Όταν ο έρωτας γίνεται εθισμός...
Τι θα έκανες για τον έρωτα; Κάποιοι θα διέσχιζαν επτά θάλασσες για να συναντήσουν τον έρωτα της ζωή τους. Άλλοι θα άλλαζαν πόλη, καριέρα και ολόκληρη τη ζωή τους για να είναι με το άτομο που είναι ερωτευμένοι.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που είναι διατεθειμένοι να κάνουν αδιανόητα πράγματα για τον άνθρωπό τους και να τον βάλουν πάνω απ' όλους και απ' όλα.
Επίσης δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατηγορούν τον έρωτα για όλα αυτά τα «περίεργα» πράγματα που οδηγεί τους ανθρώπους να κάνουν.
Αλλά όχι, η αγάπη δεν πρέπει να κατηγορείται γιατί κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στα συναισθήματα. Εγώ προσωπικά ζω μέσα από τον έρωτα. Μέσα από αυτόν αντλώ ενέργεια και παίρνω δύναμη να καταφέρω τα πάντα. Ο έρωτας στη ζωή μου έχει πάντοτε πρωταγωνιστικό ρόλο, και δεν μετανιώνω που του έχω δώσει το δικαίωμα να το κάνει... Έχω ανάγκη να νιώθω, δεν μπορώ να ζω χωρίς να αισθάνομαι τίποτα. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό και ούτε θέλω να μάθω, πάντως για εμένα ο έρωτας μόνο θετικά λειτουργεί. Είναι η κινητήριος δύναμή μου.
Τόση ώρα όμως μιλάω για τον αγνό και αληθινό έρωτα. Τα πράγματα γίνονται πολύ διαφορετικά όταν ο έρωτας και το πάθος για έναν άντρα γίνονται εμμονή...
Τι είναι αυτό που οδηγεί μια γυναίκα στο να ψάξει το κινητό του συντρόφου της, να μείνει έξω από το σπίτι του κάτω από την καταρρακτώδη βροχή ή να αφήσει τις κολλητές της για να βλέπει συνέχεια εκείνον; Η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στην ίδια μικροσκοπική περιοχή του εγκεφάλου που τροφοδοτεί τους πιο καταστροφικούς εθισμούς μας.
Την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα αληθινά, την πάτησα πολύ άσχημα. Καταρχάς, δυσκολευόμουν να αποδεχτώ ότι είχε πάει και με άλλες γυναίκες πριν από εμένα. Ζήλευα τις πρώην του, ήθελα να κάνει τα πάντα μαζί μου και δυσκολευόμουν να αποδεχτώ ότι περνάει καλά και χωρίς εμένα. Αν, μάλιστα, δεν μου έστελνε για ώρες, αμέσως σκεφτόμουν ή ότι πέθανε ή ότι είναι με άλλη (μεταξύ μας, προτιμούσα το πρώτο!).
Αν και ακούγεται κάπως τρελό (και πράγματι, δεν θα συνιστούσα σε καμιά σας να ακολουθήσει τον τρόπο σκέψης μου), κατά κάποιο τρόπο αυτό το είδος συμπεριφοράς είναι απολύτως φυσιολογικό. Θα έλεγα ότι αν δεν βιώνεις κάποιο βαθμό εμμονικής σκέψης, δεν είσαι αληθινά ερωτευμένη, και σε αυτό συμφωνούν οι ψυχολόγοι. Μόλις βρούμε κάποιον που πιστεύουμε ότι είναι κατάλληλος για εμάς και ο «άντρας της ζωής μας», κυριολεκτικά οδηγούμαστε στο να το κυνηγήσουμε. Έτσι «χτίζεται» ο εγκέφαλος.
Όταν ο έρωτας γίνεται εθισμός...
