Σάββατο, 09 Μαρτίου 2024 19:07

Τσέρνομπιλ: Η «υπερδύναμη» που έχουν αποκτήσει σκουλήκια εκπλήσσει τους επιστήμονες

Γράφτηκε από

Σκουλήκια τα οποία ζουν στην γνωστότερη ζώνη πυρηνικής καταστροφής στον κόσμο το Τσέρνομπιλ φαίνεται να έχουν αναπτύξει νέες δυνάμεις, ανοσία στην ακτινοβολία.

Στο πλαίσιο μιας νέας μελέτης οι επιστήμονες επισκέφθηκαν το Τσερνομπίλ για να ερευνήσουν τα νηματώδη. Πρόκειται για μικροσκοπικά σκουλήκια με απλή γενετική σύνθεση, τα οποία αναπαράγονται ταχύτατα.

Οι ερευνητές συγκέντρωσαν τα σκουλήκια από δείγματα χώματος, σάπια φρούτα και άλλα υλικά και εξέτασαν τα τοπικά επίπεδα ακτινοβολίας.

Τα επίπεδα της ακτινοβολίας κυμαίνονταν από χαμηλά επίπεδα που θα καταγράφονταν σε μεγάλες πόλεις, μέχρι υψηλά επίπεδα που βρίσκονται στο διάστημα.

Στη συνέχεια οι επιστήμονες μετέφεραν τα σκουλήκια πίσω στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης για να τα καταψύξουν και να τα μελετήσουν.

Η Δρ Σοφία Τίντορ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δηλώνει: «Το Τσέρνομπιλ ήταν μια τραγωδία ασύλληπτης κλίμακας, αλλά ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει σε μεγάλο βαθμό τις επιπτώσεις της καταστροφής στους τοπικούς πληθυσμούς.

Μήπως η ξαφνική περιβαλλοντική αλλαγή επέλεξε είδη, ή ακόμη και άτομα μέσα σε ένα είδος, που είναι από τη φύση τους πιο ανθεκτικά στην ιονίζουσα ακτινοβολία;»

Μετά την καταστροφή του 1986, τα ζώα συνέχισαν να ζουν στην περιοχή της Ουκρανίας παρά την επίμονη ραδιενέργεια σχεδόν 40 χρόνια μετά.

Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει στο παρελθόν ότι τα ζώα που ζουν στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ είναι γενετικά διαφορετικά από τα ίδια είδη που βρίσκονται αλλού.

Ο Μάθιου Ρόκμαν, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, πρόσθεσε: «Αυτά τα σκουλήκια ζουν παντού, και ζουν γρήγορα, οπότε περνούν από δεκάδες γενιές εξέλιξης, ενώ ένα τυπικό σπονδυλωτό ακόμα φοράει τα παπούτσια του».

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, παρά την υψηλή ακτινοβολία, τα γονιδιώματα των σκουληκιών δεν υπέστησαν βλάβες.

Η συναρπαστική ανακάλυψη δεν σημαίνει ότι το Τσέρνομπιλ είναι ασφαλές, αλλά υποδηλώνει ότι τα σκουλήκια είναι ανθεκτικά ζώα που μπορούν να αντέξουν σε ακραίες συνθήκες λένε οι ειδικοί.

Είκοσι γενετικά διαφορετικά σκουλήκια εξετάστηκαν ως προς τη βλάβη του DNA τους για να διαπιστωθεί αν είχαν μια ασυνήθιστη ικανότητα να προστατεύουν και να επιδιορθώνουν το γενετικό τους υλικό.

Τα ευρήματα για τους ειδικούς υποδηλώνουν ότι τα ζώα στο Τσερνομπίλ δεν ήταν απαραίτητα πιο ανεκτικά ή είχαν εξελιχθεί, αλλά ότι οι ανακαλύψεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση της φυσικής ποικιλίας.

Πηγή: Cnn.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 09 Μαρτίου 2024 13:30

Σχετικά Άρθρα

  • Πόλεμος στην Ουκρανία: Ο Ζελένσκι προειδοποιεί για πυρηνικό ατύχημα στη Ζαπορίζια στην 38η επέτειο του Τσερνόμπιλ
    Πόλεμος στην Ουκρανία: Ο Ζελένσκι προειδοποιεί για πυρηνικό ατύχημα στη Ζαπορίζια στην 38η επέτειο του Τσερνόμπιλ

    Στις 26 Απριλίου 1986, ένας αντιδραστήρας στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, που βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα βόρεια του Κιέβου, εξερράγη, προκαλώντας μόλυνση τεράστιων διαστάσεων

    Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι προειδοποίησε σήμερα για τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος στον σταθμό της Ζαπορίζια, τον οποίο έχουν καταλάβει οι ρωσικές δυνάμεις, με την ευκαιρία της 38ης επετείου από την καταστροφή στο Τσερνόμπιλ.
    Ο ρωσικός στρατός έθεσε υπό τον έλεγχό του τον πυρηνικό αυτό σταθμό, που βρίσκεται στη νότια Ουκρανία, σχεδόν αμέσως μετά την εισβολή του στη χώρα. Πριν από την κατάληψή του, ο σταθμός της Ζαπορίζια παρήγαγε το 20% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας.
    «Έχουν περάσει 785 ημέρες από τότε που οι Ρώσοι τρομοκράτες πήραν όμηρο τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια», κατήγγειλε σήμερα ο Ζελένσκι στο Χ.

    «Εναπόκειται σε όλον τον κόσμο να ασκήσει πίεση στη Ρωσία ώστε να απελευθερωθεί ο σταθμός της Ζαπορίζια και να επιστρέψει στον έλεγχο της Ουκρανίας», πρόσθεσε ο ίδιος, εκτιμώντας ότι «αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν νέες καταστροφές» όπως αυτή του Τσερνόμπιλ.

    Στις 26 Απριλίου 1986, όταν η Ουκρανία ήταν ακόμη μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, ένας αντιδραστήρας στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, που βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα βόρεια του Κιέβου, εξερράγη.

    Αυτό το πυρηνικό δυστύχημα, που θεωρείται το σοβαρότερο στην ιστορία, προκάλεσε τη μόλυνση τεράστιων εκτάσεων, κυρίως στην Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία.

    Την πρώτη ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου 2022, ρωσικές δυνάμεις εισήλθαν μέσω της Λευκορωσίας στην ιδιαίτερα ραδιενεργή ζώνη αποκλεισμού γύρω από το Τσερνόμπιλ και κατέλαβαν το εργοστάσιο, που δεν είναι πλέον σε λειτουργία.

