Τα εμβληματικά μπαούλα του οίκου Louis Vuitton παραμένουν εδώ και σχεδόν διακόσια χρόνια αντικείμενα του πόθου για κάθε κομψό ταξιδιώτη
Ο Patrick-Louis Vuitton επικεφαλής του τμήματος ειδικών παραγγελιών του οίκου Louis Vuitton πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 68 ετών. Ο Patrick ήταν απόγονος πέμπτης γενιάς της οικογένειας Vuitton και θεωρείται μάλιστα υπεύθυνος για αρκετές καινοτομίες των τελευταίων δεκαετιών στον ιστορικό γαλλικό οίκο και ανανεωτής των αποσκευών ταξιδίων, συνεχίζοντας άξια την παράδοση της διάσημης μάρκας που είχε ξεκινήσει πολυ ταπεινά τον 19ο αιώνα.
Τη δεκαετία του 1830 ένας Γάλλος νεαρός από την επαρχία, ο Λουί Βιτόν, ταξίδευεμε τα πόδια από την πόλη Ζουρά προς το Παρίσι – μια απόσταση μεγαλύτερη των 400 χιλιομέτρων. Μία από τις πιο περίεργες δουλειές που ανέλαβε εκεί ήταν ως μαθητευόμενος layetier, ένα είδος υπηρέτη που πακέταρε τις βαλίτσες των ευκατάστατων ταξιδιωτών. Ο εργατικός Βιτόν γνώριζε πραγματικά πώς να πακετάρει λειτουργικά μια βαλίτσα και σύντομα κέρδισε την προσοχή του Ναπολέοντα Γ’, ο οποίος τον προσέλαβε για να γίνει ο layetier της συζύγου του, αυτοκράτειρας Ευγενίας. Η εμπειρία τουΒιτόν ως βασιλικού layetier του έδωσε το πλεονέκτημα να γνωρίζει τις πραγματικές επιθυμίες του ταξιδιώτη και σίγουρα τον έκανε αυθεντία στην αίγλη και την πολυτέλεια.
«Ταξίδι με τρένο», φωτογραφία της Thérèse Bonney, 1926
Το 1854 άνοιξε τη δική του εταιρεία κατασκευής βαλιτσώνστο Παρίσι.Οι πρώτες αποσκευές του ήταν ελαφριές και αεροστεγείς, με επίπεδες επιφάνειες για να διευκολύνουν τη στοίβαξη.Τα αρχικά ξύλινα πλαίσια ήταν καλυμμένα με τον γκρίζο καμβά «Trianon», ενώ τo 1858 δημιούργησε τα πρώτα μπαούλα με κλειδαριές, εξοπλισμένα με εσωτερικούς χώρους για τη σωστή τοποθέτηση τωνρούχων.Πολύ σύντομα οι βαλίτσες Louis Vuitton έγιναν αρκετά δημοφιλείς και, όπως και σήμερα, συχνά αντιγράφονταν, με την εταιρεία να αναγκάζεται να τροποποιεί συνεχώς την υπογραφή της. Το καφέ-μπεζ σήμα σκακιέρας έκανε την εμφάνισή του το 1876 και είκοσι χρόνια αργότερα ο γιος του Λουί, Ζορζ, παρουσίασε το μοτίβο με το γνωστό μονόγραμμα «LV», την απαραβίαστη κλειδαριά και τα τετράφυλλα λουλούδια «δανεισμένα» από την ιαπωνική visual κουλτούρα που ήταν τόσο δημοφιλή στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Βιτόν ίδρυσε και ανέπτυξετο brand του κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο δραστήριες περιόδους για την ιμπεριαλιστική επέκταση, μια εποχή που οι Ευρωπαίοι ταξίδευαν περισσότερο από ποτέ. Για τονοίκο Louis Vuitton οι αρχές του 20ού αιώνα ήταν η εποχή της καινοτομίας των αποσκευών. Πρόσθεσαν πολλά signature στυλ τσάντας παράλληλα με τα best-selling μπαούλα στις πρώτες δεκαετίες του 1900.Καθώς το διεθνές jet set αύξησε τα ταξίδια του στη δεκαετία του ’50 και του ’60, οι βαλίτσες της Louis Vuitton ήταν το απαραίτητο αξεσουάρ για την ελίτ.
H Τζόαν Κόλινς στο αεροδρόμιο Χίθροου το 1989 με τις απαραίτητες Louis Vuitton βαλίτσες της
Μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Νικολά Ζεσκιέ εγκαινίασε τη θέση του ως καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου με ένα νέο λογότυπο. Ηθελε «κάτι πιο εύκολο, λιγότερο γεωμετρικό και στρογγυλό» και έτσι το σημερινό san serif λογότυπο έγινε πραγματικότητα στο ντεμπούτο του για τον οίκο το 2014. Συρρίκνωσε επίσης το μπαούλο στη μικροσκοπική τσάντα Petite Malle (μικρό μπαούλο), μεσημείο αναφοράς την πρωτοποριακή για την εποχή της βαλίτσα και συγκεκριμένα τα διάφορα μοντέλα που δημιουργήθηκαν μεταξύ 1911 και 1929 για τον πλούσιο τραπεζίτη και τον φωτογράφο Aλμπέρ Καν, τα οποία έφεραν πάνωτους την υπογραφήτου: τρεις λευκούς σταυρούς. Και κάπως έτσι τα εμβληματικά σχέδια του οίκου Louis Vuitton συνεχίζουν την πορεία τους στο μέλλον με φρέσκες ιδέες από το παρελθόν.
Πηγή: Marieclaire
