, αυξάνοντας την πιθανότητα για καταστροφικές επιπτώσεις

  Οι γεωεπιστήμονες που μελετούν το κύμα ύψους 200 μέτρων που έπληξε πέρυσι τις ακτές της Γροιλανδίας προειδοποιούν για δυνητικά καταστροφικές επιπτώσεις.

  Αυτό που φοβούνται περισσότερο, καθώς το λιώσιμο των παγετώνων οδηγεί σε κατολισθήσεις, είναι ένα μέγα τσουνάμι, σύμφωνα με τον Guardian.

  Πριν από λίγο λιγότερο από ένα χρόνο, η ανατολική ακτή της Γροιλανδίας χτυπήθηκε από ένα μέγα τσουνάμι. Το τσουνάμι που προκλήθηκε από μια μεγάλη κατολίσθηση που εισήλθε στο ακατοίκητο φιόρδ Ντίκσον, είχε ύψος 200 μέτρα – ισοδύναμο με περισσότερα από 40 διώροφα λεωφορεία.

  Ευτυχώς κανείς δεν τραυματίστηκε, αν και μια στρατιωτική βάση καταστράφηκε. Τώρα η ανάλυση των σεισμικών δεδομένων που σχετίζονται με το γεγονός αποκάλυψε ότι το τσουνάμι ακολουθήθηκε από ένα στάσιμο κύμα, το οποίο συνέχισε να κυλάει μπρος-πίσω μέσα στο στενό φιόρδ για πολλές ημέρες.

  Τι ανακάλυψαν οι επιστήμονες

  Η Angela Carrillo Ponce από το Γερμανικό Κέντρο Ερευνών για τις Γεωεπιστήμες στο Πότσνταμ, ανέλυσε τα σεισμικά δεδομένα, που καταγράφηκαν σε σταθμούς παρακολούθησης σεισμών σε απόσταση άνω των 5.000 χιλιομέτρων (3.000 μιλίων) και διαπίστωσε ότι τα σήματα παρέμεναν πολύ καιρό μετά το συμβάν της κατολίσθησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2023.

  Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και υπολογιστικά μοντέλα, η Ponce και οι συνάδελφοί της μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν την παρουσία ενός στάσιμου κύματος ύψους περίπου 1 μέτρου, το οποίο διήρκεσε για περισσότερο από μία εβδομάδα.

  Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύονται στο The Seismic Record, προειδοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή επιταχύνει το λιώσιμο των παγετώνων και του μόνιμου πάγου της Γροιλανδίας, αυξάνοντας την πιθανότητα κατολισθήσεων και επακόλουθων όπως το μέγα τσουνάμι.

  Μικρότερα γεγονότα έχουν παρατηρηθεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, όπως η χιονοστιβάδα βράχων στο φιόρδ Karrat της δυτικής Γροιλανδίας το 2017, η οποία προκάλεσε τσουνάμι που πλημμύρισε το χωριό Nuugaatsiaq, καταστρέφοντας 11 σπίτια και σκοτώνοντας τέσσερις ανθρώπους.

  Πηγή: In.gr
• Το γονιδίωμα ενός μαμούθ 52.000 ετών συνέθεσαν επιστήμονες – Πιο κοντά στην «ανάστασή» τους
  σε Περιβάλλον
  

  Επιστήμονες συνέθεσαν το γονιδίωμα ενός μαλλιαρού μαμούθ ηλικίας 52.000 ετών χρησιμοποιώντας απολιθωμένα τμήματα DNA που ανακαλύφθηκαν στη Σιβηρία, επιτυχία που τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην «ανάσταση» των εξαφανισμένων γιγάντιων ζώων.

  Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Cell, ανακατασκεύασε τις τρισδιάστατες δομές των χρωμοσωμάτων του μαλλιαρού μαμούθ, δηλαδή των δομών στους πυρήνες των κυττάρων στις οποίες το DNA και οι πρωτεΐνες οργανώνονται σε γονίδια.