    Έμειναν εκεί για ένα μήνα, προτού αποχωρήσουν και αφού προχώρησαν στη λεηλασία εξοπλισμού, σύμφωνα με το Κίεβο.

    Ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια συνέχισε να λειτουργεί τους πρώτους μήνες μετά τη ρωσική εισβολή, παρά την κατάληψή του από τις ρωσικές δυνάμεις και τους βομβαρδισμούς που σημειώθηκαν στη γύρω περιοχή. Σταμάτησε να λειτουργεί το φθινόπωρο του 2022.

    Κίεβο και Μόσχα έχουν αλληλοκατηγορηθεί επανειλημμένα ότι έχουν βομβαρδίσει την περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό.
    Πηγή: Protothema.gr - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΕ-ΕΡΑ/ SERGEY DOLZHENKO
  • Τσερνόμπιλ: Υπαρκτή η πυρηνική απειλή - Ευτύχημα ότι όλοι αποφεύγουν να κάνουν το μοιραίο βήμα
    Τσερνόμπιλ: Υπαρκτή η πυρηνική απειλή - Ευτύχημα ότι όλοι αποφεύγουν να κάνουν το μοιραίο βήμα

    Το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ στις 26 Απριλίου 1986 έχει εγγραφεί στη συλλογική μνήμη ακόμη και εκείνων που ήταν αγέννητοι όταν εξερράγη ο αντιδραστήρας Νο 4 του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας «Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν», ως σημείο αναφοράς για την ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης προκειμένου να μην επαναληφθεί ένα τέτοιο γεγονός.

    Το Τσερνόμπιλ μάς θυμίζει ότι ο κίνδυνος του πυρηνικού ολέθρου εξακολουθεί να είναι «παρών», με τον πόλεμο που διεξάγεται εδώ και δύο χρόνια στην Ουκρανία με χτυπήματα στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια αλλά και το πρόσφατο ισραηλινό πλήγμα στην ιρανική επαρχία Ισφαχάν όπου βρίσκονται πυρηνικές εγκαταστάσεις, να «κρεμάει» τη δαμόκλειο σπάθη πάνω από την ανθρωπότητα.

    Η στρατιωτική κατοχή του πυρηνικού εργοστασίου στη Ζαπορίζια από τις ρωσικές δυνάμεις, εν μέσω πολέμου, προκαλεί τρόμο στη διεθνή κοινότητα. Τρόμο, διότι το πυρηνικό εργοστάσιο μπορεί να μετατραπεί σε όπλο μαζικής καταστροφής. Στο απευκταίο αυτό σενάριο, δεν θα μιλάμε για ένα ακούσιο ατύχημα αλλά για μια απολύτως στοχευμένη ενέργεια που σκοπό θα έχει να πλήξει ανεπανόρθωτα τον εχθρό.

    Αντιστοίχως, στη Μέση Ανατολή, μετά το ισραηλινό χτύπημα στο Ιράν, ο υπεύθυνος για την πυρηνική ασφάλεια Άχμαντ Χαγκαλάμπ, δήλωσε ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ισραήλ έχουν εντοπιστεί και ότι είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να ανταποδώσουν το χτύπημα. «Εάν το σιωνιστικό καθεστώς θέλει να αναλάβει δράση εναντίον των πυρηνικών μας κέντρων και εγκαταστάσεων, θα ανταποδώσουμε σίγουρα και κατηγορηματικά με προηγμένους πυραύλους εναντίον των δικών τους πυρηνικών εγκαταστάσεων» δήλωσε ο διοικητής σύμφωνα με όσα μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Tasnim.

    Διστάζουν να κάνουν το μοιραίο βήμα

    Το ευτυχές είναι ότι καθώς η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει την φρίκη του πυρηνικού ολέθρου, στο παρελθόν, όλες οι πλευρές αποφεύγουν να προχωρήσουν στο επόμενο, μοιραίο, βήμα. «Στην περίπτωση της Ζαπορίζια, όπου έχουμε βομβαρδισμούς και επιθέσεις, η μία πλευρά κατηγορεί την άλλη χωρίς, όμως, καμία να παίρνει την ευθύνη των χτυπημάτων αυτών» δηλώνει στο CNN Greece ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής Άγγελος Συρίγος.

    «Όσον αφορά στα πυρηνικά όπλα - που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τη λειτουργία πυρηνικών εργοστασίων για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των πολιτών των χωρών στις οποίες αυτά λειτουργούν - παρατηρείται μία οπισθοδρόμηση μετά και την αποχώρηση των ΗΠΑ επί προεδρίας Τραμπ, το 2018, από τη Συνθήκη για τις Δυνάμεις Πυρηνικών Μέσου Βεληνεκούς (Intermediate Range Nuclear Forces - INF Treaty) που υπογράφηκε το 1987».

    Η απόφαση του Τραμπ ήρθε σε συνέχεια της πολυετούς διαφωνίας των ΗΠΑ με τη Ρωσία σχετικά με το αν η Μόσχα αναπτύσσει απαγορευμένα όπλα που δεν συμμορφώνονται με τη Συνθήκη INF.

    Προσπάθειες ειρηνικής συνύπαρξης

    Η δεκαετία του 1970 κύλησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της με έντονες διεργασίες σε διπλωματικό επίπεδο μεταξύ των τότε δύο υπερδυνάμεων της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ.

    Κατά την περίοδο 1972-1979, γνωστή και ως περίοδος της «ύφεσης», προχώρησαν σημαντικές πρωτοβουλίες και από τις δύο πλευρές με σκοπό τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ειρηνική τους συνύπαρξη. Η προσπάθεια αυτή προωθήθηκε μέσα από τη σύναψη σημαντικών συμφωνιών που αφορούσαν τον περιορισμό των στρατηγικών πυρηνικών εξοπλισμών.

    Η σημαντικότερη ίσως διαπραγμάτευση είναι εκείνη των SALT (Strategic Arms Limitation Talks) μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης. Οι πρώτες συμφωνίες που προέκυψαν από αυτές είναι γνωστές ως SALT I και SALT II ​​και υπογράφηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών το 1972 και το 1979, αντίστοιχα.

    Η συμφωνία SALT II ήταν αρκετά σύντομη καθώς η επέμβαση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, λίγο μετά την υπογραφής της έδωσε το πάτημα στον αμερικανό Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ να σταματήσει την επικύρωσή της από το Αμερικανικό Κογκρέσο, τον Ιανουάριο του 1980.