Ένα από τα πρώτα στάδια του έρωτα είναι ότι αισθάνεσαι «μεθυσμένη» από ντοπαμίνη – τη χημική ουσία του εγκεφάλου που συνδέεται με συναισθήματα έκστασης, λαχτάρας, ακόμη και εθισμού. Μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου από τη Fisher διαπίστωσαν ότι όταν ερωτευμένοι άνθρωποι βλέπουν μια φωτογραφία του αγαπημένου τους, η δραστηριότητα πυροδοτείται σε μια μικροσκοπική περιοχή του μεσαίου εγκεφάλου που είναι γνωστή ως κοιλιακή περιοχή, κατακλύοντας το μυαλό με κύματα που μοιάζουν με ναρκωτικά, όπς η ντοπαμίνη. «Είναι το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου - ο σκοπός είναι να δημιουργήσει επιθυμία, λαχτάρα και εστιασμένη ενέργεια», εξηγεί ο Fisher. Το ξέρω ότι τώρα θα σε τρομάξω, αλλά είναι το ίδιο ακριβώς κύκλωμα που ενεργοποιείται σε ανθρώπους που είναι εθισμένοι στην κοκαΐνη. «Μόλις ενεργοποιηθεί, σου δίνει μεγάλο κίνητρο για να αποκτήσεις αυτό που αναζητάς, είτε πρόκειται για ναρκωτικά είτε για ένα άτομο», λέει ο Fisher.
Και προσθέτει: «Έχουμε αποδειχτεί ότι ο έρωτας μπορεί να είναι εξίσου ισχυρός με έναν εθισμό. Ξέρω κάποια που, αφότου την χώρισε ο σύντροφός της, χρειάστηκε 10 χρόνια για να το ξεπεράσει». (μεταξύ μας, ξέρω κι εγώ και είναι τρομακτικό!).
Σύμφωνα με τον Fisher, «τυπικά, η υστερική εμμονή εξαφανίζεται μετά από έναν χρόνο περίπου». Αν δεν συνέβαινε αυτό, άλλωστε, καμία σχέση δεν θα είχε διάρκεια. Ή θα καταλήγαμε όλοι όπως ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα. Και υτό δεν είναι καλό για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους!
Από πού πηγάζει το κόλλημά σου με «ακατάλληλους» άντρες
Οι περισσότερες από εμάς έχουμε βιώσει έναν τόσο παθιασμένο έρωτα που είχε φτάσει στο σημείο του εθισμού, όμως αν αυτό σου συμβαίνει συστηματικά και με όλους τους συντρόφους που περνούν από τη ζωή σου, τότε θα πρέπει να το ψάξεις πιο βαθιά και να ανακαλύψεις από πού πηγάζει το πρόβλημα.
Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι ορισμένοι τύποι προσωπικοτήτων είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στο να πέσουν σε αυτά τα πρότυπα. Γυναίκες που μεγάλωσαν σε σπίτια με αλκοολισμό ή που έχουν αδιάφορους γονείς μπορεί να είναι επιρρεπείς στο να διαμορφώσουν αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν «αγχώδεις ή αποφευκτικούς τρόπους προσκόλλησης» - να κολλάνε με τον οποιοδήποτε, και ειδικά με άντρες που είναι αδιάφοροι και που δεν νιώθουν τα ίδια πράγματα για εκείνες.
Όταν γίνεσαι υπερβολικά έντονη μέσα σε μια σχέση και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, είναι αναπόφευκτο να συμβεί αυτό που φοβάσαι περισσότερο - ο άντρας που έχεις ερωτευτεί να τρομάξει μακριά και να το βάλει στα πόδια.
Πώς να βάλεις τέλος σε αυτές τις συμπεριφορές
Πρώτα απ' όλα, θα πρέπει να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς τη δική σου συμπεριφορά: Πηγαίνεις από το 0 στο 100 σε κάθε σου σχέση; Κολλάς σχεδόν αμέσως με κάθε άντρα που γνωρίζεις, παρά τα προειδοποιητικά σημάδια ότι δεν είναι κατάλληλος για εσένα; Μόλις κατανοήσεις τα σημάδια, θα είσαι έτοιμη για θετικές αλλαγές στη ζωή σου.
Αυτό, επίσης, που βοηθά είναι να έχεις φίλους και ανθρώπους γύρω σου που σου λένε τα πράγματα όπως είναι και δεν σου επιτρέπουν να αναφέρεις συνεχώς το όνομά του ή να τρέχεις κάθε λίγο και λιγάκι κάτω από το σπίτι του για να «κόψεις κίνηση».
Εάν δεις ότι τίποτα δεν λειτουργεί, καλό θα είναι να επισκεφθείς έναν ειδικό προκειμένου να σε βοηθήσει να αντικαταστήσεις τις παράλογες σκέψεις - ότι πρέπει να είσαι με κάποιον για να αισθάνεσαι ολοκληρωμένη - με μια πιο υγιή άποψη για την αγάπη και τον έρωτα.
Πηγή: Queen.gr