  Τα περισσότερα αρχαία δείγματα γονιδιώματος που αποκαλύπτονται σε απολιθώματα αποτελούνται μόνο από σκόρπια μικροσκοπικά θραύσματα DNA. Αλλά το γονιδίωμα του απολιθωμένου μαμούθ ηλικίας 52.000 ετών μπόρεσε να ανακατασκευαστεί επειδή διατηρήθηκε άριστα καθώς το ζώο λίγο μετά τον θάνατό του υποβλήθηκε σε κρυοξύρανση.

  Όπως αναφέρει ο Independent, οι επιστήμονες εξέτασαν δεκάδες δείγματα DNA μαμούθ επί πέντε χρόνια για να ανακατασκευάσουν το γονιδίωμα του γιγάντιου ζώου, πριν καταλήξουν τελικά στο ασυνήθιστα καλά διατηρημένο δείγμα από ένα απολίθωμα μαμούθ που ανασκάφηκε στη βορειοανατολική Σιβηρία το 2018.

  Αυτό το αξιοσημείωτο απολίθωμα διατήρησε ένα μεγάλο μέρος της φυσικής ακεραιότητας του χρωμοσώματος, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών σε επαφή με τα γονίδια που ελέγχουν, δήλωσαν οι ερευνητές. Έτσι, μπορούσαν να κατανοήσουν καλύτερα την οργάνωση του γονιδιώματος του μαμούθ μέσα στα κύτταρά του και να μάθουν ποια γονίδια ήταν ενεργά σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του θηρίου.

  Ο χάρτης γονιδιώματος

  Στη συνέχεια οι ερευνητές δημιούργησαν έναν χάρτη του γονιδιώματος του μαμούθ χρησιμοποιώντας ως πρότυπο γονιδιώματα σημερινών ελεφάντων. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα μαλλιαρά μαμούθ είχαν 28 χρωμοσώματα, δηλαδή τον ίδιο αριθμό με τους σημερινούς ασιατικούς και αφρικανικούς ελέφαντες.

  Οι επιστήμονες μπόρεσαν επίσης να αποκαλύψουν γονίδια που πιθανώς είναι ενεργά και ανενεργά μέσα στα δερματικά κύτταρα του μαμούθ, αποκαλύπτοντας πώς το γιγαντιαίο θηλαστικό απέκτησε το μαλλί που το κάλυπτε και την αντοχή του στο κρύο.

  «Για πρώτη φορά, έχουμε έναν ιστό μαλλιαρού μαμούθ για τον οποίο γνωρίζουμε περίπου ποια γονίδια ήταν ενεργοποιημένα και ποια απενεργοποιημένα. Είναι η πρώτη μέτρηση της κυτταρικής δραστηριότητας των γονιδίων σε οποιοδήποτε αρχαίο δείγμα DNA», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Marc A. Marti-Renom από το Κέντρο Γενωμικής Ρύθμισης στη Βαρκελώνη.

  Τα μαλλιαρά μαμούθ περιπλανήθηκαν στο βόρειο ημισφαίριο της Γης για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια και άρχισαν να μειώνονται στο τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια.

  Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του υπερβολικού κυνηγιού από τους πρώτους ανθρώπους και της αλλαγής του κλίματος, οδήγησε στην εξαφάνισή τους πριν από περίπου 4.000 χρόνια.

  Πηγή: Cnn.gr
• LUCA: Ποιος ήταν ο τελευταίος κοινός πρόγονος όλων των ειδών στη Γη;
  σε Περιβάλλον
  

  Ο πιο μακρινός μας πρόγονος ήταν ένα αναερόβιο μικρόβιο που έζησε πριν από 4,2 δισ. χρόνια, υπολογίζει νέα μελέτη.

  Από τα βακτήρια μέχρι τις αράχνες και τους μυρμηγκοφάγους, όλοι οι οργανισμοί στη Γη φέρουν εντυπωσιακές ομοιότητες στο DNA τους, ομοιότητες που οδηγούν στο συμπέρασμα πως όλοι καταγόμαστε από ένα μακρινό προγονικό είδος, τη ρίζα του «δέντρου της ζωής».