    Αρκετά χρόνια αργότερα. το 1995 ιδρύθηκε ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Ο ΟΑΣΕ αποτελούνταν από 57 κράτη-μέλη από χώρες της Ευρώπης, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, από τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

    «Η Ρωσία, στα τέλη της δεκαετίας του 2000, έπαψε να τηρεί την υποχρέωσή της προς τον ΟΑΣΕ και να ενημερώνει για τον ακριβή αριθμό και την τοποθεσία των πυρηνικών όπλων που διαθέτει», τονίζει ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής Άγγελος Συρίγος.

    Η Ρωσία αποχώρησε στις 7 Νοεμβρίου 2023 από τον ΟΑΣΕ κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι υπονομεύουν την ασφάλεια μετά τον Ψυχρό Πόλεμο με τη διεύρυνση της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ.

    Χθες, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα επανήλθε με ξεκάθαρο μήνυμα ότι οπιαδήποτε όπλα αναπτυχθούν στην Πολωνία θα αποτελέσουν «θεμιτούς στόχους» σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης με τη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ.

    Σε επιφυλακή

    Με τα πυρηνικά στην ευρύτερη γειτονιά μας και με τα παιχνίδια εξουσίας σε βάρος των λαών από τους ισχυρούς της γης δεν μπορούμε να αφησυχάσουμε. Η ανησυχία εντείνεται ειδικά όταν οι εμπρηστικές δηλώσεις δεν παύουν ούτε όμως και οι επιθετικές ενέργειες.

    Ο πυρηνικός όλεθρος μπορεί να φαντάζει μακρινός, όμως στην πραγματικότητα είναι πιο κοντά απ' ό,τι θα θέλαμε.

    Πηγή: Cnn.gr

  • Βρέθηκαν απολιθώματα γιγάντιων σαρκοφάγων σκουληκιών – Τα αρχαία «θηρία του τρόμου»
    Βρέθηκαν απολιθώματα γιγάντιων σαρκοφάγων σκουληκιών – Τα αρχαία «θηρία του τρόμου»

    Τα απολιθώματα εντοπίστηκαν στη Βόρεια Γροιλανδία και οι επιστήμονες τα ονόμασαν «Timorebestia» που μεταφράζεται στα λατινικά ως «θηρίο του τρόμου».

    Σε μία εντυπωσιακή ανακάλυψη προχώρησαν οι επιστήμονες, καθώς εντόπισαν τα απολιθώματα γιγάντιων σκουληκιών, τα οποία φέρεται να ήταν τα «θηρία του τρόμου» της αρχαιότητας.

    «Ήταν γίγαντες της εποχής τους και θα πρέπει να βρίσκονταν κοντά στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας»

    Τα νεοανακαλυφθέντα ζώα, εντοπίστηκαν στη Βόρεια Γροιλανδία και οι επιστήμονες τα ονόμασαν «Timorebestia» που μεταφράζεται στα λατινικά ως «θηρίο του τρόμου». Μάλιστα εκτιμάται ότι μπορεί να είναι από τα πρώτα σαρκοφάγα ζώα που αποίκισαν στο νερό πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια.

    Τα νέα απολιθώματα δείχνουν ότι τα σκουλήκια είχαν πτερύγια στα πλάγια του σώματός τους, κεφάλι με μακριά κεραία και τεράστιες δομές σαγονιών στο εσωτερικό του στόματός τους. Μπορούσαν να φτάσουν σε μήκος σχεδόν τα 30 εκατοστά.

    «Τα Timorebestia ήταν γίγαντες της εποχής τους και θα πρέπει να βρίσκονταν κοντά στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας», δήλωσε ο Τζέικομπ Βίντερ, καθηγητής μακροεξέλιξης στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ της Αγγλίας. «Αυτό τα καθιστά ισοδύναμα σε σημασία με ορισμένα από τα κορυφαία σαρκοφάγα στους σύγχρονους ωκεανούς, όπως οι καρχαρίες και οι φώκιες κατά την Κάμβρια περίοδο», προσέθεσε σύμφωνα με το Newsweek.

    Τα απολιθώματα βρέθηκαν στο Sirius Passet, ένα ιζηματογενές πέτρωμα που χρονολογείται πριν από μισό δισεκατομμύριο χρόνια και βρίσκεται στη Γη Πίρι, στη Βόρεια Γροιλανδία. Η περιοχή ανακαλύφθηκε τυχαία το 1984 και προσφέρει μια συναρπαστική ευκαιρία στους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για τα αρχαία οικοσυστήματα και για το πώς αυτοί οι αρχαίοι πρόγονοι εξελίχθηκαν στα ζωντανά ζώα που βλέπουμε σήμερα.

    «Κατά τη διάρκεια μιας σειράς αποστολών στο πολύ απομακρυσμένο Sirius Passet στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Βόρειας Γροιλανδίας πάνω από 82,5 μοίρες βόρεια, συλλέξαμε μια μεγάλη ποικιλία συναρπαστικών νέων οργανισμών», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο Τάε-Γουν Παρκ, του Ινστιτούτου Πολικών Ερευνών της Κορέας, ο οποίος συμμετείχε επίσης στην έρευνα.

    «Χάρη στο γεγονός ότι έχουν διατηρηθεί με αξιοσημείωτο και εξαιρετικό τρόπο στο Sirius Passet μπορούμε επίσης να αποκαλύψουμε συναρπαστικές ανατομικές λεπτομέρειες, όπως το πεπτικό τους σύστημα, την ανατομία των μυών και το νευρικό τους σύστημα», ανέφερε ακόμα ο Τάε Γουν.

    Κυρίαρχοι θηρευτές στην Κάμβρια περίοδο

    Τα πρώιμα αρθρόποδα ήταν γνωστό ότι ήταν τα κυρίαρχα θηρευτές κατά την Κάμβρια περίοδο, συμπεριλαμβανομένων κάποιων «παράξενων γαρίδων από τον Καναδά» που ονομάζονται anomalocaridids.

    Τα Timorebestia είναι επίσης ένας μακρινός αλλά στενός συγγενής των ζωντανών σκουληκιών με βέλη που ονομάζονται chaetognaths. Μάλιστα παρόλο που οι σύγχρονοι συγγενείς αυτών των γιγάντιων σκουληκιών υπάρχουν κοντά στον πυθμένα της τροφικής αλυσίδας, τρέφονται με ζωοπλαγκτόν και μικρά ψάρια, αυτά τα «θηρία του τρόμου» έπαιζαν σημαντικά πιο κυρίαρχο ρόλο στο οικοσύστημα που τους περιέβαλλε. Δείχνουν τα υπολείμματα μεγαλύτερων, κολυμβητικών αρθροπόδων -μια ομάδα ζώων που περιλαμβάνει τα σύγχρονα έντομα και τις γαρίδες- στο πεπτικό τους σύστημα.