  Οι εξελικτικοί βιολόγοι το ονομάζουν LUCA (Last Common Universal Ancestor, ή Τελευταίος Κοινός Οικουμενικός Πρόγονος σε ελεύθερη απόδοση).

  Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη, ο LUCA ήταν ένα μικρόβιο που έζησε πριν από 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια, νωρίτερα σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις, μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια αφότου η πυρωμένη επιφάνεια της νεαρής Γης άρχισε να στερεοποιείται.

  Ένα βακτήριο που τρεφόταν με υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα και ίσως ζούσε σε ηλιόλουστα ρηχά νερά, λένε οι ερευνητές που υπογράφουν τη μελέτη στο Nature Ecology and Evolution.

  Η γενεαλογία της ζωής

  Σήμερα, όλοι οι βασικοί κλάδοι του εξελικτικού δέντρου φέρουν κοινά γονίδια, με διαφορετική όμως βερσιόν σε κάθε παρακλάδι. Δυνητικά, τα γονίδια αυτά είναι παραλλαγές που προέκυψαν από την εξέλιξη των προγονικών γονιδίων του LUCA.

  Κι αυτό σημαίνει πως, αν μετρήσουμε τον ρυθμό εμφάνισης μεταλλάξεων σε κάθε παρακλάδι, μπορούμε να υπολογίσουμε χονδρικά πότε έζησε ο τελευταίος κοινός πρόγονος. Στην πράξη δεν είναι τόσο απλό, καθώς οι ερευνητές χρειάστηκε να λάβουν υπόψη περιπτώσεις στις οποίες κάποια γονίδια χάθηκαν και επανεμφανίστηκαν ή ανταλλάχθηκαν μεταξύ ειδών.

  «Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε σύνθετα εξελικτικά μοντέλα για να συμφιλιώσουμε τις εξελικτικές ιστορίες των γονιδίων με τη γενεαλογία των ειδών» δήλωσε ο Έντμουντ Μούντι του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ. επικεφαλής της μελέτης.

  Οι τελικοί υπολογισμοί υποδεικνύουν πάντως ότι η εμφάνιση ζωής ήταν εύκολη υπόθεση, αφού συνέβη μόλις 300-400 εκατ. χρόνια μετά τον σχηματισμό της Γης. Προηγούμενες εκτιμήσεις το τοποθετούσαν αρκετά αργότερα, το πολύ πριν από 3,8 δισ. χρόνια.

  «Δεν περιμέναμε ότι ο LUCA θα ήταν τόσο αρχαίος» σχολίασε η Σάντρα Άλβαρεζ-Καρετέρο του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ. «Παρόλα αυτά, οι εκτιμήσεις μας ταιριάζουν με τις σύγχρονες απόψεις για την κατοικησιμότητα της νεαρής Γης».

  Ζωή χωρίς οξυγόνο

  Αυτό στο οποίο οι εκτιμήσεις συμφωνούν είναι ότι το προγονικό μικρόβιο ήταν αναερόβιο (στην ατμόσφαιρα δεν υπήρχε τότε οξυγόνο) και αντλούσε ενέργεια από αέριο υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα.

  Σε αντίθεση όμως με προηγούμενες μελέτες, που υπεδείκνυαν ότι ο LUCA ζούσε κοντά σε υποθαλάσσιους ηφαιστειακούς πόρους, η νέα ανάλυση δείχνει ότι το μικρόβιο έφερε ένα γονίδιο προστασίας από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου, κάτι που σημαίνει ότι μάλλον ζούσε στην επιφάνεια του νερού.

  Το πιο εντυπωσιακό όμως εύρημα της μελέτης είναι ότι ο τελευταίος κοινός μας πρόγονος διέθετε γονίδια του συστήματος CRISPR, το οποίο χρησιμοποιούν τα σημερινά βακτήρια για να αμύνονται από ιούς (και αξιοποιείται σήμερα ως εργαλείο γενετικής μηχανικής). Αυτό σημαίνει ότι οι ιοί ήδη ζούσαν και βασίλευαν όταν εμφανίστηκε ο LUCA, ο οποίος δεν αποκλείεται να συγκατοικούσε με άλλες μορφές ζωής που αργότερα χάθηκαν.

  Οι νέες εκτιμήσεις σίγουρα πάσχουν από σημαντικό βαθμό αβεβαιότητας, όπως φαίνεται όμως η Γη ήταν από νωρίς πεδίο εξελικτικών πειραμάτων.

  Πηγή: In.gr
• Βρέθηκε κρυμμένη ήπειρος μεταξύ της Γροιλανδίας και του Καναδά!
  σε Κόσμος
  

  Μια σπουδαία ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες καθώς βρήκαν μια νέα πρωτόγονη μικροήπειρο, μεταξύ της Γροιλανδίας και του Καναδά που ρίχνει φως στην πολύπλοκη γεωλογική ιστορία της περιοχής της Αρκτικής, και θα τους βοηθήσει στην κατανόηση των ηπειρωτικών σχηματισμών και διαχωρισμών.

  Πώς σχηματίστηκε η μικροήπειρος πριν από περίπου 61 εκατ. χρόνια

  Καθώς οι τεκτονικές πλάκες μεταξύ του Καναδά και της Γροιλανδίας μετατοπίστηκαν για να σχηματίσουν το Στενό Ντέιβις, το οποίο συνδέει τις ωκεάνιες λεκάνες της Θάλασσας Λαμπραντόρ και του Κόλπου Μπάφιν, ο φλοιός της Γης αναδιαμορφώθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας παχύς φλοιός στον ωκεανό, δηλαδή μια μικροήπειρος.

  Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Gondwana Research, μια ομάδα ερευνητών ανακατασκεύασε τις τεκτονικές κινήσεις των πλακών της περιοχής γύρω από τον Πορθμό Ντέιβις που έγιναν πριν από 33 έως 61 εκατομμύρια χρόνια.

  Scientists Found a Surprise New Continent Hiding Beneath Greenland https://t.co/pHW4Z05bZ1

  — Popular Mechanics (@PopMech) July 15, 2024

  Η μελέτη της μικροηπείρου και οι θεωρίες γύρω από τον σχηματισμό του ανοίγουν όντως τον δρόμο για την κατανόηση παρόμοιων γεωγραφικών δομών.

  «Ο μηχανισμός σχηματισμού της μικροηπείρου που εντοπίσαμε μπορεί να είναι ευρέως εφαρμόσιμος σε άλλες μικροηπείρους σε όλο τον πλανήτη και αξίζει να μελετηθεί περαιτέρω για να κατανοηθεί ο ρόλος των αλλαγών της κίνησης των πλακών και της μετατόπισης στη σύγκλιση των μικροηπείρων», έγραψαν οι ερευνητές στη μελέτη.

  Πηγή: ethnos.gr

• Αρκτική: Οι πυρκαγιές του Ιουνίου απελευθέρωσαν τις τρίτες υψηλότερες εκπομπές CO2 τα τελευταία 20 χρόνια
  σε Περιβάλλον
  

  Εκτεταμμένες πυρκαγιές σε περιοχές βλάστησης κατέστρεψαν περιοχές της Αρκτικής, ιδιαίτερα στη Ρωσία, κατά τον μήνα Ιούνιο

  Πυρκαγιές στην Αρκτική τον Ιούνιο έχουν απευλευρώθει ήδη τις τρίτες υψηλότερες για την περίοδο αυτού του χρόνου, εκπομπές άνθρακα τα τελευταία 20 χρόνια (Copernicus)

  Εκτεταμμένες πυρκαγιές σε περιοχές βλάστησης κατέστρεψαν περιοχές της Αρκτικής, ιδιαίτερα στη Ρωσία, κατά τον μήνα Ιούνιο, περιοχές που κατέγραψαν ορισμένες από τις υψηλότερες εκπομπές CO2 τα τελευταία 20 χρόνια, ανακοίνωσε σήμερα η ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus.