    Τα απολιθώματα των γιγάντιων σκουληκιών«Η έρευνά μας δείχνει ότι αυτά τα αρχαία ωκεάνια οικοσυστήματα ήταν αρκετά πολύπλοκα με μια τροφική αλυσίδα που επέτρεπε πολλές βαθμίδες θηρευτών», δήλωσε ακόμα ο Βίντερ.

    Η ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances και παρέχει μια συναρπαστική εικόνα της δυναμικής των οικοσυστημάτων της πρώιμης Κάμβριας περιόδου, πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια.

    «Έχουμε πολλά ακόμη συναρπαστικά ευρήματα να μοιραστούμε τα επόμενα χρόνια που θα βοηθήσουν να δείξουμε πώς έμοιαζαν και πώς εξελίχθηκαν τα πρώτα ζωικά οικοσυστήματα», δήλωσε ο Τάε Γουν.

    Πηγή: In.gr

  • Σκουλήκια βρέθηκαν στην κοιλιά ενός 70χρονου - Πώς κατέληξαν στο σώμα του
    Σκουλήκια βΣκουλήκια βρέθηκαν στην κοιλιά ενός 70χρονου - Πώς κατέληξαν στο σώμα του

    Γιατροί στην Κίνα εντόπισαν στην κοιλιά ενός 70χρονου που υποβλήθηκε σε επέμβαση για τη διερεύνηση της απόφραξης του χοληδόχου πόρου του, πέντε σκουλήκια.

    Πώς κατέληξαν τα σκουλήκια στο σώμα του ασθενή

    Οι πλατυσκώληκες βρέθηκαν να περιφέρονται στη χολική οδό του άνδρα, τις σωληνώσεις και τους αγωγούς που μεταφέρουν τα πεπτικά υγρά από το ήπαρ στο έντερο, όπως φαίνεται στο βίντεο που δημοσιεύει η Daily Mail.

    Οι Κινέζοι γιατροί που παρακολουθούσαν τον άνδρα όταν πραγματοποίησαν την επέμβαση, ανακάλυψαν και έναν όγκο στο παχύ έντερό του.

    Το είδος του σκουληκιού ήταν το Clonorchis sinensis, της Ανατολικής Ασίας. Μπορούν να μολύνουν τον χοληδόχο πόρο ενός ατόμου μετά την κατανάλωση ωμών ή ατελώς μαγειρεμένων ψαριών γλυκού νερού ή γαρίδων.

    Τα σκουλήκια ανακαλύφθηκαν τυχαία, όταν ο άνδρας πήγε στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε χολική οδό, η οποία περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας κάμερας από το στόμα ή το δέρμα για την αναζήτηση προβλημάτων στην άνω κοιλιακή χώρα.

    Όταν ένα άτομο τρώει ψάρια και γαρίδες που περιέχουν το παράσιτο, αυτό ταξιδεύει στον χοληδόχο πόρο, τη χοληδόχο κύστη ή το ήπαρ, όπου ωριμάζει σε ενήλικα σκουλήκια μήκους 15 έως 20 χιλιοστών και πλάτους τριών έως τεσσάρων χιλιοστών - περίπου στο μέγεθος ενός συνδετήρα.

    Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν τα σκουλήκια που ζουν στο χολικό τους σύστημα δεν γνωρίζουν ότι τα έχουν.

    Η πάθηση είναι συνήθως ασυμπτωματική, αλλά, αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του ήπατος, χολόλιθους και καρκίνο των χοληφόρων πόρων.

    Πηγή: ethnos.gr

  • Σημάδια του Τσέρνομπιλ 37 χρόνια μετά; Μετρήσεις έδειξαν ραδιενεργά ίχνη σε 23 πάρκα της Αττικής
    Σημάδια του Τσέρνομπιλ 37 χρόνια μετά; Μετρήσεις έδειξαν ραδιενεργά ίχνη σε 23 πάρκα της Αττικής

    Προβληματισμό προκαλεί έρευνα του Εργαστηρίου Ραδιενέργειας Περιβάλλοντος του ΕΚΠΑ, που δημοσιεύουν ΤΑ ΝΕΑ και σύμφωνα με την οποία ραδιενεργά ίχνη που συνδέονται με το Τσερνόμπιλ εντοπίζονται ακόμα στην Αττική, 37 χρόνια μετά το πυρηνικό ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο.

    Πιο συγκεκριμένα, ίχνη εντοπίζονται σε 23 πάρκα του Λεκανοπεδίου διαπιστώθηκε η παρουσία καισίου 137 που αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα προϊόντα σχάσης του ουρανίου.

    Το 1986, λίγες ημέρες ύστερα από το πυρηνικό ατύχημα, επιστήμονες του ΕΜΠ και του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», είχαν καταγράψει στη χώρα μας υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ραδιοϊσοτόπων, όπως ραδιοκαισίου αλλά και ιωδίου και τελλουρίου. Μετρήσεις που έγιναν δέκα χρόνια μετά έδειξαν ότι η Ελλάδα είχε σχεδόν απαλλαγεί από όλα, με εξαίρεση του καίσιο 137.

    Οι επιστήμονες διευκρινίζουν, σύμφωνα με την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», πως τα επίπεδα που εντόπισαν στην πρόσφατη έρευνά τους είναι πολύ κάτω από το όριο κινδύνου, όμως, είναι ενδεικτικά της επίμονης παρουσίας του καισίου, το οποίο χρειάζεται 30 χρόνια για να υποδιπλασιαστεί.

    Τα δείγματα που έλαβαν οι ερευνητές συγκρίθηκαν με αντίστοιχες μετρήσεις στην Βαρκελώνη, όπου καταγράφηκαν χαμηλότερα επίπεδα, και από το Βουκουρέστι, όπου βρέθηκαν υψηλότερες ποσότητες. Στόχος των επιστημόνων είναι να επεκτείνουν την έρευνά τους και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως τα Γρεβενά ή η Καρδίτσα, που θεωρείται ότι επηρεάστηκαν περισσότερο από το πυρηνικό ατύχημα του 1986.

    «Αυτό που κάναμε ήταν μια εκτενής προσπάθεια καταγραφής των επιπέδων φυσικής ραδιενέργειας, που σχετίζονται άμεσα με τη γεωλογική σύσταση των εδαφών που μελετήθηκαν, βρέθηκαν ίχνη ραδιοκαισίου που αποδίδεται στη διασπορά από το Τσερνόμπιλ. Επιλέξαμε τοποθεσίες όσο το δυνατόν αδιατάρακτες από την ανθρωπογενή δραστηριότητα, ώστε να γίνει πιο αντικειμενική εκτίμηση των στοιχείων που εναποτέθηκαν τότε» είπε ο αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο ΕΚΠΑ, Θεόδωρος Μερτζιμέκης.