  Camera 4 In Russia, forest fires started in 7 regions of Siberia, covering more than 40,000 hectares of forest. The mass media report that the vicinity of Ulan-Ude (the capital of Buryatia) and its suburbs are engulfed in fire. Due to hurricane-force winds, the fire reached the… pic.twitter.com/fqt40rHUNg

  — Dariusz Zawadzki (@Military_oO) May 1, 2024

  «Από τον Ιούνιο, εκπομπές CO2 που προήλθαν από πυρκαγιές (στην Αρκτική) είναι ήδη οι τρίτες υψηλότερες τα τελευταία 20 χρόνια για την περίοδο αυτού του χρόνου, μετά τις περιόδους μεγάλων πυρκαγιών του 2019 και του 2020», αναφέρεται η υπηρεσία Copernicus για την παρακολούθηση της ατμόσφαιρας (CAMS).

  

  
  
  Σύμφωνα με τα δεδομένα που κατέγραψε μέχρι τις 26 Ιουνίου, ο τρέχων μήνας έχει ήδη συσσωρεύσει εκπομπές 6,8 εκατομμυρίων τόνων CO2, έναντι 16,3 τον Ιούνιο του 2020 και 13,8 το 2019.
  
  Οι περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από τις πυρκαγιές είναι αυτή τη στιγμή στη Δημοκρατία Σάχα στον Άπω Βορρά της Ρωσίας, η οποία έχει ήδη υποστεί σημαντικές ζημιές το 2021, υπογραμμίζει ο Copernicus.
  
  

  

  
  
  «Η Αρκτική βρίσκεται στο επίκεντρο της κλιματικής αλλαγής και οι αυξανόμενος αριθμός πυρκαγιών στη Σιβηρία είναι μια σαφής προειδοποίηση ότι αυτό το κρίσιμης σημασίας σύστημα να πλησιάζει σε επικίνδυνα σημεία καμπής», τόνισε η Γκέιλ Γουάιτμαν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ και ιδρύτρια της ομάδας ειδικών Arctic Basecamp.
  
  «Ό,τι συμβαίνει στην Αρκτική δεν μένει εκεί – οι αλλαγές εκεί ενισχύουν τους παγκόσμιους κινδύνους για όλους μας», προειδοποίησε.

  

  
  
  Η Αρκτική επηρεάζεται από ένα φαινόμενο που ονομάζεται "Αρκτική ενίσχυση", το οποίο προκαλεί αυτή την περιοχή να θερμαίνεται ταχύτερα από τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, τέσσερις φορές περισσότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο σύμφωνα με μια μελέτη αναφοράς.
  
  Οι πυρκαγιές τείνουν να κορυφώνονται στο βόρειο ημισφαίριο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
  
  Το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS επικαλέστηκε τον υφυπουργό Οικολογίας, Διαχείρισης της Φύσης και Δασών της Σάχα, Αντρέι Κονόπλεφ, ο οποίος τόνισε ότι περισσότερες από 160 πυρκαγιές στη Δημοκρατία Σάχα έκαψαν σχεδόν 460.000 εκτάρια έως τις 24 Ιουνίου.

  Πηγή: Protothema.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΕ-ΕΡΑ/ NASA/ JEFF SCHMALTZ/ HANDOUT
• Καταψύχοντας ξανά τη γη – Το σχέδιο των ειδικών για τη διάσωση της Αρκτικής
  σε Περιβάλλον
  

  Από υποβρύχια μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μέχρι μικροσκοπικές γυάλινες χάντρες που έχουν σχεδιαστεί για να αντανακλούν το ηλιακό φως μακριά από τους πάγους, ο αγώνας είναι σε εξέλιξη για να επιβραδυνθεί το λιώσιμο και με τη σειρά της, η υπερθέρμανση του πλανήτη

  Βαθιά μέσα στην Αρκτική, ένα φιλόδοξο και ριζοσπαστικό σχέδιο βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι επιστήμονες, αντιμέτωποι με την τρομερή πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, διερευνούν καινοτόμες τεχνικές για να επαναπαγώσουν τους πάγους της πολικής περιοχής, που λιώνουν όλο και με ταχύτερους ρυθμούς. Αυτή η τολμηρή πρωτοβουλία, που συχνά αναφέρεται ως "επανακατάψυξη της Αρκτικής", αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των επιζήμιων επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη, με την αποκατάσταση του στρώματος πάγου που διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος της Γης. Οι επιστήμονες στρέφονται προς γεωμηχανικές εφευρέσεις, στην προσπάθειά τους αυτή, με απώτερο σκοπό τους να σώσουν το σπίτι μας.

  Η παρούσα κρίση

  Η Αρκτική θερμαίνεται με ανησυχητικό ρυθμό, σχεδόν τρεις φορές ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Αυτή η ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή επίπεδα τήξης των θαλάσσιων πάγων. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Αρκτική έχει χάσει περίπου το 75% του όγκου των θαλάσσιων πάγων της. Η απώλεια αυτή δεν απειλεί μόνο το μοναδικό οικοσύστημα και τις αυτόχθονες κοινότητες που εξαρτώνται από αυτό, αλλά έχει επίσης εκτεταμένες συνέπειες για τα παγκόσμια καιρικά πρότυπα και τη στάθμη της θάλασσας. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι ο θαλάσσιος πάγος λειτουργεί ως μια ασπίδα της Γης, ανακλώντας ένα σημαντικό μέρος των ακτινών του ήλιου πίσω στο διάστημα. Καθώς λοιπόν ο πάγος λιώνει, τα πιο σκοτεινά νερά των ωκεανών απορροφούν περισσότερη θερμότητα, δημιουργώντας έναν βρόχο ανατροφοδότησης που επιταχύνει την αύξηση της θερμοκρασίας, μια διαδικασία γνωστή ως φαινόμενο albedo. Αυτό επιδεινώνει την υπερθέρμανση του πλανήτη, συμβάλλοντας σε πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και διαταραχές στα θαλάσσια οικοσυστήματα.

  Σώζοντας τον πλανήτη
  
  Για την αντιμετώπιση αυτού του κρίσιμου ζητήματος, οι επιστήμονες διερευνούν διάφορες πρωτοποριακές μεθόδους με στόχο την επανακατάψυξη της Αρκτικής. Οι προσεγγίσεις αυτές κυμαίνονται από μηχανικές επεμβάσεις, έως τεχνικές γεωμηχανικής αιχμής.
  
  1. Μηχανές πάχυνσης πάγου
  
  Μια προτεινόμενη μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση ανεμοκίνητων αντλιών για την άντληση νερού από κάτω από τον θαλάσσιο πάγο και τον ψεκασμό του στην επιφάνεια. Στις ψυχρές θερμοκρασίες της Αρκτικής, το νερό αυτό θα παγώσει γρήγορα, πυκνώνοντας το υπάρχον στρώμα πάγου. Η μέθοδος αυτή θεωρείται ως ένας τρόπος ενίσχυσης του πάγου κατά τη διάρκεια των κρίσιμων περιόδων τήξης του καλοκαιριού.

  2. Αντανακλαστικά σωματίδια
  
  Μια άλλη πειραματική προσέγγιση περιλαμβάνει την εξάπλωση ανακλαστικών σωματιδίων, όπως μικροσκοπικές γυάλινες χάντρες, στον πάγο. Τα σωματίδια αυτά θα μπορούσαν να αυξήσουν το φαινόμενο albedo, αντανακλώντας περισσότερο ηλιακό φως μακριά και μειώνοντας την απορρόφηση θερμότητας από τον ωκεανό. Η τεχνική αυτή στοχεύει να μιμηθεί τις φυσικές ανακλαστικές ιδιότητες του πάγου, επιβραδύνοντας ενδεχομένως τη διαδικασία τήξης. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal, η συγκεκριμένη πρακτική φαίνεται να μειώνει το ποσοστό λιωσίματος του πάγου, κατά 30 τοις εκατό. Ωστόσο, όλες οι εφευρέσεις και οι λύσεις αυτές χρειάζονται μεγάλα χρηματικά ποσά και παγκόσμια συνεργασία για να αποβούν θετικά μοιραίες.
  