    Οι ποσότητες που ανιχνεύτηκαν είναι πολύ χαμηλότερες από τα επιτρεπτά όρια με τη μέγιστη τιμή να εντοπίζεται σε πάρκο κοντά στην Πανεπιστημιούπολη και να είναι ίση με περίπου 86 Bq/kg. Σχεδόν αμελητέες ποσότητες εντοπίστηκαν σε πάρκα της Καλλιθέας, του Ταύρου και του Βύρωνα.

    Πηγή: Ethnos.gr

  • Απίστευτη περιπέτεια για γυναίκα στην Αγγλία: Πώς το νέο της σπίτι έγινε ο εφιάλτης της
    Απίστευτη περιπέτεια για γυναίκα στην Αγγλία: Πώς το νέο της σπίτι έγινε ο εφιάλτης της

    Σοβαρό πρόβλημα υγιεινής αντιμετωπίζει μια 29χρονη στην Αγγλία η οποία μετακόμισε στο Στάνγουελ το Νοέμβριο με όνειρο να δημιουργήσει οικογένεια. Η επιθυμία της αυτή ωστόσο καταστρέφεται, καθώς το σπίτι της έχει καταληφθεί από σκουλήκια που δημιουργήθηκαν από τα προβλήματα αποκομιδής των σκουπιδιών.

    Μιλώντας στο BBC, η Γιασμίν Κανάμ η οποία εργάζεται στο υπουργείο Εσωτερικών κατήγγειλε πως οι υπερχειλισμένοι κοινόχρηστοι κάδοι έχουν γεμίσει σκουλήκια και οι διαμάχες της με την εταιρεία στέγασης μόνο πονοκέφαλο της προκαλούν καθώς δεν δόθηκε καμία λύση για τον υγειονομικό αυτόν εφιάλτη.

    Το νέο της σπίτι βρίσκεται δίπλα σε ένα σύνολο κοινόχρηστων κάδων που υποτίθεται ότι συλλέγονται κάθε δεκαπενθήμερο, αλλά αυτοί γεμίζουν πολύ γρήγορα και ξεχειλίζουν, λέει στο βρετανικό μέσο.

    Καθώς το σημείο σύντομα μετατρέπεται σε έναν σκουπιδότοπο, αυτό ενθαρρύνει την αναπαραγωγή εντόμων.

    «Τα σκουλήκια αρχίζουν να σέρνονται από τους κάδους και να μπαίνουν στα σπίτια των ανθρώπων», λέει η Κανάμ και συμπληρώνει: «Αυτό συμβαίνει εδώ και εννέα μήνες. Αγοράσαμε το σπίτι τον Νοέμβριο. Τα προβλήματα άρχισαν να συσσωρεύονται τον Δεκέμβριο. Μετά ήρθε ο Ιανουάριος και συνέβαινε ακόμα. Οι κάδοι ξεχείλιζαν».

    «Άρχισε να επηρεάζει την εργασία μου. Αγοράσαμε το σπίτι για να κάνουμε οικογένεια. Δεν μπορώ να ξεκινήσω οικογένεια όταν έχω ένα σπίτι γεμάτο σκουλήκια», ξεσπά.

    «Κολλάνε στα παπούτσια μας»

    «Είναι σαν μια θάλασσα από σκουλήκια. Έβρεχε έξω και περπατούσαμε μέσα σε σκουλήκια. Είχαν κολλήσει στα παπούτσια μας. Αν ανοίξεις το παράθυρο, μπαίνουν μύγες. Μύγες και δυσωδία» περιγράφει η απεγνωσμένη γυναίκα.

    «Κατά τη διάρκεια του καύσωνα την περασμένη εβδομάδα, δεν μπορούσα να ανοίξω το παράθυρο. Ήταν ανυπόφορο», τονίζει.

    Η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για το συγκρότημα αναφέρει πως: «Προσπαθήσαμε να βρούμε μια πρακτική λύση που θα λειτουργούσε για όλους, δεδομένων των περιορισμών του χώρου. Ζητήθηκε από τους εργολάβους μας να δοκιμάσουν μια πρόσθετη εβδομαδιαία επίσκεψη για να προετοιμάσουν τους κάδους για την αποκομιδή από την τοπική αρχή, κάτι που ελπίζουμε ότι θα βοηθήσει να διατηρηθεί η τάξη. Σε μια προσπάθεια να διασφαλίσουμε ότι οι συλλογές θα γίνονται εγκαίρως, έχουμε στείλει επιστολή στους κατοίκους μας για να τους υπενθυμίσουμε πώς να χρησιμοποιούν τους κάδους απορριμμάτων και ανακύκλωσης και θα το ξανακάνουμε».

    Πηγή: ethnos.gr - Photo by June O on Unsplash

  • Τσερνόμπιλ 37 χρόνια μετά: 9 ελάχιστα γνωστά γεγονότα - Κάτοικοι γύρισαν πίσω, άγρια ζώα κατακλύζουν την περιοχή - Γιατί οι Ρώσοι εισβολείς έφυγαν κακήν κακώς
    Τσερνόμπιλ 37 χρόνια μετά: 9 ελάχιστα γνωστά γεγονότα - Κάτοικοι γύρισαν πίσω, άγρια ζώα κατακλύζουν την περιοχή - Γιατί οι Ρώσοι εισβολείς έφυγαν κακήν κακώς

    Κλείνουν 37 χρόνια σήμερα από το πυρηνικό ολοκαύτωμα του Τσερνόμπιλ και μόνο οι ιστορίες του Τύπου θυμίζουν την καταστροφή. Κάποιοι κάτοικοι γύρισαν πίσω, άγρια ζώα κατακλύζουν την περιοχή... α, και οι Ρώσοι εισβολείς έφυγαν κακήν κακώς…

    Ένα ξημέρωμα σαν σήμερα, λοιπόν, 26 Απριλίου του 1986, παραμονές του Πάσχα των Ορθοδόξων και τα ρολόγια στην μικρή ουκρανική πόλη Πριπιάτ σταμάτησαν λίγο πριν από τις 01:30.

    Η ιστορία είναι χιλιογραμμένη, χιλιοακουσμένη και κάθε χρόνο τέτοια μέρα όλο και κάτι προσθέτουν οι «ειδήμονες» για να αποσπάσουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών από την επικίνδυνη καθημερινότητα και να γυρίσουν λίγο την προσοχή του κόσμου στο ακίνδυνο, πλέον, παρελθόν…

    Το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ είναι γνωστό ως η μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή της Ιστορίας. Το πρωί της 26ης Απριλίου 1986, ένας από τους αντιδραστήρες του εργοστασίου εξερράγη, προκαλώντας τεράστια πυρκαγιά και ραδιενεργό σύννεφο που απλώθηκε σαν πέπλο θανάτου, όχι μόνο στη βόρεια Ουκρανία και στα γύρω σοβιετικά κράτη, αλλά και μέχρι τη Σουηδία, 2.500 χιλιόμετρα μακριά!

    Και τα χρόνια πέρασαν σαν τον καπνό που διαλύεται από την ανεμελιά των ανθρώπων, που πιστεύουν πάντα ότι είναι αθάνατοι, μέχρι να δουν τον θάνατο κατάματα…Και το Τσερνόμπιλ πέρασε στη σφαίρα του μύθου και στα χέρια των επιτηδείων: έγινε μίνι σειρά του HBO το 2019 και ξύπνησε μνήμες και κέρδισε δολάρια.

    Ο τόπος είναι πια τουριστικό αξιοθέατο για τους ανοήτους που προσπαθούν να καταναλώσουν τη συσσωρευμένη αδρεναλίνη τους σε xtreme sports και που αναζητούν την περιπέτεια στην ξέχειλη από ακτινοβολία και εγκαταλειμμένη Ζώνη Αποκλεισμού. Και οι υπόλοιποι ψάχνουν να διαβάσουν γεγονότα που ίσως δεν γνώριζαν (37 χρόνια μετά απίθανο, αλλά…) για το περιστατικό. Ας δούμε μήπως και καταφέρουμε να κερδίσουμε το ενδιαφέρον κάποιων…

    1. Το Τσερνόμπιλ δεν είχε κτήριο περιορισμού

    Όσοι εργάζονται στην πυρηνική βιομηχανία γνωρίζουν πόσο σημαντικές είναι οι Δομές Περιορισμού. Παρά το γεγονός αυτό, το εργοστάσιο του Τσερνομπίλ δεν διέθετε τέτοιες, γεγονός που επιδείνωσε - πιθανότατα - τα αποτελέσματα της έκρηξης. Μια Δομή Περιορισμού είναι ένα κτήριο σε σχήμα θόλου, κατασκευασμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα, γύρω από τον αντιδραστήρα για να εμποδίζει την ακτινοβολία να βγει προς τα έξω, αν συμβεί κάτι στον αντιδραστήρα. Το κτήριο περιορισμού είναι το τελευταίο εμπόδιο για να μην περάσει η ακτινοβολία στο περιβάλλον· σκοπός του είναι να περιορίσει τα προϊόντα σχάσης που θα μπορούσαν ενδεχομένως να απελευθερωθούν κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος. Το δυστύχημα στο Τσερνομπίλ ήταν πολύ σοβαρό και για τον λόγο ότι οι σοβιετικοί αντιδραστήρες δεν είχαν κτήρια περιορισμού!

    2. Ο αντιδραστήρας έκανε την πυρηνική ενέργεια πιο ισχυρή

    Το Τσερνόμπιλ χρησιμοποίησε αντιδραστήρες RBMK-1000 σοβιετικής προέλευσης και κατασκευής. Στους αντιδραστήρες εκείνους χρησιμοποιούνται ράβδοι γραφίτη για να κρατηθεί υπό έλεγχο η ισχύς του πυρήνα. Ο σχεδιασμός έκτοτε κρίθηκε ελαττωματικός. Αντί να χρησιμοποιείται νερό ως ψυκτικό μέσον για να μετριάσει την αντίδραση του πυρήνα ρίχνοντας τη θερμοκρασία, χρησιμοποιείτο εμπλουτισμένο καύσιμο διοξειδίου U-235, κάτι που δημιουργούσε ατμό, ο οποίος κινούσε τις τουρμπίνες των αντιδραστήρων και παρήγαγε ηλεκτρισμό. Η δοκιμή ασφαλείας, που προκάλεσε την έκρηξη, ήταν το αποτέλεσμα της θέρμανσης του πυρήνα και της παραγωγής περισσότερου ατμού· αυτό έκανε πιο ισχυρή την ενέργεια. Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο δεν μπορούσαν να ελέγξουν την απότομη αύξηση της ισχύος και διαπιστώθηκε ότι η υπερβολική ποσότητα ατμού ήταν εκείνο το στοιχείο που προκάλεσε την πρώτη έκρηξη.

    3. Οι περισσότεροι πέθαναν από τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας και όχι από την αρχική έκρηξη

    Επιβεβαιώνεται ότι δύο εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους, ως άμεσο αποτέλεσμα της έκρηξης. Η πλειονότητα - εργάτες, πυροσβέστες και πολίτες - πέθαναν εβδομάδες και μήνες μετά, από τη ραδιενέργεια. Μέσα σε τρεις μήνες από το δυστύχημα, 28 άνθρωποι υπέκυψαν από έκθεση σε ακτινοβολία, ενώ ένας πέθανε από καρδιακή προσβολή. Μεταγενέστερες μελέτες δείχνουν ότι στα 20 χρόνια που ακολούθησαν το συμβάν, μόνο 19 θάνατοι ενηλίκων θεωρήθηκε ότι ήταν αποτέλεσμα από την ακτινοβολία. Σύμφωνα με το Forbes , αυτό το ποσοστό είναι εντός του φυσιολογικού ποσοστού θνησιμότητας από καρκίνο του 1% ετησίως. Να σημειώσουμε εδώ ότι, το καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης, μέχρι που κατέρρευσε, θεωρούσε ταμπού οποιαδήποτε αναφορά στο Τσερνόμπιλ. Οπότε τα στοιχεία περί θανάτων και νοσούντων ελέγχονται ως παραποιημένα.

    4. Η έκθεση στην ακτινοβολία οδήγησε σε αυξημένα ποσοστά καρκίνου του θυρεοειδούς

    Οι επιζώντες από εκείνους που εκτέθηκαν στην ακτινοβολία, οδήγησε σε αυξημένο ποσοστό καρκίνου του θυρεοειδούς μεταξύ των παιδιών και των εφήβων, περίπου πέντε χρόνια μετά. Ενώ υπήρξαν 20.000 διαγνωσμένες περιπτώσεις μεταξύ 1991 και 2005, το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο και άλλες άμεσες επιπτώσεις ήταν χαμηλότερα από ό,τι είχε αρχικά θεωρηθεί. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων σε σχέση με την καταστροφή αμφισβητείται έντονα. Ενώ το Φόρουμ του Τσερνόμπιλ ισχυρίζεται ότι οι πρόωροι θάνατοι από καρκίνο ανήλθαν σε μόλις 4.000, η Greenpeace υποστηρίζει ότι το σύνολο είναι περίπου 93.000. Μελέτες έχουν συνδέσει την έκθεση σε ακτινοβολία με αυξημένα ποσοστά λευχαιμίας και καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλά και αυτά αμφισβητούνται από τους ακαδημαϊκούς κύκλους.