  3. Φωτεινότητα των νεφών
  
  Το cloud brightening είναι μια έννοια γεωμηχανικής που επιδιώκει να αυξήσει την ανακλαστικότητα των νεφών πάνω από την Αρκτική. Ψεκάζοντας λεπτά σωματίδια θαλασσινού αλατιού στην ατμόσφαιρα, οι επιστήμονες ελπίζουν να δημιουργήσουν φωτεινότερα σύννεφα που αντανακλούν περισσότερο το ηλιακό φως, ψύχοντας έτσι την περιοχή. Η μέθοδος αυτή, αν και βρίσκεται ακόμη σε θεωρητικό στάδιο, θα μπορούσε να προσφέρει μια λύση μεγάλης κλίμακας για την αύξηση της θερμοκρασίας της Αρκτικής.

  μως, παρά την υπόσχεση που δίνουν οι παραπάνω τεχνικές, δεν υφίστανται χωρίς σημαντικές προκλήσεις και ηθικούς προβληματισμούς. Το περιβάλλον της Αρκτικής είναι απίστευτα πολύπλοκο και εύθραυστο και κάθε παρέμβαση ενέχει τον κίνδυνο απρόβλεπτων συνεπειών. Για παράδειγμα, η μεταβολή των φυσικών διεργασιών θα μπορούσε να διαταράξει τα τοπικά οικοσυστήματα, επηρεάζοντας την άγρια ζωή και τους αυτόχθονες πληθυσμούς που βασίζονται στους φυσικούς ρυθμούς της Αρκτικής. Επιπλέον, η ιδέα της γεωμηχανικής είναι αμφιλεγόμενη, καθώς πολλοί υποστηρίζουν ότι τέτοιες παρεμβάσεις θα μπορούσαν να παρέχουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, καθυστερώντας ενδεχομένως τις αναγκαίες μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Απλούστερα, όσο και αν βοηθήσουμε στην κατάψυξη της Αρκτικής, εάν δεν λύσουμε το παγκόσμιο πρόβλημα αποτυπώματος άνθρακα και αύξησης της θερμοκρασίας, το ζήτημα θα παραμένει πάντοτε ανοιχτό.

  Κοιτώντας το μέλλον
  
  Ο επείγων χαρακτήρας της κλιματικής κρίσης απαιτεί καινοτόμες και τολμηρές λύσεις. Ενώ οι τεχνικές επανακατάψυξης της Αρκτικής βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, αποτελούν κρίσιμο μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Οι προσπάθειες αυτές πρέπει να συνδυαστούν με επιθετικές μειώσεις των εκπομπών, την υιοθέτηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη διεθνή συνεργασία για τον μετριασμό των σοβαρότερων επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
  Καθώς οι επιστήμονες συνεχίζουν το έργο τους βαθιά στην Αρκτική, ο κόσμος παρακολουθεί με ένα μείγμα ελπίδας και επιφυλακτικότητας. Η επιτυχία αυτών των ριζοσπαστικών σχεδίων θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ένα σημείο καμπής στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, προσφέροντας μια αχτίδα ελπίδας για το μέλλον του πλανήτη μας. Ωστόσο, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει ενιαία λύση σε αυτό το πολύπλευρο πρόβλημα. Ένας συνδυασμός καινοτόμου επιστήμης, υπεύθυνης χάραξης πολιτικής και παγκόσμιας συνεργασίας θα είναι απαραίτητος για τη διαφύλαξη της Αρκτικής και τη διασφάλιση ενός σταθερού κλίματος για τις επόμενες γενιές.

  Πηγή: Protothema.gr