    5. Περισσότερη ήταν η ραδιενέργεια από ό,τι σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι

    Παρά το γεγονός ότι το η ατομική βόμβα που ρίχτηκε στη Χιροσίμα, ο Little Boy, περιείχε 64 κιλά ουρανίου και ο Fat Man, που έπληξε το Ναγκασάκι είχε περίπου 6,4 κιλά πλουτώνιο· καμιά δεν ήταν τόσο ραδιενεργή όσο το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ, το οποίο περιείχε 192 τόνους πυρηνικού καυσίμου. Ενώ οι βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι προκάλεσαν δεκάδες χιλιάδες θανάτους και ακόμη περισσότερους τραυματίες, οι κάτοικοι τους εκτέθηκαν σε λιγότερη ραδιενέργεια. Αυτό το γεγονός ήταν αποτέλεσμα της απελευθέρωσης των πυρηνικών συστατικών τους στον αέρα, που τα διασκόρπισε στην ατμόσφαιρα. Στο Τσερνόμπιλ, από την άλλη πλευρά, η έκρηξή συνέβη στο έδαφος, απελευθερώνοντας έτσι τα πυρηνικά σωματίδια όχι μόνο στον αέρα, αλλά και στο χώμα, στη ευρύτερη περιοχή.

    6. Τα παιδιά των επιζώντων δεν φέρουν γενετικές μεταλλάξεις

    Αρχικά θεωρείτο ότι όσοι εκτίθενται σε έντονη ακτινοβολία θα μεταδίδουν γενετικές μεταλλάξεις στα παιδιά τους, που ακόμα δεν είχαν γεννηθεί. Η θεωρία αυτή οδήγησε πολλές μητέρες να υποβληθούν σε αμβλώσεις, οι οποίες αργότερα, όπως αποδείχτηκε δεν ήταν απαραίτητες. Μια πρόσφατη μελέτη εντόπισε ελάχιστα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι επιζώντες της πυρηνικής έκρηξης μεταδίδουν περισσότερες μεταλλάξεις στα παιδιά τους από εκείνες του γενικού πληθυσμού. Διενεργείται περισσότερη έρευνα για να εξεταστούν οι πιθανές γενετικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει προκαλέσει η έκθεση στην ακτινοβολία.

    7. Τα άγρια ζώα έχουν κατακλύσει την περιοχή

    Μια εκπληκτική πτυχή της καταστροφής είναι ότι η άγρια ζωή έχει επανέλθει στη Ζώνη Αποκλεισμού και μάλιστα ευδοκιμεί. Λέγεται ότι ο πληθυσμός των λύκων είναι επτά φορές μεγαλύτερος από ό,τι σε μη ραδιενεργές περιοχές, ενώ ελάφια, ψάρια, πουλιά και βακτήρια αναπαράγονται δίχως πρόβλημα στην περιοχή.

    Το σπάνιο άλογο «Przewalski», το άγριο άλογο της Μογγολίας που απειλείται με εξαφάνιση εμφανίστηκε στη Ζώνη στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και μάλιστα ευδοκιμεί. Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι έχουν παρουσιαστεί γενετικές παραμορφώσεις, κυρίως στον πληθυσμό των πτηνών, και ότι ορισμένα ζώα έχουν υψηλά επίπεδα καισίου-137 στο σώμα τους. Τα επίπεδα άγριας ζωής - συνολικά - είναι χαμηλότερα από αυτά που παρατηρούνται σε άλλες προστατευόμενες περιοχές στην Ευρώπη, δείχνοντας ότι η ακτινοβολία εξακολουθεί να επηρεάζει την περιοχή.
    Να τονίσουμε ότι πρόσφατα ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι πράσινοι δενδροβάτραχοι στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ έχουν σκουρύνει, προκειμένου να μετριάσουν καλύτερα τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας. Πιστεύεται ότι οι βάτραχοι υπέστησαν μια διαδικασία ταχείας εξέλιξης ως αντίδραση στην ακτινοβολία, όπου οι βάτραχοι με σκουρόχρωμο δέρμα ήταν πιο ανθεκτικοί στα υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας γύρω από τον αντιδραστήρα του Τσερνόμπιλ και έτσι είχαν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης. Τα υψηλότερα επίπεδα μελανίνης στο δέρμα των βατράχων πιστεύεται ότι τους θωράκισαν έναντι της ακτινοβολίας.

    8. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να κατοικούν στη Ζώνη Αποκλεισμού

    Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση συμβουλεύει τους ανθρώπους να μείνουν μακριά, ορισμένοι ηλικιωμένοι έχουν επιστρέψει στη Ζώνη Αποκλεισμού για να «πεθάνουν στα σπίτια που κατοικούσαν πριν από την έκρηξη». Από το 2016, στην περιοχή κατοικούν περίπου 180 άνθρωποι. Η πλειοψηφία είναι γυναίκες που τις αποκαλούν «μπάμπουσκα». Η υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τη διαχείριση της Ζώνης διασφαλίζει ότι ένας γιατρός θα επισκέπτεται τακτικά την περιοχή για να φροντίζει τους κατοίκους και προμήθειες αποστέλλονται ανά τακτά διαστήματα. Υπάρχει ακόμη και ένα λεωφορείο που μεταφέρει τους ανθρώπους στην εκκλησία του Ιβάνκιβ, Κυριακές και γιορτές.

    9. Οι εισβολείς τα μάζεψαν κι έφυγαν τρέχοντας

    Τις μέρες του πολέμου με τη Ρωσία, η Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ καταλήφθηκε και μάλιστα στις 24 Φεβρουαρίου (την πρώτη ημέρα της εισβολής) από τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις. Στις 31 Μαρτίου, αναφέρθηκε ότι τα περισσότερα από τα ρωσικά στρατεύματα που κατείχαν την περιοχή είχαν αποσυρθεί, καθώς ο ρωσικός στρατός εγκατέλειψε την επίθεση στο Κίεβο για να επικεντρωθεί στις επιχειρήσεις στην Ανατολική Ουκρανία.

    Το πρακτορείο Reutersανέφερε ότι οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν το Κόκκινο Δάσος ως διαδρομή για τις στρατιωτικές μετακινήσεις τους, ανασηκώνοντας σύννεφα ραδιενεργής σκόνης. Οι ντόπιοι εργαζόμενοι είπαν ότι οι ρώσοι στρατιώτες που κινούνταν σε αυτές τις διαδρομές δεν χρησιμοποιούσαν προστατευτικές στολές και θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να είχαν θέσει σε κίνδυνο τον εαυτό τους.

    Στις 31 Μαρτίου του 2022, ένας Ουκρανός - μέλος του συμβουλίου της Κρατικής Υπηρεσίας για τη διαχείριση της Ζώνης Αποκλεισμού, ισχυρίστηκε στη σελίδα του στο Facebook ότι τα ρωσικά στρατεύματα απομακρύνονταν με γοργούς ρυθμούς από τη Ζώνη Αποκλεισμού γύρω από το Τσερνόμπιλ και κατευθύνονταν σε ειδικό Κέντρο για την Ακτινοβολία στο Gomel, στη Λευκορωσία. Αυτή η φήμη οδήγησε σε περαιτέρω εικασίες στον Τύπο, ότι οι στρατιώτες έπασχαν από οξύ σύνδρομο ακτινοβολίας. Μετά τη ρωσική αποχώρηση, το προσωπικό του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής ύψωσε την ουκρανική σημαία ξανά πάνω από το εργοστάσιο.

    Πηγή: Ethnos.gr
  • Τι «έσωσε» τους μεταλλαγμένους βατράχους του Τσέρνομπιλ από τη ραδιενέργεια
    Τι «έσωσε» τους μεταλλαγμένους βατράχους του Τσέρνομπιλ από τη ραδιενέργεια

    Ο λόγος που οι βάτραχοι με σκούρο χρώμα στο δέρμα είχαν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ.

    Το 1986 η περιοχή Τσέρνομπιλ στη βόρεια Ουκρανία έγινε μάρτυρας της μεγαλύτερης απελευθέρωσης ραδιενεργού υλικού στο περιβάλλον στην ανθρώπινη ιστορία.

    Εξαιτίας της έκρηξης στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ, οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι το πιο σκούρο δέρμα των μεταλλαγμένων βατράχων, ενδέχεται να τους βοήθησε να επιβιώσουν στη ζώνη αποκλεισμού, η οποία σήμερα περιορίζει την πρόσβαση σε 10.000 τετραγωνικά μίλια γύρω από το «σημείο μηδέν».

    νέα μελέτη, ανέφερε ότι: «Έχουμε αντιληφθεί αυτούς τους βατράχους την πρώτη κιόλας νύχτα που δουλέψαμε στο Τσερνομπίλ. Ψάχναμε για αυτό το είδος κοντά στο κατεστραμμένο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και εντοπίσαμε πολλούς βατράχους που ήταν απλώς μαύροι».

    Ο ίδιος, εξήγησε επίσης: «Γνωρίζουμε ότι η μελανίνη είναι υπεύθυνη για το σκούρο ή μαύρο χρώμα σε πολλούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των βατράχων. Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε ότι η ουσία αυτή προστατεύει από τις βλάβες που προκαλούνται από διαφορετικούς τύπους ακτινοβολίας, από την υπεριώδη έως την ιονίζουσα, όπως στο Τσέρνομπιλ».

    Για τη μελέτη τους, ο Orizaola και ο συν-συγγραφέας του, Δρ. Pablo Burraco, συνέλεξαν περισσότερους από 200 αρσενικούς βατράχους από 12 διαφορετικές λίμνες με διαφορετικά επίπεδα ακτινοβολίας.

    Διαπίστωσαν ότι οι βάτραχοι εντός της ζώνης αποκλεισμού ήταν πολύ πιο σκούροι από εκείνους που βρίσκονταν εκτός αυτής.

    Chernobyl’s Radiation Turned Its Local Frogs Black https://t.co/FU4RimpGrQ pic.twitter.com/saGKTUqqGz

    — Forbes Science (@ForbesScience) October 2, 2022

    Παρόλο που δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ των πιο σκούρων βατράχων και των πιο ακτινοβολημένων σημείων σήμερα, υπήρχε συσχέτιση με τα μέρη που επλήγησαν περισσότερο από τη στιγμή του ατυχήματος.

    Με άλλα λόγια, οι πιο σκούροι βάτραχοι είχαν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης όταν συνέβη η τραγωδία το 1986, καθιστώντας τους περισσότερους σε πληθυσμό σήμερα.

    Ο Δρ Orizaola τόνισε: «Αυτό το μικρό ποσοστό θα είχε ωφεληθεί από την προστασία της μελανίνης, ειδικά τη στιγμή του ατυχήματος, όταν τα επίπεδα ακτινοβολίας ήταν πολύ υψηλότερα και η ποικιλομορφία των ραδιοϊσοτόπων ευρύτερη.

    Σε αυτό το σενάριο, θα έπρεπε να είχαν επιβιώσει καλύτερα, έτσι ώστε να αναπαραχθούν περισσότερο από τους κανονικούς πράσινους βατράχους».

    Με την πάροδο του χρόνου, 10 έως 12 γενιές βατράχων έχουν περάσει από το ατύχημα. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα αυτοί οι μαύροι βάτραχοι να κυριαρχούν στη ζώνη αποκλεισμού. Ωστόσο, με τα επίπεδα ραδιενέργειας να είναι πολύ χαμηλότερα σήμερα, η επιτροπή δεν εξετάζει εάν οι μαύροι βάτραχοι θα παραμείνουν κυρίαρχοι.

    Σύμφωνα με τον Orizaola: «Δεδομένου ότι ο προστατευτικός ρόλος της μελανίνης δεν είναι τόσο κρίσιμος αυτή τη στιγμή, καθώς υπάρχουν πολύ χαμηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας, θα μπορούσαν ακόμη και να εξαφανιστούν».

    Πηγή: The Sun - iEidiseis.gr - Φωτογραφία από Jerzy Górecki από το Pixabay

Sites του Ομίλου

Αγ. Κυριακής 4 | Πύργος Ηλείας | Τηλ: 26210 30400 | Δημοσιογραφικό τμήμα: 6976 869414 | Εμπορικό Τμήμα: 6945 556212 | email: [email protected]

Μ.Η.Τ. 242102 | ΑΦΜ: 105224221 - ΔΟΥ Πύργου | Aρ.Γ.Ε.ΜΗ. 141319425000 | Ατομική Επιχείρηση | Ιδιοκτήτρια - διευθύντρια - διαχειρίστρια - δικαιούχος ονόματος τομέα: Δήμητρα Βέλμαχου | Διευθυντής σύνταξης: Γιάννης Σπυρούνης

Up & High Media & Productions

ilia live smallCopyright © 2011 - 2024 Ηλεία Live!.
Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

Μέλος του 
Μητρώο ΜΗ